Δεν είναι ότι δεν λύνουν ούτε ένα πρόβλημα από τα ήδη υπάρχοντα, είναι ότι δημιουργούν και νέα συνεχώς.
Ας δούμε προσεκτικά τι συμβαίνει στη χώρα μας αυτή τη στιγμή και πείτε μου ποιο πρόβλημα νομίζετε ότι έλυσαν;
Ή έστω ότι προσπάθησαν...
Αν κλείσουμε ραντεβού για εξετάσεις σε νοσοκομείο, πότε το κλείνουν; Να θυμίσω ότι ραντεβού κλείνουμε σε νοσοκομείο γιατί έχουμε κάποιο πρόβλημα, αν είναι το ραντεβού να είναι μετά θάνατον τότε μάλλον θα έλεγα πως είναι άχρηστο.
Εντάξει τώρα, υπερβολές, φρόντισε ο Γεωργιάδης να πηγαίνουμε το απόγευμα, με πληρωμή βέβαια , εντάξει για τους λίγους που έχουν, αλλά και πάλι...
Τι έκαναν με τους πλημμυροπαθείς; Τους βοήθησαν; Είναι στα σπίτια τους οι άνθρωποι αυτοί; Πόσους αποζημίωσαν και πόσο;
Είναι έτοιμο το κράτος για τις επόμενες πλημμύρες; Με απλά λόγια, φρόντισε να έχει για να μην τρέχει;
Με τα σχολικά κτίρια τι έκαναν άραγε; Γιατί οι σοβάδες και άλλες καταστροφές σχολείων συνεχίζουν να γίνονται. Να θυμίσω πάλι ότι μέσα υπάρχουν παιδιά και εκπαιδευτικοί, έλα μωρέ πως κάνεις έτσι; Δεν σκοτώνει ο σοβάς...Σωστά η κυβέρνηση σκοτώνει και αξιολογεί τους εκπαιδευτικούς, αλήθεια τους αξιολογητές και την κυβέρνηση ποιος την αξιολογεί;
Την δικαιοσύνη ποιος την αξιολογεί;
Ένας χρόνος και..., μετά τα Τέμπη τι έχει γίνει; Βρήκαν δικαίωση οι ψυχές που δολοφονήθηκαν;
Καλοκαίρι έρχεται, τι έχει κάνει με τις πυρκαγιές και τους πυροσβέστες; Μερίμνησε όπως το καλό το παλικάρι που πριν πεινάσει μαγειρεύει ή μετά θα είναι τρεχάτε ποδαράκια μου;
Να μου πει κάποιος πού λέει ότι ενώ πληρώνουμε ιατροφαρμακευτική ασφάλιση στα ταμεία πρέπει και να πληρώνουμε ξανά τους γιατρούς που γράφουν εξετάσεις και φάρμακα και να πληρώνουμε και έξτρα χαράτσι τρία ευρώ στα παραπεμπτικά για τις διαγνωστικές εξετάσεις.
Πάταξε μήπως την ακρίβεια και δεν το είδα ; Ή τουλάχιστον προσπάθησε; Αχ ναι καλέ! Έκανε το καλάθι του νονού, άντε τυχεράκια νονέ σου φεξε που λέει και ο λαός μας.
Για να έχουν τα παιδάκια μας λαμπάδα και αυγουλάκι, τώρα αν δεν μπορούν να έχουν τα άλλα τα σοβαρά από αυτά που τρέφουν γερά παιδιά, όπως δωρεάν παιδεία και σωστή αντιμετώπιση στον εκφοβισμό και όχι μόνο αυτά φυσικά, δεν πειράζει, καλή καρδιά.
Μήπως ξεκίνησε και μου παράπεσε κάπου, να φροντίζει να έχουν ό,τι χρειάζονται οι κακοποιημένες γυναίκες; Ναι αμέ, μας παρέχει ασφάλεια στα αστυνομικά τμήματα και στα πανεπιστήμια και στις διαδηλώσεις, μας προστατεύει από τους κακούς φοιτητές και τους κακούς πολίτες που διαμαρτύρονται.
Για το ρεύμα που ακριβαίνει όσο πάει ,ούτε κουβέντα, κάνει τζιζ, και που το αναφέρουμε κινδυνεύουμε να πάθουμε εγκεφαλικό.
“Είσαι άδικη” θα μου πει κάποιος, “έδωσε αυξήσεις στους μισθούς”, σωστά επίσης αύξησε και ότι αγοράζει ο μισθός και έτσι περισσεύει πάνω από μισός μήνας μέχρι να ξαναπληρωθούμε.
Και μη ξεχνάμε ότι έχουμε μια βαρυσήμαντη παρουσία στην Ε.Ε. και όχι μόνο, έφτασε η χάρη μας μέχρι την Ερυθρά Θάλασσα. Τώρα ότι η χώρα μας είναι γεμάτη αμερικανικές βάσεις και υπερασπίζουμε “άλλων”συμφέροντα, ότι είμαστε η ουρά του ΝΑΤΟ και αυτό μας βάζει στο μάτι του κυκλώνα με πολλούς τρόπους, δεν έχει σημασία. Αυτή η παροιμία που λέει “δίχως κέρδος κέρατα”αποκτά αξία εδώ. Γιατί φίλε μου αυτό που μετράει για αυτή την κυβέρνηση κι όσους την στηρίζουν ψηφίζοντας ότι ψηφίζει και αυτή, είναι η βαρυσήμαντη παρουσία στον κόσμο. Ε ψιτ! Κάτσε κάτω από την μπάρα, θα σε λιώσει το βάρος...
Ας θυμίσω κάπου εδώ ότι η συμμετοχή μας στην πολεμική αποστολή της Ε.Ε. μας κοστίζει μισό εκατομμύριο ευρώ την ημέρα...
Σκέψου πόσα από τα προβλήματά μας θα είχαν λυθεί αν η αγαπητή μας κυβέρνηση και τα δεκανίκια της δεν είχαν δημιουργήσει ένα ακόμα πρόβλημα, το πιο σοβαρό.
Μικρά καθημερινά προβλήματα που δυσκολεύουν τη ζωή μας και ίσως την μικραίνουν κιόλας για κάποιους συμπολίτες μας, όπως οι καρκινοπαθείς για παράδειγμα που έχουν να αντιμετωπίσουν ελλείψεις σε ιατρικά μηχανήματα και φάρμακα που θα τους βοηθούσαν σημαντικά.
Η καθημερινότητά μας είναι τα ψώνια για το φαγητό του σπιτιού, μια επίσκεψη στο γιατρό για εξετάσεις ή ό,τι άλλο, οι δραστηριότητες των παιδιών και η κλασσική ερώτηση κάθε γονιού”όλα καλά στο σχολείο σήμερα παιδί μου; έγινε κάτι άσχημο που θες να μου πεις;” η κακοποιημένη γυναίκα που τρέχει φωνάζοντας βοήθεια (δυστυχώς είναι μέσα στη καθημερινότητα και αυτό), να μη βρέξει πολύ και πλημμυρίσουμε, να μη κάνει πολύ ζέστη και καούμε από τη ΔΕΗ ή από πυρκαγιά, μη χιονίσει και αποκλειστούμε, αν δεν μας βρουν παγοκολώνες στα σπίτια μας ή καρβουνάκια από κάποια σόμπα.
Πες μου για ποιο από όλα δεν βαρυγκομάς και δεν ανησυχείς;
Και δεν φαντάζομαι τη καθημερινότητα μας ανέμελη με ξέπλεκα μαλλιά να τρέχει στα λιβάδια, αλλά δεν την φαντάζομαι και με το που ξυπνάμε αντί για χασμουρητό να βγαίνει βαθύς αναστεναγμός για μια καθημερινότητα που μοιάζει κάτεργο.
Ούτε τη φαντάζομαι το βράδυ όταν τελειώνει η μέρα κατάκοποι στο καναπέ να λέμε “άντε τη βγάλαμε και σήμερα”.
Αυτό που φαντάζομαι είναι ότι έχουμε ένα κράτος που νοιάζεται και σέβεται το πολίτη του, έχει όλα αυτά που είναι δεδομένα και οι φόροι που καταβάλει ο καθένας μας να αξιοποιούνται όπως πρέπει για την καλύτερη διαβίωσή μας.
Το θέμα είναι όμως πως μάθαμε ότι στη δική μας χώρα τίποτα δεν είναι δεδομένο, ούτε η υγεία, ούτε η παιδεία, ούτε η ασφάλεια μας, ούτε καν η ίδια η ζωή μας.
Το θέμα είναι ότι μάθαμε να λέμε “από τύχη ζούμε”...
Αλλά αυτό που ξεχνάμε είναι ότι την τύχη μας εμείς την φτιάχνουμε.
Λίλα Μήτσουρα: Σχετικά με τον συντάκτη
Με τα σχολικά κτίρια τι έκαναν άραγε; Γιατί οι σοβάδες και άλλες καταστροφές σχολείων συνεχίζουν να γίνονται. Να θυμίσω πάλι ότι μέσα υπάρχουν παιδιά και εκπαιδευτικοί, έλα μωρέ πως κάνεις έτσι; Δεν σκοτώνει ο σοβάς...Σωστά η κυβέρνηση σκοτώνει και αξιολογεί τους εκπαιδευτικούς, αλήθεια τους αξιολογητές και την κυβέρνηση ποιος την αξιολογεί;
Την δικαιοσύνη ποιος την αξιολογεί;
Ένας χρόνος και..., μετά τα Τέμπη τι έχει γίνει; Βρήκαν δικαίωση οι ψυχές που δολοφονήθηκαν;
Καλοκαίρι έρχεται, τι έχει κάνει με τις πυρκαγιές και τους πυροσβέστες; Μερίμνησε όπως το καλό το παλικάρι που πριν πεινάσει μαγειρεύει ή μετά θα είναι τρεχάτε ποδαράκια μου;
Να μου πει κάποιος πού λέει ότι ενώ πληρώνουμε ιατροφαρμακευτική ασφάλιση στα ταμεία πρέπει και να πληρώνουμε ξανά τους γιατρούς που γράφουν εξετάσεις και φάρμακα και να πληρώνουμε και έξτρα χαράτσι τρία ευρώ στα παραπεμπτικά για τις διαγνωστικές εξετάσεις.
Πάταξε μήπως την ακρίβεια και δεν το είδα ; Ή τουλάχιστον προσπάθησε; Αχ ναι καλέ! Έκανε το καλάθι του νονού, άντε τυχεράκια νονέ σου φεξε που λέει και ο λαός μας.
Για να έχουν τα παιδάκια μας λαμπάδα και αυγουλάκι, τώρα αν δεν μπορούν να έχουν τα άλλα τα σοβαρά από αυτά που τρέφουν γερά παιδιά, όπως δωρεάν παιδεία και σωστή αντιμετώπιση στον εκφοβισμό και όχι μόνο αυτά φυσικά, δεν πειράζει, καλή καρδιά.
Μήπως ξεκίνησε και μου παράπεσε κάπου, να φροντίζει να έχουν ό,τι χρειάζονται οι κακοποιημένες γυναίκες; Ναι αμέ, μας παρέχει ασφάλεια στα αστυνομικά τμήματα και στα πανεπιστήμια και στις διαδηλώσεις, μας προστατεύει από τους κακούς φοιτητές και τους κακούς πολίτες που διαμαρτύρονται.
Για το ρεύμα που ακριβαίνει όσο πάει ,ούτε κουβέντα, κάνει τζιζ, και που το αναφέρουμε κινδυνεύουμε να πάθουμε εγκεφαλικό.
“Είσαι άδικη” θα μου πει κάποιος, “έδωσε αυξήσεις στους μισθούς”, σωστά επίσης αύξησε και ότι αγοράζει ο μισθός και έτσι περισσεύει πάνω από μισός μήνας μέχρι να ξαναπληρωθούμε.
Και μη ξεχνάμε ότι έχουμε μια βαρυσήμαντη παρουσία στην Ε.Ε. και όχι μόνο, έφτασε η χάρη μας μέχρι την Ερυθρά Θάλασσα. Τώρα ότι η χώρα μας είναι γεμάτη αμερικανικές βάσεις και υπερασπίζουμε “άλλων”συμφέροντα, ότι είμαστε η ουρά του ΝΑΤΟ και αυτό μας βάζει στο μάτι του κυκλώνα με πολλούς τρόπους, δεν έχει σημασία. Αυτή η παροιμία που λέει “δίχως κέρδος κέρατα”αποκτά αξία εδώ. Γιατί φίλε μου αυτό που μετράει για αυτή την κυβέρνηση κι όσους την στηρίζουν ψηφίζοντας ότι ψηφίζει και αυτή, είναι η βαρυσήμαντη παρουσία στον κόσμο. Ε ψιτ! Κάτσε κάτω από την μπάρα, θα σε λιώσει το βάρος...
Ας θυμίσω κάπου εδώ ότι η συμμετοχή μας στην πολεμική αποστολή της Ε.Ε. μας κοστίζει μισό εκατομμύριο ευρώ την ημέρα...
Σκέψου πόσα από τα προβλήματά μας θα είχαν λυθεί αν η αγαπητή μας κυβέρνηση και τα δεκανίκια της δεν είχαν δημιουργήσει ένα ακόμα πρόβλημα, το πιο σοβαρό.
Μικρά καθημερινά προβλήματα που δυσκολεύουν τη ζωή μας και ίσως την μικραίνουν κιόλας για κάποιους συμπολίτες μας, όπως οι καρκινοπαθείς για παράδειγμα που έχουν να αντιμετωπίσουν ελλείψεις σε ιατρικά μηχανήματα και φάρμακα που θα τους βοηθούσαν σημαντικά.
Η καθημερινότητά μας είναι τα ψώνια για το φαγητό του σπιτιού, μια επίσκεψη στο γιατρό για εξετάσεις ή ό,τι άλλο, οι δραστηριότητες των παιδιών και η κλασσική ερώτηση κάθε γονιού”όλα καλά στο σχολείο σήμερα παιδί μου; έγινε κάτι άσχημο που θες να μου πεις;” η κακοποιημένη γυναίκα που τρέχει φωνάζοντας βοήθεια (δυστυχώς είναι μέσα στη καθημερινότητα και αυτό), να μη βρέξει πολύ και πλημμυρίσουμε, να μη κάνει πολύ ζέστη και καούμε από τη ΔΕΗ ή από πυρκαγιά, μη χιονίσει και αποκλειστούμε, αν δεν μας βρουν παγοκολώνες στα σπίτια μας ή καρβουνάκια από κάποια σόμπα.
Πες μου για ποιο από όλα δεν βαρυγκομάς και δεν ανησυχείς;
Και δεν φαντάζομαι τη καθημερινότητα μας ανέμελη με ξέπλεκα μαλλιά να τρέχει στα λιβάδια, αλλά δεν την φαντάζομαι και με το που ξυπνάμε αντί για χασμουρητό να βγαίνει βαθύς αναστεναγμός για μια καθημερινότητα που μοιάζει κάτεργο.
Ούτε τη φαντάζομαι το βράδυ όταν τελειώνει η μέρα κατάκοποι στο καναπέ να λέμε “άντε τη βγάλαμε και σήμερα”.
Αυτό που φαντάζομαι είναι ότι έχουμε ένα κράτος που νοιάζεται και σέβεται το πολίτη του, έχει όλα αυτά που είναι δεδομένα και οι φόροι που καταβάλει ο καθένας μας να αξιοποιούνται όπως πρέπει για την καλύτερη διαβίωσή μας.
Το θέμα είναι όμως πως μάθαμε ότι στη δική μας χώρα τίποτα δεν είναι δεδομένο, ούτε η υγεία, ούτε η παιδεία, ούτε η ασφάλεια μας, ούτε καν η ίδια η ζωή μας.
Το θέμα είναι ότι μάθαμε να λέμε “από τύχη ζούμε”...
Αλλά αυτό που ξεχνάμε είναι ότι την τύχη μας εμείς την φτιάχνουμε.
Λίλα Μήτσουρα: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου