Στάθης
Ο Τσίπρας δεν έχει αντιπολίτευση. Εφαρμόζει ο ίδιος μια τέτοια δεξιά νεοφιλελεύθερη πολιτική, ώστε η Ν.Δ. να μην μπορεί να ευαγγελισθεί (στα αφεντικά) μια ακόμα δεξιότερη, μια ακόμα πιο νεοφιλελεύθερη. Εξού και η αμηχανία της.
Εις ό,τι αφορά τον χώρο του ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι - Καμίνης - ΔΗΜΑΡ - Άνω Πατήσια, ο Τσίπρας όχι μόνον δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα, αλλά υπερφαλαγγίζοντας τα ορφανά του «εκσυγχρονισμού», όπως και εκείνα του δημαγωγικού (τάχα λαϊκού) ΠΑΣΟΚ, προσπαθεί να στεφθεί ο ίδιος Ανδρέας.
Τέλος, από τα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ η (εξωκοινοβουλευτική δυστυχώς) αντιπολίτευση δεν έχει βρει ακόμα έναν κοινό τόπο (πες το, μέτωπο), διότι όλοι οι συντελεστές της έχουν δίκιο (όπως έχουμε ξαναγράψει), αφήνοντας έτσι το άδικο να απλώνεται παντού. Όσο για το ΚΚΕ, εκεί να δεις δίκιο! Τόσο μεγάλο που τίποτα άδικο απ’ όσα έγιναν επί μνημονίων μπόρεσε να εμποδίσει.
Βεβαίως, όλα τα παραπάνω είναι πιθανόν να δημιουργούν στους Μαξιμιλιανούς του Μαξίμου την ψευδαίσθηση ότι έχουν καιρό, ότι μπορούν να ανατάξουν τα πράγματα, λες και θα ήθελαν κάτι τέτοιο, λες και ως διά μαγείας θα έπαυαν να εκτελούν τις διαταγές των θεσμών (μάλιστα συχνά να τις υπερακοντίζουν, είτε επειδή είναι άχρηστοι –βλέπε τέλη κυκλοφορίας– είτε επειδή η υποδούλωση για να σέβεται εαυτήν καταντάει εθελοδουλεία).
Στο μεταξύ, οι άνθρωποι, η πλειονότητα των Ελλήνων, ζει βίο αβίωτο, και τα «χαμογελαστά πρόσωπα» που βλέπει διαρκώς γύρω του ο Τσίπρας δεν είναι παρά μόνον μια ύβρις που παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις στρατολογώντας φαρμάκι από τα έμπεδα της οργής και του μίσους.
Όλο και πιο πιεσμένοι πλέον οι άνθρωποι, ξεχνούν να ζήσουν. Μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει εκείνοι που ξέμεναν από λεφτά στις 20 του μηνός, τώρα ξεμένουν νωρίτερα, στις 15 ή ακόμα και στις 10! Άλλοι, σε χειρότερη κατάσταση, όλο και περισσότεροι, το μόνον που μπορούν να αγοράσουν πια είναι η τρέλα που τους πουλάει η κυβέρνηση (και μάλιστα χωρίς να εκδίδει απόδειξη).
Ανίκανηαυτή η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τα μείζονα (εργασιακά, φορολόγηση, πλειστηριασμοί κ.ά.) διότι αποδέχθηκε να εκτελεί διαταγές άλλων, καταφεύγει στα ήσσονα (περί το φύλο των αγγέλων, το άβατον στο Άγιον Όρος και άλλα συναφή) – όμως ούτε κι εκεί τα καταφέρνει. Διότι και πάλι ο εξυπνακισμός, ο αμοραλισμός και η αμορφωσιά πρυτανεύουν.
Για τους φιλελεύθερους ανθρώπους (δεξιούς και αριστερούς) καθώς και για όλους τους δημοκρατικούς πολίτες, τέτοια θέματα άπτονται της λογικής, της ηθικής και του διαλόγου – όμως μια «Αριστερά» που προσπαθεί να κάνει την αριστερή, τα μεταλλάσσει σε θέματα που οι ιδεοληψίες, ο αυταρχισμός και η ιδιοτέλεια μετατρέπουν σε γόρδιους δεσμούς. Της πλάκας. Επιπέδου Σίας, ήτις καλούσε τις «πουτάνες του Νότου» να δώσουν ένα μάθημα στους νταβατζήδες του Βορρά (των οποίων όμως τις διαταγές αγόγγυστα εκτελούν).
Επί έναν χρόνο αυτή η κυβέρνηση δεν κατάφερε να βρει (!) τον αλγόριθμο που θα πραγματοποιούσε τις υποσχέσεις της για τα τέλη κυκλοφορίας. Ψεύτες (κατά τις υποσχέσεις) ή ανίκανοι (για την πραγμάτωσή τους); – αδιάφορον. Απλώς, και για τα μείζονα και για τα ήσσονα πουλάνε τρέλα για να αγοράσουν χρόνο. Χρόνο, όμως, που δεν θα μπορέσουν να εξαργυρώσουν (πολιτικώς) ποτέ. Ενώ αντιθέτως ο ανεκτίμητος χρόνος των ανθρώπων περνά και χάνεται, με τους περισσότερους να έχουν ξεχάσει να ζουν…
Πηγή: topontiki.gr
Στάθης: Σχετικά με τον συντάκτη
Ο Τσίπρας δεν έχει αντιπολίτευση. Εφαρμόζει ο ίδιος μια τέτοια δεξιά νεοφιλελεύθερη πολιτική, ώστε η Ν.Δ. να μην μπορεί να ευαγγελισθεί (στα αφεντικά) μια ακόμα δεξιότερη, μια ακόμα πιο νεοφιλελεύθερη. Εξού και η αμηχανία της.
Εις ό,τι αφορά τον χώρο του ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι - Καμίνης - ΔΗΜΑΡ - Άνω Πατήσια, ο Τσίπρας όχι μόνον δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα, αλλά υπερφαλαγγίζοντας τα ορφανά του «εκσυγχρονισμού», όπως και εκείνα του δημαγωγικού (τάχα λαϊκού) ΠΑΣΟΚ, προσπαθεί να στεφθεί ο ίδιος Ανδρέας.
Τέλος, από τα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ η (εξωκοινοβουλευτική δυστυχώς) αντιπολίτευση δεν έχει βρει ακόμα έναν κοινό τόπο (πες το, μέτωπο), διότι όλοι οι συντελεστές της έχουν δίκιο (όπως έχουμε ξαναγράψει), αφήνοντας έτσι το άδικο να απλώνεται παντού. Όσο για το ΚΚΕ, εκεί να δεις δίκιο! Τόσο μεγάλο που τίποτα άδικο απ’ όσα έγιναν επί μνημονίων μπόρεσε να εμποδίσει.
Βεβαίως, όλα τα παραπάνω είναι πιθανόν να δημιουργούν στους Μαξιμιλιανούς του Μαξίμου την ψευδαίσθηση ότι έχουν καιρό, ότι μπορούν να ανατάξουν τα πράγματα, λες και θα ήθελαν κάτι τέτοιο, λες και ως διά μαγείας θα έπαυαν να εκτελούν τις διαταγές των θεσμών (μάλιστα συχνά να τις υπερακοντίζουν, είτε επειδή είναι άχρηστοι –βλέπε τέλη κυκλοφορίας– είτε επειδή η υποδούλωση για να σέβεται εαυτήν καταντάει εθελοδουλεία).
Στο μεταξύ, οι άνθρωποι, η πλειονότητα των Ελλήνων, ζει βίο αβίωτο, και τα «χαμογελαστά πρόσωπα» που βλέπει διαρκώς γύρω του ο Τσίπρας δεν είναι παρά μόνον μια ύβρις που παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις στρατολογώντας φαρμάκι από τα έμπεδα της οργής και του μίσους.
***
Όλο και πιο πιεσμένοι πλέον οι άνθρωποι, ξεχνούν να ζήσουν. Μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει εκείνοι που ξέμεναν από λεφτά στις 20 του μηνός, τώρα ξεμένουν νωρίτερα, στις 15 ή ακόμα και στις 10! Άλλοι, σε χειρότερη κατάσταση, όλο και περισσότεροι, το μόνον που μπορούν να αγοράσουν πια είναι η τρέλα που τους πουλάει η κυβέρνηση (και μάλιστα χωρίς να εκδίδει απόδειξη).
Ανίκανηαυτή η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τα μείζονα (εργασιακά, φορολόγηση, πλειστηριασμοί κ.ά.) διότι αποδέχθηκε να εκτελεί διαταγές άλλων, καταφεύγει στα ήσσονα (περί το φύλο των αγγέλων, το άβατον στο Άγιον Όρος και άλλα συναφή) – όμως ούτε κι εκεί τα καταφέρνει. Διότι και πάλι ο εξυπνακισμός, ο αμοραλισμός και η αμορφωσιά πρυτανεύουν.
Για τους φιλελεύθερους ανθρώπους (δεξιούς και αριστερούς) καθώς και για όλους τους δημοκρατικούς πολίτες, τέτοια θέματα άπτονται της λογικής, της ηθικής και του διαλόγου – όμως μια «Αριστερά» που προσπαθεί να κάνει την αριστερή, τα μεταλλάσσει σε θέματα που οι ιδεοληψίες, ο αυταρχισμός και η ιδιοτέλεια μετατρέπουν σε γόρδιους δεσμούς. Της πλάκας. Επιπέδου Σίας, ήτις καλούσε τις «πουτάνες του Νότου» να δώσουν ένα μάθημα στους νταβατζήδες του Βορρά (των οποίων όμως τις διαταγές αγόγγυστα εκτελούν).
Επί έναν χρόνο αυτή η κυβέρνηση δεν κατάφερε να βρει (!) τον αλγόριθμο που θα πραγματοποιούσε τις υποσχέσεις της για τα τέλη κυκλοφορίας. Ψεύτες (κατά τις υποσχέσεις) ή ανίκανοι (για την πραγμάτωσή τους); – αδιάφορον. Απλώς, και για τα μείζονα και για τα ήσσονα πουλάνε τρέλα για να αγοράσουν χρόνο. Χρόνο, όμως, που δεν θα μπορέσουν να εξαργυρώσουν (πολιτικώς) ποτέ. Ενώ αντιθέτως ο ανεκτίμητος χρόνος των ανθρώπων περνά και χάνεται, με τους περισσότερους να έχουν ξεχάσει να ζουν…
Πηγή: topontiki.gr
Στάθης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου