Χρύσα Κακατσάκη
Είναι οι μεταξωτοί άνθρωποι, όπως τους αποκαλούσε ο Καρούζος. Δεν τους προβάλλουν τα κανάλια, δεν γίνονται εξώφυλλα. Εχουν όνομα και επίθετο αλλά τους ξέρουν μόνον τα στενά τους πρόσωπα μέχρι μια κίνηση ανθρωπιάς να εντοπιστεί και να αναπαραχθεί, έστω και περιορισμένα, στα social media.
Μεταξύ αυτών η παθολόγος στον Ερυθρό Σταυρό Αναστασία Σπανουδάκη που έκανε μέσω φβ έκκληση στους πολίτες να προσφέρουν βιβλία στους ασθενείς που νοσηλεύονται για να ξεχνιούνται τις ατέλειωτες ώρες της μοναξιάς τους.
Ο Απόστολος Γαρούφος, μεταπτυχιακός φοιτητής Πληροφορικής στην ειδική αγωγή που μετέγραψε στη γραφή Braille (για τυφλους) αρχικά το Μονόγραμμα του Ελύτη και στη συνέχεια και άλλα λογοτεχνικά έργα. Δημιούργησε και ειδικό πρόγραμμα για να κάνει ο οποιοσδήποτε εύκολα και γρήγορα τέτοιες μεταγραφές.
O Kώστας Πολυχρονοπουλος που ως «Αλλος άνθρωπος» από τα σκληρά χρόνια των μνημονίων στήνει την κατσαρόλα του σε κάθε γειτονιά προσφέροντας φαγητό στους άπορους
Ο Σαρλής Δημήτρης και η γυναίκα του που είχαν έναν πάγκο με λουλούδια στη λαϊκή και τώρα που τους έκλεισαν τα χάρισαν στους περαστικούς να μοσχοβολήσουν τα σπίτια τους τριαντάφυλλα και γαρύφαλλα.
Η πρωτοβουλία του Clipart radio, της Bibliotheque και του Κινηματογραφικού Αρχείου των Ανωνύμων που μας καλούν να μην παραδοθούμε στην βαρβαρότητα και να φτιάξουμε ένα βιντεάκι με ό,τι περιεχόμενο θέλουμε για να περάσουμε 3 λεπτά ΜΑΖΙ.
Είναι οι μεταξωτοί άνθρωποι. Στο λογισμικό της ψυχής τους μονίμως εγκατεστημένο το καλό, η διάθεση για προσφορά. Στις δύσκολες μέρες που περνάμε η εξατομικευμένη δράση στα οδοφράγματα της κοινωνικής ευαισθητοποίησης ας οδηγήσει στην παλινόρθωση της συλλογικότητας και ενός νέου ουμανισμού χωρίς να γίνεται υποχείριο της Ιστορίας.
Ο μικρόκοσμος του καθενός φέρει το δακτυλικό του αποτύπωμα. Για τους περισσότερους μεταβολισμένο σε σκούρα τοξικότητα, για τους λίγους σε φωτεινή συνείδηση.
«Κάθε πρωί μαζί με την αγαπημένη συνάδελφο και φίλη Δέσποινα Κυριακοπουλου, βάζουμε την “πανοπλία” μας και κάνουμε επίσκεψη στους Covid ασθενείς μας. Οι ασθενείς μας νοσηλεύονται συνήθως μόνοι, χωρίς τη δυνατότητα να δουν τους δικούς τους, σε ένα δωμάτιο χωρίς τηλεόραση, χωρίς wifi… ουσιαστικά είναι μόνοι: αυτοί, οι σκέψεις και ο ιός τους. Κι αυτό κρατάει για άλλους λίγες και για τους περισσότερους πολλές μέρες. Σκεφτήκαμε λοιπόν, ότι όλες αυτές οι ώρες μπορούν να περάσουν πολύ ευχάριστα παρέα με ένα βιβλίο. Όσοι έχετε κάποιο βιβλίο που δεν θέλετε, χωρις διακρίσεις σε είδος και ύφος, ξέρετε που θα μας βρείτε (pm,τηλ κλπ). θα πάνε σε καλή μεριά, το υποσχόμαστε»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου