Δεν είμαι ο ήρωας της ταινίας που μπαίνει με δραματική μουσική και σου μαζεύει τα συντρίμμια. Δεν είμαι το ανοιχτό γυράδικο στις 3 τα ξημερώματα μετά από Βέρτη (αυτό θα έκανε εμένα χαρούμενο ) .
Η αλήθεια ,η σκληρή, γυμνή αλήθεια, είναι ότι κανείς δεν μπορεί να μπει μέσα σου και να ξεβιδώσει τον πόνο που κρατάς σαν φυλαχτό. Μπορώ να σε δω. Μπορώ να σε ακούσω. Μπορώ να σταθώ απέναντί σου χωρίς να τρομάξω από το βάθος σου. Αλλά δεν μπορώ να σε σηκώσω από εκεί που κουρνιάζει ο φόβος σου, αν εσύ δεν θέλεις. Δεν μπορώ να σώσω έναν άνθρωπο που συνεχίζει να κρατάει σφιχτά το ίδιο σκοινί που τον πνίγει. Δεν μπορώ να τραβήξω κάποιον έξω από τον βάλτο, αν κάθε φορά που του δίνω το χέρι, εκείνος το τραβά για να βουλιάξει πιο βαθιά. Δεν μπορώ να φυτέψω ρίζες σε χώμα που ο ίδιος δεν θέλει να σκάψει.
Η αλήθεια ,η σκληρή, γυμνή αλήθεια, είναι ότι κανείς δεν μπορεί να μπει μέσα σου και να ξεβιδώσει τον πόνο που κρατάς σαν φυλαχτό. Μπορώ να σε δω. Μπορώ να σε ακούσω. Μπορώ να σταθώ απέναντί σου χωρίς να τρομάξω από το βάθος σου. Αλλά δεν μπορώ να σε σηκώσω από εκεί που κουρνιάζει ο φόβος σου, αν εσύ δεν θέλεις. Δεν μπορώ να σώσω έναν άνθρωπο που συνεχίζει να κρατάει σφιχτά το ίδιο σκοινί που τον πνίγει. Δεν μπορώ να τραβήξω κάποιον έξω από τον βάλτο, αν κάθε φορά που του δίνω το χέρι, εκείνος το τραβά για να βουλιάξει πιο βαθιά. Δεν μπορώ να φυτέψω ρίζες σε χώμα που ο ίδιος δεν θέλει να σκάψει.
Αυτό που μπορώ ,και είναι το μόνο αληθινό, είναι να σου κρατήσω έναν καθρέφτη. Όχι να σου δείξω τον εαυτό που θες να βλέπεις, αλλά αυτόν που φοβάσαι να αντικρίσεις. Μπορώ να σου δείξω τον φόβο που τον βαφτίζεις «προστασία». Μπορώ να σου δείξω την αποστασιοποίηση που την ονομάζεις «δύναμη». Μπορώ να σου δείξω το πάγωμα που το περνάς για «λογική».
Κι εκεί που λες “είμαι καλά”, μπορώ να αντικρίσω μαζί σου το κομμάτι που ουρλιάζει σιωπηλά.
Και κράτα αυτό ...
Αν κάποιος σου πει ότι μπορεί να σε “σώσει”, κράτα μικρό καλάθι. Οι άνθρωποι που πουλάνε εύκολες λύσεις είναι οι πιο επικίνδυνοι. Οι «σωτήρες» που υπόσχονται δρόμους χωρίς πόνο, αλλαγές χωρίς ιδρώτα, αναγέννηση χωρίς νεκρώσιμη τελετή του παλιού εαυτού… είναι εκείνοι που, στο τέλος, σε αφήνουν πιο μόνο κι απ’ όταν σε βρήκαν. Μιλούν με στόμφο, με βεβαιότητα, με μεγαλόσχημες λέξεις αλλά δεν ξέρουν να σκύψουν σε ένα βάθος που δεν έχουν αντικρίσει ούτε μέσα τους. Οι εύκολες λύσεις είναι πάντα επικίνδυνες γιατί υπόσχονται άλματα χωρίς να σηκώσουν ποτέ το βάρος. Κι οι άνθρωποι που λένε «έλα, εγώ θα κάνω τη δουλειά για σένα» δεν είναι θεραπευτές..είναι καθρέφτες της δικής τους ματαιοδοξίας.
Η διάσωση είναι πάντα δική σου υπόθεση, πάντα ήταν. Είναι δουλειά εσωτερική, επίπονη, ωμή, ακατέργαστη.
Ευάγγελος Ορφανίδης κλινικός ψυχολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου