Του Κώστα Γιαννιώτη
Σε πρόσφατη συνέντευξή του, στο ΣΚΑΙ, ο Κ. Ζουράρις, άνοιξε το ρημάδι του και ξεστόμισε, σε άπταιστα ελληνικά (!), ότι... «είμαστε υπό χρεοκοπία και είμαστε αποικία χρέους, μια νικημένη χώρα και μια νικημένη χώρα υφίσταται τα πάντα»!
Αυτά είπε, ο τάλας, και νόμισε πως ξέμπλεξε, γιατί, ασφαλώς, θα σκέφτηκε ότι αυτά που λέει τα μονολογεί καθημερινά ο κάθε απλός πολίτης.
Με αυτό το σκεπτικό, θεώρησε τον εαυτό του αδειοδοτημένο να τα επαναλάβει και όχι μόνο να ξεμπερδεύει αλλά να καταχωρίσει την αφεντιά του στους πατριώτες που αρθρώνουν... «ορθό λόγο»!
Όμως...
Μέσα σε τέσσερις φράσεις -που τις θεώρησε πολιτικό του σωσίβιο- άνοιξε τέσσερις χαίνουσες πληγές, από μαχαιριές στην πλάτη του λαϊκού αισθήματος!
Θα το ξαναπώ...
Ο τάλας! Ο δύστηνος!
Δεν πέρασε από το μυαλό του ούτε στιγμή ότι λέγοντάς τα υπέγραφε το κατηγορητήριο, που θα του απευθυνθεί αύριο από το δικαστήριο που θα στηθεί στο όνομα του λαού!
Δεν διανοήθηκε ότι κάτι τέτοιες μέρες και ώρες... «κρείτον εστί το σιγάν του λαλείν»!!
Διότι παρ` όλον ότι νόμισε πως ξέμπλεξε, πιστεύοντας ότι είπε ό,τι λέει κι ο κάθε πολίτης αυτού του τόπου, εν τούτοις άφησε αναπάντητα ερωτήματα που, σίγουρα, θα απευθύνει σ` αυτόν και τη... «συντροφία» του ο αυριανός κατήγορος!
Το πρώτο θα είναι η... «αποικία χρέους» την οποία ο ίδιος στηρίζει, σε αντίθεση με το λαό που την υφίσταται!
Πώς είναι δυνατόν να είσαι υπουργός σε μια αποικία χρέους; Ποιον υπηρετείς;
Το δεύτερο που καλείται -και θα ξανακληθεί να απαντήσει- είναι το... «είμαστε υπό χρεοκοπία»!
Πώς είναι δυνατόν να είμαστε υπό χρεοκοπία, πονηρέ πολιτικάντη, και την ίδια στιγμή να χειροκροτείς το αφεντικό σου, το Αλέξι, όταν κραυγάζει ότι... «έρχεται η ανάπτυξη»;
Απλοϊκό το ερώτημά μου για άτομα του φυράματός του, που όλα τα προσκυνούν όλα τα διακονούν κι όλα τα διαφεντεύουν!
Το κύριο ερώτημα όμως που θα του απευθύνει «αύριο» ο δημόσιος κατήγορος, θα βασιστεί στη φράση του... «είμαστε μια νικημένη χώρα και μια νικημένη χώρα υφίσταται τα πάντα»!
Από ποιον είμαστε νικημένοι, κ. Ζουράρι;
Πού, πότε και ποια μάχη δόθηκε και τη χάσαμε, κ. Ζουράρι;
Ακούστηκε ο κρότος κάποιου όπλου, που δεν άκουσε ούτε ένας από τον ελληνικό λαό, και τον άκουσες μόνο εσύ, κ. Ζουράρι;
Κι αν πράγματι δόθηκε –κατά το φαντασιακό σου κατασκεύασμα- τέτοια μάχη και χάθηκε, τότε εσύ και η... «συντροφία» σου τι ρόλο παίζετε ως... «υπουργοί» πέρα από το ρόλο του σφουγγοκωλάριου των... «νικητών» κατακτητών;
Άκου Ζουράρι, και πες το και σε όλους τους Ζουράριδες των κατοχικών κυβερνήσεων –πρώην και νυν- που υπηρετείτε!
Εμείς δεν έχουμε την ίδια πατρίδα με σένα και τους ομοίους σου!
Νιώθουμε σκλαβωμένοι από τις δικές σας υπογραφές και πράξεις και καρτεράμε το... «πότε θα κάμει ξαστεριά πότε θα φλεβαρίσει» να πάρουμε «το τουφέκι μας την έμορφη πατρόνα...»!
Αργά ή γρήγορα, θα ξεσηκωθούμε και θα σας θυμίσουμε αυτά που έγραφε, τον Απρίλη του 1821, ο λόγιος, ελληνιστής στην... «Προτροπή πατριωτική προς το γένος των Γραικών» Αριστόβουλος Λακεδαιμόνιος (Κωνσταντίνος Νικολόπουλος)...
«...Κανείς που αδιαφορεί για την τύχη της πατρίδος του και δεν στρστεύεται ενάντια στους τυράννους και δυνάστες δεν μπορεί να αποκληθεί Γραικός, δηλαδή Έλληνας.
Ο αδιάφορος, ο αμέτοχος, ο δειλός, όπως κι εκείνος που δίνει γη και ύδωρ (για σένα και τους ομοίους σου μιλά, Ζουράρι) σε ξένους εντολείς δεν μπορεί να μιλά για πατρίδα».
«Από ταύτην την ώραν σε αποκηρύττει η Πατρίς, σε αποκηρύττει το Γένος, ο νόμος του Θεού κι ο νόμος των ανθρώπων. Μόνοι οι υπερασπισταί της πατρίδος εμπορούν να την ονομάσουν πατρίδα! Εάν αυτή ευτυχήσει συ μένεις άπατρις, άγνωστος, άτιμος. Αν όχι! Συ συνεισέφερες εις την πτώσιν εις την δυστυχίαν της...»
Κατάλαβες τώρα γιατί δεν έχουμε την ίδια Πατρίδα, Ζουράρι, εσύ και οι όμοιοί σου;
Από δω και μπρος να ονομάζεις πατρίδα σου την ΕΕ, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ, τη Γαλλία ή τη Γερμανία!
Όχι τη δική μου Πατρίδα, την Ελλάδα!
Πηγή: dromosanoixtos.gr
Κώστας Γιαννιώτης: Σχετικά με τον συντάκτη
Σε πρόσφατη συνέντευξή του, στο ΣΚΑΙ, ο Κ. Ζουράρις, άνοιξε το ρημάδι του και ξεστόμισε, σε άπταιστα ελληνικά (!), ότι... «είμαστε υπό χρεοκοπία και είμαστε αποικία χρέους, μια νικημένη χώρα και μια νικημένη χώρα υφίσταται τα πάντα»!
Αυτά είπε, ο τάλας, και νόμισε πως ξέμπλεξε, γιατί, ασφαλώς, θα σκέφτηκε ότι αυτά που λέει τα μονολογεί καθημερινά ο κάθε απλός πολίτης.
Με αυτό το σκεπτικό, θεώρησε τον εαυτό του αδειοδοτημένο να τα επαναλάβει και όχι μόνο να ξεμπερδεύει αλλά να καταχωρίσει την αφεντιά του στους πατριώτες που αρθρώνουν... «ορθό λόγο»!
Όμως...
Μέσα σε τέσσερις φράσεις -που τις θεώρησε πολιτικό του σωσίβιο- άνοιξε τέσσερις χαίνουσες πληγές, από μαχαιριές στην πλάτη του λαϊκού αισθήματος!
Θα το ξαναπώ...
Ο τάλας! Ο δύστηνος!
Δεν πέρασε από το μυαλό του ούτε στιγμή ότι λέγοντάς τα υπέγραφε το κατηγορητήριο, που θα του απευθυνθεί αύριο από το δικαστήριο που θα στηθεί στο όνομα του λαού!
Δεν διανοήθηκε ότι κάτι τέτοιες μέρες και ώρες... «κρείτον εστί το σιγάν του λαλείν»!!
Διότι παρ` όλον ότι νόμισε πως ξέμπλεξε, πιστεύοντας ότι είπε ό,τι λέει κι ο κάθε πολίτης αυτού του τόπου, εν τούτοις άφησε αναπάντητα ερωτήματα που, σίγουρα, θα απευθύνει σ` αυτόν και τη... «συντροφία» του ο αυριανός κατήγορος!
Το πρώτο θα είναι η... «αποικία χρέους» την οποία ο ίδιος στηρίζει, σε αντίθεση με το λαό που την υφίσταται!
Πώς είναι δυνατόν να είσαι υπουργός σε μια αποικία χρέους; Ποιον υπηρετείς;
Το δεύτερο που καλείται -και θα ξανακληθεί να απαντήσει- είναι το... «είμαστε υπό χρεοκοπία»!
Πώς είναι δυνατόν να είμαστε υπό χρεοκοπία, πονηρέ πολιτικάντη, και την ίδια στιγμή να χειροκροτείς το αφεντικό σου, το Αλέξι, όταν κραυγάζει ότι... «έρχεται η ανάπτυξη»;
Απλοϊκό το ερώτημά μου για άτομα του φυράματός του, που όλα τα προσκυνούν όλα τα διακονούν κι όλα τα διαφεντεύουν!
Το κύριο ερώτημα όμως που θα του απευθύνει «αύριο» ο δημόσιος κατήγορος, θα βασιστεί στη φράση του... «είμαστε μια νικημένη χώρα και μια νικημένη χώρα υφίσταται τα πάντα»!
Από ποιον είμαστε νικημένοι, κ. Ζουράρι;
Πού, πότε και ποια μάχη δόθηκε και τη χάσαμε, κ. Ζουράρι;
Ακούστηκε ο κρότος κάποιου όπλου, που δεν άκουσε ούτε ένας από τον ελληνικό λαό, και τον άκουσες μόνο εσύ, κ. Ζουράρι;
Κι αν πράγματι δόθηκε –κατά το φαντασιακό σου κατασκεύασμα- τέτοια μάχη και χάθηκε, τότε εσύ και η... «συντροφία» σου τι ρόλο παίζετε ως... «υπουργοί» πέρα από το ρόλο του σφουγγοκωλάριου των... «νικητών» κατακτητών;
Άκου Ζουράρι, και πες το και σε όλους τους Ζουράριδες των κατοχικών κυβερνήσεων –πρώην και νυν- που υπηρετείτε!
Εμείς δεν έχουμε την ίδια πατρίδα με σένα και τους ομοίους σου!
- Γιατί εμείς δε νιώθουμε νικημένοι
- Γιατί δε χάσαμε κανένα πόλεμο και καμιά μάχη!
- Γιατί δεν τις δώσαμε ακόμα αυτές τις μάχες!
Νιώθουμε σκλαβωμένοι από τις δικές σας υπογραφές και πράξεις και καρτεράμε το... «πότε θα κάμει ξαστεριά πότε θα φλεβαρίσει» να πάρουμε «το τουφέκι μας την έμορφη πατρόνα...»!
Αργά ή γρήγορα, θα ξεσηκωθούμε και θα σας θυμίσουμε αυτά που έγραφε, τον Απρίλη του 1821, ο λόγιος, ελληνιστής στην... «Προτροπή πατριωτική προς το γένος των Γραικών» Αριστόβουλος Λακεδαιμόνιος (Κωνσταντίνος Νικολόπουλος)...
«...Κανείς που αδιαφορεί για την τύχη της πατρίδος του και δεν στρστεύεται ενάντια στους τυράννους και δυνάστες δεν μπορεί να αποκληθεί Γραικός, δηλαδή Έλληνας.
Ο αδιάφορος, ο αμέτοχος, ο δειλός, όπως κι εκείνος που δίνει γη και ύδωρ (για σένα και τους ομοίους σου μιλά, Ζουράρι) σε ξένους εντολείς δεν μπορεί να μιλά για πατρίδα».
«Από ταύτην την ώραν σε αποκηρύττει η Πατρίς, σε αποκηρύττει το Γένος, ο νόμος του Θεού κι ο νόμος των ανθρώπων. Μόνοι οι υπερασπισταί της πατρίδος εμπορούν να την ονομάσουν πατρίδα! Εάν αυτή ευτυχήσει συ μένεις άπατρις, άγνωστος, άτιμος. Αν όχι! Συ συνεισέφερες εις την πτώσιν εις την δυστυχίαν της...»
Κατάλαβες τώρα γιατί δεν έχουμε την ίδια Πατρίδα, Ζουράρι, εσύ και οι όμοιοί σου;
Από δω και μπρος να ονομάζεις πατρίδα σου την ΕΕ, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ, τη Γαλλία ή τη Γερμανία!
Όχι τη δική μου Πατρίδα, την Ελλάδα!
Πηγή: dromosanoixtos.gr
Κώστας Γιαννιώτης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου