Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης
Το μυαλό μου είναι σαν τα κοραλλιογενή νησιά του Ειρηνικού. Με τους προστατευόμενους υδροβιότοπους, τα σπάνια είδη φυτών, πουλιών, ψαριών και τις πάμπολλες ποικιλίες τρωκτικών. Πού και πού με επισκέπτονται κινηματογραφιστές για να απαθανατίσουν την πανίδα μου, εθελοντές από μη κυβερνητικές οργανώσεις για τη διάσωση των απειλούμενων ειδών και ιαπωνικά φαλαινοθηρικά για τα παράνομα κυνήγια τους. Κατά τα άλλα διάγω τον βίο μου μονήρης, σιωπηλός και ανήσυχος για τις ημερήσιες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, τις εξελισσόμενες κλιματικές αλλαγές και τη μειούμενη εδαφική μου επικράτεια. Υπό αυτήν ακριβώς την έννοια μπορώ να πω ότι μοιάζω και με τις ονομαζόμενες Κάτω Χώρες της Ευρώπης, δηλαδή το Βέλγιο και την Ολλανδία, αλλά χωρίς δυστυχώς να έχω τη δική τους ικανότητα προφύλαξης με νέα οχυρωματικά έργα. Οπότε το μόνο που έχω να κάνω είναι να προβαίνω σε περίπλοκους μαθηματικούς υπολογισμούς για την άνοδο της στάθμης των υδάτων. Ή να ανακουφίζω τις οδύνες που αιμορραγούν στα χάχανά μου με περισσότερα ακόμη χάχανα. Ή να ανακαλώ τις πλέον ασυνάρτητες εικόνες που έρχονται στον νου μου, μπας και καταφέρω να διατηρήσω σε φόρμα τις μνημονικές μου ικανότητες.
Να, ότι είμαι με τον Παναγιώτη. Στην ξύλινη εξέδρα μιας ταβέρνας. Πάνω από τα κρυστάλλινα νερά μιας τεχνητής λιμνούλας. Έξω ακριβώς από την Έδεσσα. Μιλάμε για τη λογοτεχνία, την πολιτική και την Εταιρεία Συγγραφέων. Σε δέκα μέτρα απόσταση μια κάτασπρη χήνα ψαρεύει γόνους, μικρά βατράχια και πνιγμένα έντομα. Στοιχηματίζουμε ένα σφηνάκι τσίπουρο αν θα πιάσει ή δεν θα πιάσει. Μια ο Παναγιώτης και μια εγώ. Έρχεται η δική μου η σειρά. Η χήνα βουτάει το κεφάλι, το κρατάει λίγο στο νερό, το κρατάει κι’ άλλο στο νερό, το σώμα της λυγίζει και τα πόδια της αναποδογυρίζουν. Θυμάμαι ότι εκείνη τη μέρα έγινα τύφλα στο μεθύσι. Από τότε ένα κουφάρι χήνας πλέει συχνά πυκνά στα όνειρά μου. Αλλά ομολογώ ότι δυσκολεύομαι να καταλάβω το κρυμμένο νόημα. Κι ούτε πια μπορώ να σκέφτομαι. Είναι όλα θολά και ομιχλώδη εδώ πέρα. Μια υδάτινη επικράτεια το κοραλλιογενές μυαλό μου.
Πηγή: artinews.gr
Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Το μυαλό μου είναι σαν τα κοραλλιογενή νησιά του Ειρηνικού. Με τους προστατευόμενους υδροβιότοπους, τα σπάνια είδη φυτών, πουλιών, ψαριών και τις πάμπολλες ποικιλίες τρωκτικών. Πού και πού με επισκέπτονται κινηματογραφιστές για να απαθανατίσουν την πανίδα μου, εθελοντές από μη κυβερνητικές οργανώσεις για τη διάσωση των απειλούμενων ειδών και ιαπωνικά φαλαινοθηρικά για τα παράνομα κυνήγια τους. Κατά τα άλλα διάγω τον βίο μου μονήρης, σιωπηλός και ανήσυχος για τις ημερήσιες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, τις εξελισσόμενες κλιματικές αλλαγές και τη μειούμενη εδαφική μου επικράτεια. Υπό αυτήν ακριβώς την έννοια μπορώ να πω ότι μοιάζω και με τις ονομαζόμενες Κάτω Χώρες της Ευρώπης, δηλαδή το Βέλγιο και την Ολλανδία, αλλά χωρίς δυστυχώς να έχω τη δική τους ικανότητα προφύλαξης με νέα οχυρωματικά έργα. Οπότε το μόνο που έχω να κάνω είναι να προβαίνω σε περίπλοκους μαθηματικούς υπολογισμούς για την άνοδο της στάθμης των υδάτων. Ή να ανακουφίζω τις οδύνες που αιμορραγούν στα χάχανά μου με περισσότερα ακόμη χάχανα. Ή να ανακαλώ τις πλέον ασυνάρτητες εικόνες που έρχονται στον νου μου, μπας και καταφέρω να διατηρήσω σε φόρμα τις μνημονικές μου ικανότητες.
Να, ότι είμαι με τον Παναγιώτη. Στην ξύλινη εξέδρα μιας ταβέρνας. Πάνω από τα κρυστάλλινα νερά μιας τεχνητής λιμνούλας. Έξω ακριβώς από την Έδεσσα. Μιλάμε για τη λογοτεχνία, την πολιτική και την Εταιρεία Συγγραφέων. Σε δέκα μέτρα απόσταση μια κάτασπρη χήνα ψαρεύει γόνους, μικρά βατράχια και πνιγμένα έντομα. Στοιχηματίζουμε ένα σφηνάκι τσίπουρο αν θα πιάσει ή δεν θα πιάσει. Μια ο Παναγιώτης και μια εγώ. Έρχεται η δική μου η σειρά. Η χήνα βουτάει το κεφάλι, το κρατάει λίγο στο νερό, το κρατάει κι’ άλλο στο νερό, το σώμα της λυγίζει και τα πόδια της αναποδογυρίζουν. Θυμάμαι ότι εκείνη τη μέρα έγινα τύφλα στο μεθύσι. Από τότε ένα κουφάρι χήνας πλέει συχνά πυκνά στα όνειρά μου. Αλλά ομολογώ ότι δυσκολεύομαι να καταλάβω το κρυμμένο νόημα. Κι ούτε πια μπορώ να σκέφτομαι. Είναι όλα θολά και ομιχλώδη εδώ πέρα. Μια υδάτινη επικράτεια το κοραλλιογενές μυαλό μου.
Πηγή: artinews.gr
Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου