Στάθης
Είναι φανερό ότι η τακτική της πόλωσης που προωθεί κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ και βρίσκει ευήκοα ώτα στην ακροδεξιά πτέρυγα της Ν.Δ., σκοπό έχει να τσιμεντώσει ψηφοφόρους, λες και οι ψηφοφόροι είναι τούβλα. Επακόλουθο αυτής της αντιπαράθεσης των πόλων (ή του πόλου, αν προτιμάτε) είναι η πτώση της πολιτικής αντιπαράθεσης σε επίπεδο εκδοροσφαγείου. Δυσάρεστον. Αλλά πιο δυσάρεστη είναι μια απρόσμενη (;) παράμετρος: η άνοδος της Χρυσής Αυγής. Ίσως μάλιστα μεγαλύτερη εκείνης που ιχνηλατείται στις δημοσκοπήσεις.
Είναι όμως αυτή η άνοδος απρόσμενη ή είναι ένα ρίσκο που παίρνουν εν γνώσει τους οι δυο πόλοι προκειμένου να ταβανιάσουν τη δική τους συσπείρωση, έστω και με κάποιες παράπλευρες απώλειες – τη σχετική άνοδο των νεοναζιστών.
Σχετική σήμερα. Διότι με την άνοδο (καιρό τώρα) των ακροδεξιών δυνάμεων στην Ευρώπη, ανάμεσά τους και των νεοφασιστικών, αυτή η σχετική άνοδος του εν λόγω νεοπλασματικού μορφώματος στη χώρα μας, μπορεί να μεταλλαχθεί σε καλπάζουσα.
Η ιστορία έχει αποδείξει πως όταν ο φασισμός είναι στάσιμος σε χαμηλά ποσοστά φυτοζωεί μέσα κι έξω απ’ το σύστημα (χρήσιμος για διάφορες βρωμοδουλειές), αλλά στο περιθώριο της κοινωνίας.
Όμως τα πράγματα αλλάζουν άρδην κάθε φορά που ο φασισμός αρχίζει να ανεβάζει τα ποσοστά του – από ένα σημείο και μετά η «πορεία προς τη Ρώμη» γίνεται ταχύτατη και η «πυρπόληση του Ράιχσταγκ» αναπόφευκτη. Ως λίγα χρόνια πριν, η κατάσταση στην οποίαν βρίσκεται το φασιστικό φαινόμενο σήμερα, ήταν αδιανόητη. Με περιπτώσεις όπως η Χρυσή Αυγή του 0,1%, ασχολούνταν με μένος αυτοεκπληρούμενης προφητείας μόνον κάτι τύποι που είχαν κάνει τον αντιφασισμό επάγγελμα (για τους ίδιους, και παροχή υπηρεσιών για άλλους). Το ίδιο όπως ορισμένοι αντιρατσιστές που μέσω πονηρών ΜΚΟ είναι απλώς σωματέμποροι.
Όμως το ερώτημα πλέον είναι: τώρα τι κάνουμε; Είναι γνωστό ή δεν είναι ότι οι ιδρυτικοί της Χρυσής Αυγής ήταν πράκτορες, σμπίροι και χαφιέδες συν δυο-τρεις «ιδεολόγοι» με ιδεολογία τον θάνατο, τη βία, την εξόντωση και βεβαίως την ίδια τη δική τους ανωτερότητα;
Είναι ή δεν είναι γνωστό ότι Έλληνες φασίστες συνεργάτες των ναζιστών παρέδωσαν τη Μακεδονία σε Βουλγαρική διοίκηση κατά τη διάρκεια της Κατοχής; Ξέρουμε ή δεν ξέρουμε ότι οι Ιταλοί φασίστες οργάνωναν την ίδρυση βασιλείου - μαριονέτας στη Θεσσαλία; Για ποιον πατριωτισμό μιλούν σήμερα οι επίγονοι των προδοτών – προδότες και της Κύπρου, προδότες και της Δημοκρατίας με τη Χούντα.
Τι είδους «αίμα και τιμή» είναι το αίμα που έχυσαν στην Κατοχή οι Χίτες και οι Ταγματασφαλίτες, οι δολοφόνοι του Λαμπράκη, οι δολοφόνοι του Παύλου Φύσσα, «αίμα και ατιμία» είναι, αίμα και σφαγή, αίμα και ντροπή.
Για την Ορθόδοξη Εκκλησία ακόμα και ο εθνισμός είναι αίρεση, πόσω μάλλον ο εθνικισμός. «Δεν υπάρχει πιο μαύρη απελπισία απ’ τον φασισμό» έλεγε ο Σιατίστης Παύλος που πέθανε πρόσφατα. Βεβαίως και υπάρχουν χριστιανοί που απευθύνονται στους φασίστες, όπως και φασίστες που απευθύνονται στους Χριστιανούς, σε τι επίπεδο όμως; του Αμβροσίου Καλαβρύτων που αποτελεί όνειδος για τη θρησκεία της αγάπης; Ή μήπως εκείνων των Χριστιανών που κατέδιδαν τους Εβραίους για θάνατο φρικτό, όπως του Ιησού Χριστού;
Τον φασισμό που έρχεται απ’ το παρελθόν τον ξέρουμε, τον φασισμό που πάει να κάνει το μέλλον Ολοκαύτωμα δεν τον βλέπουμε;
Ο κ. Κασιδιάρης κατεβαίνει υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων. Επιτρέψτε μου (όχι παραινέσεις, συμβουλές και υποδείξεις – ο καθένας είναι ελεύθερος να ψηφίζει ό,τι θέλει, αυτό ακριβώς που θέλει να καταργήσει ο φασισμός) – επιτρέψτε μου λοιπόν δυο-τρεις σκέψεις.
Ο κ. Κασιδιάρης κατεβαίνει για δήμαρχος με τον αγκυλωτό σταυρό χαραγμένον στον ώμο του με τατουάζ και χαραγμένον στην καρδιά του με τα μαρτύρια εκατομμυρίων. Θρασύτατα υπογράφει με τα δυο τελικά σίγμα του ονόματός του στη μορφή του ες και ες των ΕΣ ΕΣ. Πού κατεβαίνει για δήμαρχος αυτός ο «υπεράνθρωπος»; στην Αθήνα;! Την πόλη που γέννησε την δημοκρατία και μάλιστα στον πενηντάχρονο κολοφώνα της την άμεση λαϊκή δημοκρατία;
Πού κατεβαίνει για δήμαρχος αυτό το σκοτεινό και ερεβώδες μυαλό; στην πόλη τους φωτός, της Παλλάδας, του Μακρυγιάννη, του Κεραμεικού, του 1-1-4, του Θησείου, στην πόλη του Παρθενώνα;! Σε ποιες συνοικίες και ποιες γειτονιές, σε ποιες ενορίες και ποια καφενεία, σε ποιες εστίες υπάρχουν πολίτες Αθηναίοι και Αθηναίες που θα ψηφίσουν για δήμαρχο τον Ξέρξη, τον Εφιάλτη, τον Κιουταχή και τον Κουίσλινγκ;
Δεν μιλώ για τον κατιμά, αυτός γνωρίζει και όμοιος ομοίω αεί πελάζει. Μιλώ για όσους υπό την εξουσία των ναζιστών θα κατέληγαν στους φούρνους, στους τάφους, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στις φυλακές, στο ξύλο, στα βασανιστήρια, στις εξορίες, στον φόβο τα βράδια στο σπίτι τους, μιλώ σε σας που σκέφτεστε να ψηφίσετε τα τέρατα, χωρίς να είσθε τέρατα, με κίνδυνο να γίνετε τέρατα.
Με κίνδυνο να γίνετε ένα σκαλοπάτι στην άνοδο εκείνων που επιβάλλουν δικτατορίες, καίνε τα βιβλία και τους ανθρώπους, εκείνων που σας μισούν και σας περιφρονούν. Συμμερίζομαι την απελπισία σας, την απογοήτευσή σας και την οργή σας με τους ψεύτες και τους υποκριτές – τιμωρήστε τους αν θέλετε, αλλά ψηφίζοντας δολοφόνους, τους δικαιώνετε. Πάλι οι ίδιοι (τα αφεντικά των φασιστών), αυτοί που σας έχουν κάνει μαύρη τη ζωή θα κάνουν κουμάντο, με άλλα άμφια και άλλες στολές, αλλά οι ίδιοι.
Το πρόβλημα δεν λύνεται με τις λύσεις που το γεννούν. Δεν είναι δικός σας άνθρωπος ο κάθε Κασιδιάρης, «υπεράνθρωπος» νομίζει ότι είναι και εσείς «υπάνθρωποι». Κανένα πρόβλημα (απ’ αυτά μάλιστα που τον γεννούν) δεν λύνει ο φασισμός. Η μόνη ελπίδα που έχουμε με τον αγκυλωτό σταυρό είναι ότι ο Πολύφημος θα μας φάει τελευταίους. Και ξεφτιλισμένους.
Οι προδότες που παριστάνουν τους πατριώτες, οι ανελλήνιστοι που παριστάνουν τους Ελληνολάτρες, οι τύραννοι που το παίζουν διωκόμενοι, οι δολοφόνοι της νύχτας, οι μαχαιροβγάλτες, θα γίνουν με την ψήφο σας αυτοί που θα σας αφανίσουν αύριο; Μαυρίστε τη μαύρη ψυχή τους, μαυρίστε τη μαύρη στολή τους.
Μου φαίνεται σαν να προσπαθώ να εξορκίσω το κακό, αλλά τι άλλο να κάνω;
Ή μήπως το προαίσθημά μας για το μέλλον είναι ο φόβος του θανάτου; Θα ξαναδούμε κρεματόρια και γενοκτονίες – ή μήπως νομίζετε ότι η υπερψήφιση ενός Κασιδιάρη θα είναι άσχετη με μια νέα πορεία προς κρεματόρια και γενοκτονίες;
Πηγή: topontiki.gr
Στάθης: Σχετικά με τον συντάκτη
Είναι φανερό ότι η τακτική της πόλωσης που προωθεί κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ και βρίσκει ευήκοα ώτα στην ακροδεξιά πτέρυγα της Ν.Δ., σκοπό έχει να τσιμεντώσει ψηφοφόρους, λες και οι ψηφοφόροι είναι τούβλα. Επακόλουθο αυτής της αντιπαράθεσης των πόλων (ή του πόλου, αν προτιμάτε) είναι η πτώση της πολιτικής αντιπαράθεσης σε επίπεδο εκδοροσφαγείου. Δυσάρεστον. Αλλά πιο δυσάρεστη είναι μια απρόσμενη (;) παράμετρος: η άνοδος της Χρυσής Αυγής. Ίσως μάλιστα μεγαλύτερη εκείνης που ιχνηλατείται στις δημοσκοπήσεις.
Είναι όμως αυτή η άνοδος απρόσμενη ή είναι ένα ρίσκο που παίρνουν εν γνώσει τους οι δυο πόλοι προκειμένου να ταβανιάσουν τη δική τους συσπείρωση, έστω και με κάποιες παράπλευρες απώλειες – τη σχετική άνοδο των νεοναζιστών.
Σχετική σήμερα. Διότι με την άνοδο (καιρό τώρα) των ακροδεξιών δυνάμεων στην Ευρώπη, ανάμεσά τους και των νεοφασιστικών, αυτή η σχετική άνοδος του εν λόγω νεοπλασματικού μορφώματος στη χώρα μας, μπορεί να μεταλλαχθεί σε καλπάζουσα.
Η ιστορία έχει αποδείξει πως όταν ο φασισμός είναι στάσιμος σε χαμηλά ποσοστά φυτοζωεί μέσα κι έξω απ’ το σύστημα (χρήσιμος για διάφορες βρωμοδουλειές), αλλά στο περιθώριο της κοινωνίας.
Όμως τα πράγματα αλλάζουν άρδην κάθε φορά που ο φασισμός αρχίζει να ανεβάζει τα ποσοστά του – από ένα σημείο και μετά η «πορεία προς τη Ρώμη» γίνεται ταχύτατη και η «πυρπόληση του Ράιχσταγκ» αναπόφευκτη. Ως λίγα χρόνια πριν, η κατάσταση στην οποίαν βρίσκεται το φασιστικό φαινόμενο σήμερα, ήταν αδιανόητη. Με περιπτώσεις όπως η Χρυσή Αυγή του 0,1%, ασχολούνταν με μένος αυτοεκπληρούμενης προφητείας μόνον κάτι τύποι που είχαν κάνει τον αντιφασισμό επάγγελμα (για τους ίδιους, και παροχή υπηρεσιών για άλλους). Το ίδιο όπως ορισμένοι αντιρατσιστές που μέσω πονηρών ΜΚΟ είναι απλώς σωματέμποροι.
Όμως το ερώτημα πλέον είναι: τώρα τι κάνουμε; Είναι γνωστό ή δεν είναι ότι οι ιδρυτικοί της Χρυσής Αυγής ήταν πράκτορες, σμπίροι και χαφιέδες συν δυο-τρεις «ιδεολόγοι» με ιδεολογία τον θάνατο, τη βία, την εξόντωση και βεβαίως την ίδια τη δική τους ανωτερότητα;
Είναι ή δεν είναι γνωστό ότι Έλληνες φασίστες συνεργάτες των ναζιστών παρέδωσαν τη Μακεδονία σε Βουλγαρική διοίκηση κατά τη διάρκεια της Κατοχής; Ξέρουμε ή δεν ξέρουμε ότι οι Ιταλοί φασίστες οργάνωναν την ίδρυση βασιλείου - μαριονέτας στη Θεσσαλία; Για ποιον πατριωτισμό μιλούν σήμερα οι επίγονοι των προδοτών – προδότες και της Κύπρου, προδότες και της Δημοκρατίας με τη Χούντα.
Τι είδους «αίμα και τιμή» είναι το αίμα που έχυσαν στην Κατοχή οι Χίτες και οι Ταγματασφαλίτες, οι δολοφόνοι του Λαμπράκη, οι δολοφόνοι του Παύλου Φύσσα, «αίμα και ατιμία» είναι, αίμα και σφαγή, αίμα και ντροπή.
Για την Ορθόδοξη Εκκλησία ακόμα και ο εθνισμός είναι αίρεση, πόσω μάλλον ο εθνικισμός. «Δεν υπάρχει πιο μαύρη απελπισία απ’ τον φασισμό» έλεγε ο Σιατίστης Παύλος που πέθανε πρόσφατα. Βεβαίως και υπάρχουν χριστιανοί που απευθύνονται στους φασίστες, όπως και φασίστες που απευθύνονται στους Χριστιανούς, σε τι επίπεδο όμως; του Αμβροσίου Καλαβρύτων που αποτελεί όνειδος για τη θρησκεία της αγάπης; Ή μήπως εκείνων των Χριστιανών που κατέδιδαν τους Εβραίους για θάνατο φρικτό, όπως του Ιησού Χριστού;
Τον φασισμό που έρχεται απ’ το παρελθόν τον ξέρουμε, τον φασισμό που πάει να κάνει το μέλλον Ολοκαύτωμα δεν τον βλέπουμε;
Ο κ. Κασιδιάρης κατεβαίνει υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων. Επιτρέψτε μου (όχι παραινέσεις, συμβουλές και υποδείξεις – ο καθένας είναι ελεύθερος να ψηφίζει ό,τι θέλει, αυτό ακριβώς που θέλει να καταργήσει ο φασισμός) – επιτρέψτε μου λοιπόν δυο-τρεις σκέψεις.
Ο κ. Κασιδιάρης κατεβαίνει για δήμαρχος με τον αγκυλωτό σταυρό χαραγμένον στον ώμο του με τατουάζ και χαραγμένον στην καρδιά του με τα μαρτύρια εκατομμυρίων. Θρασύτατα υπογράφει με τα δυο τελικά σίγμα του ονόματός του στη μορφή του ες και ες των ΕΣ ΕΣ. Πού κατεβαίνει για δήμαρχος αυτός ο «υπεράνθρωπος»; στην Αθήνα;! Την πόλη που γέννησε την δημοκρατία και μάλιστα στον πενηντάχρονο κολοφώνα της την άμεση λαϊκή δημοκρατία;
Πού κατεβαίνει για δήμαρχος αυτό το σκοτεινό και ερεβώδες μυαλό; στην πόλη τους φωτός, της Παλλάδας, του Μακρυγιάννη, του Κεραμεικού, του 1-1-4, του Θησείου, στην πόλη του Παρθενώνα;! Σε ποιες συνοικίες και ποιες γειτονιές, σε ποιες ενορίες και ποια καφενεία, σε ποιες εστίες υπάρχουν πολίτες Αθηναίοι και Αθηναίες που θα ψηφίσουν για δήμαρχο τον Ξέρξη, τον Εφιάλτη, τον Κιουταχή και τον Κουίσλινγκ;
Δεν μιλώ για τον κατιμά, αυτός γνωρίζει και όμοιος ομοίω αεί πελάζει. Μιλώ για όσους υπό την εξουσία των ναζιστών θα κατέληγαν στους φούρνους, στους τάφους, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στις φυλακές, στο ξύλο, στα βασανιστήρια, στις εξορίες, στον φόβο τα βράδια στο σπίτι τους, μιλώ σε σας που σκέφτεστε να ψηφίσετε τα τέρατα, χωρίς να είσθε τέρατα, με κίνδυνο να γίνετε τέρατα.
Με κίνδυνο να γίνετε ένα σκαλοπάτι στην άνοδο εκείνων που επιβάλλουν δικτατορίες, καίνε τα βιβλία και τους ανθρώπους, εκείνων που σας μισούν και σας περιφρονούν. Συμμερίζομαι την απελπισία σας, την απογοήτευσή σας και την οργή σας με τους ψεύτες και τους υποκριτές – τιμωρήστε τους αν θέλετε, αλλά ψηφίζοντας δολοφόνους, τους δικαιώνετε. Πάλι οι ίδιοι (τα αφεντικά των φασιστών), αυτοί που σας έχουν κάνει μαύρη τη ζωή θα κάνουν κουμάντο, με άλλα άμφια και άλλες στολές, αλλά οι ίδιοι.
Το πρόβλημα δεν λύνεται με τις λύσεις που το γεννούν. Δεν είναι δικός σας άνθρωπος ο κάθε Κασιδιάρης, «υπεράνθρωπος» νομίζει ότι είναι και εσείς «υπάνθρωποι». Κανένα πρόβλημα (απ’ αυτά μάλιστα που τον γεννούν) δεν λύνει ο φασισμός. Η μόνη ελπίδα που έχουμε με τον αγκυλωτό σταυρό είναι ότι ο Πολύφημος θα μας φάει τελευταίους. Και ξεφτιλισμένους.
Οι προδότες που παριστάνουν τους πατριώτες, οι ανελλήνιστοι που παριστάνουν τους Ελληνολάτρες, οι τύραννοι που το παίζουν διωκόμενοι, οι δολοφόνοι της νύχτας, οι μαχαιροβγάλτες, θα γίνουν με την ψήφο σας αυτοί που θα σας αφανίσουν αύριο; Μαυρίστε τη μαύρη ψυχή τους, μαυρίστε τη μαύρη στολή τους.
Μου φαίνεται σαν να προσπαθώ να εξορκίσω το κακό, αλλά τι άλλο να κάνω;
Ή μήπως το προαίσθημά μας για το μέλλον είναι ο φόβος του θανάτου; Θα ξαναδούμε κρεματόρια και γενοκτονίες – ή μήπως νομίζετε ότι η υπερψήφιση ενός Κασιδιάρη θα είναι άσχετη με μια νέα πορεία προς κρεματόρια και γενοκτονίες;
Πηγή: topontiki.gr
Στάθης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου