Περικλῆς Κοροβέσης: Ξε­χα­σμέ­να «εὐ­χα­ρι­στῶ»

Περικλῆς Κοροβέσης

ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ, βα­θιὰ τὴ νύ­χτα, μὲ ἕ­να πο­τή­ρι κρα­σὶ στὸ χέ­ρι, ἔρ­χον­ται κά­ποι­ες στιγ­μὲς ποὺ ἡ ψυ­χή μου γε­μί­ζει οὐ­ρά­νια τό­ξα. 

Ὄ­χι ση­μαν­τι­κὰ πράγ­μα­τα. 

Μι­κρὲς στιγ­μὲς ποὺ τοὺς χρω­στά­ω ἕ­να με­γά­λο εὐ­χα­ρι­στῶ. 

Σὲ σέ­να κὺρ Μα­νώ­λη στὴν Ἀ­θη­νᾶς, ὅ­ταν σοῦ ζή­τη­σα δου­λειά. Εἶ­πες, «δὲν ἔ­χω ἀ­νάγ­κη ἀ­πὸ κά­ποι­ο παι­δί». Ἀλ­λὰ μὲ πῆ­ρες στὴ δου­λειά σου, για­τί εἶ­χα ἀ­νάγ­κη ἐ­γώ. Καὶ ἔ­τσι μπό­ρε­σα καὶ τέ­λει­ω­σα τὸ νυ­χτε­ρι­νό. 

Στοὺς δυ­ὸ μπά­τσους τὴν ἐ­πο­χὴ τῆς χούν­τας, ὅ­ταν ρί­χνα­με προ­κη­ρύ­ξεις στὸν κι­νη­μα­το­γρά­φο Ἐ­κράν. Καὶ μᾶς εἶ­παν: «Τί κά­νε­τε, ρὲ κω­λό­παι­δα; Πάρ­τε δρό­μο πρὶν σᾶς γα­μή­σου­με.» Καὶ μᾶς ἄ­φη­σαν ξέ­ρον­τας πὼς θὰ ξα­να­ρί­ξου­με προ­κη­ρύ­ξεις. Γλι­τώ­σα­με ἔ­τσι βα­σα­νι­στή­ρια καὶ φυ­λα­κί­σεις. 

Στὸν πε­ρι­πτε­ρά, τὸν κὺρ Κώ­στα, πού μοῦ ἔ­δι­νε τὴν Αὐ­γὴ τυ­λιγ­μέ­νη στὰ Νέ­α. Με­τὰ ἀ­πὸ χρό­νια ἔ­μα­θα πὼς τὰ γε­μι­στὰ μπι­σκό­τα Πα­πα­δο­πού­λου πού μοῦ ἔ­φερ­νε ἡ μά­να μου στὶς Ἐγ­κλη­μα­τι­κὲς Φυ­λα­κὲς Αἴ­γι­νας ἦ­ταν δι­κά του. Ἀλ­λὰ δὲν ἤ­θε­λε νὰ τὸ μά­θει κα­νείς. Ἀ­κό­μα ἔ­χω τὴ θύ­μη­ση μιᾶς γλύ­κας στὴν ψυ­χὴ καὶ στὸ στό­μα. 

Καὶ τώ­ρα σὲ σέ­να Ἴν­γκριντ, στὸ προ­α­στια­κὸ τρέ­νο στὴ Στοκ­χόλ­μη, ποὺ μὲ εἶ­δες νὰ τουρ­του­ρί­ζω σὲ θερ­μο­κρα­σί­α εἴ­κο­σι ὑ­πὸ τὸ μη­δέν. Εἶ­δες τὰ ροῦ­χα μου καὶ μὲ λυ­πή­θη­κες. Μὲ μά­ζε­ψες, μὲ πῆ­γες σπί­τι σου, ἐ­μέ­να τὸ λα­θρο­με­τα­νά­στη, ποὺ ἐξ ὁ­ρι­σμοῦ ἤ­μουν ἐ­πι­κίν­δυ­νος. Μὲ τά­ϊ­σες, μὲ ἔ­πλυ­νες, μοῦ ἔ­δω­σες τὸ κρε­βά­τι σου. Καὶ μὲ ἔ­κα­νες θρῆ­σκο. Εἶ­πα, «ἐ­δῶ ὑ­πάρ­χει θε­ός».

Πηγή: bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com

---

Η Σφήκα: Επιλογές

---