Του Ντμίτρι (Δημήτρη) Τριβέδη*
Την προπερασμένη εβδομάδα στην Περιφέρεια του Ροστόβ (Ρωσία) εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας πραγματοποίησαν επιθεώρηση της παραμεθόριας ζώνης της Ρωσίας (με την Ουκρανία, στμ). Η επιθεώρηση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του Εγγράφου της Βιέννης του 2011 «περί μέτρων ενίσχυσης της εμπιστοσύνης και της ασφάλειας». Εκτός από τους στρατιωτικούς επιθεωρητές από την Ουκρανία, στη σύνθεση της αντιπροσωπείας συμμετείχαν και στρατιωτικοί υπάλληλοι από τον Καναδά και τη Δανία.
Τα σύνορα ανάμεσα στις σημερινές εκτάσεις της Ουκρανίας και της Περιφέρειας του Ροστόβ έχουν συνολικό μήκος περίπου 2.300 χιλιόμετρα. Μερικές δεκαετίες πριν εδώ δεν υπήρχαν ούτε κατά διάνοια οποιαδήποτε σύνορα, όπως ακριβώς και μετά τη μεταβίβαση του Ντονμπάς στην Ουκρανία στα χρόνια της ΕΣΣΔ, δεδομένου ότι οι κάτοικοι και από τις δύο πλευρές των συνοριακών πυργίσκων είναι άμεσοι συγγενείς: οι εκτάσεις των Περιφερειών του Λουγκάνσκ, του Ντονιέτσκ και του Ροστόβ κάποτε αποτελούσαν την ενιαία Περιφέρεια της Στρατιάς του Ντον. Ωστόσο μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης άλλαξαν πάρα πολλά πράγματα. Η Ρωσία και η Ουκρανία ανεξαρτητοποιήθηκαν η μία από την άλλη, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα μεγάλες περιοχές όπου υπερείχε αριθμητικά ο ρωσόφωνος πληθυσμός να μείνουν στο έδαφος του ουκρανικού κράτους. Πραγματικά, χωρίς γνώση της Ιστορίας είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς για αυτό το πρόβλημα. Παρόλα αυτά, οι νέες πολιτικές συνθήκες δεν επιδιώκουν να λάβουν αυτό το πράγμα υπόψη τους. Οι Ρώσοι που δεν γνωρίζουν Ουκρανικά, αλλά διαμένουν στις ρωσόφωνες περιοχές της Ουκρανίας, είναι υποχρεωμένοι να τα μάθουν μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, κάτι που προκαλεί εμφύλιο πόλεμο και γενική απάθεια ανάμεσα στον πληθυσμό (της περιοχής, στμ).
Όμως όλα αυτά είναι η προϊστορία των χθεσινών γεγονότων. Η σημερινή πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική και σε αυτήν, δυστυχώς, δεν περισσεύει χώρος για την Ιστορία: στα σύνορα της έριδας έφτασαν διεθνείς στρατιωτικοί παρατηρητές ψάχνοντας ρωσικά στρατεύματα και εξοπλισμένους στίβους μάχης (πολύγωνα). Όμως, προς έκπληξη των Ουκρανών επιθεωρητών, οι Ρώσοι βοήθησαν με κάθε τρόπο την απρόσκοπτη δυνατότητα ελέγχου των στρατιωτικών εγκαταστάσεών τους από τους ξένους εκπροσώπους, παρέχοντάς τους όλα τα απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία κατά τη διάρκεια της επιθεώρησης. Χάρη σε ένα εξαιρετικά οργανωμένο σύστημα διαδρομών, οι στρατιωτικοί επιθεωρητές μπόρεσαν να δουν από κοντά τον μέγιστο δυνατό αριθμό στρατοπέδων και φυλακίων στο συντομότερο χρονικό διάστημα. Οι στρατιωτικοί από την Ουκρανία, τη Δανία και τον Καναδά επισκέφθηκαν φυλασσόμενες εγκαταστάσεις και σιδηροδρομικούς σταθμούς κατά μήκος όλων των συνόρων της Περιφέρειας του Ροστόβ με την Ουκρανία.
Κρίνοντας από την άμεση αντίδραση των διεθνών στρατιωτικών παρατηρητών, η Ρωσία κατάφερε εντέλει να καταδείξει το αβάσιμο των κατηγοριών που είχε εξαπολύσει νωρίτερα το Κίεβο περί «μεγάλου αριθμού ρωσικών στρατευμάτων στα ρωσοουκρανικά σύνορα». Αυτό το επιβεβαιώνουν οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι επεδίωξαν να πάρουν επίσημες συνεντεύξεις από τους ξένους στρατιωτικούς αντιπροσώπους. Ωστόσο ο επικεφαλής της ουκρανικής ομάδας επιθεώρησης, ο οποίος είχε και τη βασική δικαιοδοσία, αρνήθηκε κατηγορηματικά την επικοινωνία με τους δημοσιογράφους και δεν τους έδωσε τη δυνατότητα να πάρουν συνεντεύξεις από άλλους συναδέλφους του. Επιπλέον, μετά την ολοκλήρωση των ελέγχων, οι διεθνείς επιθεωρητές αρνούνταν κατηγορηματικά να δώσουν στη δημοσιότητα τα συμπεράσματά τους από τα αποτελέσματα της δουλειάς τους.
Μόνο μερικές μέρες αργότερα, το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας της Ουκρανίας έκανε δήλωση περί «παρουσίας ομάδας 10 χιλιάδων Ρώσων στρατιωτών» κοντά στα ρωσοουκρανικά σύνορα. Το νούμερο αυτό είναι παράξενο, ίσως μάλιστα και, τρόπω τινί, συμβιβαστικό, δεδομένου ότι μόλις δύο εβδομάδες νωρίτερα ο υφυπουργός Άμυνας της Ουκρανίας, αρμόδιος για θέματα ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης Ίγκορ Ντολγκό δήλωνε ότι «η Ρωσία μετέφερε κοντά στα σύνορά της με την Ουκρανία γύρω στις 55 χιλιάδες στρατιωτικούς». Ωστόσο μια τέτοιου είδους «εποχική μετανάστευση» στρατιωτικών προς τη συγκεκριμένη περιοχή δεν παρατηρείται πεισματικά από τους ντόπιους κατοίκους. Αντίθετα παρατηρούνται συνεχείς μετακινήσεις των κατοίκων των μη αναγνωρισμένων (από τη διεθνή κοινότητα, στμ) Δημοκρατιών του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ προς την Περιφέρεια του Ροστόβ και αντίστροφα. Οι ατελείωτες ουρές αυτοκινήτων στα συνοριακά φυλάκια προς τη μεριά της Ρωσίας τα σαββατοκύριακα έχουν γίνει ήδη παράδοση.
Οι διεθνείς στρατιωτικοί αντιπρόσωποι από την Ουκρανία, τη Δανία και τον Καναδά πραγματοποίησαν ελέγχους σε στρατιωτικές μονάδες στο Ροστόβ-να-Ντονού, το Νοβοσάχτινσκ, το Αζόβ, το Ταγκανρόγκ και άλλες μεγάλες πόλεις της Περιφέρειας του Ροστόβ. Με βάση τα λεγόμενα των διεθνών επιθεωρητών, σε απόσταση 55 χιλιομέτρων από τα σύνορα, στην περιοχή της πόλης Νοβοτσερκάσκ, ανακάλυψαν «σημαντική συγκέντρωση συστημάτων πυροβολικού διαφόρων τύπων». Στη συνέντευξη Τύπου για τα αποτελέσματα του ταξιδιού, η οποία πραγματοποιήθηκε πολύ αργότερα από αυτή καθεαυτή τη διαδικασία ελέγχου, ο επικεφαλής της πολυεθνικής ομάδας επιθεώρησης της Ουκρανίας Αλεξέι Βερσιγκόρα δήλωσε: «Η ομάδα επιθεώρησης ανακάλυψε και επιβεβαίωσε και οπτικά σημαντική συγκέντρωση συστημάτων πυροβολικού διαφόρων τύπων. Η πρόσβαση της ομάδας επιθεώρησης στις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις (μας) απαγορεύθηκε.Η φωτογράφηση των προαναφερόμενων συστημάτων πυροβολικού επίσης (μας) απαγορεύθηκε». Η αναμενόμενη επίσημη αντίδραση του Υπουργείου Άμυνας της Ουκρανίας δεν άργησε να έλθει.Ο εκπρόσωπος Τύπου του Υπουργείου Αλεξάντρ Μοτουζιάνικ εξέφρασε την πεποίθηση ότι η στρατιωτική τεχνολογία και οι στρατιώτες που «ανακαλύφθηκαν» από τους επιθεωρητές, το συντομότερο δυνατό θα χρησιμοποιηθούν ενάντια στην Ουκρανία. «Η ρωσική μηχανοκίνητη Μεραρχία, η οποία σχηματίζεται ενεργά στα σύνορα με την Ουκρανία και αριθμεί πάνω από 10,5 χιλιάδες στρατιωτικούς, θα χρησιμοποιηθεί σε στρατιωτικές επιχειρήσεις στο κατεχόμενο Ντονμπάς».
Και τελικά, η Ρωσία και πάλι κατηγορήθηκε για μη τήρηση των διεθνών συμφωνιών, η οποία εκφράζεται με την αύξηση του αριθμού των στρατευμάτων στις παραμεθόριες περιοχές. Ωστόσο παραμένει εντελώς ακατανόητο, με ποιον τρόπο οι ξένοι στρατιωτικοί επιθεωρητές μπόρεσαν να υπολογίσουν το δυναμικό μιας στρατιωτικής μονάδας, την οποία στην πραγματικότητα ουδέποτε βρήκαν. Και από πότε ένα συνηθισμένο περιφερειακό στρατόπεδο με εφεδρική τεχνολογία θωράκισης (από αυτά που βρίσκονται στο έδαφος οποιασδήποτε περιοχής στη Ρωσία) γίνεται απειλή για ολόκληρο το ουκρανικό κράτος;!...
*Ο Ντμίτρι (Δημήτρης) Τριβέδης είναι Ρώσος δημοσιογράφος και πολιτικός επιστήμονας, ελληνικής καταγωγής.
*Μετάφραση από τα Ρωσικά: Βασίλης Μακρίδης
Η Σφήκα: Συντακτών μας
Την προπερασμένη εβδομάδα στην Περιφέρεια του Ροστόβ (Ρωσία) εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας πραγματοποίησαν επιθεώρηση της παραμεθόριας ζώνης της Ρωσίας (με την Ουκρανία, στμ). Η επιθεώρηση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του Εγγράφου της Βιέννης του 2011 «περί μέτρων ενίσχυσης της εμπιστοσύνης και της ασφάλειας». Εκτός από τους στρατιωτικούς επιθεωρητές από την Ουκρανία, στη σύνθεση της αντιπροσωπείας συμμετείχαν και στρατιωτικοί υπάλληλοι από τον Καναδά και τη Δανία.
Τα σύνορα ανάμεσα στις σημερινές εκτάσεις της Ουκρανίας και της Περιφέρειας του Ροστόβ έχουν συνολικό μήκος περίπου 2.300 χιλιόμετρα. Μερικές δεκαετίες πριν εδώ δεν υπήρχαν ούτε κατά διάνοια οποιαδήποτε σύνορα, όπως ακριβώς και μετά τη μεταβίβαση του Ντονμπάς στην Ουκρανία στα χρόνια της ΕΣΣΔ, δεδομένου ότι οι κάτοικοι και από τις δύο πλευρές των συνοριακών πυργίσκων είναι άμεσοι συγγενείς: οι εκτάσεις των Περιφερειών του Λουγκάνσκ, του Ντονιέτσκ και του Ροστόβ κάποτε αποτελούσαν την ενιαία Περιφέρεια της Στρατιάς του Ντον. Ωστόσο μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης άλλαξαν πάρα πολλά πράγματα. Η Ρωσία και η Ουκρανία ανεξαρτητοποιήθηκαν η μία από την άλλη, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα μεγάλες περιοχές όπου υπερείχε αριθμητικά ο ρωσόφωνος πληθυσμός να μείνουν στο έδαφος του ουκρανικού κράτους. Πραγματικά, χωρίς γνώση της Ιστορίας είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς για αυτό το πρόβλημα. Παρόλα αυτά, οι νέες πολιτικές συνθήκες δεν επιδιώκουν να λάβουν αυτό το πράγμα υπόψη τους. Οι Ρώσοι που δεν γνωρίζουν Ουκρανικά, αλλά διαμένουν στις ρωσόφωνες περιοχές της Ουκρανίας, είναι υποχρεωμένοι να τα μάθουν μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, κάτι που προκαλεί εμφύλιο πόλεμο και γενική απάθεια ανάμεσα στον πληθυσμό (της περιοχής, στμ).
Όμως όλα αυτά είναι η προϊστορία των χθεσινών γεγονότων. Η σημερινή πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική και σε αυτήν, δυστυχώς, δεν περισσεύει χώρος για την Ιστορία: στα σύνορα της έριδας έφτασαν διεθνείς στρατιωτικοί παρατηρητές ψάχνοντας ρωσικά στρατεύματα και εξοπλισμένους στίβους μάχης (πολύγωνα). Όμως, προς έκπληξη των Ουκρανών επιθεωρητών, οι Ρώσοι βοήθησαν με κάθε τρόπο την απρόσκοπτη δυνατότητα ελέγχου των στρατιωτικών εγκαταστάσεών τους από τους ξένους εκπροσώπους, παρέχοντάς τους όλα τα απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία κατά τη διάρκεια της επιθεώρησης. Χάρη σε ένα εξαιρετικά οργανωμένο σύστημα διαδρομών, οι στρατιωτικοί επιθεωρητές μπόρεσαν να δουν από κοντά τον μέγιστο δυνατό αριθμό στρατοπέδων και φυλακίων στο συντομότερο χρονικό διάστημα. Οι στρατιωτικοί από την Ουκρανία, τη Δανία και τον Καναδά επισκέφθηκαν φυλασσόμενες εγκαταστάσεις και σιδηροδρομικούς σταθμούς κατά μήκος όλων των συνόρων της Περιφέρειας του Ροστόβ με την Ουκρανία.
Κρίνοντας από την άμεση αντίδραση των διεθνών στρατιωτικών παρατηρητών, η Ρωσία κατάφερε εντέλει να καταδείξει το αβάσιμο των κατηγοριών που είχε εξαπολύσει νωρίτερα το Κίεβο περί «μεγάλου αριθμού ρωσικών στρατευμάτων στα ρωσοουκρανικά σύνορα». Αυτό το επιβεβαιώνουν οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι επεδίωξαν να πάρουν επίσημες συνεντεύξεις από τους ξένους στρατιωτικούς αντιπροσώπους. Ωστόσο ο επικεφαλής της ουκρανικής ομάδας επιθεώρησης, ο οποίος είχε και τη βασική δικαιοδοσία, αρνήθηκε κατηγορηματικά την επικοινωνία με τους δημοσιογράφους και δεν τους έδωσε τη δυνατότητα να πάρουν συνεντεύξεις από άλλους συναδέλφους του. Επιπλέον, μετά την ολοκλήρωση των ελέγχων, οι διεθνείς επιθεωρητές αρνούνταν κατηγορηματικά να δώσουν στη δημοσιότητα τα συμπεράσματά τους από τα αποτελέσματα της δουλειάς τους.
Μόνο μερικές μέρες αργότερα, το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας της Ουκρανίας έκανε δήλωση περί «παρουσίας ομάδας 10 χιλιάδων Ρώσων στρατιωτών» κοντά στα ρωσοουκρανικά σύνορα. Το νούμερο αυτό είναι παράξενο, ίσως μάλιστα και, τρόπω τινί, συμβιβαστικό, δεδομένου ότι μόλις δύο εβδομάδες νωρίτερα ο υφυπουργός Άμυνας της Ουκρανίας, αρμόδιος για θέματα ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης Ίγκορ Ντολγκό δήλωνε ότι «η Ρωσία μετέφερε κοντά στα σύνορά της με την Ουκρανία γύρω στις 55 χιλιάδες στρατιωτικούς». Ωστόσο μια τέτοιου είδους «εποχική μετανάστευση» στρατιωτικών προς τη συγκεκριμένη περιοχή δεν παρατηρείται πεισματικά από τους ντόπιους κατοίκους. Αντίθετα παρατηρούνται συνεχείς μετακινήσεις των κατοίκων των μη αναγνωρισμένων (από τη διεθνή κοινότητα, στμ) Δημοκρατιών του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ προς την Περιφέρεια του Ροστόβ και αντίστροφα. Οι ατελείωτες ουρές αυτοκινήτων στα συνοριακά φυλάκια προς τη μεριά της Ρωσίας τα σαββατοκύριακα έχουν γίνει ήδη παράδοση.
Οι διεθνείς στρατιωτικοί αντιπρόσωποι από την Ουκρανία, τη Δανία και τον Καναδά πραγματοποίησαν ελέγχους σε στρατιωτικές μονάδες στο Ροστόβ-να-Ντονού, το Νοβοσάχτινσκ, το Αζόβ, το Ταγκανρόγκ και άλλες μεγάλες πόλεις της Περιφέρειας του Ροστόβ. Με βάση τα λεγόμενα των διεθνών επιθεωρητών, σε απόσταση 55 χιλιομέτρων από τα σύνορα, στην περιοχή της πόλης Νοβοτσερκάσκ, ανακάλυψαν «σημαντική συγκέντρωση συστημάτων πυροβολικού διαφόρων τύπων». Στη συνέντευξη Τύπου για τα αποτελέσματα του ταξιδιού, η οποία πραγματοποιήθηκε πολύ αργότερα από αυτή καθεαυτή τη διαδικασία ελέγχου, ο επικεφαλής της πολυεθνικής ομάδας επιθεώρησης της Ουκρανίας Αλεξέι Βερσιγκόρα δήλωσε: «Η ομάδα επιθεώρησης ανακάλυψε και επιβεβαίωσε και οπτικά σημαντική συγκέντρωση συστημάτων πυροβολικού διαφόρων τύπων. Η πρόσβαση της ομάδας επιθεώρησης στις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις (μας) απαγορεύθηκε.Η φωτογράφηση των προαναφερόμενων συστημάτων πυροβολικού επίσης (μας) απαγορεύθηκε». Η αναμενόμενη επίσημη αντίδραση του Υπουργείου Άμυνας της Ουκρανίας δεν άργησε να έλθει.Ο εκπρόσωπος Τύπου του Υπουργείου Αλεξάντρ Μοτουζιάνικ εξέφρασε την πεποίθηση ότι η στρατιωτική τεχνολογία και οι στρατιώτες που «ανακαλύφθηκαν» από τους επιθεωρητές, το συντομότερο δυνατό θα χρησιμοποιηθούν ενάντια στην Ουκρανία. «Η ρωσική μηχανοκίνητη Μεραρχία, η οποία σχηματίζεται ενεργά στα σύνορα με την Ουκρανία και αριθμεί πάνω από 10,5 χιλιάδες στρατιωτικούς, θα χρησιμοποιηθεί σε στρατιωτικές επιχειρήσεις στο κατεχόμενο Ντονμπάς».
Και τελικά, η Ρωσία και πάλι κατηγορήθηκε για μη τήρηση των διεθνών συμφωνιών, η οποία εκφράζεται με την αύξηση του αριθμού των στρατευμάτων στις παραμεθόριες περιοχές. Ωστόσο παραμένει εντελώς ακατανόητο, με ποιον τρόπο οι ξένοι στρατιωτικοί επιθεωρητές μπόρεσαν να υπολογίσουν το δυναμικό μιας στρατιωτικής μονάδας, την οποία στην πραγματικότητα ουδέποτε βρήκαν. Και από πότε ένα συνηθισμένο περιφερειακό στρατόπεδο με εφεδρική τεχνολογία θωράκισης (από αυτά που βρίσκονται στο έδαφος οποιασδήποτε περιοχής στη Ρωσία) γίνεται απειλή για ολόκληρο το ουκρανικό κράτος;!...
*Ο Ντμίτρι (Δημήτρης) Τριβέδης είναι Ρώσος δημοσιογράφος και πολιτικός επιστήμονας, ελληνικής καταγωγής.
*Μετάφραση από τα Ρωσικά: Βασίλης Μακρίδης
Η Σφήκα: Συντακτών μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου