Αηδόνης
- Νέα μόδα, νέα ήθη! Διορίστηκες σε κάποια κρατική επιτροπή, έγινες σύμβουλος σε υπουργείο, μπήκες στο Δ.Σ. κάποιου οργανισμού; Πόσταρε στο Facebook το διορισμό σου και πάρε δεκάδες like από τους φίλους σου. Μπορείς κι εσύ!
- «Να δεσμευτεί πλήρως η Ελλάδα στις τεχνικές διαπραγματεύσεις» και να κάνει τις μεταρρυθμίσεις που της ζητούνται, αν θέλει να… δει ρευστό. Αυτό ζήτησε ο υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ στη συνάντηση με το Βαρουφάκη, ενώ όσοι έχουν πληροφόρηση για το τι λέγεται στις διαπραγματεύσεις μεταφέρουν ότι το ΔΝΤ είναι ο πιο αδίστακτος από τους «θεσμούς»… Θα γίνω πάλι κακός αν θυμίσω ΣΥΡΙΖαίους που πανηγύριζαν για τη στήριξη Ομπάμα τέσσερις μέρες μετά τις εκλογές…
- Καθαρές κουβέντες από την Κατερίνα Ιγγλέζη, βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Χαλκιδικής: «Ο βουλευτής εκπροσωπεί το λαό. Δεν είμαστε πειθήνια όργανα της κυβέρνησης. Ούτε δουλειά μας είναι να υπερασπιζόμαστε, με κάθε τρόπο, την κυβέρνηση». Ακριβώς έτσι.
- Έβλεπα την εικόνα με Κοτζιά, Λαφαζάνη, Βαλαβάνη στη Μόσχα. Η ηγεσία της μεταπολιτευτικής ΚΝΕ ενωμένη, κι ας κατέρρευσε η Σοβιετία! Εκείνο τον Μίμη τον Ανδρουλάκη μόνο σκέφτομαι που έχει μείνει άνεργος…
- Το πρόβλημα δεν είναι ο Πανούσης. Είναι αν η κυβέρνηση έχει Πολιτική σε όλα σχεδόν τα κρίσιμα θέματα. Ή αν εκχωρεί την ΕΥΠ στο Ρουμπάτη, την ΤτΕ στο Στουρνάρα, την Προεδρία της Δημοκρατίας στον Παυλόπουλο, το ΤΧΣ στη Σακελλαρίου, την Υγεία στον Κουρουπλή, την Άμυνα στον Καμμένο (αλλά όχι μόνο την Άμυνα, θα μας πει κανείς ποιανού πολιτική είναι η συνεκμετάλλευση 70-30 του Αιγαίου;) την αστυνομία στον Πανούση, το ΙΚΑ στον Σπυρόπουλο…
- Αλλά δεν είναι ούτε μόνο οι «κακοί εξωσυριζικοί». Είναι κι αν υπάρχει σαφής πολιτική εκεί που «διοικούν οι δικοί μας» ή πηγαίνουμε βλέποντας και κάνοντας και με λογική διαχείρισης και νομιμότητας σε όλους τους τομείς. Και, φυσικά, ούτε λόγος για άλλο μοντέλο διοίκησης, για συμμετοχή του κόσμου στις αποφάσεις. Για αυτό, το να τα εξαντλεί κανείς όλα στο «να φύγει ο Πανούσης» είναι τουλάχιστον αποπροσανατολιστικό. Όταν, μάλιστα, προβάλλεται από κεντρικά στελέχη του κόμματος είναι και υποκριτικό.
- Διάβασα ένα άρθρο με τίτλο Ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο; στη συριζική ιστοσελίδα barikat.gr που συχνά φιλοξενεί ενδιαφέροντα κείμενα. Η κεντρική γραμμή (με την απλούστευση που επιβάλλει η στήλη) είναι «να κάνουμε αντιπολίτευση στο κράτος». Η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί αλλά το κράτος την εμποδίζει να επιβάλει τα φιλολαϊκά μέτρα που θέλει. Οπότε, κόμμα και κίνημα πρέπει να αγωνιστούν, λύνοντας τα χέρια των υπουργείων.
- Αγαπητοί σύντροφοι, έχει αρκετά κενά το σχήμα που παρουσιάζετε. Καταρχάς η παρουσίαση του τι κάνει η κυβέρνηση δεν είναι τόσο πειστική. Μετά, αν οι μηχανισμοί του κράτους βάζουν εμπόδια στην κυβέρνηση, έχει μια ευθύνη κι αυτή για το πώς το διαχειρίζεται, πρώτα από όλα αν το καταγγέλλει ανοιχτά. Τρίτον, είναι και το ποιους από το «παλιό καθεστώς» διατηρεί το ίδιο το κόμμα στις κρατικές θέσεις, στις τράπεζες, στους οργανισμούς, ακόμα και στο Υπουργικό Συμβούλιο! Τέταρτον, αν όλο το κόμμα έχει μπει σε κυβερνητικές θέσεις, λίγο δύσκολο το πρωί να πλέει στη νομιμότητα και το βράδυ να κάνει αντίσταση. Πέμπτον, υπάρχουν και τα άλλα κράτη και οι «διεθνείς συμβάσεις», κι αυτές θα τις ακυρώνει το κίνημα; Έκτον, ένα παράδειγμα: η κυβέρνηση θα λέει υπάρχει νομιμότητα, δεν μπορώ να ακυρώσω την τάδε ιδιωτικοποίηση. Το κίνημα θα πάει να την ακυρώσει στην πράξη. Ο υπουργός θα στέλνει τα ΜΑΤ. Η κυβέρνηση θα τον καλύπτει γιατί υπάρχει συνέχεια του κράτους. Μπερδεύεται πολύ η κατάσταση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου