Του Χρήστου Σιούλα
Σε κάποια στιγμή της ιστορίας του πολιτισμού της ανθρωπότητας, τα πράγματα ξέφυγαν τελείως. Ο δρόμος προς το μέλλον είχε πολλές διασταυρώσεις, και καθώς φαίνεται, η ανθρωπότητα κάπου έστριψε σε λάθος στροφή. Έκτοτε χαθήκαμε στον λαβύρινθο, της αδικίας, του μίσους, του ανταγωνισμού, των πολέμων, και της καταστροφής.
Κανείς δεν γνωρίζει πότε ακριβώς έγινε ένα τέτοιο κακό, και πήραμε τον λάθος δρόμο. Δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία επαρκή για κάτι τέτοιο, και κανείς ιστορικός δεν ασχολήθηκε, να ξεδιαλύνει αυτόν τον μίτο. Αν έγινε κατά την περίοδο αμέσως μετά την δημιουργία, στην εποχή του Κάιν, η αργότερα στην περίοδο του Μίδα δηλαδή, είναι κάτι που κανείς δεν το έχει ακόμα ξεκαθαρίσει.
Κανείς δεν γνωρίζει σίγουρα, αν για όλο αυτό το κακό, φταίει ο Φονιάς, η ο Μαμωνάς ;
Ένα όμως είναι σίγουρο, στρίψαμε δεξιά, και το συμπέρασμα αυτό βγαίνει από τις ευχές. Όλες οι ευχές που δίνουμε, έχουν πρώτο η δεύτερο συστατικό την λέξη δεξιά. "Να σου έρθουν δεξιά", "μπες με το δεξί", κλπ. Κανείς ποτέ δεν εύχεται αριστερά, και υπάρχει λόγος. Η λέξη αριστερά είναι απαγορευμένη, ως ευχή από το λεξιλόγιο των ανθρώπων, γιατί αριστερά είναι η λύση. Αριστερά είναι η καρδιά, η αγάπη, και η λύτρωση, δεξιά είναι η δύναμη των ισχυρών, η απληστία, και η καταστροφή.
Πολλοί είναι αυτοί που κατά καιρούς κατάλαβαν, ότι βρισκόμαστε στον λάθος δρόμο, και αρκετοί προσπάθησαν να επαναφέρουν την ανθρωπότητα στην ζωή, αυτή όμως η ανάνηψη δεν έγινε ποτέ. Επαναστάσεις γίνανε πολλές, με πιο γνωστή του Σπάρτακου, και πιο πρόσφατη των Μπολσεβίκων. Καμία όμως δεν πέτυχε ως τα τώρα. Άλλες πνίγηκαν στο αίμα από τα όπλα της δύναμης των ισχυρών, και άλλες στην αλαζονεία της δύναμης των ηγετών της επανάστασης, που χρίζοντας τους εαυτούς τους θεούς, τάχτηκαν με το μέρος της δύναμης της δεξιάς όχθης, ξεχνώντας τα ποτάμια αίματος του λαού, την αγάπη, την καρδιά, και τους επαναστάτες.
Κανείς δεν γνωρίζει πότε ακριβώς έγινε ένα τέτοιο κακό, και πήραμε τον λάθος δρόμο. Δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία επαρκή για κάτι τέτοιο, και κανείς ιστορικός δεν ασχολήθηκε, να ξεδιαλύνει αυτόν τον μίτο. Αν έγινε κατά την περίοδο αμέσως μετά την δημιουργία, στην εποχή του Κάιν, η αργότερα στην περίοδο του Μίδα δηλαδή, είναι κάτι που κανείς δεν το έχει ακόμα ξεκαθαρίσει.
Κανείς δεν γνωρίζει σίγουρα, αν για όλο αυτό το κακό, φταίει ο Φονιάς, η ο Μαμωνάς ;
Ένα όμως είναι σίγουρο, στρίψαμε δεξιά, και το συμπέρασμα αυτό βγαίνει από τις ευχές. Όλες οι ευχές που δίνουμε, έχουν πρώτο η δεύτερο συστατικό την λέξη δεξιά. "Να σου έρθουν δεξιά", "μπες με το δεξί", κλπ. Κανείς ποτέ δεν εύχεται αριστερά, και υπάρχει λόγος. Η λέξη αριστερά είναι απαγορευμένη, ως ευχή από το λεξιλόγιο των ανθρώπων, γιατί αριστερά είναι η λύση. Αριστερά είναι η καρδιά, η αγάπη, και η λύτρωση, δεξιά είναι η δύναμη των ισχυρών, η απληστία, και η καταστροφή.
Πολλοί είναι αυτοί που κατά καιρούς κατάλαβαν, ότι βρισκόμαστε στον λάθος δρόμο, και αρκετοί προσπάθησαν να επαναφέρουν την ανθρωπότητα στην ζωή, αυτή όμως η ανάνηψη δεν έγινε ποτέ. Επαναστάσεις γίνανε πολλές, με πιο γνωστή του Σπάρτακου, και πιο πρόσφατη των Μπολσεβίκων. Καμία όμως δεν πέτυχε ως τα τώρα. Άλλες πνίγηκαν στο αίμα από τα όπλα της δύναμης των ισχυρών, και άλλες στην αλαζονεία της δύναμης των ηγετών της επανάστασης, που χρίζοντας τους εαυτούς τους θεούς, τάχτηκαν με το μέρος της δύναμης της δεξιάς όχθης, ξεχνώντας τα ποτάμια αίματος του λαού, την αγάπη, την καρδιά, και τους επαναστάτες.
Τα δημιουργήματα της δεξιάς όχθης της δύναμης του ποταμού είναι χτισμένα στην άμμο. Άμμο έχει η όχθη η δεξιά. Οι πέτρες και τα δύσκολα μονοπάτια βρίσκονται στην άλλη την πλευρά, στην αριστερή όχθη.
Η δεξιά όχθη έχει παραλίες όμορφες, απέραντες όσο χωρά το μάτι. Παραλίες γεμάτες ξαπλώστρες και τραπεζάκια, με φραπεδάκια, και μπιχλιμπίδια όμορφα αποχαυνωτικά. Έχει ότι ζητήσει ο νους σου, και ότι φανταστεί το μυαλό του ανθρώπου, αλλά όλα πρόσκαιρα, γιατί ποιος έχτισε ποτέ στην άμμο μόνιμα; Τα πάντα γκρεμίζονται με το πρώτο αεράκι !!!!
Το γκρέμισμα αυτό είναι φυσικό και λογικό, για αυτήν την πλευρά του ποταμού. Η αναγέννηση μέσα από την καταστροφή, δυναμώνει κάθε φορά την δεξιά δύναμη, δίνοντας της καινούργιους τρόπους να μας κρατά εγκλωβισμένους, σε έναν κύκλο καταστροφής, δεμένους στο μαγκανοπήγαδο της ιστορίας, να περιμένουμε τον λυτρωμό, που ποτέ δεν έρχεται.
Πρέπει να την αντιμετωπίσουμε την καταστροφή που έρχεται. Πρέπει να περάσουμε απέναντι όσο είναι καιρός. Απέναντι στον γεμάτο πέτρες και δυσκολίες δρόμο. Δεν πρέπει να αφήσουμε την ιστορία να επαναληφθεί. Απέναντι είναι ο παράδεισος, με τα πέτρινα γερά σπίτια, τους όμορφους δροσερούς κήπους. Απέναντι θα μπορούμε να γευτούμε τους καρπούς των κόπων μας. Πρέπει να ξεφύγουμε από την έρημο που ζούμε.
Χρειαζόμαστε λοιπόν άμεσα μια γέφυρα, μια γέφυρα αριστερή, να βγάζει σε εκείνη την πλευρά!
Η δεξιά όχθη έχει παραλίες όμορφες, απέραντες όσο χωρά το μάτι. Παραλίες γεμάτες ξαπλώστρες και τραπεζάκια, με φραπεδάκια, και μπιχλιμπίδια όμορφα αποχαυνωτικά. Έχει ότι ζητήσει ο νους σου, και ότι φανταστεί το μυαλό του ανθρώπου, αλλά όλα πρόσκαιρα, γιατί ποιος έχτισε ποτέ στην άμμο μόνιμα; Τα πάντα γκρεμίζονται με το πρώτο αεράκι !!!!
Το γκρέμισμα αυτό είναι φυσικό και λογικό, για αυτήν την πλευρά του ποταμού. Η αναγέννηση μέσα από την καταστροφή, δυναμώνει κάθε φορά την δεξιά δύναμη, δίνοντας της καινούργιους τρόπους να μας κρατά εγκλωβισμένους, σε έναν κύκλο καταστροφής, δεμένους στο μαγκανοπήγαδο της ιστορίας, να περιμένουμε τον λυτρωμό, που ποτέ δεν έρχεται.
Πρέπει να την αντιμετωπίσουμε την καταστροφή που έρχεται. Πρέπει να περάσουμε απέναντι όσο είναι καιρός. Απέναντι στον γεμάτο πέτρες και δυσκολίες δρόμο. Δεν πρέπει να αφήσουμε την ιστορία να επαναληφθεί. Απέναντι είναι ο παράδεισος, με τα πέτρινα γερά σπίτια, τους όμορφους δροσερούς κήπους. Απέναντι θα μπορούμε να γευτούμε τους καρπούς των κόπων μας. Πρέπει να ξεφύγουμε από την έρημο που ζούμε.
Χρειαζόμαστε λοιπόν άμεσα μια γέφυρα, μια γέφυρα αριστερή, να βγάζει σε εκείνη την πλευρά!
Από γέφυρες η αριστερά άλλο τίποτα, ο καθένας έχει και από μία δικιά του!!!! Ο καθένας περιμένει να περάσει από την δικιά του γέφυρα, με αποτέλεσμα να μην περνά κανείς. Έχει τις δυσκολίες της η απέναντι όχθη. Δρόμος τραχύς και δύσκολος, γεμάτος πέτρες και αγκάθια. Χωράφια ακαλλιέργητα, τόπος παρθένος, μα γόνιμος!!!!
Πρέπει να περάσουμε λοιπόν όλοι μαζί, και αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες. Αποφασισμένοι να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον, αλλιώς δεν θα επιβιώσουμε. Το ζητούμενο λοιπόν είναι να περάσουμε αντίπερα ενωμένοι, και εκεί ενωμένοι να σχεδιάσουμε το δρόμο για το μέλλον. Ίσοι με ίσους, χωρίς αρχηγούς, θεούς, και άλλα προπατορικά αμαρτήματα. Ένας για όλους και όλοι για τον έναν.
Και θα με ρωτήσετε : Μα καλά, και ποια γέφυρα να διαλέξουμε. Υπάρχει κάποια που είναι πιο καλή; Υπάρχει κάποια που είναι πιο σωστή από τις άλλες; Κάποια που είναι ορθόδοξη, και οι άλλες διαμαρτυρόμενες η καθολικές; Μα σήμερα που έχουμε πλέον φτάσει στο Αμήν, και ο άνεμος της καταστροφής έχει αρχίσει να φυσά, η απάντηση δεν μπορεί να μην είναι και απλή, λύσεις πολλές δεν υπάρχουν.
Στην κοντινότερη έξοδο που θα βρούμε και γρήγορα. Η φωτιά δεν περιμένει. Ας την αφήσουμε να κάψει τους εμπρηστές της ζωής μας και πάμε αλλού.
Ας περάσουμε απέναντι. Ας περάσουμε στην ζωή, και εκεί θα βρούμε τρόπους να φτάσουμε το μέλλον.
Πρέπει να περάσουμε λοιπόν όλοι μαζί, και αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες. Αποφασισμένοι να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον, αλλιώς δεν θα επιβιώσουμε. Το ζητούμενο λοιπόν είναι να περάσουμε αντίπερα ενωμένοι, και εκεί ενωμένοι να σχεδιάσουμε το δρόμο για το μέλλον. Ίσοι με ίσους, χωρίς αρχηγούς, θεούς, και άλλα προπατορικά αμαρτήματα. Ένας για όλους και όλοι για τον έναν.
Και θα με ρωτήσετε : Μα καλά, και ποια γέφυρα να διαλέξουμε. Υπάρχει κάποια που είναι πιο καλή; Υπάρχει κάποια που είναι πιο σωστή από τις άλλες; Κάποια που είναι ορθόδοξη, και οι άλλες διαμαρτυρόμενες η καθολικές; Μα σήμερα που έχουμε πλέον φτάσει στο Αμήν, και ο άνεμος της καταστροφής έχει αρχίσει να φυσά, η απάντηση δεν μπορεί να μην είναι και απλή, λύσεις πολλές δεν υπάρχουν.
Στην κοντινότερη έξοδο που θα βρούμε και γρήγορα. Η φωτιά δεν περιμένει. Ας την αφήσουμε να κάψει τους εμπρηστές της ζωής μας και πάμε αλλού.
Ας περάσουμε απέναντι. Ας περάσουμε στην ζωή, και εκεί θα βρούμε τρόπους να φτάσουμε το μέλλον.
