Του Γιώργου Κυρίτση
Πάρα πολλοί αριστεροί, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο, δεν βλέπουν με καλό μάτι το προσκλητήριο σε δυνάμεις όπως η ΔΗΜ.ΑΡ. ή σε αποστασιοποιημένους από τις μνημονιακές επιλογές βουλευτές, για την ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, για να μην ψηφιστούν οι καταστροφικοί νόμοι για τη ΔΕΗ, για το νερό, για τις συντάξεις, για τις παραλίες, για να μη δοθεί η ευκαιρία στην κυβέρνηση να εκλέξει Πρόεδρο και να συνεχίσει το πλιάτσικο για ακόμη δύο χρόνια.
Πολλοί μάλιστα θεωρούν πως για τα πολιτικά αμαρτήματα που βαρύνονται οι δυνάμεις αυτές δεν υπάρχει μεταμέλεια, ούτε καν έμπρακτη, αλλά αντιθέτως θα μολύνουν και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Πολλοί πιστεύουν ότι δεν θα πρόκειται για πολιτικές μετακινήσεις προς τα αριστερά, με μετατόπιση κατ' αναλογίαν και του πολιτικού άξονα, αλλά για λύσεις προσωπικής σωτηρίας και χυδαίου καιροσκοπισμού. Οι ανησυχίες αυτές έχουν ένα στοιχείο θρησκευτικότητας και μανιχαϊσμού, αλλά δεν στερούνται βάσης. Πολλοί διερωτώνται αν θα πρόκειται για τακτική σύμπραξη ή στρατηγικό αρραβώνα.
Το περίεργο είναι ότι δεν εκφράζονται οι ανάλογες ενστάσεις για το κάλεσμα προς το ΚΚΕ, που επαναλαμβάνει εδώ και χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ εις ώτα μη ακουόντων.
Το ΚΚΕ, όμως, έχει διαλέξει στρατόπεδο ήδη από τον Δεκέμβριο του 2008, όταν ευθυγραμμίστηκε με το σύστημα στις χυδαίες επιθέσεις εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Περισσός συνέχισε στην ίδια ρότα καθ' όλο το διάστημα του Μνημονίου, αυτοαποκλειόμενος από τους λαϊκούς αγώνες, φτάνοντας ακόμη και να υποκαταστήσει τα ΜΑΤ στο Σύνταγμα. Πούλησε σε οφσόρ τον "902", με ρήτρα, μάλιστα, να μην καταλήξει στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ. Καλλιεργεί συστηματικά ηττοπάθεια, λασπολογεί εις βάρος του κινήματος, ισαπέχει μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσής Αυγής. Μέχρι τη ΝΕΡΙΤ έφτασε να αναγνωρίσει. Έχει μεταβληθεί, δηλαδή, παρά την ηρωική ιστορία του -την κοινή μας ιστορία-, σε "αριστερό δεκανίκι" του αστικού μπλοκ και των κυβερνήσεών του.
Δηλαδή δεν πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να απευθύνεται στο ΚΚΕ; Πρέπει, αναγκαστικά. Αν όχι στη γραφειοκρατία του Περισσού, οπωσδήποτε στα μέλη και στους φίλους του κόμματος. Με την ίδια λογική, ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να απευθύνεται και στη ΔΗΜ.ΑΡ. και στους ανεξάρτητους βουλευτές που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ. Η συγκυρία είναι τέτοια που όλοι θα κριθούν από τις επιλογές τους.
Με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν στη νέα διαιρετική τομή.
Πάρα πολλοί αριστεροί, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο, δεν βλέπουν με καλό μάτι το προσκλητήριο σε δυνάμεις όπως η ΔΗΜ.ΑΡ. ή σε αποστασιοποιημένους από τις μνημονιακές επιλογές βουλευτές, για την ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, για να μην ψηφιστούν οι καταστροφικοί νόμοι για τη ΔΕΗ, για το νερό, για τις συντάξεις, για τις παραλίες, για να μη δοθεί η ευκαιρία στην κυβέρνηση να εκλέξει Πρόεδρο και να συνεχίσει το πλιάτσικο για ακόμη δύο χρόνια.
Πολλοί μάλιστα θεωρούν πως για τα πολιτικά αμαρτήματα που βαρύνονται οι δυνάμεις αυτές δεν υπάρχει μεταμέλεια, ούτε καν έμπρακτη, αλλά αντιθέτως θα μολύνουν και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Πολλοί πιστεύουν ότι δεν θα πρόκειται για πολιτικές μετακινήσεις προς τα αριστερά, με μετατόπιση κατ' αναλογίαν και του πολιτικού άξονα, αλλά για λύσεις προσωπικής σωτηρίας και χυδαίου καιροσκοπισμού. Οι ανησυχίες αυτές έχουν ένα στοιχείο θρησκευτικότητας και μανιχαϊσμού, αλλά δεν στερούνται βάσης. Πολλοί διερωτώνται αν θα πρόκειται για τακτική σύμπραξη ή στρατηγικό αρραβώνα.
Το περίεργο είναι ότι δεν εκφράζονται οι ανάλογες ενστάσεις για το κάλεσμα προς το ΚΚΕ, που επαναλαμβάνει εδώ και χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ εις ώτα μη ακουόντων.
Το ΚΚΕ, όμως, έχει διαλέξει στρατόπεδο ήδη από τον Δεκέμβριο του 2008, όταν ευθυγραμμίστηκε με το σύστημα στις χυδαίες επιθέσεις εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Περισσός συνέχισε στην ίδια ρότα καθ' όλο το διάστημα του Μνημονίου, αυτοαποκλειόμενος από τους λαϊκούς αγώνες, φτάνοντας ακόμη και να υποκαταστήσει τα ΜΑΤ στο Σύνταγμα. Πούλησε σε οφσόρ τον "902", με ρήτρα, μάλιστα, να μην καταλήξει στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ. Καλλιεργεί συστηματικά ηττοπάθεια, λασπολογεί εις βάρος του κινήματος, ισαπέχει μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσής Αυγής. Μέχρι τη ΝΕΡΙΤ έφτασε να αναγνωρίσει. Έχει μεταβληθεί, δηλαδή, παρά την ηρωική ιστορία του -την κοινή μας ιστορία-, σε "αριστερό δεκανίκι" του αστικού μπλοκ και των κυβερνήσεών του.
Δηλαδή δεν πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να απευθύνεται στο ΚΚΕ; Πρέπει, αναγκαστικά. Αν όχι στη γραφειοκρατία του Περισσού, οπωσδήποτε στα μέλη και στους φίλους του κόμματος. Με την ίδια λογική, ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να απευθύνεται και στη ΔΗΜ.ΑΡ. και στους ανεξάρτητους βουλευτές που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ. Η συγκυρία είναι τέτοια που όλοι θα κριθούν από τις επιλογές τους.
Με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν στη νέα διαιρετική τομή.
Από την ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου