Παναγιώτης Οικονομίδης
«Διαβάζω πολύ. Έτσι λένε. Ξέρω ανθρώπους που διαβάζουν περισσότερο από εμένα. Εγώ είμαι ένας μέσος αναγνώστης.»
Αυτό ήταν το σχόλιο του κυρίου Φώντα όταν του έδειξα την μικρή στοίβα βιβλία που κρατούσε, δεμένα με μια κορδέλα.
► Α! Να πήγα μέχρι το ραφτάδικο στην γωνία να τα μετρήσω. Αυτά είναι τα αναγνώσματα του τελευταίου ενάμιση μήνα. Τρεισήμισι κιλά ή 168 χιλιοστά ανάγνωσης θα μπορούσε να πει κανείς
► Τα τρεισήμισι κιλά τα καταλαβαίνω, αλλά τα 168 χιλιοστά τι αντιπροσωπεύουν;
► Τόσο είναι το συνολικό πάχος των βιβλίων. Μπορείς να βρεις και άλλο ένα μέγεθος μέτρησης. Τις σελίδες. Ή ακόμα και το μήκος που καταλαμβάνουν οι σελίδες αν τις βάλεις την μια δίπλα στην άλλη ή καλύτερα αν τις βάλεις την μια κάτω από την άλλη.
► Μα είναι τρόπος αυτός να μετράει κανείς την τέχνη; Και τι θα γίνει με την μουσική ή τη ζωγραφική;
► Δεν είπα ότι είναι τρόπος αλλά να είναι ένα μέγεθος που μπορεί να είναι συγκρίσιμο. Βέβαια είσαι έτοιμος να μου πεις ότι τρείς τόμοι από ένα μπέστσέλερ της τάδε κυρίας ξεπερνάει τα 168 χιλιοστά μου. Ας μείνουμε όμως σε συγκρίσιμα μεγέθη. Ακόμα κι αν έπεφτε στα χέρια μου ένα ελαφρύ ανάγνωσμα δεν θα το μετρούσα σε σελίδες αλλά ίσως σε ώρες χαλάρωσης. Όχι ότι έχει σημασία το μέγεθος αλλά να κάπως πρέπει να κρατάω το μέτρο.
► Ναι αλλά δεν είναι όλοι οι τόμοι που κρατάτε «τέχνη». Θέλω να πώ έχει και βιβλία πολιτικής η στοίβα σας.
► Σωστά αλλά το θέμα είναι το διάβασμα. Η ανάγνωση. Καταλαβαίνεις νομίζω.
► Νομίζω.
Αυτού του είδους οι ερωτήσεις του κυρίου Φώντα, οι αόριστες ερωτήσεις, αντανακλούν μια δική του αοριστία για το θέμα. Όταν κάτι δεν είναι ακόμα κατασταλαγμένο στο μυαλό του. Όταν το επεξεργάζεται. Σε αυτές τοι περιπτώσεις το καλύτερο είναι να του απαντάς με την τελευταία λέξη που είπε.
► Η ανάγνωση είναι αυτή που μας μαθαίνει. Η ανάγνωση με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Όχι απλά διαβάζω αλλά μετέχω στο κείμενο. Το κείμενο μπαίνει μέσα μου και εγώ μέσα στο κείμενο. Δεν γίνομαι ένα με το κείμενο αλλά συστρέφομαι σε ένα χορό μαζί του. Χρειάζεται βέβαια και το κείμενο να μπορεί να το κάνει αυτό.
► Κι αν δεν μπορεί να το κάνει;
► Τότε θα πρέπει να βρεις τον τρόπο εσύ, να ανακαλύψεις στο κείμενο πώς το κάνει. Κάθε κείμενο μπορεί να το κάνει αυτό.
► Ακόμα και τα μπέστσελερ;
► Ναι ακόμα κι αυτά.
Περίμενα μουδιασμένος την συνέχεια.
► Ο χορός μπορεί να είναι βαλς ή μπλούζ. Αλλά μπορεί να είναι και καρσιλαμάς ή ζεϊμπέκικος.
Άλλαξε χέρι την στοίβα με τα βιβλία. Πέρασε τα δύο μεσαία δάχτυλα στην κορδέλα που τα συγκρατούσε και κίνησε.
Από κάπου ακούστηκε ένα ραδιόφωνο: . . .
Βγήκε ο ήλιος το ράδιο διαπασών
μ' ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον Τάσο
κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο
σ' ένα καρέ τυφλών σ' ένα καρέ τυφλών.
Παναγιώτης Οικονομίδης: Σχετικά με τον συντάκτη
«Διαβάζω πολύ. Έτσι λένε. Ξέρω ανθρώπους που διαβάζουν περισσότερο από εμένα. Εγώ είμαι ένας μέσος αναγνώστης.»
Αυτό ήταν το σχόλιο του κυρίου Φώντα όταν του έδειξα την μικρή στοίβα βιβλία που κρατούσε, δεμένα με μια κορδέλα.
► Α! Να πήγα μέχρι το ραφτάδικο στην γωνία να τα μετρήσω. Αυτά είναι τα αναγνώσματα του τελευταίου ενάμιση μήνα. Τρεισήμισι κιλά ή 168 χιλιοστά ανάγνωσης θα μπορούσε να πει κανείς
► Τα τρεισήμισι κιλά τα καταλαβαίνω, αλλά τα 168 χιλιοστά τι αντιπροσωπεύουν;
► Τόσο είναι το συνολικό πάχος των βιβλίων. Μπορείς να βρεις και άλλο ένα μέγεθος μέτρησης. Τις σελίδες. Ή ακόμα και το μήκος που καταλαμβάνουν οι σελίδες αν τις βάλεις την μια δίπλα στην άλλη ή καλύτερα αν τις βάλεις την μια κάτω από την άλλη.
► Μα είναι τρόπος αυτός να μετράει κανείς την τέχνη; Και τι θα γίνει με την μουσική ή τη ζωγραφική;
► Δεν είπα ότι είναι τρόπος αλλά να είναι ένα μέγεθος που μπορεί να είναι συγκρίσιμο. Βέβαια είσαι έτοιμος να μου πεις ότι τρείς τόμοι από ένα μπέστσέλερ της τάδε κυρίας ξεπερνάει τα 168 χιλιοστά μου. Ας μείνουμε όμως σε συγκρίσιμα μεγέθη. Ακόμα κι αν έπεφτε στα χέρια μου ένα ελαφρύ ανάγνωσμα δεν θα το μετρούσα σε σελίδες αλλά ίσως σε ώρες χαλάρωσης. Όχι ότι έχει σημασία το μέγεθος αλλά να κάπως πρέπει να κρατάω το μέτρο.
► Ναι αλλά δεν είναι όλοι οι τόμοι που κρατάτε «τέχνη». Θέλω να πώ έχει και βιβλία πολιτικής η στοίβα σας.
► Σωστά αλλά το θέμα είναι το διάβασμα. Η ανάγνωση. Καταλαβαίνεις νομίζω.
► Νομίζω.
Αυτού του είδους οι ερωτήσεις του κυρίου Φώντα, οι αόριστες ερωτήσεις, αντανακλούν μια δική του αοριστία για το θέμα. Όταν κάτι δεν είναι ακόμα κατασταλαγμένο στο μυαλό του. Όταν το επεξεργάζεται. Σε αυτές τοι περιπτώσεις το καλύτερο είναι να του απαντάς με την τελευταία λέξη που είπε.
► Η ανάγνωση είναι αυτή που μας μαθαίνει. Η ανάγνωση με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Όχι απλά διαβάζω αλλά μετέχω στο κείμενο. Το κείμενο μπαίνει μέσα μου και εγώ μέσα στο κείμενο. Δεν γίνομαι ένα με το κείμενο αλλά συστρέφομαι σε ένα χορό μαζί του. Χρειάζεται βέβαια και το κείμενο να μπορεί να το κάνει αυτό.
► Κι αν δεν μπορεί να το κάνει;
► Τότε θα πρέπει να βρεις τον τρόπο εσύ, να ανακαλύψεις στο κείμενο πώς το κάνει. Κάθε κείμενο μπορεί να το κάνει αυτό.
► Ακόμα και τα μπέστσελερ;
► Ναι ακόμα κι αυτά.
Περίμενα μουδιασμένος την συνέχεια.
► Ο χορός μπορεί να είναι βαλς ή μπλούζ. Αλλά μπορεί να είναι και καρσιλαμάς ή ζεϊμπέκικος.
Άλλαξε χέρι την στοίβα με τα βιβλία. Πέρασε τα δύο μεσαία δάχτυλα στην κορδέλα που τα συγκρατούσε και κίνησε.
Από κάπου ακούστηκε ένα ραδιόφωνο: . . .
Βγήκε ο ήλιος το ράδιο διαπασών
μ' ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον Τάσο
κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο
σ' ένα καρέ τυφλών σ' ένα καρέ τυφλών.
Παναγιώτης Οικονομίδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου