Άρης Χατζηστεφάνου
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να καταλάβεις ότι δεν πρέπει να αγοράσεις κάποιο προϊόν - όπως ένα κινητό τηλέφωνο. Αν λόγου χάρη ο πωλητής, αντί να σου εξηγεί τα πλεονεκτήματα της συσκευής, βγάλει ένα όπλο και απειλεί ότι θα σκοτώσει όποιον αγοράζει προϊόντα από ανταγωνιστές του, καταλαβαίνεις ότι μάλλον έχει χάσει τη μάχη της τεχνολογικής καινοτομίας.
Αυτό περίπου συμβαίνει τις τελευταίες εβδομάδες με τον ανηλεή οικονομικό πόλεμο που κήρυξαν οι ΗΠΑ εναντίον του κινεζικού γίγαντα των τηλεπικοινωνιών Huawei. Ο νέος γύρος κυρώσεων ξεκίνησε λίγες μόλις ημέρες από τη στιγμή που ανακοινώθηκε ότι η κινεζική εταιρεία ξεπέρασε σε πωλήσεις τα iPhone της Apple — το απόλυτο σύμβολο του σύγχρονου αμερικανικού καπιταλισμού.
Σε συνδυασμό με την κυριαρχία της Huawei στο χώρο των νέων δικτύων 5G, ο κινεζικός δράκος απέδειξε ότι η παντοκρατορία των ΗΠΑ στο χώρο της υψηλής τεχνολογίας ανήκει οριστικά πλέον στο παρελθόν. Η Ουάσινγκτον, προκειμένου να διατηρήσει το μερίδιό της στην παγκόσμια αγορά, είναι αναγκασμένη να καταφεύγει όλο και συχνότερα σε μορφές οικονομικού μποϊκοτάζ και διπλωματικών ή ακόμη και στρατιωτικών απειλών. Ενώ όμως, μέχρι σήμερα, αρκετοί αναλυτές απέδιδαν τη στάση των ΗΠΑ στην προσωπικότητα του Ντόναλντ Τραμπ, είναι πλέον σαφές ότι οι σχετικές αποφάσεις εκφράζουν ένα ισχυρό τμήμα της οικονομικής ελίτ των ΗΠΑ.
Η απόφαση της Google να μπλοκάρει τις συσκευές της Huawei από σειρά προϊόντων που σχετίζονται με το λειτουργικό Android, αποδεικνύει ότι οι μεγαλύτερες εταιρείες υψηλής τεχνολογίας των ΗΠΑ λειτουργούν πλέον σαν προέκταση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ — για την ακρίβεια το Στέιτ Ντιπάρτμεντ λειτουργεί σαν εργαλείο για τη διάσωση της παραπαίουσας αμερικανικής βιομηχανίας.
Η σύμπραξη του αμερικανικού κράτους με εταιρείες όπως η Google, δεν είναι φυσικά ούτε τυχαία, ούτε πρόσκαιρη. Τα περισσότερα από τα μεγαθήρια της Silicon Valley, όχι μόνο αντέγραφαν ερευνητικά προγράμματα του αμερικανικού Πενταγώνου, τα οποία παρουσίαζαν σαν «καινοτομία» του ιδιωτικού τομέα, αλλά συχνά χρηματοδοτούνταν άμεσα από επενδυτικά προγράμματα του υπουργείου Άμυνας και της CIA (όπως το venture capital In-Q-Tel). O ερευνητής και συγγραφέας Τ.J Coles εξηγούσε προ ημερών τους μηχανισμούς μέσω των οποίων εταιρείες όπως η Amazon, η Apple, η Google και η Microsoft συνδέονται άλλοτε έμμεσα και άλλοτε άμεσα με αυτό που ο Αϊζενχάουερ αποκαλούσε στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα.
Στις περιόδους της οικονομικής ευημερίας, αυτή η διασύνδεση με το «βαθύ κράτος» των ΗΠΑ κρύφτηκε κάτω από το χαλί. Σήμερα όμως, επανέρχεται στην επιφάνεια, καθώς εταιρείες αποζητούν την ισχύ του αμερικανικού κράτους για να επιτεθούν στους ανταγωνιστές τους.
Παράλληλα, η Ουάσινγκτον χρησιμοποιεί και τους στρατηγικούς της συμμάχους στην Ασία, για να αναγκάσει εταιρείες από την Ιαπωνία ή τη Νότια Κορέα να μπλοκάρουν την ανάπτυξη της Huawei. H πρόσφατη απόφαση της Panasonic να συνταχθεί με τις ΗΠΑ, αλλά και οι διπλωματικές επαφές του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών με τη Σεούλ, αποδεικνύουν το μέγεθος του άξονα που επιχειρούν να οικοδομήσουν οι ΗΠΑ.
Οι εξελίξεις στο μέτωπο της Huawei θα αλλάξουν για πολλές δεκαετίες το τοπίο, όχι μόνο στο χώρο της υψηλής τεχνολογίας, αλλά ακόμη και στη λειτουργία του παγκόσμιου εμπορείου. Η Huawei προσανατολίζεται ήδη στη δημιουργία του δικού της λειτουργικού συστήματος, που θα της επιτρέψει να αποδεσμευτεί από τους ανταγωνιστές της στις ΗΠΑ.
Παρά το υψηλό κόστος αυτής της προσπάθειας, όλα δείχνουν ότι θα τα καταφέρει — ενδεχομένως, μάλιστα, παράγοντας πολύ πιο εξελιγμένα προϊόντα. Παράλληλα, το κινεζικό κράτος προσφέρει πρωτοφανείς φορολογικές διευκολύνσεις σε κινεζικές εταιρείες για να αναπτύξουν επεξεργαστές και έτσι να τερματίσει την εξάρτηση από εταιρείες όπως η Intel. Το αποτέλεσμα είναι ότι για πρώτη φορά μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, δυο αντίπαλα γεωπολιτικά μπλοκ θα αναπτύσσουν, παράλληλα, τεχνολογίες οι οποίες δεν θα είναι συμβατές μεταξύ τους. Ενώ όμως, στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου αυτό συνέβαινε γιατί οι δυο υπερδυνάμεις εκπροσωπούσαν (θεωρητικά τουλάχιστον) δυο αντίπαλα οικονομικά συστήματα, ο νέος ψυχρός πόλεμος με την Κίνα θα διεξαχθεί στο εσωτερικό του καπιταλιστικού συστήματος παραγωγής. Στην πραγματικότητα, αυτή η τεράστια σπατάλη πόρων και φαιάς ουσίας θυμίζει τους αδελφούς Ντάλτον από το Λούκι Λουκ, οι οποίοι όταν θέλησαν να δραπετεύσουν από τη φυλακή δεν έσκαβαν ένα, αλλά τέσσερα ξεχωριστά τούνελ.
Ο κόσμος της οικονομικής παγκοσμιοποίησης και η πεποίθηση ορισμένων ότι η νέα τεχνολογία θα δημιουργήσει ένα ενιαίο ψηφιακό χωριό (η ψευδαίσθηση, δηλαδή, με την οποία μεγάλωσε η γενιά των λεγόμενων millenials) φτάνουν στο τέλος τους και ο πλανήτης θυμίζει όλο και περισσότερο τις ημέρες πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πηγή: sputniknews.gr
Άρης Χατζηστεφάνου: Σχετικά με τον Συντάκτη
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να καταλάβεις ότι δεν πρέπει να αγοράσεις κάποιο προϊόν - όπως ένα κινητό τηλέφωνο. Αν λόγου χάρη ο πωλητής, αντί να σου εξηγεί τα πλεονεκτήματα της συσκευής, βγάλει ένα όπλο και απειλεί ότι θα σκοτώσει όποιον αγοράζει προϊόντα από ανταγωνιστές του, καταλαβαίνεις ότι μάλλον έχει χάσει τη μάχη της τεχνολογικής καινοτομίας.
Αυτό περίπου συμβαίνει τις τελευταίες εβδομάδες με τον ανηλεή οικονομικό πόλεμο που κήρυξαν οι ΗΠΑ εναντίον του κινεζικού γίγαντα των τηλεπικοινωνιών Huawei. Ο νέος γύρος κυρώσεων ξεκίνησε λίγες μόλις ημέρες από τη στιγμή που ανακοινώθηκε ότι η κινεζική εταιρεία ξεπέρασε σε πωλήσεις τα iPhone της Apple — το απόλυτο σύμβολο του σύγχρονου αμερικανικού καπιταλισμού.
Σε συνδυασμό με την κυριαρχία της Huawei στο χώρο των νέων δικτύων 5G, ο κινεζικός δράκος απέδειξε ότι η παντοκρατορία των ΗΠΑ στο χώρο της υψηλής τεχνολογίας ανήκει οριστικά πλέον στο παρελθόν. Η Ουάσινγκτον, προκειμένου να διατηρήσει το μερίδιό της στην παγκόσμια αγορά, είναι αναγκασμένη να καταφεύγει όλο και συχνότερα σε μορφές οικονομικού μποϊκοτάζ και διπλωματικών ή ακόμη και στρατιωτικών απειλών. Ενώ όμως, μέχρι σήμερα, αρκετοί αναλυτές απέδιδαν τη στάση των ΗΠΑ στην προσωπικότητα του Ντόναλντ Τραμπ, είναι πλέον σαφές ότι οι σχετικές αποφάσεις εκφράζουν ένα ισχυρό τμήμα της οικονομικής ελίτ των ΗΠΑ.
Η απόφαση της Google να μπλοκάρει τις συσκευές της Huawei από σειρά προϊόντων που σχετίζονται με το λειτουργικό Android, αποδεικνύει ότι οι μεγαλύτερες εταιρείες υψηλής τεχνολογίας των ΗΠΑ λειτουργούν πλέον σαν προέκταση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ — για την ακρίβεια το Στέιτ Ντιπάρτμεντ λειτουργεί σαν εργαλείο για τη διάσωση της παραπαίουσας αμερικανικής βιομηχανίας.
Η σύμπραξη του αμερικανικού κράτους με εταιρείες όπως η Google, δεν είναι φυσικά ούτε τυχαία, ούτε πρόσκαιρη. Τα περισσότερα από τα μεγαθήρια της Silicon Valley, όχι μόνο αντέγραφαν ερευνητικά προγράμματα του αμερικανικού Πενταγώνου, τα οποία παρουσίαζαν σαν «καινοτομία» του ιδιωτικού τομέα, αλλά συχνά χρηματοδοτούνταν άμεσα από επενδυτικά προγράμματα του υπουργείου Άμυνας και της CIA (όπως το venture capital In-Q-Tel). O ερευνητής και συγγραφέας Τ.J Coles εξηγούσε προ ημερών τους μηχανισμούς μέσω των οποίων εταιρείες όπως η Amazon, η Apple, η Google και η Microsoft συνδέονται άλλοτε έμμεσα και άλλοτε άμεσα με αυτό που ο Αϊζενχάουερ αποκαλούσε στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα.
Στις περιόδους της οικονομικής ευημερίας, αυτή η διασύνδεση με το «βαθύ κράτος» των ΗΠΑ κρύφτηκε κάτω από το χαλί. Σήμερα όμως, επανέρχεται στην επιφάνεια, καθώς εταιρείες αποζητούν την ισχύ του αμερικανικού κράτους για να επιτεθούν στους ανταγωνιστές τους.
Παράλληλα, η Ουάσινγκτον χρησιμοποιεί και τους στρατηγικούς της συμμάχους στην Ασία, για να αναγκάσει εταιρείες από την Ιαπωνία ή τη Νότια Κορέα να μπλοκάρουν την ανάπτυξη της Huawei. H πρόσφατη απόφαση της Panasonic να συνταχθεί με τις ΗΠΑ, αλλά και οι διπλωματικές επαφές του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών με τη Σεούλ, αποδεικνύουν το μέγεθος του άξονα που επιχειρούν να οικοδομήσουν οι ΗΠΑ.
Οι εξελίξεις στο μέτωπο της Huawei θα αλλάξουν για πολλές δεκαετίες το τοπίο, όχι μόνο στο χώρο της υψηλής τεχνολογίας, αλλά ακόμη και στη λειτουργία του παγκόσμιου εμπορείου. Η Huawei προσανατολίζεται ήδη στη δημιουργία του δικού της λειτουργικού συστήματος, που θα της επιτρέψει να αποδεσμευτεί από τους ανταγωνιστές της στις ΗΠΑ.
Παρά το υψηλό κόστος αυτής της προσπάθειας, όλα δείχνουν ότι θα τα καταφέρει — ενδεχομένως, μάλιστα, παράγοντας πολύ πιο εξελιγμένα προϊόντα. Παράλληλα, το κινεζικό κράτος προσφέρει πρωτοφανείς φορολογικές διευκολύνσεις σε κινεζικές εταιρείες για να αναπτύξουν επεξεργαστές και έτσι να τερματίσει την εξάρτηση από εταιρείες όπως η Intel. Το αποτέλεσμα είναι ότι για πρώτη φορά μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, δυο αντίπαλα γεωπολιτικά μπλοκ θα αναπτύσσουν, παράλληλα, τεχνολογίες οι οποίες δεν θα είναι συμβατές μεταξύ τους. Ενώ όμως, στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου αυτό συνέβαινε γιατί οι δυο υπερδυνάμεις εκπροσωπούσαν (θεωρητικά τουλάχιστον) δυο αντίπαλα οικονομικά συστήματα, ο νέος ψυχρός πόλεμος με την Κίνα θα διεξαχθεί στο εσωτερικό του καπιταλιστικού συστήματος παραγωγής. Στην πραγματικότητα, αυτή η τεράστια σπατάλη πόρων και φαιάς ουσίας θυμίζει τους αδελφούς Ντάλτον από το Λούκι Λουκ, οι οποίοι όταν θέλησαν να δραπετεύσουν από τη φυλακή δεν έσκαβαν ένα, αλλά τέσσερα ξεχωριστά τούνελ.
Ο κόσμος της οικονομικής παγκοσμιοποίησης και η πεποίθηση ορισμένων ότι η νέα τεχνολογία θα δημιουργήσει ένα ενιαίο ψηφιακό χωριό (η ψευδαίσθηση, δηλαδή, με την οποία μεγάλωσε η γενιά των λεγόμενων millenials) φτάνουν στο τέλος τους και ο πλανήτης θυμίζει όλο και περισσότερο τις ημέρες πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πηγή: sputniknews.gr
Άρης Χατζηστεφάνου: Σχετικά με τον Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου