Ελλάδα
Η ερευνητική ομάδα του Μαραντζίδη, με τις τόσο αξιόπιστες δημοσκοπήσεις της, ξαναχτυπά, διερευνώντας τη γνώμη των Ελλήνων για τον κομμουνισμό. Όπου με αυτό εννοεί τόσο την κομμουνιστική ιδεολογία, όσο και τις συγκεκριμένες πρακτικές εφαρμογές της, κατά τον εικοστό αιώνα.
Οι Έλληνες καλούνται να πουν τη γνώμη τους για τον κομμουνισμό, αν και στην πλειοψηφία τους αγνοούν πολύ βασικές έννοιες, όπως πχ ότι είναι άτοπος ο όρος “κομμουνιστικό κράτος-καθεστώς” κι ότι αυτές οι χώρες δεν είχαν ούτε ισχυρίζονταν πως έχουν κομμουνισμό, που είναι μια κοινωνία χωρίς τάξεις και κράτος. Καλούνται επίσης να πούνε τη γνώμη τους για έναν τύπο κοινωνίας, στον οποίο δεν έζησαν ποτέ, κι ας τους γανιάζουν τα μυαλά τα ΜΜΕ πως είμαστε η τελευταία σοβιετικη γωνιά της Ευρώπης.
Η έρευνα αυτή δε γίνεται πχ μεταξύ των Ελλήνων που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη Σοβιετική Ένωση, πριν επιστρέψουν στη χώρα μας, και θα μπορούσε να έχει ένα κάποιο βάρος η γνώμη τους. Κατά συνέπεια, δεν εξετάζει ακριβώς τη γνώμη που σχημάτισαν οι Έλληνες για τον κομμουνισμό, αλλά την εικόνα που έχουν σχηματίσει μετά από τόνους κυρίαρχης προπαγάνδας -η οποία από τα ΜΜΕ, περνάει πλέον και στα σχολικά βιβλία. Η δημοσκόπηση μοιάζει με ερώτηση της αστικής τάξης στον καθρέφτη, αλλά στην πραγματικότητα διερευνά την πέραση που έχουν τα στερεότυπα της αφήγησής της, και κατά πόσο τα έχουν κάνει κτήμα τους τα λαϊκά στρώματα.
Όλως μη τυχαίως, τα αποτελέσματα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την εικόνα που έχουν ακόμα και σήμερα -μετά από την πολύχρονη επίδραση της αντεπανάστασης- οι λαοί των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, που γνωρίζουν πολύ καλά κι από πρώτο χέρι, τι ήταν αυτό που είχαν κι έχασαν, και τι βιώνουν σήμερα.
Παρόλα αυτά, η κυρίαρχη προπαγάνδα για την εξίσωση κομμουνισμού-φασισμού δεν περνάει στη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου, όσο κι αν πασχίζουν κάποιοι να ξαναγράψουν την ιστορία στα μέτρα τους, όσο βολικά κι αν διατυπώνουν τα ερωτήματα των “αντικειμενικών και αμερόληπτων” ερευνών τους. Η ιστορία κατέγραψε στη λαϊκή, συλλογική μνήμη πως οι κομμουνιστές ήταν αυτοί που τσάκισαν το φασισμό, για αυτό και δε δίνει στην έρευνα την έτοιμη, προκατασκευασμένη απάντηση πως είχαν συμμαχήσει το 1940 (επειδή η ΕΣΣΔ είχε υπογράψει το σύμφωνο μη επίθεσης με τη Γερανία). Κι αυτό ακριβώς προκαλεί την οργή της “αντικειμενικής εφημερίδας” που κάνει λόγο για άγνοια της ιστορίας…
Παρεμπιπτόντως, περιμένουμε με αγωνία μια αντίστοιχη έρευνα για τον καπιταλισμό και τη δημοφιλία του, για το αν παρουσιάζει ομοιότητες με το φασισμό, αν σέβεται τα εργατικά δικαιώματα, κοκ. Θα τολμήσουν άραγε να την κάνουν οι “αμερόληπτοι ερευνητές”;
Η ερευνητική ομάδα του Μαραντζίδη, με τις τόσο αξιόπιστες δημοσκοπήσεις της, ξαναχτυπά, διερευνώντας τη γνώμη των Ελλήνων για τον κομμουνισμό. Όπου με αυτό εννοεί τόσο την κομμουνιστική ιδεολογία, όσο και τις συγκεκριμένες πρακτικές εφαρμογές της, κατά τον εικοστό αιώνα.
Οι Έλληνες καλούνται να πουν τη γνώμη τους για τον κομμουνισμό, αν και στην πλειοψηφία τους αγνοούν πολύ βασικές έννοιες, όπως πχ ότι είναι άτοπος ο όρος “κομμουνιστικό κράτος-καθεστώς” κι ότι αυτές οι χώρες δεν είχαν ούτε ισχυρίζονταν πως έχουν κομμουνισμό, που είναι μια κοινωνία χωρίς τάξεις και κράτος. Καλούνται επίσης να πούνε τη γνώμη τους για έναν τύπο κοινωνίας, στον οποίο δεν έζησαν ποτέ, κι ας τους γανιάζουν τα μυαλά τα ΜΜΕ πως είμαστε η τελευταία σοβιετικη γωνιά της Ευρώπης.
Η έρευνα αυτή δε γίνεται πχ μεταξύ των Ελλήνων που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη Σοβιετική Ένωση, πριν επιστρέψουν στη χώρα μας, και θα μπορούσε να έχει ένα κάποιο βάρος η γνώμη τους. Κατά συνέπεια, δεν εξετάζει ακριβώς τη γνώμη που σχημάτισαν οι Έλληνες για τον κομμουνισμό, αλλά την εικόνα που έχουν σχηματίσει μετά από τόνους κυρίαρχης προπαγάνδας -η οποία από τα ΜΜΕ, περνάει πλέον και στα σχολικά βιβλία. Η δημοσκόπηση μοιάζει με ερώτηση της αστικής τάξης στον καθρέφτη, αλλά στην πραγματικότητα διερευνά την πέραση που έχουν τα στερεότυπα της αφήγησής της, και κατά πόσο τα έχουν κάνει κτήμα τους τα λαϊκά στρώματα.
Όλως μη τυχαίως, τα αποτελέσματα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την εικόνα που έχουν ακόμα και σήμερα -μετά από την πολύχρονη επίδραση της αντεπανάστασης- οι λαοί των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, που γνωρίζουν πολύ καλά κι από πρώτο χέρι, τι ήταν αυτό που είχαν κι έχασαν, και τι βιώνουν σήμερα.
Παρόλα αυτά, η κυρίαρχη προπαγάνδα για την εξίσωση κομμουνισμού-φασισμού δεν περνάει στη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου, όσο κι αν πασχίζουν κάποιοι να ξαναγράψουν την ιστορία στα μέτρα τους, όσο βολικά κι αν διατυπώνουν τα ερωτήματα των “αντικειμενικών και αμερόληπτων” ερευνών τους. Η ιστορία κατέγραψε στη λαϊκή, συλλογική μνήμη πως οι κομμουνιστές ήταν αυτοί που τσάκισαν το φασισμό, για αυτό και δε δίνει στην έρευνα την έτοιμη, προκατασκευασμένη απάντηση πως είχαν συμμαχήσει το 1940 (επειδή η ΕΣΣΔ είχε υπογράψει το σύμφωνο μη επίθεσης με τη Γερανία). Κι αυτό ακριβώς προκαλεί την οργή της “αντικειμενικής εφημερίδας” που κάνει λόγο για άγνοια της ιστορίας…
Παρεμπιπτόντως, περιμένουμε με αγωνία μια αντίστοιχη έρευνα για τον καπιταλισμό και τη δημοφιλία του, για το αν παρουσιάζει ομοιότητες με το φασισμό, αν σέβεται τα εργατικά δικαιώματα, κοκ. Θα τολμήσουν άραγε να την κάνουν οι “αμερόληπτοι ερευνητές”;
Πηγή: katiousa.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου