Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ....

Του Γιώργου Βλαχάκη

Δε παντρεύτηκα.
Όχι ότι μου λείψανε οι τύχες.
Μη θαρρείς.
Έμεινα κοντά στη μάνα μου.
Έπρεπε.
Το χάρηκε.
Γερνάμε μαζί.
Τι νομίζεις ..;
Τα χρόνια περνάνε.
Γρήγορα.
Άφησα και τα μαλλιά μου να φαίνονται άσπρα.
Σιγά τώρα…!!!
Ε…κι οι φίλες που ήξερες …
Παντρευτήκανε.
Κάνανε παιδιά και τέτοια.
Να σου πω κάτι ;
Ένα φιλί μόνο θυμάμαι στη ζωή μου.
Δώδεκα , δεκατριών χρονών θα ήμουνα.
Στη πίσω αυλή του σχολείου.
Από τον Κώστα.
Έβγαλε το καρκίνο. Έμαθα πως πέθανε πρόσφατα.
Ποιος …;;!!!
Α...καλά …!!! Εκείνος ο αρραβωνιαστικός
δεν ήθελε τη μάνα μου.
Προτιμούσε τη φουρνάρισσα.
Ναι...εκείνη τη χοντρή …καλά θυμάσαι.
Ε...όσο να πεις δεν έχει και λίγο κόσμο η διαδήλωση.
Καλή είναι.
Ναι …ναι ..αριστερή ..όπως με ήξερες .
Δεν αλλάζω εύκολα εγώ.
Τιμώ τον πατέρα μου …ξέρεις.
Η μάνα μου αρχίζει να τον ξεχνά.
Πριν δυο χρόνια μου είπε πως ήταν ερωτευμένη λέει με τον χωροφύλακα τον Παντελή.
Ντρεπότανε να μου το πει .
Τέλος πάντων ..πάω ..πρέπει να της δώσω το χάπι .