max-blumenthal
To Σεπτέμβριο του 2010, υπόμνημα προερχόμενο από έναν οργανισμό που χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ και ο οποίος συμμετείχε στην εκπαίδευση του επίδοξου πραξικοπηματία της Βενεζουέλας Χουάν Γκουαϊδό και των συνεργατών του χαρακτηρίζει την πιθανή κατάρρευση του ηλεκτρικού δικτύου της χώρας ως ένα «σημείο-ορόσημο» που θα «μπορούσε να προκαλέσει δημόσια αναταραχή σε τέτοια έκταση που θα ξεπερνούσε τις προσδοκίες μιας αντιπολιτευτικής ομάδας».
Το υπόμνημα αποκτά ιδιαίτερη σημασία σήμερα με τον Γκουαϊδό να κάνει κινήσεις ώστε να εκμεταλλευτεί τα μπλακ άουτ στη χώρα που οφείλονται σε πρόβλημα του Υδροηλεκτρικού Σταθμού Σιμόν Μπολίβαρ στο φράγμα Γκούρι – μια κρίση την οποία η κυβέρνηση της Βενεζουέλας αποδίδει σε σαμποτάζ των ΗΠΑ.
Το υπόμνημα προέρχεται από τον Σρτζα Πόποβιτς, επικεφαλής του Κέντρου Εφαρμοσμένων Μη Βίαιων Δράσεων και Στρατηγικών (CANVAS), μιας οργάνωσης με έδρα το Βελιγράδι που όπως αναφέρει έχει στόχο έχει την «προώθηση της δημοκρατίας». Ο οργανισμός, που χρηματοδοτείται από τη κυβέρνηση των ΗΠΑ, έχει εκπαιδεύσει χιλιάδες νέους ακτιβιστές σε χώρες όπου η Δύση στοχεύει σε μια αλλαγή καθεστώτος.
Αναφέρεται ότι αυτή η ομάδα φιλοξένησε τον Γκουαϊδό και άλλους ηγέτες του κόμματος του σε μια σειρά από εκπαιδευτικά προγράμματα, δημιουργώντας την «Γενιά του 2007» που στόχο είχε την υποδαύλιση της αντίστασης εναντίον του τότε πρόεδρου της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες, και το σαμποτάζ στα σχέδια αυτού για την εφαρμογή του «Σοσιαλισμού του 21ου αιώνα στη Βενεζουέλα».
Στο υπόμνημα του 2010, ο Πόποβιτς από τον οργανισμό CANVAS δήλωνε πως «σημείο-κλειδί για την αποδυνάμωση του Τσάβες θα ήταν η κατάρρευση του ηλεκτρικού τομέα». Ο Πόποβιτς χαρακτήρισε το Υδροηλεκτρικό Σταθμό Σιμόν Μπολίβαρ ως ένα σημείο τριβής, δίνοντας έμφαση στο ότι τα «επίπεδα του νερού στο φράγμα του Γκούρι υποχωρούν και ο Τσάβες έχει ελλιπώς καταφέρει να μειώσει την κατανάλωση επαρκώς ώστε να αντισταθμίσει την μειωμένη παραγωγή».
Με υποθέσεις πάνω στην «σοβαρή πιθανότητα ότι το 70% του ηλεκτρικού δικτύου της χώρας θα μπορούσε να πάθει μπλακ άουτ μέχρι τον Απρίλιο του 2010», ο αρχηγός του CANVAS δήλωσε ότι «μία ομάδα της αντιπολίτευσης θα αποτελέσει την καλύτερη λύση και θα εκμεταλλευτεί την κατάσταση στρέφοντας την εναντίον του Τσάβες και υπέρ των ίδιων».
Βλέποντας τώρα τα γεγονότα που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή καταλαβαίνουμε ότι το σενάριο που σκιαγράφησε ο Πόποβιτς εξελίσσεται ακριβώς όπως το είχε φανταστεί.
Στις 7 Μαρτίου, μερικές μόνο μέρες αφού ο Γκουαϊδό είχε γυρίσει από τη Κολομβία, όπου συμμετείχε σε μία αποτυχημένη και βίαιη προσπάθεια να περάσει από τα σύνορα της Βενεζουέλας η ανθρωπιστική βοήθεια από τις ΗΠΑ στις 23 Φεβρουαρίου, ο Υδροηλεκτρικός Σταθμός Σιμόν Μπολίβαρ καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό με τρόπο που ακόμα παραμένει ανεξήγητος.
Αρκετές μέρες αργότερα και το ηλεκτρικό δίκτυο δεν έχει αποκατασταθεί ακόμα. Εντωμεταξύ ο Γκουαϊδό κάνει τα πάντα ώστε να «εκμεταλλευτεί τη κατάσταση και να τη στρέψει εναντίον» του Νικολάς Μαδούρο, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που οι συνεργάτες του παροτρύνονταν να κάνουν πριν από οχτώ χρόνια.
Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας κατηγορεί ευθέως την Ουάσινγκτον λέγοντας πως πραγματοποίησαν σαμποτάζ μέσω κυβερνοεπίθεσης στις υποδομές ηλεκτρισμού. Παράγοντες- κλειδιά σε αυτή τη προσπάθεια πραξικοπήματος που καθοδηγείται από τις ΗΠΑ δεν αρνήθηκαν τις κατηγορίες.
Με ένα tweet στις 8 Μαρτίου, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο χαρακτήρισε την κατάρρευση του ηλεκτρικού δικτύου ως ένα πρώτο στάδιο στα πλάνα των ΗΠΑ για μια καθεστωτική αλλαγή στη Βενεζουέλα.
To μεσημέρι της 7ης Μαρτίου, σε μία συνεδρίαση για τη Βενεζουέλα στην υποεπιτροπή για θέματα διεθνών σχέσεων της Γερουσίας, ο γερουσιαστής Μάρκο Ρούμπιο κάλεσε τις ΗΠΑ να υποκινήσουν τις «αναταραχές», δηλώνοντας πως είναι κάτι που πρέπει να γίνει προς επίτευξη της καθεστωτικής αλλαγής.
«Για τη Βενεζουέλα θα ξεκινήσει μια περίοδος ταλαιπωρίας που κανένα κράτος στο δικό μας ημισφαίριο δεν έχει αντιμετωπίσει στη σύγχρονη ιστορία» είπε ο Ρούμπιο.
Περίπου στις 17:00 το απόγευμα της ίδιας μέρας ο υδροηλεκτρικός σταθμός Σιμόν Μπολίβαρ κατέρρευσε ολοκληρωτικά με ανεξήγητο τρόπο. Οι κάτοικοι του Καράκας και άλλων περιοχών της Βενεζουέλας βρέθηκαν ξαφνικά στο απόλυτο σκοτάδι.
Στις 17:18 ο Ρούμπιο ενθουσιασμένος ανακοίνωσε το μπλακ άουτ μέσω Twitter και δήλωσε πως οι «εφεδρικές γεννήτριες δεν λειτούργησαν». Δεν είναι ξεκάθαρο πως απέκτησε ο Ρούμπιο τόσο συγκεκριμένες πληροφορίες τόσο σύντομα. Σύμφωνα με τον Χόρχε Ροντρίγκες, Υπουργό Επικοινωνιών της Βενεζουέλας, οι τοπικές αρχές δεν γνώριζαν τη στιγμή του tweet του Μάρκο Ρούμπιο αν καταστράφηκαν ή όχι οι εφεδρικές γεννήτριες.
Πίσω στο Καράκας, ο Γκουαϊδό αμέσως προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τη κατάσταση, ακριβώς με τον τρόπο που τον συμβούλεψαν οι εκπαιδευτές από τον CANVAS οχτώ χρόνια πριν. Μία ώρα μετά το tweet του Ρούμπιο, ο Γκουαϊδό δήλωσε από το ίδιο μέσο πως «το φως θα επιστρέψει όταν τελειώσει ο σφετερισμός (από τον Μαδούρο)». Όπως έκανε και ο Πομπέο, ο αυτοανακηρυγμένος πρόεδρος της Βενεζουέλας θεώρησε τα μπλακ άουτ ως ένα μέρος της στρατηγικής για την αλλαγή του καθεστώτος, και όχι ένα ατύχημα ή λάθος.
Δυο μέρες αργότερα, ο Γκουαϊδό σε μια συγκέντρωση της αντιπολίτευσης που έλαβε χώρα στο εύπορο ανατολικό Καράκας, φώναζε μέσω του μεγαφώνου ότι «θα εφαρμοστεί το άρθρο 187 όταν έρθει η ώρα. Χρειάζεται να είμαστε στον δρόμο, να κινητοποιηθούμε. Εξαρτάται από εμάς και από κανέναν άλλον».
Το άρθρο 187 παρέχει στην Εθνοσυνέλευση το δικαίωμα να «εξουσιοδοτήσει τη χρήση του στρατού της Βενεζουέλας σε αποστολές στο εξωτερικό ή παροχή άδειας σε ξένους στρατούς να δράσουν στη χώρα».
Με την αναφορά του στο συνταγματικό άρθρο, οι υποστηρικτές του Γκουαϊδό απάντησαν με συνθήματα «Παρέμβαση! Παρέμβαση!».
Συμφωνά με τα ρεπορτάζ του The Grayzone η προβολή του Γκουαϊδό και το σχέδιο πραξικοπήματος που φαίνεται να έχει αναλάβει, είναι καρπός μιας δεκαετίας – ενός σχεδίου που επεβλεπόταν από τον οργανισμό CANVAS.
O CANVAS είναι παρακλάδι της ομάδας Otpor, μιας σέρβικης ομάδας διαμαρτυρίας που ιδρύθηκε από τον Πόποβιτς το 1998 στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου. Η Otpor, που σημαίνει αντίσταση στα σέρβικα, ήταν η φοιτητική ομάδα που συνεργάστηκε με διάφορες ομάδες υποκινούμενες από τις ΗΠΑ, με στόχο να υποδαυλίσουν τις διαμαρτυρίες που οδήγησαν στην ανατροπή του Σέρβου προέδρου Μιλόσεβιτς.
Ο CANVAS χρηματοδοτείται από το Εθνικό Ταμείο για τη Δημοκρατία(ΝΕD), μια υπηρεσία της CIA που λειτουργεί ως το βασικό εργαλείο της κυβέρνησης των ΗΠΑ στην πρόκληση καθεστωτικών αλλαγών. Σύμφωνα με εσωτερικά μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που έχουν διαρρεύσει από την Stratfor, μια εταιρία πληροφοριών γνωστή σαν η «σκιά της CIA», ο CANVAS «ενδέχεται να έχει λάβει χρηματοδότηση από τη CIA καθώς και εκπαίδευση κατά τη διάρκεια της μάχης εναντίον του Μιλόσεβιτς το 1999/2000».
Ένα μέιλ που διέρρευσε από έναν εργαζόμενο στη Stratfor σημείωνε ότι μετά την ανατροπή του Μιλόσεβιτς, «τα παιδιά που έτρεχαν την ομάδα Otpor μεγάλωσαν, έβαλαν κουστούμια και σχεδίασαν τον CANVAS… ή με άλλα λόγια δημιούργησαν μία επαναστατική ομάδα που έσπειρε τους σπόρους για έναν αριθμό πολύχρωμων επαναστάσεων. Εξαρτώνται ακόμα από τη χρηματοδότηση από τις ΗΠΑ και βασικά γυρίζουν τον κόσμο και προσπαθούν να ανατρέψουν δικτάτορες και αυταρχικές κυβερνήσεις (αυτές τις οποίες δεν αρέσουν στις ΗΠΑ)».
Η εταιρία Stratfor αποκάλυψε ότι ο CANVAS «έστρεψε το ενδιαφέρον του στη Βενεζουέλα» το 2005, αφού προηγουμένως είχε αναλάβει την εκπαίδευση αντιπολιτευτικών κινημάτων που οδήγησαν σε επιχειρήσεις καθεστωτικών αλλαγών υπό την καθοδήγηση του ΝΑΤΟ σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης.
Τον Σεπτέμβριο του 2010, καθώς η Βενεζουέλα οδηγούνταν σε βουλευτικές εκλογές, ο CANVAS σε μια σειρά από υπομνήματα παροσίαζε τα σχέδια του να συνεργαστούν με «μη επίσημους παράγοντες» όπως ο Γκουαϊδό και το επιτελείο του που αποτελούνταν από ακτιβιστές φοιτητές με σκοπό να ρίξουν τον Τσάβες. «Αυτή είναι η πρώτη ευκαιρία για την αντιπολίτευση να βρεθεί πάλι σε θέση ισχύος» έγραφε ο Πόποβιτς τότε.
Στο υπόμνημα του για την διακοπή του ηλεκτρισμού, ο Ποπόβιτς, σημείωσε την σημασία του στρατού της Βενεζουέλας στο να γίνει εφικτή η αλλαγή του καθεστώτος. «Η συμμαχία με τον στρατό είναι υψίστης σημασίας γιατί σε τέτοιες καταστάσεις δημόσιας αναταραχής και αμφισβήτησης του προέδρου της χώρας», έγραφε το ιδρυτής του CANVAS, «δυσαρεστημένα μέλη του στρατού είναι πιθανό να αποφασίσουν να επέμβουν, αλλά μόνο στη περίπτωση που πιστεύουν ότι θα λάβουν την απαραίτητη υποστήριξη».
Ενώ το σενάριο που φαντάστηκε ο Ποπόβιτς απέτυχε το 2010, χαρακτηρίζει τέλεια την κατάσταση στη Βενεζουέλα αυτή τη στιγμή ενώ ο αρχηγός της αντιπολίτευσης που εκπαιδεύτηκε από τον CANVAS προσπαθεί να στρέψει την κρίση εναντίον του Μαδούρο ενώ ζητά από την στρατό να αναλάβει δράση.
Ενώ το Grayzone δημοσίευσε τους στενούς δεσμούς μεταξύ του CANVAS και του κόμματος του Γκουαϊδό, Voluntad Popular, ο Πόποβιτς πήρε δημοσίως αποστάσεις από οποιαδήποτε συμμετοχή του στην εκπαίδευση της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας.
Σήμερα, ωστόσο, το υπόμνημα από το 2010 του Πόποβιτς πάνω στην εκμετάλευση της κρίσης σχετικά με τον ηλεκτρισμό, μπορεί να διαβαστεί σαν ένα εγχειρίδιο στρατηγικής που ο Γκουαϊδό και οι υποστηρικτές του στην Ουάνιγκτον εφαρμόζουν κατά γράμμα. Ακόμα και αν δεν είναι το μπλακ άουτ Ααποτέλεσμα εξωτερικού σαμποτάζ, αντιπροσωπεύουν το «σημείο-ορόσημο, για το οποίο ο CANVAS προετοίμασε την αντιπολίτευση της Βενεζουέλας.
Πηγή: info-war.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
To Σεπτέμβριο του 2010, υπόμνημα προερχόμενο από έναν οργανισμό που χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ και ο οποίος συμμετείχε στην εκπαίδευση του επίδοξου πραξικοπηματία της Βενεζουέλας Χουάν Γκουαϊδό και των συνεργατών του χαρακτηρίζει την πιθανή κατάρρευση του ηλεκτρικού δικτύου της χώρας ως ένα «σημείο-ορόσημο» που θα «μπορούσε να προκαλέσει δημόσια αναταραχή σε τέτοια έκταση που θα ξεπερνούσε τις προσδοκίες μιας αντιπολιτευτικής ομάδας».
Το υπόμνημα αποκτά ιδιαίτερη σημασία σήμερα με τον Γκουαϊδό να κάνει κινήσεις ώστε να εκμεταλλευτεί τα μπλακ άουτ στη χώρα που οφείλονται σε πρόβλημα του Υδροηλεκτρικού Σταθμού Σιμόν Μπολίβαρ στο φράγμα Γκούρι – μια κρίση την οποία η κυβέρνηση της Βενεζουέλας αποδίδει σε σαμποτάζ των ΗΠΑ.
Το υπόμνημα προέρχεται από τον Σρτζα Πόποβιτς, επικεφαλής του Κέντρου Εφαρμοσμένων Μη Βίαιων Δράσεων και Στρατηγικών (CANVAS), μιας οργάνωσης με έδρα το Βελιγράδι που όπως αναφέρει έχει στόχο έχει την «προώθηση της δημοκρατίας». Ο οργανισμός, που χρηματοδοτείται από τη κυβέρνηση των ΗΠΑ, έχει εκπαιδεύσει χιλιάδες νέους ακτιβιστές σε χώρες όπου η Δύση στοχεύει σε μια αλλαγή καθεστώτος.
Αναφέρεται ότι αυτή η ομάδα φιλοξένησε τον Γκουαϊδό και άλλους ηγέτες του κόμματος του σε μια σειρά από εκπαιδευτικά προγράμματα, δημιουργώντας την «Γενιά του 2007» που στόχο είχε την υποδαύλιση της αντίστασης εναντίον του τότε πρόεδρου της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες, και το σαμποτάζ στα σχέδια αυτού για την εφαρμογή του «Σοσιαλισμού του 21ου αιώνα στη Βενεζουέλα».
Στο υπόμνημα του 2010, ο Πόποβιτς από τον οργανισμό CANVAS δήλωνε πως «σημείο-κλειδί για την αποδυνάμωση του Τσάβες θα ήταν η κατάρρευση του ηλεκτρικού τομέα». Ο Πόποβιτς χαρακτήρισε το Υδροηλεκτρικό Σταθμό Σιμόν Μπολίβαρ ως ένα σημείο τριβής, δίνοντας έμφαση στο ότι τα «επίπεδα του νερού στο φράγμα του Γκούρι υποχωρούν και ο Τσάβες έχει ελλιπώς καταφέρει να μειώσει την κατανάλωση επαρκώς ώστε να αντισταθμίσει την μειωμένη παραγωγή».
Με υποθέσεις πάνω στην «σοβαρή πιθανότητα ότι το 70% του ηλεκτρικού δικτύου της χώρας θα μπορούσε να πάθει μπλακ άουτ μέχρι τον Απρίλιο του 2010», ο αρχηγός του CANVAS δήλωσε ότι «μία ομάδα της αντιπολίτευσης θα αποτελέσει την καλύτερη λύση και θα εκμεταλλευτεί την κατάσταση στρέφοντας την εναντίον του Τσάβες και υπέρ των ίδιων».
Βλέποντας τώρα τα γεγονότα που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή καταλαβαίνουμε ότι το σενάριο που σκιαγράφησε ο Πόποβιτς εξελίσσεται ακριβώς όπως το είχε φανταστεί.
Στις 7 Μαρτίου, μερικές μόνο μέρες αφού ο Γκουαϊδό είχε γυρίσει από τη Κολομβία, όπου συμμετείχε σε μία αποτυχημένη και βίαιη προσπάθεια να περάσει από τα σύνορα της Βενεζουέλας η ανθρωπιστική βοήθεια από τις ΗΠΑ στις 23 Φεβρουαρίου, ο Υδροηλεκτρικός Σταθμός Σιμόν Μπολίβαρ καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό με τρόπο που ακόμα παραμένει ανεξήγητος.
Αρκετές μέρες αργότερα και το ηλεκτρικό δίκτυο δεν έχει αποκατασταθεί ακόμα. Εντωμεταξύ ο Γκουαϊδό κάνει τα πάντα ώστε να «εκμεταλλευτεί τη κατάσταση και να τη στρέψει εναντίον» του Νικολάς Μαδούρο, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που οι συνεργάτες του παροτρύνονταν να κάνουν πριν από οχτώ χρόνια.
Ο Μάρκο Ρούμπιο βλέπει μία «περίοδο ταλαιπωρίας» για τη Βενεζουέλα ώρες πριν από το μπλακ άουτ
Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας κατηγορεί ευθέως την Ουάσινγκτον λέγοντας πως πραγματοποίησαν σαμποτάζ μέσω κυβερνοεπίθεσης στις υποδομές ηλεκτρισμού. Παράγοντες- κλειδιά σε αυτή τη προσπάθεια πραξικοπήματος που καθοδηγείται από τις ΗΠΑ δεν αρνήθηκαν τις κατηγορίες.
Με ένα tweet στις 8 Μαρτίου, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο χαρακτήρισε την κατάρρευση του ηλεκτρικού δικτύου ως ένα πρώτο στάδιο στα πλάνα των ΗΠΑ για μια καθεστωτική αλλαγή στη Βενεζουέλα.
To μεσημέρι της 7ης Μαρτίου, σε μία συνεδρίαση για τη Βενεζουέλα στην υποεπιτροπή για θέματα διεθνών σχέσεων της Γερουσίας, ο γερουσιαστής Μάρκο Ρούμπιο κάλεσε τις ΗΠΑ να υποκινήσουν τις «αναταραχές», δηλώνοντας πως είναι κάτι που πρέπει να γίνει προς επίτευξη της καθεστωτικής αλλαγής.
«Για τη Βενεζουέλα θα ξεκινήσει μια περίοδος ταλαιπωρίας που κανένα κράτος στο δικό μας ημισφαίριο δεν έχει αντιμετωπίσει στη σύγχρονη ιστορία» είπε ο Ρούμπιο.
Περίπου στις 17:00 το απόγευμα της ίδιας μέρας ο υδροηλεκτρικός σταθμός Σιμόν Μπολίβαρ κατέρρευσε ολοκληρωτικά με ανεξήγητο τρόπο. Οι κάτοικοι του Καράκας και άλλων περιοχών της Βενεζουέλας βρέθηκαν ξαφνικά στο απόλυτο σκοτάδι.
Στις 17:18 ο Ρούμπιο ενθουσιασμένος ανακοίνωσε το μπλακ άουτ μέσω Twitter και δήλωσε πως οι «εφεδρικές γεννήτριες δεν λειτούργησαν». Δεν είναι ξεκάθαρο πως απέκτησε ο Ρούμπιο τόσο συγκεκριμένες πληροφορίες τόσο σύντομα. Σύμφωνα με τον Χόρχε Ροντρίγκες, Υπουργό Επικοινωνιών της Βενεζουέλας, οι τοπικές αρχές δεν γνώριζαν τη στιγμή του tweet του Μάρκο Ρούμπιο αν καταστράφηκαν ή όχι οι εφεδρικές γεννήτριες.
Πίσω στο Καράκας, ο Γκουαϊδό αμέσως προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τη κατάσταση, ακριβώς με τον τρόπο που τον συμβούλεψαν οι εκπαιδευτές από τον CANVAS οχτώ χρόνια πριν. Μία ώρα μετά το tweet του Ρούμπιο, ο Γκουαϊδό δήλωσε από το ίδιο μέσο πως «το φως θα επιστρέψει όταν τελειώσει ο σφετερισμός (από τον Μαδούρο)». Όπως έκανε και ο Πομπέο, ο αυτοανακηρυγμένος πρόεδρος της Βενεζουέλας θεώρησε τα μπλακ άουτ ως ένα μέρος της στρατηγικής για την αλλαγή του καθεστώτος, και όχι ένα ατύχημα ή λάθος.
Δυο μέρες αργότερα, ο Γκουαϊδό σε μια συγκέντρωση της αντιπολίτευσης που έλαβε χώρα στο εύπορο ανατολικό Καράκας, φώναζε μέσω του μεγαφώνου ότι «θα εφαρμοστεί το άρθρο 187 όταν έρθει η ώρα. Χρειάζεται να είμαστε στον δρόμο, να κινητοποιηθούμε. Εξαρτάται από εμάς και από κανέναν άλλον».
Το άρθρο 187 παρέχει στην Εθνοσυνέλευση το δικαίωμα να «εξουσιοδοτήσει τη χρήση του στρατού της Βενεζουέλας σε αποστολές στο εξωτερικό ή παροχή άδειας σε ξένους στρατούς να δράσουν στη χώρα».
Με την αναφορά του στο συνταγματικό άρθρο, οι υποστηρικτές του Γκουαϊδό απάντησαν με συνθήματα «Παρέμβαση! Παρέμβαση!».
Εκμεταλλευόμενοι την κρίση με σκοπό να «επιστρέψουν σε μια θέση ισχύος»
Συμφωνά με τα ρεπορτάζ του The Grayzone η προβολή του Γκουαϊδό και το σχέδιο πραξικοπήματος που φαίνεται να έχει αναλάβει, είναι καρπός μιας δεκαετίας – ενός σχεδίου που επεβλεπόταν από τον οργανισμό CANVAS.
O CANVAS είναι παρακλάδι της ομάδας Otpor, μιας σέρβικης ομάδας διαμαρτυρίας που ιδρύθηκε από τον Πόποβιτς το 1998 στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου. Η Otpor, που σημαίνει αντίσταση στα σέρβικα, ήταν η φοιτητική ομάδα που συνεργάστηκε με διάφορες ομάδες υποκινούμενες από τις ΗΠΑ, με στόχο να υποδαυλίσουν τις διαμαρτυρίες που οδήγησαν στην ανατροπή του Σέρβου προέδρου Μιλόσεβιτς.
Ο CANVAS χρηματοδοτείται από το Εθνικό Ταμείο για τη Δημοκρατία(ΝΕD), μια υπηρεσία της CIA που λειτουργεί ως το βασικό εργαλείο της κυβέρνησης των ΗΠΑ στην πρόκληση καθεστωτικών αλλαγών. Σύμφωνα με εσωτερικά μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που έχουν διαρρεύσει από την Stratfor, μια εταιρία πληροφοριών γνωστή σαν η «σκιά της CIA», ο CANVAS «ενδέχεται να έχει λάβει χρηματοδότηση από τη CIA καθώς και εκπαίδευση κατά τη διάρκεια της μάχης εναντίον του Μιλόσεβιτς το 1999/2000».
Ένα μέιλ που διέρρευσε από έναν εργαζόμενο στη Stratfor σημείωνε ότι μετά την ανατροπή του Μιλόσεβιτς, «τα παιδιά που έτρεχαν την ομάδα Otpor μεγάλωσαν, έβαλαν κουστούμια και σχεδίασαν τον CANVAS… ή με άλλα λόγια δημιούργησαν μία επαναστατική ομάδα που έσπειρε τους σπόρους για έναν αριθμό πολύχρωμων επαναστάσεων. Εξαρτώνται ακόμα από τη χρηματοδότηση από τις ΗΠΑ και βασικά γυρίζουν τον κόσμο και προσπαθούν να ανατρέψουν δικτάτορες και αυταρχικές κυβερνήσεις (αυτές τις οποίες δεν αρέσουν στις ΗΠΑ)».
Η εταιρία Stratfor αποκάλυψε ότι ο CANVAS «έστρεψε το ενδιαφέρον του στη Βενεζουέλα» το 2005, αφού προηγουμένως είχε αναλάβει την εκπαίδευση αντιπολιτευτικών κινημάτων που οδήγησαν σε επιχειρήσεις καθεστωτικών αλλαγών υπό την καθοδήγηση του ΝΑΤΟ σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης.
Τον Σεπτέμβριο του 2010, καθώς η Βενεζουέλα οδηγούνταν σε βουλευτικές εκλογές, ο CANVAS σε μια σειρά από υπομνήματα παροσίαζε τα σχέδια του να συνεργαστούν με «μη επίσημους παράγοντες» όπως ο Γκουαϊδό και το επιτελείο του που αποτελούνταν από ακτιβιστές φοιτητές με σκοπό να ρίξουν τον Τσάβες. «Αυτή είναι η πρώτη ευκαιρία για την αντιπολίτευση να βρεθεί πάλι σε θέση ισχύος» έγραφε ο Πόποβιτς τότε.
Στο υπόμνημα του για την διακοπή του ηλεκτρισμού, ο Ποπόβιτς, σημείωσε την σημασία του στρατού της Βενεζουέλας στο να γίνει εφικτή η αλλαγή του καθεστώτος. «Η συμμαχία με τον στρατό είναι υψίστης σημασίας γιατί σε τέτοιες καταστάσεις δημόσιας αναταραχής και αμφισβήτησης του προέδρου της χώρας», έγραφε το ιδρυτής του CANVAS, «δυσαρεστημένα μέλη του στρατού είναι πιθανό να αποφασίσουν να επέμβουν, αλλά μόνο στη περίπτωση που πιστεύουν ότι θα λάβουν την απαραίτητη υποστήριξη».
Ενώ το σενάριο που φαντάστηκε ο Ποπόβιτς απέτυχε το 2010, χαρακτηρίζει τέλεια την κατάσταση στη Βενεζουέλα αυτή τη στιγμή ενώ ο αρχηγός της αντιπολίτευσης που εκπαιδεύτηκε από τον CANVAS προσπαθεί να στρέψει την κρίση εναντίον του Μαδούρο ενώ ζητά από την στρατό να αναλάβει δράση.
Ενώ το Grayzone δημοσίευσε τους στενούς δεσμούς μεταξύ του CANVAS και του κόμματος του Γκουαϊδό, Voluntad Popular, ο Πόποβιτς πήρε δημοσίως αποστάσεις από οποιαδήποτε συμμετοχή του στην εκπαίδευση της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας.
Σήμερα, ωστόσο, το υπόμνημα από το 2010 του Πόποβιτς πάνω στην εκμετάλευση της κρίσης σχετικά με τον ηλεκτρισμό, μπορεί να διαβαστεί σαν ένα εγχειρίδιο στρατηγικής που ο Γκουαϊδό και οι υποστηρικτές του στην Ουάνιγκτον εφαρμόζουν κατά γράμμα. Ακόμα και αν δεν είναι το μπλακ άουτ Ααποτέλεσμα εξωτερικού σαμποτάζ, αντιπροσωπεύουν το «σημείο-ορόσημο, για το οποίο ο CANVAS προετοίμασε την αντιπολίτευση της Βενεζουέλας.
Πηγή: info-war.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου