«Χρέος της ζωής μας η ανατροπή» Οι συγκλονιστικοί στίχοι που απαγγέλθηκαν στο συλλαλητήριο

Ελλάδα

Τους παρακάτω στίχους, που έστειλε ένας νέος εργαζόμενος με αφορμή το έγκλημα στα Τέμπη και τις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις στις 28 Φλεβάρη, απήγγειλε στους συγκεντρωμένους η φοιτήτρια Ευδοκία Φραγκέλη:

Δικό μας το αίμα, το πένθος κι οι νεκροί

δική μας η θλίψη, ο θρήνος κι η οργή

Μια μάνα, ο φίλος, η αδερφή

ο κόσμος μας ολόκληρος χωρίς επιστροφή

Κλείνοντας τα μάτια ακούγεται κραυγή,

ρίγος ο σπαραγμός πριν φύγει η ζωή

Ανάσα βαριά που μαρτυρά τον φόβο,

η απόγνωση του τέλους προκαλεί τον πόνο

Στοιχειώνει το μυαλό, παραλύει το κορμί

ο θάνατος ζύγωνε στην ίδια τη γραμμή

Στο σώμα παραμένει μια ανοιχτή πληγή

σημάδι βαθύ και ανεξίτηλο μέσα στην ψυχή

Μες στα συντρίμμια μια φλόγα ξεσπά

φώναξες «μάνα» για τελευταία φορά

Η βία του κέρδους σού κόβει το νήμα

«αντίο παιδί μου» γράφει το μνήμα

Αγρίμι το δίκιο κομπιάζει τον λαιμό

τρίζουν τα δόντια από τον ασύγκριτο θυμό

Χρέος για σένα παιδί μου νεκρό

να ουρλιάζω για δίκιο, τους θύτες να βρω

Γυρίζω στους δρόμους για λίγη πνοή

βρίσκω ανάσα, κουράγιο, πυγμή

Τα κέρδη των λίγων, το αίμα πολλών

το σύστημα φτιάχνει τις λίστες νεκρών

Μέσα στο πλήθος γεννιέται το φως

τη λύση στο σκότος θα δώσει ο λαός

Για σένα μικρό μου αθώο παιδί

θα γίνουμε εκείνη που σου 'κλεψαν φωνή

Κι ας είναι η μάχη τόσο σκληρή

που θα ματώσουμε αν χρειαστεί

Με αίμα στα χέρια, με θάρρος και ορμή

χρέος της ζωής μας η ανατροπή.

Πηγή: rizospastis

---

Η Σφήκα: Επιλογές

---