Χρήστος Χ.
Αφού η Ελληνική κοινή γνώμη οδεύει για να εκλέξει, για άλλη μια φορά, τους αντιπροσώπους της σε εκείνο το κτήριο της πλατείας Συντάγματος που το λένε Βουλή των Ελλήνων, θα διακινδυνεύσω να προβλέψω τα αποτελέσματα αλλά και εικόνες από το μέλλον που θα συνοδεύσουν τις εκλογές αυτές:
Το κυβερνών κόμμα το οποίο για άλλη μια φορά ταλανίζεται από διασπάσεις, αποχωρήσεις και διαφοροποιήσεις στελεχών του, θα εισπράξει την φθορά της στροφής του αρχηγού προς τον ρεαλισμό -«κωλοτούμπα» όπως το λένε οι κανονικοί άνθρωποι-, αλλά και την προχειρότητα αντιμετώπισης το μεταναστευτικού που με τις εικόνες των νησιών μας και του Πεδίου του Άρεως, ρίχνουν γροθιές στο στομάχι του συντηρητικού ψηφοφόρου.
Και δυστυχώς, σε αυτή την χώρα, ο συντηρητισμός ξεκινά από την ίδρυσή της.
Με τα παραπάνω βλέπω τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα να μην ξεπερνά το 25% στην καλύτερη των περιπτώσεων…
Για τον άλλον κυβερνητικό εταίρο δεν υπάρχει μέλλον.
Οδεύει στον δρόμο που χάραξε ο Φανούρης στις εκλογές του Ιανουαρίου.
Βέβαια, το όνειρο του αρχηγού των ΑΝΕΛ έγινε πραγματικότητα και φόρεσε στολή, έπαιξε με τα στρατιωτάκια του, και τώρα καρφί δεν θα του καεί που θα στραφεί στην αστική του καταγωγή και θα περάσει τις χειμερινές διακοπές σε κάποιο θέρετρο της Ελβετίας!
Όσο για τον Χαϊκάλη θα ξαναγυρίσει να ασκεί εξουσία ως διαχειριστής της πολυκατοικίας που τόσο μας έχουν λείψει τα καινούρια επεισόδια.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, όπως την λένε, κατάφερε με τον Τζίφρα να πέσει από τον Όλυμπο και να μην πάθει τίποτα!
Εκεί που έβγαζε τον επιθανάτιο ρόγχο, ο Αλέξης της έδωσε το φιλί της ζωής -όχι της Κωνσταντοπούλου- και την ανάστησε σαν ζόμπι, για να έχει λόγο σε αυτή την εκλογική αλλά και μετεκλογική περίοδο.
Κατάφερε να της δώσει το δικαίωμα να διατηρήσει τα ποσοστά της και να μπει στο παιχνίδι του μπόνους των 50 εδρών.
Την Χρυσή Αυγή προσπαθούν τα ΜΜΕ να την ξαναβάλουν στο παιχνίδι προβάλλοντας συνεχώς το δράμα των χιλιάδων προσφύγων και βαφτίζοντας την ανάγκη, εισβολή.
Αυτό θα έχει μικρά οφέλη όμως για την ναζιστική οργάνωση λόγω της ανυπαρξίας της ηγετικής της ομάδας… ευτυχώς δηλαδή που δεν έχουν κατέβει ακόμη από τα δένδρα και έτσι ο συντηρητισμός του πληθυσμού μας δεν μπορεί να τους συναντήσει.
Η νεοσύστατη Λαϊκή Ενότητα δεν πιστεύω στην καλύτερη των περιπτώσεων να ξεπεράσει το 10% και αυτό γιατί υπάρχουν τόσες απορίες στην κοινή γνώμη -και λογική-, που είναι δύσκολο σε αυτή την φάση να κερδίσει την εμπιστοσύνη ενός λαού που τόσο έχουν κοροϊδέψει τα τελευταία 5 χρόνια.
Δεν μπορεί να περιμένεις να προκηρύξει ο μνημονιακός εκλογές και να μην τον ρίχνεις από την πρώτη στιγμή που σκέφτεται να ψηφίσει μνημόνιο.
Αν καταφέρουν να εντάξουν την Ζωή Κωνσταντοπούλου και να αναλάβει αυτή πρωτοβουλίες μετεκλογικά σε αυτό το κίνημα, ίσως και να πάει καλύτερα σε μια επόμενη εκλογική αναμέτρηση, μιας και έχει μεγαλύτερο γκελ στην κοινωνία από τα παλιά υλικά Λαφαζάνη – Αλαβάνου.
Το Ποτάμι θα αρχίσει σιγά σιγά να ρέει όλο και πιο αργά με λιγότερη ποσότητα νερού.
Στα ίδια με την προηγούμενη και αυτό και ίσως με μια ελάχιστη κάμψη ή άνοδο παρά της φιλότιμες προσπάθειες του ΣΚΑΙ που συνεχώς τονίζει την προσήλωση του Σταύρου στον ρεαλισμό, στα αφεντικά και στα μνημόνια.
Το πρόβλημα αυτού του κόμματος είναι πως οι ψηφοφόροι του ίσως να μην έχουν γυρίσει μέχρι τις εκλογές από την Μύκονο, και έτσι να μην μπορούν να παρακολουθήσουν τα μεσημεριανά πάνελ των ΜΜΕ που τόσο αγαπούν το σακίδιο του Σταύρου.
Το ΚΚΕ, αυτή η τόσο γλυκιά και πικρή ιστορία του τόπου μας, θα συνεχίσει δυστυχώς να γυαλίζει το σφυροδρέπανο στο Σπίτι του Λαού.
Πριν 5 χρόνια που ξεκίνησαν όλα αυτά, ίσως να ήταν η ελπίδα του πολίτη που ήθελε να αντισταθεί, που ήθελε να αγωνιστεί, που ήθελε κάτι διαφορετικό από αυτό που ζούμε τώρα.
Όμως, για άλλη μια φορά, έκλεισε ερμητικά τις πόρτες του στον καθένα που ήταν διατεθειμένος να κάνει το όνειρο πράξη.
Τώρα, για άλλη μια φορά, κοιτά το δένδρο που φύτρωσε και του κόβει την θέα και όχι το σάπιο δάσος.
Του φταίει ο Λαφαζάνης που είδε κενό και μπήκε, και όχι η δική του ολιγωρία που άφησε αυτό το κενό.
Έτσι και σε αυτές τις εκλογές θα κινηθεί στο σεβαστό για το ίδιο 5-6-7% που τόσο λίγο φαντάζει για όλους τους υπόλοιπους.
Το ΠΑΣΟΚ της Φώφης με νύχια και με δόντια, πιστεύω πως θα καταφέρει να μπει στα έδρανα, μιας και οι γιαγιάδες της Φώφης θα ενωθούν με τους παππούδες του ΓΑΠ, και έτσι η επιχορήγηση δεν θα σταματήσει άδοξα για το άλλοτε μεγάλο δημοκρατικό κίνημα.
Οι πραγματικά κερδισμένοι όμως αυτών των εκλογών θα είναι αυτοί που δεν θα μαγαρίσουν τα χέρια τους, που δεν θα πέσουν στη λούμπα και δεν θα σηκωθούν από τον καναπέ τους για τίποτα λιγότερο από την ώρα που θα είναι αποφασισμένοι να μην ξαναγυρίσουν σε αυτόν την επομένη.
Όσο πιο πολλοί θα είναι αυτοί, τόσο πιο πολύ θα προβληματίσουν το σύστημα, που στην εφαρμογή του πρώτου αριστερού μνημονίου θα έχει και όλο πιο πολύ το μυαλό του, στον αστάθμητο παράγοντα.
Η αστική δημοκρατία βλέπεις έχει και ένα καλό.
Όσοι λιγότεροι την εμπιστεύονται, τόσο πιο πολύ την προβληματίζουν και την κάνουν να τρέμει για το μέλλον της.
(Αγαπητέ Χρήστο, όλο και πιο πολλοί πολίτες αντιλαμβάνονται πως δεν έχουν απολύτως καμία σημασία οι εκλογές στο προτεκτοράτο. Η αποχή θα θριαμβεύσει στις εκλογές. Δεν υπάρχει και τίποτα καινούργιο. Όλοι, λίγο πολύ, είναι παλιοί και λερωμένοι.
Αλλά θα έχουμε εκλογές πολύ σύντομα μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Και τότε θα πέσει χοντρό γέλιο. Όχι πως σε αυτές δεν θα πέσει γέλιο. Ήδη, είναι να χτυπιέσαι κάτω από τα γέλια που ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και ΑΝΕΛ ψήφισαν πριν από μερικές ημέρες παρέα το νέο Μνημόνιο, και τώρα, ενόψει των εκλογών, καταγγέλλουν ο ένας τον άλλον.
Ε, προφανώς υπάρχουν ακόμα αρκετοί καθυστερημένοι πολίτες που τα χάφτουν αυτά. Είναι τα λεγόμενα «χάπατα». Να είσαι καλά.)
Πιτσιρίκος
Αφού η Ελληνική κοινή γνώμη οδεύει για να εκλέξει, για άλλη μια φορά, τους αντιπροσώπους της σε εκείνο το κτήριο της πλατείας Συντάγματος που το λένε Βουλή των Ελλήνων, θα διακινδυνεύσω να προβλέψω τα αποτελέσματα αλλά και εικόνες από το μέλλον που θα συνοδεύσουν τις εκλογές αυτές:
Το κυβερνών κόμμα το οποίο για άλλη μια φορά ταλανίζεται από διασπάσεις, αποχωρήσεις και διαφοροποιήσεις στελεχών του, θα εισπράξει την φθορά της στροφής του αρχηγού προς τον ρεαλισμό -«κωλοτούμπα» όπως το λένε οι κανονικοί άνθρωποι-, αλλά και την προχειρότητα αντιμετώπισης το μεταναστευτικού που με τις εικόνες των νησιών μας και του Πεδίου του Άρεως, ρίχνουν γροθιές στο στομάχι του συντηρητικού ψηφοφόρου.
Και δυστυχώς, σε αυτή την χώρα, ο συντηρητισμός ξεκινά από την ίδρυσή της.
Με τα παραπάνω βλέπω τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα να μην ξεπερνά το 25% στην καλύτερη των περιπτώσεων…
Για τον άλλον κυβερνητικό εταίρο δεν υπάρχει μέλλον.
Οδεύει στον δρόμο που χάραξε ο Φανούρης στις εκλογές του Ιανουαρίου.
Βέβαια, το όνειρο του αρχηγού των ΑΝΕΛ έγινε πραγματικότητα και φόρεσε στολή, έπαιξε με τα στρατιωτάκια του, και τώρα καρφί δεν θα του καεί που θα στραφεί στην αστική του καταγωγή και θα περάσει τις χειμερινές διακοπές σε κάποιο θέρετρο της Ελβετίας!
Όσο για τον Χαϊκάλη θα ξαναγυρίσει να ασκεί εξουσία ως διαχειριστής της πολυκατοικίας που τόσο μας έχουν λείψει τα καινούρια επεισόδια.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, όπως την λένε, κατάφερε με τον Τζίφρα να πέσει από τον Όλυμπο και να μην πάθει τίποτα!
Εκεί που έβγαζε τον επιθανάτιο ρόγχο, ο Αλέξης της έδωσε το φιλί της ζωής -όχι της Κωνσταντοπούλου- και την ανάστησε σαν ζόμπι, για να έχει λόγο σε αυτή την εκλογική αλλά και μετεκλογική περίοδο.
Κατάφερε να της δώσει το δικαίωμα να διατηρήσει τα ποσοστά της και να μπει στο παιχνίδι του μπόνους των 50 εδρών.
Την Χρυσή Αυγή προσπαθούν τα ΜΜΕ να την ξαναβάλουν στο παιχνίδι προβάλλοντας συνεχώς το δράμα των χιλιάδων προσφύγων και βαφτίζοντας την ανάγκη, εισβολή.
Αυτό θα έχει μικρά οφέλη όμως για την ναζιστική οργάνωση λόγω της ανυπαρξίας της ηγετικής της ομάδας… ευτυχώς δηλαδή που δεν έχουν κατέβει ακόμη από τα δένδρα και έτσι ο συντηρητισμός του πληθυσμού μας δεν μπορεί να τους συναντήσει.
Η νεοσύστατη Λαϊκή Ενότητα δεν πιστεύω στην καλύτερη των περιπτώσεων να ξεπεράσει το 10% και αυτό γιατί υπάρχουν τόσες απορίες στην κοινή γνώμη -και λογική-, που είναι δύσκολο σε αυτή την φάση να κερδίσει την εμπιστοσύνη ενός λαού που τόσο έχουν κοροϊδέψει τα τελευταία 5 χρόνια.
Δεν μπορεί να περιμένεις να προκηρύξει ο μνημονιακός εκλογές και να μην τον ρίχνεις από την πρώτη στιγμή που σκέφτεται να ψηφίσει μνημόνιο.
Αν καταφέρουν να εντάξουν την Ζωή Κωνσταντοπούλου και να αναλάβει αυτή πρωτοβουλίες μετεκλογικά σε αυτό το κίνημα, ίσως και να πάει καλύτερα σε μια επόμενη εκλογική αναμέτρηση, μιας και έχει μεγαλύτερο γκελ στην κοινωνία από τα παλιά υλικά Λαφαζάνη – Αλαβάνου.
Το Ποτάμι θα αρχίσει σιγά σιγά να ρέει όλο και πιο αργά με λιγότερη ποσότητα νερού.
Στα ίδια με την προηγούμενη και αυτό και ίσως με μια ελάχιστη κάμψη ή άνοδο παρά της φιλότιμες προσπάθειες του ΣΚΑΙ που συνεχώς τονίζει την προσήλωση του Σταύρου στον ρεαλισμό, στα αφεντικά και στα μνημόνια.
Το πρόβλημα αυτού του κόμματος είναι πως οι ψηφοφόροι του ίσως να μην έχουν γυρίσει μέχρι τις εκλογές από την Μύκονο, και έτσι να μην μπορούν να παρακολουθήσουν τα μεσημεριανά πάνελ των ΜΜΕ που τόσο αγαπούν το σακίδιο του Σταύρου.
Το ΚΚΕ, αυτή η τόσο γλυκιά και πικρή ιστορία του τόπου μας, θα συνεχίσει δυστυχώς να γυαλίζει το σφυροδρέπανο στο Σπίτι του Λαού.
Πριν 5 χρόνια που ξεκίνησαν όλα αυτά, ίσως να ήταν η ελπίδα του πολίτη που ήθελε να αντισταθεί, που ήθελε να αγωνιστεί, που ήθελε κάτι διαφορετικό από αυτό που ζούμε τώρα.
Όμως, για άλλη μια φορά, έκλεισε ερμητικά τις πόρτες του στον καθένα που ήταν διατεθειμένος να κάνει το όνειρο πράξη.
Τώρα, για άλλη μια φορά, κοιτά το δένδρο που φύτρωσε και του κόβει την θέα και όχι το σάπιο δάσος.
Του φταίει ο Λαφαζάνης που είδε κενό και μπήκε, και όχι η δική του ολιγωρία που άφησε αυτό το κενό.
Έτσι και σε αυτές τις εκλογές θα κινηθεί στο σεβαστό για το ίδιο 5-6-7% που τόσο λίγο φαντάζει για όλους τους υπόλοιπους.
Το ΠΑΣΟΚ της Φώφης με νύχια και με δόντια, πιστεύω πως θα καταφέρει να μπει στα έδρανα, μιας και οι γιαγιάδες της Φώφης θα ενωθούν με τους παππούδες του ΓΑΠ, και έτσι η επιχορήγηση δεν θα σταματήσει άδοξα για το άλλοτε μεγάλο δημοκρατικό κίνημα.
Οι πραγματικά κερδισμένοι όμως αυτών των εκλογών θα είναι αυτοί που δεν θα μαγαρίσουν τα χέρια τους, που δεν θα πέσουν στη λούμπα και δεν θα σηκωθούν από τον καναπέ τους για τίποτα λιγότερο από την ώρα που θα είναι αποφασισμένοι να μην ξαναγυρίσουν σε αυτόν την επομένη.
Όσο πιο πολλοί θα είναι αυτοί, τόσο πιο πολύ θα προβληματίσουν το σύστημα, που στην εφαρμογή του πρώτου αριστερού μνημονίου θα έχει και όλο πιο πολύ το μυαλό του, στον αστάθμητο παράγοντα.
Η αστική δημοκρατία βλέπεις έχει και ένα καλό.
Όσοι λιγότεροι την εμπιστεύονται, τόσο πιο πολύ την προβληματίζουν και την κάνουν να τρέμει για το μέλλον της.
(Αγαπητέ Χρήστο, όλο και πιο πολλοί πολίτες αντιλαμβάνονται πως δεν έχουν απολύτως καμία σημασία οι εκλογές στο προτεκτοράτο. Η αποχή θα θριαμβεύσει στις εκλογές. Δεν υπάρχει και τίποτα καινούργιο. Όλοι, λίγο πολύ, είναι παλιοί και λερωμένοι.
Αλλά θα έχουμε εκλογές πολύ σύντομα μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Και τότε θα πέσει χοντρό γέλιο. Όχι πως σε αυτές δεν θα πέσει γέλιο. Ήδη, είναι να χτυπιέσαι κάτω από τα γέλια που ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και ΑΝΕΛ ψήφισαν πριν από μερικές ημέρες παρέα το νέο Μνημόνιο, και τώρα, ενόψει των εκλογών, καταγγέλλουν ο ένας τον άλλον.
Ε, προφανώς υπάρχουν ακόμα αρκετοί καθυστερημένοι πολίτες που τα χάφτουν αυτά. Είναι τα λεγόμενα «χάπατα». Να είσαι καλά.)
Πιτσιρίκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου