Λίλα Μήτσουρα
O ιός μας εμπαίζει.
Εκεί που πάνε να τον πιάσουν οι επιστήμονες, εκεί τους μεταμφιέζεται και τσουπ τους ξεφεύγει.
Μου θυμίζει τον Γιώργο Κάππη στην ταινία «Άλλος για το εκατομμύριο» που όλο μεταμφιέζεται για να ξεφύγει από αυτόν που τον κυνηγά.
Έτσι και αυτός ο παιχνιδιάρης ιός, τρέχει μεταμφιέζεται και φωνάζει: «πιάσε με αν μπορείς».
Θα σε πιάσουν μάναμ, θέμα χρόνου είναι ,ως τότε όμως δεν γίνεται ούτε να τρέχουμε συνεχώς και αδιαλείπτως, ούτε να ζούμε κρυμμένοι μη μας πετύχει πουθενά.
Δεν μας λέω να μη φοβόμαστε, μας λέω ότι δεν μπορούμε να σταματήσουμε να ζούμε επειδή φοβόμαστε.
Και φοβόμαστε ένα μόνο, τον ιό και αγνοούμε όλα τα άλλα. Λες και εξαφανίστηκαν όλες οι άλλες ασθένειες.
Και ξεχνάμε τις ψυχολογικές ασθένειες ,συνηθίζουμε να τις αγνοούμε άλλωστε χρόνια τώρα.
Ή ξεχνούμε ή δεν γνωρίζουμε ότι τα ψυχολογικά μας προβλήματα έχουν την τάση να σωματοποιούνται.
Και ο φόβος επίσης.
Μη ξεχνάμε να ζούμε.
Και ζωή είναι χαρά, γέλιο, δάκρυ, πόνος, φόβος, πανικός, αλλά αυτό που την χαρακτηρίζει είναι ότι όλα τα αντιμετωπίζει όρθια και παλεύει σαν άγρια αμαζόνα, για να κερδίσει αυτό το όνομα που έχει.
ΖΩΗ!
Δεν το βάζει κάτω, δεν σκύβει το κεφάλι, δεν σταματάει να ζει επειδή φοβήθηκε.
Αντιθέτως.
Όσο φοβάται τόσο παλεύει να ζήσει.
Ας ζήσουμε λοιπόν και ό,τι είναι να έρθει, θε να ρθεί.
Ας αγαπήσουμε την ζωή που έχουμε και αγάπη υπάρχει μόνο όταν υπάρχει ελευθερία.
Αγάπη δεν είναι υποτέλεια σε φόβους και ανασφάλειες.
Αυτό είναι δολοφονία, ή αυτοκτονία…
Κανένας φόβος δεν τον σταματά ,αντίθετα το επισπεύδει…
Λίλα Μήτσουρα: Σχετικά με τον συντάκτη
Εκεί που πάνε να τον πιάσουν οι επιστήμονες, εκεί τους μεταμφιέζεται και τσουπ τους ξεφεύγει.
Μου θυμίζει τον Γιώργο Κάππη στην ταινία «Άλλος για το εκατομμύριο» που όλο μεταμφιέζεται για να ξεφύγει από αυτόν που τον κυνηγά.
Έτσι και αυτός ο παιχνιδιάρης ιός, τρέχει μεταμφιέζεται και φωνάζει: «πιάσε με αν μπορείς».
Θα σε πιάσουν μάναμ, θέμα χρόνου είναι ,ως τότε όμως δεν γίνεται ούτε να τρέχουμε συνεχώς και αδιαλείπτως, ούτε να ζούμε κρυμμένοι μη μας πετύχει πουθενά.
Δεν μας λέω να μη φοβόμαστε, μας λέω ότι δεν μπορούμε να σταματήσουμε να ζούμε επειδή φοβόμαστε.
Και φοβόμαστε ένα μόνο, τον ιό και αγνοούμε όλα τα άλλα. Λες και εξαφανίστηκαν όλες οι άλλες ασθένειες.
Και ξεχνάμε τις ψυχολογικές ασθένειες ,συνηθίζουμε να τις αγνοούμε άλλωστε χρόνια τώρα.
Ή ξεχνούμε ή δεν γνωρίζουμε ότι τα ψυχολογικά μας προβλήματα έχουν την τάση να σωματοποιούνται.
Και ο φόβος επίσης.
Μη ξεχνάμε να ζούμε.
Και ζωή είναι χαρά, γέλιο, δάκρυ, πόνος, φόβος, πανικός, αλλά αυτό που την χαρακτηρίζει είναι ότι όλα τα αντιμετωπίζει όρθια και παλεύει σαν άγρια αμαζόνα, για να κερδίσει αυτό το όνομα που έχει.
ΖΩΗ!
Δεν το βάζει κάτω, δεν σκύβει το κεφάλι, δεν σταματάει να ζει επειδή φοβήθηκε.
Αντιθέτως.
Όσο φοβάται τόσο παλεύει να ζήσει.
Ας ζήσουμε λοιπόν και ό,τι είναι να έρθει, θε να ρθεί.
Ας αγαπήσουμε την ζωή που έχουμε και αγάπη υπάρχει μόνο όταν υπάρχει ελευθερία.
Αγάπη δεν είναι υποτέλεια σε φόβους και ανασφάλειες.
Αυτό είναι δολοφονία, ή αυτοκτονία…
Κανένας φόβος δεν τον σταματά ,αντίθετα το επισπεύδει…
Λίλα Μήτσουρα: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου