Εσείς το ξέρετε ότι υπάρχει ένας καλός και ένας κακός φεμινισμός; Καλός είναι ο παλιός της Σιμόν ντε Μποβουάρ. Κακός είναι ο σημερινός. «Ο νεοφεμινισμός οδηγεί σε σύγκρουση ανδρών και γυναικών, γεγονός καταστροφικό». Αυτό υποστηρίζει η Μπελίντα Κανόν και απόσπασμα των απόψεών της περιλαμβανόταν στα θέματα της Νεολληνικής Γλώσσας για τις Πανελλήνιες. Και συνεχίζει. «Σήμερα, οι νεοφεμινίστριες προτάσσουν διαρκώς ότι οι γυναίκες είναι μια ομάδα θυμάτων, η οποία διατρέχει μονίμως τον κίνδυνο να υποστεί βία κάθε μορφής .Είμαι γυναίκα, αυτή είναι η ταυτότητά μου. Και αυτομάτως, είμαι θύμα. Είναι τόσο έντονος αυτός ο διάλογος περί θύματος ώστε το να είσαι ΘΥΜΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΥΣΗΜΟ, πρόκειται για ιδεολογία που εκφράζεται ως “ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΘΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ».
Να το κάνουμε ταληράκια: Και πονάω και μ’ αρέσει. Δηλαδή οι γυναίκες που κακοποιούνται, βιάζονται ή δολοφονούνται είναι κάτι σαν το λαϊκό άσμα «άσε με να με σκοτώνεις και να λέω ανασαίνω, άσε με εσύ να φταις κι εγώ συγγνώμη να ζητάω». Και όσες προχωρούν σε καταγγελίες το κάνουν επειδή επιζητούν αναγνώριση και δημοσιότητα. Η βία επομένως κατά των γυναικών είναι μια ιδεολογική κατασκευή κατά τη Γαλλίδα συγγραφέα.
Να το κάνουμε ταληράκια: Και πονάω και μ’ αρέσει. Δηλαδή οι γυναίκες που κακοποιούνται, βιάζονται ή δολοφονούνται είναι κάτι σαν το λαϊκό άσμα «άσε με να με σκοτώνεις και να λέω ανασαίνω, άσε με εσύ να φταις κι εγώ συγγνώμη να ζητάω». Και όσες προχωρούν σε καταγγελίες το κάνουν επειδή επιζητούν αναγνώριση και δημοσιότητα. Η βία επομένως κατά των γυναικών είναι μια ιδεολογική κατασκευή κατά τη Γαλλίδα συγγραφέα.
Τα μέλη της επιτροπής που βάζουν τα θέματα ας έριχναν πρώτα μια ματιά στις στατιστικές. Πόσες γυναίκες σκοτώνουν τους συντρόφους και πόσες σκοτώνονται απ’ αυτούς. Ας ξεφύλλιζαν κανένα ξένο λεξικό για να δουν ότι ο όρος γυναικοκτονία είχε καθιερωθεί από τον 19ο αιώνα. Και ας πάνε μετά να πουν αυτές τις θεωρίες στους γονείς της Καρολάιν, της Ελένης, της Γαρουφαλιάς της Κωνσταντίνας κλπ.
Ας είναι καλά και το Υπουργείο Παιδείας που κατάργησε την ενότητα για την έμφυλη βία και ταυτότητα και την αντικατέστησε με τεστ δεξιοτήτων, θεωρώντας ότι είναι πιο σημαντικό για τα αγόρια πώς να αλλάζουν μια λάμπα και για τα κορίτσια να φτιάχνουν κέικ παρά να μαθαίνουν να σέβονται τους συμμαθητές/τριες τους και να αποδέχονται την διαφορετικότητα.
Μην απορείτε λοιπόν γιατί η ΝΙΚΗ παρά λίγο να μπει στη Βουλή και μπορεί να τα καταφέρει στις επόμενες εκλογές. Ο Μεσαίωνας είναι εδώ, ενωμένος, δυνατός. Κατοικούν μέσα του όσοι και (δυστυχώς) όσες λένε. «Μα βρε παιδί μου κι αυτή πήγαινε γυρεύοντας». «Γιατί κυκλοφορούσε μόνη της τα βράδια;». «Γιατί δεν καθόταν να την ξυλοφορτώνει ο άντρας της και του ζητούσε να χωρίσουν;».
Σημειώσεις της συντάκτριας:
- Το κείμενο που αναφέρθηκα ήταν αντιδραστικό και απαράδεκτο. Ίδια κακή επιλογή και το απόσπασμα από το διήγημα που μιλάει για έναν άντρα που απολύεται αλλά το μόνο που τον απασχολεί είναι πώς θα το πει στη γυναίκα του. Τζιζ η λέξη ανεργία, τζιζ τα στερεότυπά που αναπαράγονται. Ο άντρας ο κουβαλητής, η κολώνα του σπιτιού.. έστω και ειρωνικα
- Δεν είπαμε οτι όλοι οι άντρες ειναι βιαστές. Αυτούς όμως που είναι να τους καταδικάζουμε και να τιμωρούνται από τον νόμο.
- Ένα άλλο κρυφό "μήνυμα" του κειμένου ειναι να μη μιλάει κανείς και καμία και να υφίσταται τα πάντα, γιατι στους ανθρώπους αρέσει να εΊναι θύματα
- Πολύ ύπουλα αλλά και μεθοδευμλενα συντελείται η αντιστροφή της πραγματικότητας .
- Δεν είχα την απαίτηση να μπει απόσπασμα από βιβλίο ή συνέντευξη της Τζούντιθ Μπάτλερ . Επεσήμανα δυο φράσεις του κειμένου όπως τις κατάλαβα που κατά την ταπεινή μου γνώμη .εκπέμπουν λάθος μήνυμα. Συντάσσομαι με την αποψη του Π. Προμπονά που διάβασα κάπου. "Ο μετά το τρίτο κύμα φεμινισμός, η συμπεριληπτική και πλουραλιστική ταυτότητα φύλου έναντι της ισότητας των (βιολογικών) φύλων, η συζήτηση για την επισφαλή θέση των υποκειμένων έναντι του ιδεολογήματος της πολιτειακής ισότητας, αποτελούν ταμπού για συζήτηση γιατί αποκαλύπτουν συγκεκριμένες στρατηγικές '. Δεν λέει επομένως μόνο αυτά ο νεοφιμινισμός και ο συλληβδην χαρακτηρισμός του ως καταστροφικός λειτουργεί αποπροσανατολιστικά για τις νεες κοινωνικές πραγματικότητες και συκοφαντικά για το γυναικείο κίνημα εν γένει. Για το λογοτεχνικό απόσπασμα σχολίασα μόνο οτι δεν ηταν φανερή η ειρωνεία του και δεν τονίστηκε στην ερώτηση το περιεχόμενό του.
- Θεώρησα ότι οι φράσεις που απομόνωσα ήταν ακραίες και μακριά από τις δυνατότητες των παιδιών να μπουν σε εναν τέτοιο προβληματισμό. Στην μετανεωτερική σύγχυση φυσικά και όλα μπορεί να συμβούν. Το ίδιο γίνεται και με τον δικαιωματισμό που ανέτρεψε άλλες μορφές αντίστασης. Αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.
Χρύσα Κακατσάκη φιλόλογος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου