Τρίτη 23 Μαΐου 2017

Για την τραγωδία στο Manchester Arena...

Βασίλης Μακρίδης


►Η είδηση που «στοιχειώνει» τη σημερινή μέρα είναι η ανείπωτη χθεσινοβραδινή (22/05) τραγωδία στο Manchester Arena, όπου σε συναυλία της Ariana Grande που παρακολουθούσαν κυρίως παιδιά και έφηβοι, καμικάζι αυτοκτονίας (προφανώς τζιχαντιστής) ενεργοποίησε εκρηκτικό μηχανισμό που έφερε επάνω του, σκορπώντας τον θάνατο...

►Μέχρι αυτή τη στιγμή έχουν καταμετρηθεί 22 νεκροί μαζί με τον δράστη και 59 τραυματίες. Τα περισσότερα από τα θύματα ήταν παιδιά και έφηβοι...

Υπάρχουν επίσης περίπου 20 αγνοούμενοι, πράγμα που σημαίνει ότι ο αριθμός των νεκρών μπορεί να αυξηθεί δραματικά τις επόμενες ώρες...

►Και έρχεται η στιγμή που αναρωτιέται κανείς: πόσο μισάνθρωπος, πόσο απαίδευτος, πόσο μισαλλόδοξος και πόσο κυνικός πρέπει να είναι κάποιος, ώστε να πάει συνειδητά να σκοτώσει - μεταξύ άλλων και - μικρά παιδιά, επειδή και μόνο έτυχε να είναι διαφορετικός από τον ίδιο;;;

►Τι να 'ναι αυτό που οπλίζει αυτόν τον συγκεκριμένο τύπο διπόδων (γιατί εγώ προσωπικά ΔΕΝ τους κατατάσσω στους ανθρώπους), ώστε να δολοφονούν μαζικά ό,τι δεν αποτελεί δική τους εικόνα και ομοίωση;;;

►Η κοινωνική παράμετρος (ανέχεια, ανεργία, αίσθηση «απόβλητου» της κοινωνίας κλπ) είναι μία εξήγηση, αλλά όχι η μόνη και, κατά τα φαινόμενα, όχι αρκετή...

Ανάμεσα στους κατά καιρούς «καμικάζι» δολοφόνους έχουν υπάρξει και άτομα ευκατάστατα, απόφοιτοι πανεπιστημίων, ακόμη και «κανονικοί» λευκοί Ευρωπαίοι, που δεν είχαν ποτέ στο παρελθόν καμία σχέση με τον αραβικό ή τον μουσουλμανικό κόσμο... Άρα είναι ΚΑΙ κάτι άλλο, το οποίο και αναζητείται...

►Το μόνο που είναι σίγουρο, είναι ότι το φαινόμενο της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας αντιμετωπίζεται ΜΟΝΟ δυναμικά και, πρώτα και κύρια, στον τόπο «παραγωγής» του.

►Το πρόβλημα εδώ είναι, ότι λίγες, ελάχιστες σε αριθμό (αν και διόλου ευκαταφρόνητες σε ισχύ) είναι οι δυνάμεις που μάχονται συνειδητά και αποτελεσματικά κατά του φαινομένου.

►Η «καθ' ημάς» «πολιτισμένη» Δύση, αντί να αντιμετωπίζει τον τζιχαντισμό, στην πραγματικότητα τον εκτρέφει και τον θεριεύει, βάζοντας ως προτεραιότητα την προστασία των συμφερόντων των μονοπωλίων και των ολιγοπωλίων της και όχι των πολιτών της, αδιαφορώντας πλήρως για το εάν έτσι τίθενται σε κίνδυνο η ζωή και η σωματική ακεραιότητα αθώων ανθρώπων.

►Όποιοι, λοιπόν, σπέρνουν ανέμους, θερίζουν θύελλες.

Ο δυτικός καπιταλισμός και ιμπεριαλισμός, όμως, αυτήν την απλή αλήθεια την αγνοεί, συνειδητά ή ασυνείδητα, συμβάλλοντας έτσι, εκών-άκων, στην αυτοκαταστροφή του. Είναι μια κατάσταση που εύστοχα, σε πρόσφατο άρθρο του στην «Εφ. Συν.», ο συνάδελφος Τάσος Τσακίρογλου χαρακτήρισε ως «αυτοάνοσο νόσημα».

►Η καταστροφή του παγκόσμιου (και ειδικά του δυτικού) καπιταλισμού και ιμπεριαλισμού, σε τελική ανάλυση, για να αποτελέσει θετικό βήμα προς τα εμπρός για την ανθρωπότητα, θα πρέπει όχι απλώς να πραγματοποιηθεί με τον μικρότερο δυνατό αριθμό θυμάτων, αλλά θα πρέπει να την οδηγήσει σε μια κοινωνία απαλλαγμένη από τις διακρίσεις και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και όχι σε μια κοινωνία σκοταδιστική, όπου ό,τι διαφέρει από αυτό που επιβάλλεται από την απολυταρχική εξουσία καταδικάζεται σε εξαφάνιση...

Ας σκεφτούμε τους τρόπους, ώστε να εμποδίσουμε μια τέτοια προοπτική για τον κόσμο μας... Για τους εαυτούς μας και για τους απογόνους μας...




Βασίλης Μακρίδης: Σχετικά με τον συντάκτη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου