Διεθνή
Σημαντική ήταν η νίκη των αριστερών και ριζοσπαστικών δυνάμεων στις δημοτικές εκλογές της Βαρκελώνης, και εξευτελιστικά τα αποτελέσματα για τη Δεξιά και τους «σοσιαλιστές». Μ’ αυτήν την έννοια, η Βαρκελώνη είναι μάλλον εξαιρετική περίπτωση (καθώς στη συντριβή των μεγάλων «ισπανικών» κομμάτων συμβάλλει και το ισχυρό τοπικό αίσθημα υπέρ της Ανεξαρτησίας), αλλά σίγουρα ελπιδοφόρα.
Νικητής αναδεικνύεται ο συνδυασμός Barcelona en Comú (πρώην Guanyem) της ακτιβίστριας Άντα Κολάου, στον οποίο πρωταγωνιστούν αγωνιστές των κοινωνικών κινημάτων και των Αγανακτισμένων (κίνημα ενάντια στις εξώσεις ΡΑΗ, 15Μ κ.ά.) και υποστηρίχθηκε πολιτικά από τους Podemos, το ICV (Καταλανοί αριστεροί-πράσινοι) και άλλα μικρότερα ριζοσπαστικά σχήματα.
Το κεντροδεξιό καταλανικό κόμμα CiU, που ελέγχει την τοπική κυβέρνηση, βρέθηκε στη δεύτερη θέση. Για την τρίτη θέση διαγκωνίζονται οι Ciudadanos (το ισπανικό «Ποτάμι», που μέχρι πρόσφατα υπήρχε μόνο στην Καταλονία) και η αυτονομιστική ERC – Ρεπουμπλικανική Αριστερά της Καταλονίας. Στην πέμπτη και έκτη θέση αντίστοιχα καταβαραθρώνονται, με μονοψήφια πλέον ποσοστά, το Σοσιαλιστικό Κόμμα και το δεξιό Λαϊκό Κόμμα του ισπανού πρωθυπουργού Ραχόι. Στην έβδομη θέση (αλλά τετραπλασιάζοντας το ποσοστό τους, από 2% σε 7,5%!) βρέθηκαν οι «ακραίες αυτονομιστικές» CUP – Λίστες Λαϊκής Ενότητας.
Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ισχυρή λαϊκή στήριξη των ριζοσπαστικών δυνάμεων στην πρωτεύουσα της Καταλονίας: ο κινηματικός συνδυασμός Barcelona en Comú, η Ρεπουμπλικανική Αριστερά και οι Λίστες Λαϊκής Ενότητας συγκεντρώνουν μαζί περίπου 44%, κάνοντας σχεδόν σίγουρη την άνοδο της Άντα Κολάου στο δημαρχιακό αξίωμα.
Το κυβερνητικό CiU για πρώτη φορά χάνει την πρωτοκαθεδρία του, παρ’ όλο που κι αυτό εμφανιζόταν ως φιλοανεξαρτησιακό ώστε να μειώσει τη φθορά του από τη λαϊκή δυσαρέσκεια λόγω λιτότητας και διαφθοράς. Οι Ciudadanos, παρά το «σπρώξιμο» από τα συστημικά ΜΜΕ και παρόλο που έπαιζαν στην έδρα τους, δεν κατάφεραν να ανακόψουν τη δυναμική των αντισυστημικών ψηφοδελτίων. Όσο για τα κατεστημένα «ισπανικά» κόμματα απέμεινε μονάχα η ταπείνωση, αφού παραλίγο να τους ξεπεράσουν ακόμη και οι «εξτρεμιστές» των CUP.
Σε ολόκληρο το ισπανικό κράτος, το πρώτο μήνυμα της χτεσινής μέρας είναι η ήττα του κυβερνητικού Λαϊκού Κόμματος. Παρά τις ιδιαιτερότητες των αυτοδιοικητικών εκλογών, τα αποτελέσματα δίνουν μια πρόγευση των τάσεων του εκλογικού σώματος, και προαναγγέλλουν αδυναμία σχηματισμού μονοκομματικής κυβέρνησης στις εθνικές εκλογές του ερχόμενου Νοεμβρίου.
Οι «σοσιαλιστές» αδυνατούν να επωφεληθούν από τις απώλειες της δεξιάς, και έτσι ο παραδοσιακός δικομματισμός έχει δεχθεί σημαντικότατο πλήγμα. Από την άλλη, το κατασκεύασμα των Ciudadanos, που ενισχύεται και προωθείται από όλα τα δυναμικά κέντρα του συστήματος, λειτουργεί αρκετά πετυχημένα ως «μαξιλαράκι» απορρόφησης μεσοστρωμάτων που εγκαταλείπουν μαζικά τα δύο μεγάλα κόμματα.
Έτσι ανακόπτεται και η δυναμική των Podemos, που όμως παραμένουν απειλητικοί. Η ισπανική Ενωμένη Αριστερά συμπιέζεται κι άλλο σ’ αυτήν την κατάσταση, πράγμα που δεν φαίνεται να συμβαίνει στον ίδιο βαθμό με τα αυτονομιστικά αριστερά κόμματα (που αυτοπροσδιορίζονται ως Πατριωτική Αριστερά) στην Καταλονία και τη Χώρα των Βάσκων. Σε επόμενο σημείωμα θα αναφερθούμε αναλυτικότερα στα αποτελέσματα των χτεσινών αυτοδιοικητικών εκλογών.
Για τα αποτελέσματα των χτεσινών δημοτικών εκλογών
Σημαντική ήταν η νίκη των αριστερών και ριζοσπαστικών δυνάμεων στις δημοτικές εκλογές της Βαρκελώνης, και εξευτελιστικά τα αποτελέσματα για τη Δεξιά και τους «σοσιαλιστές». Μ’ αυτήν την έννοια, η Βαρκελώνη είναι μάλλον εξαιρετική περίπτωση (καθώς στη συντριβή των μεγάλων «ισπανικών» κομμάτων συμβάλλει και το ισχυρό τοπικό αίσθημα υπέρ της Ανεξαρτησίας), αλλά σίγουρα ελπιδοφόρα.
Νικητής αναδεικνύεται ο συνδυασμός Barcelona en Comú (πρώην Guanyem) της ακτιβίστριας Άντα Κολάου, στον οποίο πρωταγωνιστούν αγωνιστές των κοινωνικών κινημάτων και των Αγανακτισμένων (κίνημα ενάντια στις εξώσεις ΡΑΗ, 15Μ κ.ά.) και υποστηρίχθηκε πολιτικά από τους Podemos, το ICV (Καταλανοί αριστεροί-πράσινοι) και άλλα μικρότερα ριζοσπαστικά σχήματα.
Το κεντροδεξιό καταλανικό κόμμα CiU, που ελέγχει την τοπική κυβέρνηση, βρέθηκε στη δεύτερη θέση. Για την τρίτη θέση διαγκωνίζονται οι Ciudadanos (το ισπανικό «Ποτάμι», που μέχρι πρόσφατα υπήρχε μόνο στην Καταλονία) και η αυτονομιστική ERC – Ρεπουμπλικανική Αριστερά της Καταλονίας. Στην πέμπτη και έκτη θέση αντίστοιχα καταβαραθρώνονται, με μονοψήφια πλέον ποσοστά, το Σοσιαλιστικό Κόμμα και το δεξιό Λαϊκό Κόμμα του ισπανού πρωθυπουργού Ραχόι. Στην έβδομη θέση (αλλά τετραπλασιάζοντας το ποσοστό τους, από 2% σε 7,5%!) βρέθηκαν οι «ακραίες αυτονομιστικές» CUP – Λίστες Λαϊκής Ενότητας.
Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ισχυρή λαϊκή στήριξη των ριζοσπαστικών δυνάμεων στην πρωτεύουσα της Καταλονίας: ο κινηματικός συνδυασμός Barcelona en Comú, η Ρεπουμπλικανική Αριστερά και οι Λίστες Λαϊκής Ενότητας συγκεντρώνουν μαζί περίπου 44%, κάνοντας σχεδόν σίγουρη την άνοδο της Άντα Κολάου στο δημαρχιακό αξίωμα.
Το κυβερνητικό CiU για πρώτη φορά χάνει την πρωτοκαθεδρία του, παρ’ όλο που κι αυτό εμφανιζόταν ως φιλοανεξαρτησιακό ώστε να μειώσει τη φθορά του από τη λαϊκή δυσαρέσκεια λόγω λιτότητας και διαφθοράς. Οι Ciudadanos, παρά το «σπρώξιμο» από τα συστημικά ΜΜΕ και παρόλο που έπαιζαν στην έδρα τους, δεν κατάφεραν να ανακόψουν τη δυναμική των αντισυστημικών ψηφοδελτίων. Όσο για τα κατεστημένα «ισπανικά» κόμματα απέμεινε μονάχα η ταπείνωση, αφού παραλίγο να τους ξεπεράσουν ακόμη και οι «εξτρεμιστές» των CUP.
Σε όλο το ισπανικό κράτος: Βαρύ πλήγμα στο δικομματισμό
Σε ολόκληρο το ισπανικό κράτος, το πρώτο μήνυμα της χτεσινής μέρας είναι η ήττα του κυβερνητικού Λαϊκού Κόμματος. Παρά τις ιδιαιτερότητες των αυτοδιοικητικών εκλογών, τα αποτελέσματα δίνουν μια πρόγευση των τάσεων του εκλογικού σώματος, και προαναγγέλλουν αδυναμία σχηματισμού μονοκομματικής κυβέρνησης στις εθνικές εκλογές του ερχόμενου Νοεμβρίου.
Οι «σοσιαλιστές» αδυνατούν να επωφεληθούν από τις απώλειες της δεξιάς, και έτσι ο παραδοσιακός δικομματισμός έχει δεχθεί σημαντικότατο πλήγμα. Από την άλλη, το κατασκεύασμα των Ciudadanos, που ενισχύεται και προωθείται από όλα τα δυναμικά κέντρα του συστήματος, λειτουργεί αρκετά πετυχημένα ως «μαξιλαράκι» απορρόφησης μεσοστρωμάτων που εγκαταλείπουν μαζικά τα δύο μεγάλα κόμματα.
Έτσι ανακόπτεται και η δυναμική των Podemos, που όμως παραμένουν απειλητικοί. Η ισπανική Ενωμένη Αριστερά συμπιέζεται κι άλλο σ’ αυτήν την κατάσταση, πράγμα που δεν φαίνεται να συμβαίνει στον ίδιο βαθμό με τα αυτονομιστικά αριστερά κόμματα (που αυτοπροσδιορίζονται ως Πατριωτική Αριστερά) στην Καταλονία και τη Χώρα των Βάσκων. Σε επόμενο σημείωμα θα αναφερθούμε αναλυτικότερα στα αποτελέσματα των χτεσινών αυτοδιοικητικών εκλογών.
Από τον Δρόμο της Αριστεράς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου