Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Από καρδιάς με την Λίζα Διονυσιάδου

της Ελένης Ζάχαρη

Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους! Άλλο ένα «Από Καρδιάς» έρχεται να συναντηθεί μαζί σας στην αρχή της εβδομάδας με μια πολύ γλυκιά φίλη αυτή τη φορά, γνωστή σε όλους και φίλη αρκετών από εμάς. Την ευχαριστώ για την ιδιαίτερη τιμή και χαρά να την παρουσιάσω «Από Καρδιάς»… μέσα σε … χιονοπόλεμο!!!! Μάλιστα, μάλιστα!! Όπως το διαβάζετε, διότι η πολυαγαπημένη μου Λίζα Διονυσιάδου ήρθε με μεγάλη χαρά για … χιονοπόλεμο , μια και το βιβλίο της, από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη, «ΧΙΟΝΙΖΕΙ» , κοσμεί ήδη τα βιβλιοπωλεία.

Να σας πω την αλήθεια, εκείνο που με έκανε πολύ να θέλω να είναι η Λίζα κοντά μου και κοντά σας, είναι ο αυθορμητισμός με τον οποίο γράφει τις αναρτήσεις της μέσα στη μέρα , η ζωντάνια και ο ειλικρινής χαρακτήρας της. Λίγο πολύ τη γνωρίζουμε όλοι και έχουμε μοιραστεί «καλημέρες», σχόλια, ή και πιο προσωπικές στιγμές.

Λίζα μου,

Καταρχάς σε καλωσορίζω στο "Από Καρδιάς" και σε ευχαριστώ που θέλησες να είσαι μαζί μας. Ξέρω ότι είσαι επικοινωνιακός και αυθόρμητος άνθρωπος και κάτι μου λέει ότι θα περάσουμε πολύ όμορφα μαζί.

- Αγάπησα το ΧΙΟΝΙΖΕΙ και όλα για χάρη του, για το ότι θα περάσουμε όμορφα δεν έχω καμιά αμφιβολία.

Ο τίτλος «Από Καρδιάς», μου πάει πολύ!

- Χαίρομαι! Λίζα.. ΧΙΟΝΙΖΕΙ.... θα ξεκινήσουμε απ' το βιβλίο σου και μετά λέω να σε βάλω σε μια διαδικασία παιχνιδιού. Γιατί ΧΙΟΝΙΖΕΙ;

- Χιονίζει πάντα στη ζωή, κυριολεκτικά και μεταφορικά! Έζησα σε τρυφερά μου χρόνια μέσα στα χιόνια και για μένα το χιόνι έχει αφήσει έντονη την παρουσία του παντού .

- Το χιόνι είναι μια εικόνα χαρούμενη, συνήθως, ειδικά για τα παιδιά. Στη ζωή τι συμβολίζει το χιόνι;

-Το χιόνι δεν είναι πάντα χαρούμενο! Είναι και παγωμένο. Έχει απαλότητα και ομορφιά αλλά κάποιες φορές σε παγώνει.

-Να υποθέσω ότι αυτές είναι οι στιγμές που πονάμε;

-Ναι! Είναι οι στιγμές που η παγωνιά κυριεύει την ψυχή μας! Οι στιγμές που η όμορφη χιονόμπαλα διαλύεται μέσα στα χέρια μας.

-Λίζα, υπάρχει αντίδοτο, τρόπος αντιμετώπισης της παγωνιάς;

-Βαθιές αναζωογονητικές ανάσες !

-Το βιβλίο είναι βιογραφικό θα έλεγες; Πες μας λίγα λόγια γι' αυτό!

- Το δικό μου ΧΙΟΝΙΖΕΙ , είναι η ιστορία μιας ζωής με φόντο χιονισμένα τοπία και χιονισμένες καταστάσεις .

Είναι βιογραφικό, αλλά νομίζω ότι έχω καταφέρει να βγω από μέσα του! Είναι η ιστορία μιας γυναίκας , ιδωμένη με τη ματιά ενός παρατηρητή!

Άνθρωποι πολλοί περνούν από μέσα, σε ρόλους καθοριστικούς και με φόντο τα πλούσια ιστορικά γεγονότα της τελευταίας πεντηκονταετίας.

Ο Πάνος Σταθόγιαννης κατάφερε μέσα σε λίγες γραμμές, στο οπισθόφυλλο, να αποδώσει αυτή την ατμόσφαιρα και είμαι ευτυχής γι αυτό.

-Ναι, το διάβασα και μ' άρεσε πάρα πολύ, έμοιαζε να έχει ταξιδέψει στο βιβλίο! Αλήθεια, πόσο αντικειμενικός μπορεί να σταθεί κάποιος απέναντι στη ζωή του;

- Μπορεί να σταθεί τόσο πιο αντικειμενικός , όσο πιο απόμακρα στέκεται και την κοιτάζει.

-Να πούμε για την αφορμή του;

-Η ιστορία ξεκινάει με δύο γυναίκες μέσα σε έναν κήπο με αφορμή την τεράστια επιθυμία της μεγαλύτερης γυναίκας να στηρίξει την νεώτερη που περνάει δύσκολες ώρες! Ξετυλίγεται έτσι σε παράλληλο χρόνο μια ολόκληρη ζωή, τελειώνει πάλι μέσα στον ίδιο κήπο, όπου η μεγαλύτερη γυναίκα έχει χάσει τα ίχνη της νεώτερης μέσα στις αλέες και δεν καταφέρνει να της δείξει κανέναν δρόμο, αφού μόνη της πρέπει να τον βρει σε δύσκολα και κακοτράχαλα μονοπάτια.

-Τώρα με βάζετε σε πειρασμό κυρία Διονυσιάδου και στο τέλος θα αποκαλύψουμε το βιβλίο αλλά τρώγομαι. Υπάρχει κάποια αντιστοιχία με πρόσωπα στην περίπτωση αυτή; Μην αποκαλύψεις τα πρόσωπα! Να οξύνουμε την περιέργεια!

-Τα κύρια πρόσωπα του έργου δεν έχουν συγκεκριμένα ονόματα , αλλά επιθετικούς προσδιορισμούς (η πρώτη γυναίκα, το αγόρι διάττοντας, ο άνδρας απάγκιο κλπ. αντίθετα έχουν ονόματα κάποια γνωστά πρόσωπα που περνούν από την ιστορία.) επίσης υπάρχει μια ιδιαίτερη προσέγγιση στον τρόπο γραφής. Ο συγγραφέας μιλά (κανονικά γράμματα) , η ηρωίδα μιλά (πλάγια γράμματα), αλλά σε δεύτερο πρόσωπο αντί του πρώτου.

Πέρα από όλα τα παραπάνω, η ιστορία εξελίσσεται σε διάφορες πόλεις σταθμούς (εκτός από τις δύο κύριες που είναι η Μόσχα και η Αθήνα.)

-Λίζα, η νεαρή φοιτήτρια της Μόσχας φαντάζομαι πως κυκλοφορεί στο βιβλίο. Πώς ήταν τα χρόνια των σπουδών σου εκεί και πως έβλεπαν μια ελληνίδα φοιτήτρια;

-Με έχει κατά κύριο λόγο σημαδέψει η παραμονή μου στην Μόσχα την εποχή της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, την περίοδο της εδώ Χούντας! Είναι σαν να έζησα σε δύο διαφορετικούς κόσμους και μάλιστα με την ιδιαίτερη συνθήκη ότι ο ένας εξαφανίστηκε.

Με δυο λόγια: όπου κι αν βρεθώ , το χιόνι με πληγώνει! (με έχει χαράξει βαθειά!)

Στην τελευταία σου ερώτηση θα βρεις τις απαντήσεις στο βιβλίο!

-Χμμμ... Όλο μυστήριο ...χαχαχαχα! Θα μου πεις για την Αίγινα που απ' ό,τι δείχνουν οι φωτογραφίες σου πρέπει να την αγαπάς πολύ.

-Η Αίγινα δεν παίζει καθόλου στο βιβλίο, είναι μεταγενέστερη αγάπη μου.

Σκέφτηκα να μην διορθώσω το σημείο αυτό της παρουσίασης ακριβώς για να φανεί πως σ’ αυτό τον κόσμο υπάρχουν πράγματα που όντως γίνονται «Από Καρδιάς». Είχαμε διακόψει τη συνομιλία μας με τη Λίζα και συνεχίσαμε την επόμενη ημέρα, αργά το απόγευμα..

- Λίζα εδώ; (για τυχόν απορίες ..η συζήτηση στο f.b)

-Εδώ είμαι και μόλις έμαθα ότι το βιβλίο μου πουλιέται σαν ζεστό ψωμί! Πήρα μεγάλη χαρά! Αρχές του χρόνου θα γίνει παρουσίαση στον χώρο του Γαβριηλίδη , στο Μοναστηράκι.

-Πολύ χαίρομαι! Μπράβο! Αυτό μου έδωσε αφορμή και για ερώτηση! Καλησπερούδια κιόλας!

-Λίζα... τι λες; Διαβάζουμε σήμερα; Οι Έλληνες διαβάζουν;

-Καθημερινά διαβάζουμε κάτι.

Αυτό τον καιρό ξαναδιαβάζω τον "Κλόουν" του Χάινριχ Μπελ ! (εξαιρετικό βιβλίο). Το βρήκα στην μετακόμιση με διαλυμένα φύλλα και ξαναζώ συγκινήσεις μαζί του. Α! εσύ εννοείς αν διαβάζουμε γενικώς! θα έλεγα ότι τελευταία ο κόσμος άρχισε να διαβάζει λίγο περισσότερο. Αυτή την αίσθηση έχω.

-Χρόνο όμως σε βιβλία αφιερώνουμε και μάλιστα την περίοδο αυτή τι λες; Ή το βιβλίο επηρεάζεται από την "κρίση";

-Σίγουρα υπήρξαν κάποια χρόνια που δεν άνοιγαν καθόλου βιβλίο. Νομίζω ότι επηρεάζεται θετικά μια και η γενική κατήφεια και απόγνωση γυρεύει διέξοδο.

-Λοιπόν, θα σου δώσω μια λέξη και θα ήθελα να τη σχολιάσεις. «Facebook».

-Το facebook για μένα (εκτός από ελάχιστες εκνευριστικές εξαιρέσεις) λειτούργησε και εξακολουθεί να λειτουργεί θετικά! Πληροφόρηση, επικοινωνία, προβολή του έργου μου, και γνωριμίες με εξαιρετικά ενδιαφέροντες ανθρώπους! Στην εποχή που ζούμε, κακά τα ψέματα η τεχνολογία βοηθάει αποτελεσματικά στην πληροφόρηση και την ανταλλαγή απόψεων. Από τη φύση μου είμαι άνθρωπος ανοιχτός στην επικοινωνία με διαφορετικούς ανθρώπους και όχι απαραίτητα με ομοϊδεάτες! Βρίσκω μεγάλο ενδιαφέρον στην σπουδή των ανθρώπων! Νομίζω αυτό είναι η πραγματική ζωή.

-Στο έχω ήδη πει, μ' αρέσει ο αυθορμητισμός με τον οποίο γράφεις τις περισσότερες φορές!

-Με ξενίζει η στάση ορισμένων ανθρώπων (και δεν μιλώ για τους εσωστρεφείς, αυτό είναι άλλο κεφάλαιο, αλλά για ανθρώπους, ιδίως της αριστεράς που αρέσκονται να ζουν σε ένα δικό τους κόσμο, με τις ίδιες απόψεις) Το πιο ωραίο είναι, ότι και τώρα που μιλάμε, ταυτόχρονα σχολιάζω στο f.b (απίστευτο)

-Όμως αυτό δείχνει πως παρακολουθείς τις εξελίξεις και τους φίλους σου!

-Αυτό μου αρέσει πολύ! Το μόνο κακό είναι ότι δεν διαθέτω αρκετό χρόνο στο βιβλίο που γράφω εδώ και καιρό, αλλά και πάλι, κάποιες φορές με εμπνέουν κάποιες κουβέντες εδώ.

-Να, βγάζουμε και ειδήσεις! Χαχαχα !! Μια και μου έδωσες την αφορμή και γραφέντος του βιβλίου, θα σου δώσω άλλη μια λέξη, «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

-Ωχ Αριστερά! Πολύ πονεμένη ιστορία! Για μένα δεν υπάρχει σημερινή αριστερά! Από την στιγμή που ακολουθεί με προσήλωση τους γνωστούς δρόμους (που αποδείχθηκαν αδιέξοδοι) και δεν έχει καταφέρει να επαναπροσδιορισθεί στις νέες, εντελώς διαφορετικές συνθήκες, είναι μια χαμένη υπόθεση! Μια κατακουρελιασμένη αριστερά που χάνει διαρκώς το τραίνο, με τους πραγματικά αριστερούς στην άκρη, πικραμένους (βλέπε Χρόνης Μίσσιος.) Μια αριστερά για το μουσείο και μια άλλη με αριστερό μανδύα!

- Νομίζω κουβαλάει και το ελληνικό της ταμπεραμέντο, να διώχνει εκείνους που κάτι έχουν να προσφέρουν.

-Και αυτό σίγουρα, να τρώει τα παιδιά της. Από αυτή την κακοδαιμονία φθάσαμε ως εδώ και δεν βλέπω να έχει αλλάξει απολύτως τίποτα.

- Λίζα μου, ξέρω ότι σε κούρασα αρκετά αλλά πριν κλείσουμε θα ήθελα να μου πεις ποια πράγματα κάνουν χαρούμενη τη Λίζα Διονυσιάδου.

- Μετά τον πρόσφατο θάνατο του συντρόφου μου (που υπήρξε ο άντρας της ζωής μου), θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που αισθάνεται ερωτευμένος με την λογοτεχνία! Αυτή είναι και η κεντρική ιδέα του επόμενου βιβλίου μου. Άρχισα να γράφω αργά, όταν μέσα μου καταστάλαξε η ματιά προς τη θέα της ζωής! Η ζωή μου υπήρξε, και εξακολουθεί ακόμη να είναι ενδιαφέρουσα, ακόμη και μετά την τραγική απώλεια του γιού μου. Έχω μια υπέροχη σχέση με την εγγονή μου (από την κόρη μου), που κατά έναν μοιραίο τρόπο ήρθε στην ζωή , την στιγμή της αποχώρησης του γιού μου. Επίσης οι φίλοι, που θεωρώ μεγάλο δώρο στην ζωή του ανθρώπου, τα ταξίδια (τα καλύτερα επίσης με την εγγονή μου.) Ταξιδεύω όταν μπορώ, (έχω γυρίσει περίπου όλο τον κόσμο) και διαρκώς ανακαλύπτω πράγματα και κυρίως ανθρώπους! Πιστεύω πως οι άνθρωποι έχουν πολλά να δώσουν ο ένας στον άλλον! Σε αυτό βοηθάει και το f.b (χα,χα!) και πάντως η επανάσταση οφείλει να αρχίζει από τον εαυτό μας! Τα υπόλοιπα είναι για τους επαγγελματίες πολιτικούς, τους οποίους ειλικρινά λυπάμαι !

-Λίζα, μεγάλη μου τιμή η γνωριμία μαζί σου και μεγάλη χαρά η παρουσίασή σου στο «Από Καρδιάς»

-Σ’ ευχαριστώ Ελένη!

Για καλύτερη ανάγνωση επιλέξτε την λειτουργία "πλήρης οθόνη",κάτω αριστερά


Από το Λόγων Παίγνια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου