Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2022

«Οδοστρωτήρας» για τα εργασιακά δικαιώματα και τις λαϊκές ανάγκες

Ελλάδα



Σε εξέλιξη ήταν μέχρι αργά χτες το βράδυ η συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για το πολυνομοσχέδιο - «σκούπα» της κυβέρνησης της ΝΔ με το οποίο συνεχίζει την ιδιωτικοποίηση ανωνύμων εταιρειών του Δημοσίου, δηλαδή πρώην ΔΕΚΟ, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις αστικές συγκοινωνίες, τσακίζει ό,τι έχει απομείνει από τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων σε αυτές και πρώτα και κύρια του ΟΑΣΑ, φέρνοντας εργολαβικούς.

Το πολυνομοσχέδιο διαμορφώνει επίσης τις προϋποθέσεις για έναν νέο «υπερ-Τειρεσία» και γενικευμένο «φακέλωμα» χρεών, δηλαδή ένα ολοκληρωμένο σύστημα ασφυκτικής παρακολούθησης των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, συνολικά των λαϊκών στρωμάτων που οφείλουν σε τράπεζες και εφορία για τη συναλλακτική τους συμπεριφορά και το μπλοκάρισμα κάθε αγοράς με δυνατότητα πίστωσης.

Παραδίδει και άλλους από τους λιγοστούς ελεύθερους χώρους που έχουν απομείνει, όπως της ΠΥΡΚΑΛ, ακόμα και σε νησιά, για την ανάπτυξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας των τουριστικών ομίλων και των αρπακτικών των «πράσινων» μπίζνες.

Στο ίδιο νομοσχέδιο περιέχεται τροπολογία που αφορά ορισμένα από τα ψίχουλα προς τους εργαζόμενους που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ, μέτρα που τα παίρνει πολλαπλά «από την άλλη τσέπη», ενώ αποτελούν στην πραγματικότητα νέα στήριξη προς τους επιχειρηματικούς ομίλους.

ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και τα άλλα αστικά κόμματα καταψήφισαν το πολυνομοσχέδιο, όμως στους βασικούς άξονες του νομοσχεδίου (στήριξη των ομίλων, «πράσινη μετάβαση», Ταμείο Ανάκαμψης, Ενέργεια κ.ά.) έδειξαν ότι μοιράζονται το «κοινό πρόγραμμα» με τη ΝΔ.

Στην αντίπερα όχθη, οι βουλευτές του ΚΚΕ έκαναν φύλλο και φτερό τα άρθρα του νομοσχεδίου, έδειξαν στον λαό τη στρατηγική σύγκλιση των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και των δορυφόρων τους που επιβεβαιώνει ότι ο καβγάς τους είναι για το ποιος θα οδηγεί τον οδοστρωτήρα της αντιλαϊκής πολιτικής που σφαγιάζει λαϊκές ανάγκες και δικαιώματα για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Ανέδειξαν ότι η μόνη φιλολαϊκή διέξοδος είναι ο λαός να κλιμακώσει την πάλη του, με πανελλαδικό συντονισμό, οικοδομώντας τη λαϊκή συμμαχία και σε συμπόρευση με ένα πολύ δυνατό ΚΚΕ να βάλει μπροστά τις δικές του ανάγκες. Ενώ κάλεσαν σε μαζική συμμετοχή στην πανεργατική απεργία στις 9 Νοέμβρη.

Παραπέρα ιδιωτικοποίηση αστικών συγκοινωνιών και ΔΕΚΟ, νέα σφαγή των εργασιακών δικαιωμάτων


Από τις εμβληματικές ρυθμίσεις του πολυνομοσχεδίου είναι η παραπέρα ιδιωτικοποίηση των Ανωνύμων Εταιρειών του Δημοσίου, των γνωστών ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΔΑΘ, ΕΛΤΑ, Διεθνής Αερολιμένας, ΔΕΘ κ.ά.) που περιλαμβάνονται στο χαρτοφυλάκιο του υπερταμείου, που δημιούργησε ο ΣΥΡΙΖΑ, και η νέα σφαγή των εργασιακών δικαιωμάτων που έχουν απομείνει όρθια, των εργαζομένων σε αυτές τις επιχειρήσεις.

Ειδικά για τις αστικές συγκοινωνίες, συνεχίζοντας τον νόμο του ΣΥΡΙΖΑ για την ένταξη σε αυτές των ιδιωτών, δίνει επιπλέον 25% του συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ.

Δίνει το δικαίωμα στους διευθυντές των ΔΕΚΟ για εκποίηση περιουσιακών στοιχείων και ένα σωρό μπόνους. Ενώ για πρώτη φορά προβλέπονται προσλήψεις εργαζομένων με σύμβαση ορισμένου χρόνου, με διευθυντικό δικαίωμα μέσω συνέντευξης και περιορισμό του ΑΣΕΠ. Δίνει το δικαίωμα στην πρόσληψη μέσω δουλεμπορικών γραφείων με σύμβαση δανεισμού εργαζομένων στις αστικές συγκοινωνίες, επιτρέπει τη μεταφορά εργαζομένων μεταξύ των εταιρειών που εντάσσονται στο υπερταμείο κ.ά.

Ο υπουργός Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας έκανε σαφές ότι τα μέτρα που προωθεί είναι προσαρμοσμένα «στα σύγχρονα διεθνή και ευρωπαϊκά πρότυπα εταιρικής διακυβέρνησης του ΟΟΣΑ» για την «αποδοτική λειτουργία και διαχείριση των Ανωνύμων Εταιρειών του Δημοσίου». Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτό αναφέρθηκε από τον κοινοβουλευτικό του εκπρόσωπο Χρ. Παππά, ήταν το ποσοστό που δίνεται στους ιδιώτες, λέγοντας για παράδειγμα πως «η δική σας δέσμευση ήταν ιδιωτικοποίηση του 61% της ΕΥΔΑΠ. Ενώ στη δική μας θητεία, στο ΤΑΙΠΕΔ που έχει αποκλειστικό στόχο τις πωλήσεις, έμεινε μόνο το 11%» της ΕΥΔΑΠ. Ενώ πρότεινε την «"αποϊδιωτικοποίηση" στον τομέα της Ενέργειας» και δημόσια ΔΕΗ ως υποτιθέμενη «κοινωνική πολιτική», την ίδια ώρα που αυτή θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και μέσα στην «απελευθερωμένη» αγορά.

Η κατάλληλη απάντηση από τους βουλευτές του ΚΚΕ

Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Μ. Συντυχάκης επισήμανε ότι αυτό που προωθεί η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο είναι «η προσαρμογή της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας, των οργανισμών της, των ΔΕΚΟ, στις επενδυτικές απαιτήσεις του κεφαλαίου, για να βρουν διέξοδο τα λιμνάζοντα κεφάλαια, εξασφαλίζοντας παράλληλα τη μέγιστη κερδοφορία και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων. Να λειτουργούν δηλαδή οι ΔΕΚΟ με αμιγώς ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, να υιοθετούν στη βάση της υποχρεωτικότητας τη "λογική" κόστους - κερδοφορίας κ.ο.κ.».

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος, απαντώντας στον ΣΥΡΙΖΑ για τα περί δημόσιας ΔΕΗ, τόνισε πως «είναι ανέκδοτο ότι με αυτό τον τρόπο θα αντιμετωπιστεί η ενεργειακή φτώχεια. Η ΔΕΗ ήταν δημόσια και παραμένει υπό δημόσιο έλεγχο και όμως υπήρχε ενεργειακή φτώχεια και τη δεκαετία του 2000 και τη δεκαετία του 2010 πάνω από 30%». Εκανε σαφές ότι «σε συνθήκες απελευθέρωσης της αγοράς Ενέργειας, "πράσινης" μετάβασης και λειτουργίας της ΔΕΗ με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, που τα επέβαλε και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί η ακρίβεια στο ρεύμα».

Οσο για τις «επανακρατικοποιήσεις» που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, σημείωσε ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των επιχειρήσεων που επανακρατικοποιούνται στις χώρες της ΕΕ στον τομέα της Ενέργειας είναι επιχειρήσεις καταχρεωμένες με κίνδυνο να κλείσουν. «Ετσι, έρχονται οι κυβερνήσεις, τις μετατρέπουν σε δημόσιες, για να κοινωνικοποιήσουν τα χρέη και να τις ξαναδώσουν σε ιδιώτες. Τα κέρδη ανήκουν στους επιχειρηματίες, τα χρέη των επιχειρήσεων τα φορτώνονται οι λαοί. Πολύ έξυπνο αυτό και πολύ προοδευτικό, ως αντίληψη!» τόνισε ο Ν. Καραθανασόπουλος.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρ. Κατσώτης ανέδειξε πως όλα τα αστικά κόμματα συνέβαλαν στις ιδιωτικοποιήσεις, μιλώντας για ένα «φιλικό επενδυτικό περιβάλλον», τα χαρακτηριστικά του οποίου είναι φθηνή εργατική δύναμη, ελαστικές μορφές εργασίας και ακριβές τιμές, ένα περιβάλλον δηλαδή εχθρικό για τους εργαζόμενους και τον λαό.



Πηγή:rizospastis.gr



Η Σφήκα: Επιλογές




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου