Ελλάδα
Οι αγρότες παραμένουν ακλόνητοι στα μπλόκα, με την αμέριστη στήριξη εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων και νεολαίας, της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Οι άνθρωποι του μόχθου πλήττονται το ίδιο από την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Γι' αυτό ο αγώνας είναι κοινός.
Οι εργατικές - λαϊκές ανάγκες πετσοκόβονται για τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας, τις «δημοσιονομικές αντοχές» που είναι «ευρύχωρες» μόνο για τα «θέλω» των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Τα λεφτόδεντρα μια χαρά υπάρχουν όταν πρόκειται για την εμπλοκή της χώρας στο ιμπεριαλιστικό μακελειό και τα σχέδια του ΝΑΤΟ. Στον ίδιο κορσέ μπαίνουν και όλα τα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν τους αγρότες και από τα οποία κρίνεται η επιβίωσή τους κάθε μέρα.
Αγκομαχώντας βγαίνει η παραγωγή λόγω του μεγάλου κόστους, που αυξάνεται από χρόνο σε χρόνο. Τεράστιο παραμένει το βάρος του ηλεκτρικού ρεύματος, όπου με το πολυδιαφημιζόμενο κυβερνητικό πρόγραμμα η τιμή της κιλοβατώρας διαμορφώνεται στα 0,11 ευρώ (11 λεπτά), ακριβότερα σε πολλές περιπτώσεις κι από το οικιακό.
Οι αγρότες πληρώνουν Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης (ΕΦΚ) 0,41 ευρώ ανά λίτρο στο αγροτικό πετρέλαιο, συν ΦΠΑ στον ίδιο τον φόρο, δηλαδή δεν έχουν αφορολόγητο πετρέλαιο στην αντλία, όπως έχουν οι ...αναξιοπαθούντες εφοπλιστές. Τα 100 εκατομμύρια ευρώ που έδωσε η κυβέρνηση ως επιστροφή του ΕΦΚ - κι αυτά ύστερα από τις κινητοποιήσεις των αγροτών πέρυσι και πρόπερσι - είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Στα πανάκριβα εμπορεύματα που είναι αναγκαία για την παραγωγή (καύσιμα, λιπάσματα, φυτοπροστατευτικά, κτηνιατρικά) έρχονται να προστεθούν οι φυσικές καταστροφές και απώλειες ζωικού κεφαλαίου χωρίς πλήρη αποζημίωση, οι ληστρικές τραπεζικές πιέσεις στα αγροτικά δάνεια, οι καθυστερήσεις πληρωμών κ.ά.
Σε αντίθεση με το αυξανόμενο κόστος, οι παραγωγοί αναγκάζονται να πουλάνε σε εξευτελιστικές τιμές τα προϊόντα τους σε μεγαλεμπόρους, βιομηχανίες, αλυσίδες τροφίμων κ.ο.κ. Αυτά τα εμπορεύματα ως γνωστόν καταλήγουν στο ράφι με τιμές - φωτιά για τις εργατικές, λαϊκές οικογένειες.
Τον περασμένο Νοέμβρη, η αύξηση του πληθωρισμού στην ομάδα «Διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά» ήταν 2,7% σε σχέση με πέρυσι, ενώ σημαντικές είναι οι αυξήσεις σε υποομάδες όπως το κρέας. Συνολικότερα από το 2011 ο μέσος ετήσιος δείκτης καταναλωτή αυξήθηκε πάνω από 75%, ενώ σε βάθος εξαετίας οι τιμές των τροφίμων έχουν αυξηθεί τουλάχιστον κατά 30%.
Ενδεικτικά είναι τα νούμερα στην κατηγορία όσπρια, σύμφωνα και με τους ίδιους τους παραγωγούς. Ρεβίθια φεύγουν από το χωράφι 0,70-0,90 ευρώ, αλλά στα ράφια φτάνουν έως τα 4,5 ευρώ το κιλό. Τα φασόλια έχουν τιμή παραγωγού γύρω στα 1,30 ευρώ, αλλά στο ράφι πωλούνται 6 με 7 ευρώ. Αντίστοιχη είναι η εικόνα σε άλλα είδη, όπως το ρύζι το οποίο έχει κόστος παραγωγής 0,45 ευρώ, φεύγει από το χωράφι κάτω από 0,50 ευρώ και καταλήγει στους καταναλωτές 4 ευρώ και πλέον το κιλό. Δηλαδή, έως και 10 φορές πάνω!
Οι αγρότες στενάζουν στο χωράφι, οι εργαζόμενοι στενάζουν μπροστά από τα ράφια, αλλά οι ιδιοκτήτες - μέτοχοι των μονοπωλίων και των μεγάλων επιχειρήσεων κολυμπούν στα κέρδη. Στα 13,35 δισ. εκτοξεύθηκε ο τζίρος των σούπερ μάρκετ το δεκάμηνο Ιανουαρίου - Οκτωβρίου 2025, αυξημένος κατά 900 εκατ. σε σχέση με την ίδια περίοδο το 2024. Μάλιστα το 54,7% του τζίρου προέρχεται από τις πωλήσεις τροφίμων και ποτών!
Τα συνολικά έσοδα των μεγάλων επιχειρήσεων στον γαλακτοκομικό τομέα ξεπερνούν τα 2 δισ. ευρώ για φέτος, ενώ εκτιμάται σημαντική αύξηση τα επόμενα χρόνια. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση αρνείται το εμβόλιο και εξακολουθεί να θανατώνει τα πρόβατα που προσβάλλονται από ευλογιά, για να μη θίξει την κερδοφορία των βιομηχάνων και μεγαλοεξαγωγέων της φέτας.
Από το ξεζούμισμα των αγροτών και την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων τροφοδοτούνται μεγάλοι κλάδοι όπως αυτός της Βιομηχανίας Τροφίμων και Ποτών, με κύκλο εργασιών περίπου 20 δισ. ευρώ και εξαγωγές που αγγίζουν τα 7 δισ. ευρώ.
Επιβεβαιώνεται καθημερινά πως από την πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και όλων των κομμάτων της, χαμένοι βγαίνουν οι εργαζόμενοι και οι βιοπαλαιστές του χωριού και της πόλης. Κερδισμένα βγαίνουν μια χούφτα μονοπώλια, επιβεβαιώνοντας ότι η μάχη ενάντιά τους και ενάντια στην πολιτική που υπηρετεί τα κέρδη και τα συμφέροντά τους είναι κοινή για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.
Για να κερδίσει ο λαός, πρέπει να χάσουν τα μονοπώλια. Αυτόν τον δρόμο δείχνουν τα ακλόνητα μπλόκα των αγροτών και οι πρωτοβουλίες που παίρνουν τα σωματεία των εργαζομένων για να κάνει βήματα μπροστά και να βαθύνει ο κοινός αγώνας.
Οι αγρότες παραμένουν ακλόνητοι στα μπλόκα, με την αμέριστη στήριξη εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων και νεολαίας, της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Οι άνθρωποι του μόχθου πλήττονται το ίδιο από την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Γι' αυτό ο αγώνας είναι κοινός.
Οι εργατικές - λαϊκές ανάγκες πετσοκόβονται για τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας, τις «δημοσιονομικές αντοχές» που είναι «ευρύχωρες» μόνο για τα «θέλω» των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Τα λεφτόδεντρα μια χαρά υπάρχουν όταν πρόκειται για την εμπλοκή της χώρας στο ιμπεριαλιστικό μακελειό και τα σχέδια του ΝΑΤΟ. Στον ίδιο κορσέ μπαίνουν και όλα τα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν τους αγρότες και από τα οποία κρίνεται η επιβίωσή τους κάθε μέρα.
Αγκομαχώντας βγαίνει η παραγωγή λόγω του μεγάλου κόστους, που αυξάνεται από χρόνο σε χρόνο. Τεράστιο παραμένει το βάρος του ηλεκτρικού ρεύματος, όπου με το πολυδιαφημιζόμενο κυβερνητικό πρόγραμμα η τιμή της κιλοβατώρας διαμορφώνεται στα 0,11 ευρώ (11 λεπτά), ακριβότερα σε πολλές περιπτώσεις κι από το οικιακό.
Οι αγρότες πληρώνουν Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης (ΕΦΚ) 0,41 ευρώ ανά λίτρο στο αγροτικό πετρέλαιο, συν ΦΠΑ στον ίδιο τον φόρο, δηλαδή δεν έχουν αφορολόγητο πετρέλαιο στην αντλία, όπως έχουν οι ...αναξιοπαθούντες εφοπλιστές. Τα 100 εκατομμύρια ευρώ που έδωσε η κυβέρνηση ως επιστροφή του ΕΦΚ - κι αυτά ύστερα από τις κινητοποιήσεις των αγροτών πέρυσι και πρόπερσι - είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Στα πανάκριβα εμπορεύματα που είναι αναγκαία για την παραγωγή (καύσιμα, λιπάσματα, φυτοπροστατευτικά, κτηνιατρικά) έρχονται να προστεθούν οι φυσικές καταστροφές και απώλειες ζωικού κεφαλαίου χωρίς πλήρη αποζημίωση, οι ληστρικές τραπεζικές πιέσεις στα αγροτικά δάνεια, οι καθυστερήσεις πληρωμών κ.ά.
Σε αντίθεση με το αυξανόμενο κόστος, οι παραγωγοί αναγκάζονται να πουλάνε σε εξευτελιστικές τιμές τα προϊόντα τους σε μεγαλεμπόρους, βιομηχανίες, αλυσίδες τροφίμων κ.ο.κ. Αυτά τα εμπορεύματα ως γνωστόν καταλήγουν στο ράφι με τιμές - φωτιά για τις εργατικές, λαϊκές οικογένειες.
Τον περασμένο Νοέμβρη, η αύξηση του πληθωρισμού στην ομάδα «Διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά» ήταν 2,7% σε σχέση με πέρυσι, ενώ σημαντικές είναι οι αυξήσεις σε υποομάδες όπως το κρέας. Συνολικότερα από το 2011 ο μέσος ετήσιος δείκτης καταναλωτή αυξήθηκε πάνω από 75%, ενώ σε βάθος εξαετίας οι τιμές των τροφίμων έχουν αυξηθεί τουλάχιστον κατά 30%.
Ενδεικτικά είναι τα νούμερα στην κατηγορία όσπρια, σύμφωνα και με τους ίδιους τους παραγωγούς. Ρεβίθια φεύγουν από το χωράφι 0,70-0,90 ευρώ, αλλά στα ράφια φτάνουν έως τα 4,5 ευρώ το κιλό. Τα φασόλια έχουν τιμή παραγωγού γύρω στα 1,30 ευρώ, αλλά στο ράφι πωλούνται 6 με 7 ευρώ. Αντίστοιχη είναι η εικόνα σε άλλα είδη, όπως το ρύζι το οποίο έχει κόστος παραγωγής 0,45 ευρώ, φεύγει από το χωράφι κάτω από 0,50 ευρώ και καταλήγει στους καταναλωτές 4 ευρώ και πλέον το κιλό. Δηλαδή, έως και 10 φορές πάνω!
Οι αγρότες στενάζουν στο χωράφι, οι εργαζόμενοι στενάζουν μπροστά από τα ράφια, αλλά οι ιδιοκτήτες - μέτοχοι των μονοπωλίων και των μεγάλων επιχειρήσεων κολυμπούν στα κέρδη. Στα 13,35 δισ. εκτοξεύθηκε ο τζίρος των σούπερ μάρκετ το δεκάμηνο Ιανουαρίου - Οκτωβρίου 2025, αυξημένος κατά 900 εκατ. σε σχέση με την ίδια περίοδο το 2024. Μάλιστα το 54,7% του τζίρου προέρχεται από τις πωλήσεις τροφίμων και ποτών!
Τα συνολικά έσοδα των μεγάλων επιχειρήσεων στον γαλακτοκομικό τομέα ξεπερνούν τα 2 δισ. ευρώ για φέτος, ενώ εκτιμάται σημαντική αύξηση τα επόμενα χρόνια. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση αρνείται το εμβόλιο και εξακολουθεί να θανατώνει τα πρόβατα που προσβάλλονται από ευλογιά, για να μη θίξει την κερδοφορία των βιομηχάνων και μεγαλοεξαγωγέων της φέτας.
Από το ξεζούμισμα των αγροτών και την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων τροφοδοτούνται μεγάλοι κλάδοι όπως αυτός της Βιομηχανίας Τροφίμων και Ποτών, με κύκλο εργασιών περίπου 20 δισ. ευρώ και εξαγωγές που αγγίζουν τα 7 δισ. ευρώ.
Επιβεβαιώνεται καθημερινά πως από την πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και όλων των κομμάτων της, χαμένοι βγαίνουν οι εργαζόμενοι και οι βιοπαλαιστές του χωριού και της πόλης. Κερδισμένα βγαίνουν μια χούφτα μονοπώλια, επιβεβαιώνοντας ότι η μάχη ενάντιά τους και ενάντια στην πολιτική που υπηρετεί τα κέρδη και τα συμφέροντά τους είναι κοινή για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.
Για να κερδίσει ο λαός, πρέπει να χάσουν τα μονοπώλια. Αυτόν τον δρόμο δείχνουν τα ακλόνητα μπλόκα των αγροτών και οι πρωτοβουλίες που παίρνουν τα σωματεία των εργαζομένων για να κάνει βήματα μπροστά και να βαθύνει ο κοινός αγώνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου