Του Στέφανου Πριντσιου
Aπό το «ωσαννά» στο «άρον, άρον σταύρωσον αυτόν»! Τις πολιτικές των αριστερών κομμάτων τις καθορίζουν τα Συνέδριά τους. Αν βέβαια συμφωνούμε ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι αριστερό κόμμα.
Κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να βάζουμε θέμα εκλογών. Εκλογές τώρα, σημαίνει διάσπαση. Όσο για τον τύπο του συνέδριου, να αποφασιστεί όπως ορίζει το καταστατικό του κόμματος, βάζοντας στην άκρη κάθε σκέψη διάσπασης.
Προσωπικά με εκφράζει η παρακάτω ανάρτηση: Της Ισαβέλλας:
"O Σύριζα συγκρότησε ριζοσπαστικό πρόσωπο και κατάφερε να κερδίσει την κυβέρνηση, χάρη στην ικανότητα που επέδειξε μέχρι πρόσφατα να συνθέτει απόψεις. Όλες οι τάσεις μαζί είναι, ποιοτικά, κάτι πολύ παραπάνω από το άθροισμά τους. Αν ο Σύριζα χάσει αυτή τη διάσταση, οι μεν "αντιμνημονιακοί" θα εκφυλιστούν σ' ένα κραυγαλέο δογματικό συνονθύλευμα με βασικό αφήγημα την επιστροφή στη δραχμή, οι δε "προεδρικοί" απαλλαγμένοι από τα"αριστερά βαρίδια" θα εκφυλιστούν ανεπιστρεπτί σε μια δημάρ του χειρότερου είδους."
Δυστυχώς από το «ωσαννά» στο «άρον, άρον σταύρωσον αυτόν» εν μία νυκτί, είναι το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα του αγανακτισμένου, του οργισμένου, του απελπισμένου, του πληγωμένου, του θυμωμένου θηρίου που λέγεται άνθρωπος!
Οι περισσότεροι εδώ μέσα παρασυρόμαστε από φωνές (κραυγές) τύπου «ο προδότης», «ο τσόχλανος» κ.λ.π. που εκστομίζονται κυρίως από «προδομένους» Συριζαίους.
Νομίζω πως όλοι αυτοί, αν ψήφισαν ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ψήφισαν αποκλειστικά με τα στενά πρόσκαιρα οικονομικά τους συμφέροντα, αγνοώντας ή υποτιμώντας εντελώς τον κοινωνικό ριζοσπαστισμό του εγχειρήματος ΣΥ.ΡΙΖ.Α
Σίγουρα η προσφάτως ενσκήψασα θύελλα στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο πέρασμά της αποκαλύπτει και τους μέχρι πρότινος καμουφλαρισμένους Αυριανιστές που ευδοκιμούσαν στο εσωτερικό του ως μέγιστοι δημοκράτες, ένθεν και ένθεν!
Στη μέχρι χθες Αριστερά, η διαφωνία ονομάζονταν διάσπαση και γιαυτό τριχοτομούσαμε ανέκαθεν την τρίχα. Αυτό ήρθε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να το ξεπεράσει και κάποιοι παλεύουν να το ξαναφέρουν ως κύριο γνώρισμα (κουσούρι) της Αριστεράς.
Aπό το «ωσαννά» στο «άρον, άρον σταύρωσον αυτόν»! Τις πολιτικές των αριστερών κομμάτων τις καθορίζουν τα Συνέδριά τους. Αν βέβαια συμφωνούμε ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι αριστερό κόμμα.
Κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να βάζουμε θέμα εκλογών. Εκλογές τώρα, σημαίνει διάσπαση. Όσο για τον τύπο του συνέδριου, να αποφασιστεί όπως ορίζει το καταστατικό του κόμματος, βάζοντας στην άκρη κάθε σκέψη διάσπασης.
Προσωπικά με εκφράζει η παρακάτω ανάρτηση: Της Ισαβέλλας:
"O Σύριζα συγκρότησε ριζοσπαστικό πρόσωπο και κατάφερε να κερδίσει την κυβέρνηση, χάρη στην ικανότητα που επέδειξε μέχρι πρόσφατα να συνθέτει απόψεις. Όλες οι τάσεις μαζί είναι, ποιοτικά, κάτι πολύ παραπάνω από το άθροισμά τους. Αν ο Σύριζα χάσει αυτή τη διάσταση, οι μεν "αντιμνημονιακοί" θα εκφυλιστούν σ' ένα κραυγαλέο δογματικό συνονθύλευμα με βασικό αφήγημα την επιστροφή στη δραχμή, οι δε "προεδρικοί" απαλλαγμένοι από τα"αριστερά βαρίδια" θα εκφυλιστούν ανεπιστρεπτί σε μια δημάρ του χειρότερου είδους."
Δυστυχώς από το «ωσαννά» στο «άρον, άρον σταύρωσον αυτόν» εν μία νυκτί, είναι το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα του αγανακτισμένου, του οργισμένου, του απελπισμένου, του πληγωμένου, του θυμωμένου θηρίου που λέγεται άνθρωπος!
Οι περισσότεροι εδώ μέσα παρασυρόμαστε από φωνές (κραυγές) τύπου «ο προδότης», «ο τσόχλανος» κ.λ.π. που εκστομίζονται κυρίως από «προδομένους» Συριζαίους.
Νομίζω πως όλοι αυτοί, αν ψήφισαν ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ψήφισαν αποκλειστικά με τα στενά πρόσκαιρα οικονομικά τους συμφέροντα, αγνοώντας ή υποτιμώντας εντελώς τον κοινωνικό ριζοσπαστισμό του εγχειρήματος ΣΥ.ΡΙΖ.Α
Σίγουρα η προσφάτως ενσκήψασα θύελλα στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο πέρασμά της αποκαλύπτει και τους μέχρι πρότινος καμουφλαρισμένους Αυριανιστές που ευδοκιμούσαν στο εσωτερικό του ως μέγιστοι δημοκράτες, ένθεν και ένθεν!
Στη μέχρι χθες Αριστερά, η διαφωνία ονομάζονταν διάσπαση και γιαυτό τριχοτομούσαμε ανέκαθεν την τρίχα. Αυτό ήρθε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να το ξεπεράσει και κάποιοι παλεύουν να το ξαναφέρουν ως κύριο γνώρισμα (κουσούρι) της Αριστεράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου