Στάθης
Να τος και ο ρατσισμός! Ηταν αναπόφευκτο! Κι όχι ο ρατσισμός ο πεζοδρομιακός, ο χρυσαυγιάρικος, αλλά ο ρατσισμός των από καθέδρας, των αφ’ υψηλού, ο «λευκός ρατσισμός», ο διάχυτος στις ελίτ των Αγγλοσαξόνων και των Τευτόνων.
Σε άρθρο της η «Die Welt» ισχυρίζεται ότι οι Ελληνες δεν είναι πραγματικοί Ελληνες και ως εκ τούτου ουδεμία θέση στην Ενωση έχουσι.
Καθόλου παράδοξο! Την πολιτική των δικτατορικών υπαγορεύεσεων, του ιμπεριαλισμού και της οικονομικής εξαθλίωσης, συχνά (κι εν τέλει πάντα) ακολουθούν και επικαλύπτουν ρατσιστικές θεωρίες. Οπως αυτή της ασυνέχειας των Ελλήνων που επικαλείται ο αρθρογράφος της «Die Welt» μιμούμενος ή μάλλον επαναλαμβάνοντας τον Φαλμεράιερ. Μετά από τόσα χρόνια;, θα μου πείτε. Βεβαίως απ’ την εποχή της Ιερής Συμμαχίας. Την οποία μάλιστα επικαλείται ο αρθρογράφος της «Die Welt» για να επισημάνει το παράδοξο ότι οι τρεις Δυνάμεις που την εξέφραζαν τότε βοήθησαν παρά ταύτα και ενάντια στα πιστεύω τους τούς Ελληνες να απελευθερωθούν, διότι οι μορφωμένοι Ευρωπαίοι εκείνης της εποχής, λόγω του κυριαρχούντος ρομαντισμού, πίστευαν ότι οι Ελληνες του καιρού τους ήταν απόγονοι των αρχαίων.
Στο ίδιο ψεύδος, πάντα κατά την εφημερίδα που απηχεί τις απόψεις των Χριστιανοδημοκρατών, πίστευαν κι όσοι έβαλαν την Ελλάδα στην Ενωση το 1980.
Κακώς, διότι οι Ελληνες τότε (1821) και συνεπώς και οι Ελληνες σήμερα στην πραγματικότητα ήταν και είναι «μια φυλή με σλαβικά, βυζαντινά και αλβανικά γονίδια, που δημιουργήθηκε υπό την τουρκική κυριαρχία (…)». Φυλή, γονίδια, όλα αυτά μοιάζουν να έρχονται απ’ το σκοτεινό παρελθόν της Ευρώπης, αλλά ο ρατσισμός τους δεν απέχει πολύ απ’ όσα λέει σήμερα και η altera pars της άκρας δεξιάς, ο «εκσυγχρονισμός». Ή μήπως δεν ομιλούν και τα παρ’ ημίν ευρωλιγούρια για την ασυνέχεια των Ελλήνων; Δεν είναι ο κ. Λιάκος, η κυρία Ρεπούση, ο κ. Δημητράς και πλείστοι όσοι άλλοι (δικτυωμένοι μεταξύ τους - αλλά επ’ αυτού θα επανέλθουμε) που λένε χρόνια τώρα ότι οι νεότεροι Ελληνες είναι ένα δημιούργημα του διαφωτισμού;
Δεν είναι οι ίδιοι που λένε (όπως λέει και η ακροδεξιά γερμανική -κι όχι μόνον- ελίτ) ότι το νέο ελληνικό έθνος είναι ένα νεωτερικό δημιούργημα, διότι πριν τον διαφωτισμό έθνη δεν υπήρχαν (ούτε το εβραϊκό, ούτε το κινεζικό, ούτε το γερμανικό, ούτε κανένα άλλο); Δεν είναι ο ίδιος ο Υπουργός Παιδείας κ. Μπαλτάς που ισχυρίσθηκε ότι η «επανάσταση του 1821 γέννησε το έθνος» και όχι ότι το ελληνικό έθνος έκαμε την επανάσταση;
Ανοησίες θα μου πείτε, εκτός κι αν δεν υπήρξε ο Κατσαντώνης, τα Ορλωφικά, ο Ελ Γκρέκο ή ο Ερωτόκριτος, εκτός κι αν δεν μας αποκαλούσαν «Ελληνες» όλοι οι Δυτικοί ανεξαιρέτως ήδη απ’ τον 8ο αιώνα μετά Χριστόν (όπως και πριν δηλαδή, αλλά υπό άλλην έννοια) - διότι ακριβώς τα έθνη στη διαχρονία τους έχουν διαφορετικούς πολιτικούς προσδιορισμούς, αλλά όχι ταυτοτικούς.
Η ρατσιστική θεωρία της ασυνέχειας των Ελλήνων βολεύει την άκρα δεξιά (που με το άλλο της χέρι χρησιμοποιεί τον εθνικισμό) όταν χρειάζεται να μειώσει έναν λαό (μάλιστα «τεμπέλη», μάλιστα «διεφθαρμένον»), όσον επίσης βολεύει και τον «εκσυγχρονισμό» όταν θέλει να του κόψει τα πόδια (της εθνικής αξιοπρέπειας) ώστε να σκύψει το κεφάλι (στην ταξική σκλαβιά).
Κι όσοι δεν με πιστεύετε (γενικώς καλά κάνετε, αλλά μην το παρακάνετε) αναλογιστείτε πόσες φορές το «εκσυγχρονισταριό» σάς έχει αποκαλέσει «λαϊκιστές», «εθνολαϊκιστές», «φαιοκόκκινους» και άλλα οργουελικά παρόμοια - φασιστικά, για να τα λέμε με το όνομά τους.
Κατά τα άλλα, από τη χθεσινή ομιλία του Τσίπρα, εξέχουσα σημασία είχαν, κατά τη γνώμη μου, τρία κυρίως σημεία. Η αποστασιοποίησή του από τη «δημιουργική ασάφεια». Κατανοητό. Πλήρως. Η επισήμανσή του ότι οι διαπραγματεύσεις αρχίζουν τώρα. Αυτό, επιτρέψτε μου, δεν το «πιάνω» ακριβώς, ελπίζω να το καταλάβω (από συμφραζόμενα που ωστόσο ακόμα δεν έχουν ειπωθεί) και τότε θα επανέλθω.
Το τρίτο και σημαντικότερο: Ο κ. Τσίπρας επεσήμανε την παράδοξη επιμονή των δανειστών μας, τα 3,9 δισ. για τα δημοσιονομικά να μην εξασφαλισθούν από ισοδύναμα (μαύρα κι άραχλα κι αυτά) μέτρα, αλλά από την περαιτέρω μείωση των μισθών και των συντάξεων, καθώς και την αύξηση του ΦΠΑ - και μόνον απ’ αυτά! Γιατί;
Διότι, όπως είπε ο ίδιος, η ταπείνωση του λαού, της κυβέρνησης και της χώρας είναι στη στρατηγική των συνομιλητών μας, ως προϋπόθεση θα προσθέταμε (για εκατοστή φορά) εμείς της πολιτικής χειραγώγησης της Ελλάδας στο διηνεκές.
Ταπείνωση μάλιστα μπροστά στα μάτια όλων, urbi et orbi, ώστε απρόσκοπτος να συνεχισθεί ο εκγερμανισμός της Ενωσης και η εξαθλίωση των λαών της - αυτά τα δύο πάνε μαζί...
Να τος και ο ρατσισμός! Ηταν αναπόφευκτο! Κι όχι ο ρατσισμός ο πεζοδρομιακός, ο χρυσαυγιάρικος, αλλά ο ρατσισμός των από καθέδρας, των αφ’ υψηλού, ο «λευκός ρατσισμός», ο διάχυτος στις ελίτ των Αγγλοσαξόνων και των Τευτόνων.
Σε άρθρο της η «Die Welt» ισχυρίζεται ότι οι Ελληνες δεν είναι πραγματικοί Ελληνες και ως εκ τούτου ουδεμία θέση στην Ενωση έχουσι.
Καθόλου παράδοξο! Την πολιτική των δικτατορικών υπαγορεύεσεων, του ιμπεριαλισμού και της οικονομικής εξαθλίωσης, συχνά (κι εν τέλει πάντα) ακολουθούν και επικαλύπτουν ρατσιστικές θεωρίες. Οπως αυτή της ασυνέχειας των Ελλήνων που επικαλείται ο αρθρογράφος της «Die Welt» μιμούμενος ή μάλλον επαναλαμβάνοντας τον Φαλμεράιερ. Μετά από τόσα χρόνια;, θα μου πείτε. Βεβαίως απ’ την εποχή της Ιερής Συμμαχίας. Την οποία μάλιστα επικαλείται ο αρθρογράφος της «Die Welt» για να επισημάνει το παράδοξο ότι οι τρεις Δυνάμεις που την εξέφραζαν τότε βοήθησαν παρά ταύτα και ενάντια στα πιστεύω τους τούς Ελληνες να απελευθερωθούν, διότι οι μορφωμένοι Ευρωπαίοι εκείνης της εποχής, λόγω του κυριαρχούντος ρομαντισμού, πίστευαν ότι οι Ελληνες του καιρού τους ήταν απόγονοι των αρχαίων.
Στο ίδιο ψεύδος, πάντα κατά την εφημερίδα που απηχεί τις απόψεις των Χριστιανοδημοκρατών, πίστευαν κι όσοι έβαλαν την Ελλάδα στην Ενωση το 1980.
Κακώς, διότι οι Ελληνες τότε (1821) και συνεπώς και οι Ελληνες σήμερα στην πραγματικότητα ήταν και είναι «μια φυλή με σλαβικά, βυζαντινά και αλβανικά γονίδια, που δημιουργήθηκε υπό την τουρκική κυριαρχία (…)». Φυλή, γονίδια, όλα αυτά μοιάζουν να έρχονται απ’ το σκοτεινό παρελθόν της Ευρώπης, αλλά ο ρατσισμός τους δεν απέχει πολύ απ’ όσα λέει σήμερα και η altera pars της άκρας δεξιάς, ο «εκσυγχρονισμός». Ή μήπως δεν ομιλούν και τα παρ’ ημίν ευρωλιγούρια για την ασυνέχεια των Ελλήνων; Δεν είναι ο κ. Λιάκος, η κυρία Ρεπούση, ο κ. Δημητράς και πλείστοι όσοι άλλοι (δικτυωμένοι μεταξύ τους - αλλά επ’ αυτού θα επανέλθουμε) που λένε χρόνια τώρα ότι οι νεότεροι Ελληνες είναι ένα δημιούργημα του διαφωτισμού;
Δεν είναι οι ίδιοι που λένε (όπως λέει και η ακροδεξιά γερμανική -κι όχι μόνον- ελίτ) ότι το νέο ελληνικό έθνος είναι ένα νεωτερικό δημιούργημα, διότι πριν τον διαφωτισμό έθνη δεν υπήρχαν (ούτε το εβραϊκό, ούτε το κινεζικό, ούτε το γερμανικό, ούτε κανένα άλλο); Δεν είναι ο ίδιος ο Υπουργός Παιδείας κ. Μπαλτάς που ισχυρίσθηκε ότι η «επανάσταση του 1821 γέννησε το έθνος» και όχι ότι το ελληνικό έθνος έκαμε την επανάσταση;
Ανοησίες θα μου πείτε, εκτός κι αν δεν υπήρξε ο Κατσαντώνης, τα Ορλωφικά, ο Ελ Γκρέκο ή ο Ερωτόκριτος, εκτός κι αν δεν μας αποκαλούσαν «Ελληνες» όλοι οι Δυτικοί ανεξαιρέτως ήδη απ’ τον 8ο αιώνα μετά Χριστόν (όπως και πριν δηλαδή, αλλά υπό άλλην έννοια) - διότι ακριβώς τα έθνη στη διαχρονία τους έχουν διαφορετικούς πολιτικούς προσδιορισμούς, αλλά όχι ταυτοτικούς.
Η ρατσιστική θεωρία της ασυνέχειας των Ελλήνων βολεύει την άκρα δεξιά (που με το άλλο της χέρι χρησιμοποιεί τον εθνικισμό) όταν χρειάζεται να μειώσει έναν λαό (μάλιστα «τεμπέλη», μάλιστα «διεφθαρμένον»), όσον επίσης βολεύει και τον «εκσυγχρονισμό» όταν θέλει να του κόψει τα πόδια (της εθνικής αξιοπρέπειας) ώστε να σκύψει το κεφάλι (στην ταξική σκλαβιά).
Κι όσοι δεν με πιστεύετε (γενικώς καλά κάνετε, αλλά μην το παρακάνετε) αναλογιστείτε πόσες φορές το «εκσυγχρονισταριό» σάς έχει αποκαλέσει «λαϊκιστές», «εθνολαϊκιστές», «φαιοκόκκινους» και άλλα οργουελικά παρόμοια - φασιστικά, για να τα λέμε με το όνομά τους.
Κατά τα άλλα, από τη χθεσινή ομιλία του Τσίπρα, εξέχουσα σημασία είχαν, κατά τη γνώμη μου, τρία κυρίως σημεία. Η αποστασιοποίησή του από τη «δημιουργική ασάφεια». Κατανοητό. Πλήρως. Η επισήμανσή του ότι οι διαπραγματεύσεις αρχίζουν τώρα. Αυτό, επιτρέψτε μου, δεν το «πιάνω» ακριβώς, ελπίζω να το καταλάβω (από συμφραζόμενα που ωστόσο ακόμα δεν έχουν ειπωθεί) και τότε θα επανέλθω.
Το τρίτο και σημαντικότερο: Ο κ. Τσίπρας επεσήμανε την παράδοξη επιμονή των δανειστών μας, τα 3,9 δισ. για τα δημοσιονομικά να μην εξασφαλισθούν από ισοδύναμα (μαύρα κι άραχλα κι αυτά) μέτρα, αλλά από την περαιτέρω μείωση των μισθών και των συντάξεων, καθώς και την αύξηση του ΦΠΑ - και μόνον απ’ αυτά! Γιατί;
Διότι, όπως είπε ο ίδιος, η ταπείνωση του λαού, της κυβέρνησης και της χώρας είναι στη στρατηγική των συνομιλητών μας, ως προϋπόθεση θα προσθέταμε (για εκατοστή φορά) εμείς της πολιτικής χειραγώγησης της Ελλάδας στο διηνεκές.
Ταπείνωση μάλιστα μπροστά στα μάτια όλων, urbi et orbi, ώστε απρόσκοπτος να συνεχισθεί ο εκγερμανισμός της Ενωσης και η εξαθλίωση των λαών της - αυτά τα δύο πάνε μαζί...
e-nikos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου