Σάββατο 25 Μαΐου 2019

Ευρωεκλογές 2019: Πομφόλυγες για ξέπλυμα της Αυτοκρατορίας

Ξένια Πολίτη


Ήμουν μαθήτρια του Λυκείου όταν ξεκίνησε η δυσπιστία μου για την αντίληψη της τότε αποκαλούμενης ΕΟΚ και κυρίως, για τις πολιτισμικές αξίες που κυοφορούσε το όλο εγχείρημα, όταν η επιτροπή της, εξέδωσε στα τέλη του 1980, την «Ιστορία της Ευρώπης». Θυμάμαι την αλγεινή μου εντύπωση, όταν για την συμβολή του Ελληνικού πολιτισμού, στην Ευρωπαϊκή Ιστορία, είχε αφιερωθεί μία μόνο παράγραφος. Από τους τότε απεσταλμένους μας Ευρωβουλευτές, είχαν προβάλλει διαμαρτυρία γι' αυτό το αίσχος, μόνο δύο∙ σθεναρότερη δε, ήταν εκείνη του Μιχάλη Παπαγιαννάκη.

Μέχρι τότε, οι περισσότεροι, δεν είχαμε καμμία ιδέα, καθόλου πληροφόρηση για το όφελος της ένταξής μας στους κόλπους της Ε.Ε., αν κι ο τότε Εθνάρχης είχε ήδη, αποφανθεί πως «ανήκαμε εις την Δύσιν» μη δίνοντας λογαριασμό για τα φρούτα που θα έφερνε, όπως άλλωστε έκαναν και οι επόμενοι που ακολούθησαν, προσφέροντάς μας έτσι, το νοστιμότερο κι ακριβότερο όλων των φρούτων, το Ευρώ.

Το βιβλίο εκείνης της Ιστορίας όπως αμυδρά πια, ενθυμούμαι, έβριθε αναφορών για Καρλομάγνους και Ιπποτικά Τάγματα. Αργότερα, έμαθα τί εστί Καρλομάγνος κι επίγονοι: καμμία σχέση (για να μην πω, ολέθρια), δεν είχε, με τον δικό μας Πολιτισμό.


Ήταν πολύ φυσικό άλλωστε η «ποιότητα» της αυτοκρατορικής προσωπικότητάς του Καρόλου του Μεγάλου και η σφραγίδα του, να ακολουθεί μέχρι σήμερα την πολιτισμική κατεύθυνση αυτού που λέμε, Δυτικός Ευρωπαϊκός Πολιτισμός. Η Ε.Ε., μάθαμε επίσης, ότι είχε θεσπίσει το βραβείο «Καρλομάγνος, με το οποίο τιμήθηκε και ο ΚαραμάνΑλής που λέγαμε, ο «Εθνάρχης» μας το 1978 όπως και ειδικότερο βραβείο, «Καρλομάγνος για τη Νεολαία» (!) που απονέμεται σε νέες και νέους ηλικίας 16-30 ετών μην τυχόν και μας ξεφύγει κανένας φέρελπις από τη φιλόξενη ετούτη, μάντρα!

Πολύ αργότερα γνωρίσαμε και τον Δεύτερο Πυλώνα, αυτόν, της φιλοσοφικής βάσης του Οικοδομήματος, από ένα ακόμα βραβείο - που απονέμει η Ένωση για τις προσφορές των πιστών της - με ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον: Τον θεωρητικό «Πατριάρχη» της Ε.Ε. κόμη Richard Nicolaus Coudenhove Kalergi

Στα έργα του «Πανευρώπη» και «Πρακτικός Ιδεαλισμός» [το ένα μανιφέστο και το άλλο εγχειρίδιο για πιο (παρα)μορφωμένους τύπους], ο αναγνώστης ανατριχιάζει διαβάζοντας ότι το διαιρεμένο σε ποικίλες ομάδες «Ευρωπαϊκό Έθνος», θα συγχωνευτεί (!) ώστε να μην υπάρχουν συλλογικές αλλά μόνο ατομικές ιδιοπροσωπίες ενώ από την άλλη, η ελίτ, θα προέρχεται από τη λεγόμενη Εβραϊκή και Γερμανική αριστοκρατία...


Έτσι διαιρεί τους Ευρωπαίους σε δύο κατηγορίες ή Τάξεις: Στους ανθρώπους της ποιότητας που είναι οι άνθρωποι μιας ανώτερης αποστολής (και προέρχονται:

  • από το αίμα της τάξης της Εβραϊκής πνευματικής αριστοκρατίας
  • της φεουδαρχικής Γερμανικής αριστοκρατίας),
  • και στους ανθρώπους της ποσότητας.

Οι εκλεκτοί άνθρωποι της ποιότητας πρέπει να εποπτεύουν (φυσικά) τους ανθρώπους της ποσότητας. Και για το ποιοί είναι αυτοί οι άνθρωποι της ποσότητας; Πρόθυμα, μας απαντά: «...Ο άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι μιγάδας. Οι φυλές και οι τάξεις του σήμερα θα εξαφανισθούν σταδιακά λόγω της εξάλειψης του χώρου, του χρόνου και των προκαταλήψεων. Η Ευρα-σιατική-νεγροειδής φυλή του μέλλοντος, παρόμοια στην εμφάνιση με τους Αρχαίους Αιγύπτιους, θα αντικαταστήσει την πολυμορφία των λαών με την ποικιλία των ατόμων. . .»*

Το όραμά του και το κίνημα «Πανευρώπη» ενισχύθηκε και υποστηρίχθηκε από σιωνιστικούς και τοκογλυφικούς κύκλους: Γκίνσμπεργκ (Αχάντ Χάαμ), Ροθτσάιλντ κ.τ.λ, ενώ σήμερα, με τ' όνομα'' International Paneuropa Union'' αποτελεί μια ισχυρή διεθνή οργάνωση, με μεγάλη επιρροή που δικτυώνεται στις Ευρωπαϊκές χώρες.

Σκονισμένες, παρελθοντικές, ρατσιστικές, ιστορίες θα μου πείτε και δη, την ώρα που καιγόμαστε για τις Ευρωεκλογές, τις Περιφέρειες και τους Δήμους. Μην μπορώντας κανείς να προσπεράσει όμως και την πολιτική καταγωγή της Ε.Ε., κανονικού ναζιστικού τύπου, απείρου ενδιαφέροντος κι αυτή, χρειάζεται να ψάξει βαθιά για θέματα που χρόνια αποσιωπούνταν. Να ένα μικρό δείγμα:



Φλέγοντα θέματα από την εποχή του Χίτλερ που κι αυτός οραματιζόταν την Ε.Ε. του, κι όταν ναυάγησε η συνταγή των άνευ προηγουμένου, ολοκαυτωμάτων, έπρεπε να υπάρξει μια κάποια κεκαλυμμένη εναλλακτική λύση, ειρηνικότερη κατά προτίμηση, έτσι ώστε με λίγη Αμερικανική (καινοτόμο) φαντασία, με πολλά Σιωνιστικής αντίληψης, κονδύλια και άπλετο (αν και μασκαρεμένο), Φραγκικό Ιμπεριαλισμό, να αναδυθεί η νέα μεταμοντέρνα ολόφρεσκη Αυτοκρατορία, με καλά κρυμμένα τα βαμπίρ του παρελθόντος...

Επειδή ωστόσο, η επιτυχία του «νέου» Αυτοκρατορικού εγχειρήματος εξαρτάται πια απολύτως, από τη διατήρηση των ασαφειών του, ας κάνουμε ως ταπεινοί ψηφοφόροι μια μνεία με κάποιες ...σύγχρονες πικάντικες παρατηρήσεις, που θα είναι καλό, να έχουμε υπόψη πριν από την κάλπη:

  • Καταρχάς τη συμβουλευτική ιδιότητα του Ευρωκοινοβουλίου στις αποφάσεις της Ε.Ε., χωρίς να δεσμεύει σε καμμία περίπτωση το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να τις ενστερνιστούν.
  • Την παντοκρατορία του lobbying που «λύνει και δένει» μέσα σ' αυτό, πιέζοντας παρασκηνιακά (αλλά ...νόμιμα) και χρηματίζοντας αδρά τους αιρετούς, για τα ποικίλα συμφέροντά του. Έτσι εκτός των παχυλών μισθών, η δωροδόκηση των αιρετών λέγεται κομψά, bonus.
  • Τη δυνατότητα ενός λεπτού ομιλίας των Ευρωβουλευτών στο Κοινοβούλιο της «πλάκας» για μιαν ερώτηση χωρίς, συχνότατα, απάντηση, όπως αναφέρει σε άρθρο του κι ο γνωστός μας, Στάθης.
  • Κι όσο για τους Μη αιρετούς αξιωματούχους, (τους Οφφικιάλιους της Ποιότητας που διατείνεται κι ο Κalergi), μαζί με τα οφίκια της έδρας τους, κερδίζουν την πολυπόθητη Ασυλία για να τους απαλλάσσει από τα σκάνδαλα που δια-βοούν στις χώρες τους...

Ας αναφέρουμε μερικούς:

Ο αξιότιμος Κύριος Μπαρόζο, πρώην πρόεδρος της Κομμισιόν κατηγορήθηκε μεταξύ άλλων, για εκτίναξη του κρατικού έλλείμματος που οδήγησε την Πορτογαλία στο Μνημόνιο αλλά και ως κατηγορούμενος τεραστίου κυκλώματος παιδεραστίας στη χώρα του, δε λογοδότησε ποτέ, αντιθέτως, για την προσφορά του, τον Ιούλιο του 2016, διορίστηκε από την Goldman Sachs ως «μη Εκτελεστικός Πρόεδρος των Διεθνών Δραστηριοτήτων» της, έτσι, βρε αδερφέ, για μιαν ανάπαυλα...

Εκτός του αλκοολισμού, των ναζιστικών καταβολών και των διαφόρων φαιδροτήτων του, η κυβέρνηση του Ζαν Κλωντ Γιούνκερ στο Λουξεμβούργο το 2014, βρέθηκε αναμεμειγμένη σε σκάνδαλο φοροαποφυγής δισεκατομμυρίων, το οποίο έχει όνομα και λέγεται “LuxLeaks” ή Luxembourg Leaks. Ένα σκάνδαλο για το οποίο δεν τιμωρήθηκε κανένας άλλος, πέρα από τους δύο ανθρώπους που βοήθησαν στο να δημοσιευτεί.

Ο πρώην Πρόεδρος του Eurogroup, Ντάισελμπλουμ, πρώην Υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας.

Εκτός από το «μαϊμού» βιογραφικό του για πτυχία που δεν πήρε ποτέ, το 2015, ενεπλάκη και σε οικονομικό σκάνδαλο για χειρισμούς που έκανε στην κρατική τράπεζα ABN Amro Group, όπως αναφέρει δημοσίευμα του πρακτορείου, Bloomberg.

Kι όσο για τον νυν πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και πρώην πρωθυπουργού της Πολωνίας, Ντόναλντ Τουσκ, που αναρωτιέται πώς μοιάζει το ξεχωριστό μέρος στην Κόλαση που προορίζεται γι' αυτούς που προωθούν το Brexit.

Κατηγορήθηκε για το σκάνδαλο της εταιρείας-πυραμίδας, Amber Gold στη χώρα του κατά την περίοδο της πρωθυπουργίας του.

Στο καυτό λοιπόν παρόν μας, καλούμαστε να ψηφίσουμε για να μπορεί αυτή η Ένωση, κάθε πέντε χρόνια να παίρνει συγχωροχάρτι, δίνοντάς μας την ψευδαίσθηση επιλογής, προκειμένου να μην καρφώνουμε τα αδιάκριτα βλέμματά μας και διεκδικήσουμε δημοκρατία ή διαλύσουμε την απολυταρχία της που όζει.

Σε τοπικό επίπεδο πια, μιας χώρας καθημαγμένης από τους κυνικούς εταίρους και τους εγχώριους βαστάζους τους, όπου σαράντα κόμματα εκλιπαρούν για ψήφο, τούρκικα κόμματα αναδύονται ενώ άλλα εννέα απορρίπτονται χωρίς επαρκείς εξηγήσεις, στις εκλογές της αστείρευτης προπαγάνδας, των δημοσκοπήσεων, των ελληνοποιήσεων και της ιδιωτικής Singular (φυσικά) να μετρά τα «κουκιά», βάσει εκλογικού νόμου, η τελευταία λύση του λευκού, του άκυρου ή της αποχής, γίνεται «απολιτίκ» «έγκλημα» και βορά των αρπάγων του πρώτου κόμματος ή συνολικά, όλων.

Των αρπάγων της εκτός δικής μας Ουσίας, Εξ-ουσίας τους, του ζωτικού τους χώρου, μ' εξόριστες τις δια εξαργυρώσεως διατηρούμενες, ζωές μας.


Μερικές από τις "θέσεις" του Kalergi, έτσι όπως περιγράφονται στο Praktischer Idealismus:

  • * O άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι μικτής φυλετικής καταγωγής. Οι φυλές και οι τάξεις του σήμερα θα εξαφανισθούν σταδιακά λόγω της εξάλειψης του χώρου, του χρόνου και της προκατάληψης. Η ευρωασιατική-νεγροϊδής φυλή του μέλλοντος, όμοια στην εμφάνιση της με τους αρχαίους Αιγύπτιους, θα αντικαταστήσει την διαφορετικότητα των λαών και την διαφορετικότητα των ατόμων. Αντί της καταστροφής του ευρωπαϊκού ιουδαϊσμού, η Ευρώπη, ενάντια στην θέλησή της, εξευγένισε και μόρφωσε αυτόν τον λαό, οδηγώντας τον στο μελλοντικό του στάτους ως ηγετικό έθνος διαμέσου αυτής της τεχνητής εξελικτικής διαδικασίας. Δεν προξενεί κατάπληξη ότι αυτός ο λαός που δραπέτευσε από το Γκέττο-φυλακή, εξελίχθηκε σε μία πνευματική αριστοκρατία της Ευρώπης. Συνεπώς η ευσπλαχνική πρόνοια έδωσε στην Ευρώπη μια νέα φυλή αριστοκρατίας με τη χάρη του πνεύματος. Αυτό συνέβη τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή φεουδαλική αριστοκρατία κατέπεσε, λόγω της χειραφέτησης των Ιουδαίων.
  • *Η Χριστιανοσύνη, ηθικά προετοιμασμένη από τα Εβραϊκά Κείμενα (Ιωάννης), πνευματικά προετοιμάσθηκε από τους Εβραίους Αλεξανδρινούς (Φίλωνας), ήταν αναγεννημένος Εβραϊσμός. Στον βαθμό που η Ευρώπη είναι Χριστιανική, είναι στην πνευματική έννοια Εβραϊκή, στον βαθμό που η Ευρώπη είναι ηθική, είναι Εβραϊκή.
  • *Σχεδόν όλη η Ευρωπαϊκή ηθική βασίζεται στον Εβραϊσμό. Όλοι οι πρωταγωνιστές για μια θρησκευτική η μη θρησκευτική Χριστιανική ηθική, από τον Αυγουστίνο έως τον Ρουσσώ, τον Καντ και τον Τολστόι ήταν Εβραίοι κατ επιλογήν [Wahljuden] κατά μια πνευματική έννοια. Ο Νίτσε ήταν ο μόνος μη Εβραίος, ο μόνος Ευρωπαίος ειδωλολάτρης ηθικολόγος.
  • *Στην Ανατολή ο Κινεζικός λαός είναι κατεξοχήν ηθικός, στην δύση είναι οι Εβραίοι. *Ο Θεός ήταν ο αρχηγός του κράτους των αρχαίων Εβραίων, η ηθική ήταν ο αστικός κόσμος, η αμαρτία ήταν έγκλημα.
  • *Μέσω των αιώνων ο Εβραϊσμός παρέμεινε πιστός στην θεοκρατική ιδέα της ταυτοποίησης πολιτικής και ηθικής: Ο Χριστιανισμός και ο Σοσιαλισμός είναι απόπειρες να δημιουργήσουν έναν γήινο παράδεισο. (στην κυριολεξία ένα Κράτος του Θεού).
  • *Από τον Μωυσή στον Weininger η ηθική ήταν το κύριο πρόβλημα της Εβραϊκής φιλοσοφίας
  • *Σε αυτήν την βασική ηθική τάση ως προς τον κόσμο βρίσκεται η απαρχή της εξαιρετικής μεγαλοσύνης του Εβραϊκού λαού – την ίδια στιγμή επίσης ο κίνδυνος ότι οι Εβραίοι που έχουν ξεχάσει τα πιστεύω τους στην ηθική γίνονται κυνικοί εγωιστές: ενώ άνθρωποι με άλλη νοοτροπία – ακόμη διατηρούν το ίδιο ποσόν των ιπποτικών τους αξιών και των προκαταλήψεων (άνθρωπος της τιμής, τζέντλεμαν, ιππότης κλπ), που τους προστατεύει από την πτώση στην άβυσσο των αξιών.
  • *Αυτό που κυρίως διαχωρίζει τους Εβραίους από τους μέσους αστούς είναι το γεγονός ότι είναι καθαροί άνθρωποι.
  • *Το σθένος του χαρακτήρα συνδυασμένο με το κοφτερό μυαλό προορίζει τους Εβραίους στο πιο εξαιρετικό δείγμα τους να γίνονται οι ηγέτες της αστικής ανθρωπότητας, από τους ψευδείς στους γνήσιους πνευματικούς αριστοκράτες στους πρωταγωνιστές του καπιταλισμού αλλά και της επαναστάσεως.
  • *Επίσης ο σοσιαλισμός υποστηρίζεται από την αστική τάξη των βιομηχανικών εργατών, οδηγούμενη από την αριστοκρατία των επαναστατών συγγραφέων (δηλαδή τους φρενοβλαβείς όπως ο Μπαμπέφ).
  • *Η επιρροή της αριστοκρατίας του αίματος, η επιρροή της αριστοκρατίας του μυαλού μεγαλώνει
  • . *Αυτή η εξέλιξη και με αυτήν το χάος της μοντέρνας πολιτικής θα βρει τότε το τέλος της, όταν μια πνευματική αριστοκρατία (δηλαδή οι Χαζάροι) καταλάβει τα μέσα της ισχύος της κοινωνίας: η πυρίτιδα, ο χρυσός, το μελάνι (η δημοσιογραφία) και η χρήση τους για την ευλογία τους γενικού κοινού. *Η Κομμουνιστική δικτατορία: Ένα σημαντικό βήμα για τον δρόμο.
  • *Ο αριστοκράτης σαν αρχηγός είναι μια πολιτική έννοια, ο αριστοκράτης για παράδειγμα είναι ένα αισθητικό ιδεώδες.
  • *Η μεγαλύτερη πρόκληση απαιτεί η αριστοκρατία να συμπίπτει με την ευγένεια, ο ηγέτης με παράδειγμα: αυτή η ηγεσία πέφτει στους τέλειους ανθρώπους. *Οι Ευρωπαίοι είναι άνθρωποι της ποσότητος και οι Εβραίοι άνθρωποι ποιότητος.
  • *Από τους Ευρωπαίους ανθρώπους της ποσότητας , που πιστεύουν μόνο στους αριθμούς, η μάζα, δύο ποιοτικές ράτσες αναδύονται: η αριστοκρατία του αίματος και ο Εβραϊσμός.
  • *Ξεχωριστά η μια από την άλλη κολλάνε στο πιστεύω τους στην ανώτερη αποστολή τους, του καλύτερου αίματος τους, στις διαφορετικές τάξεις των ανθρώπων.
  • *Σε αμφότερες αυτές τις ετερογενείς από πλευράς αξίας φυλές ανήκει ο πυρήνας των Ευρωπαίων ευγενών στο μέλλον: στην φεουδαρχική αριστοκρατία του αίματος, τόσον όσο δεν θα άφηνε τον εαυτό της να διαφθαρεί από την φάρμα, στην Εβραϊκή πνευματική αριστοκρατία τόσον όσο δεν θα άφηνε τον εαυτό της να διαφθαρεί από τα χρήματα (καπιταλισμός). *Ως εγγύηση για ένα καλύτερο μέλλον υπάρχει ένα υπόλοιπο ηθικού κύρους ρουστίκ [χώρα-style] αριστοκρατίας και για όσο μια μικρή μάχιμη ομάδα της επαναστατικής διανόησης παραμένει.

Πηγή: xpoliti.wixsite



Ξένια Πολίτη: Σχετικά με τον Συντάκτη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου