Λίλα Μήτσουρα
Ένα κράτος για να στηρίζεται στα δικά του πόδια, να μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του πρέπει να έχει την κυριότητα, να του ανήκουν δηλαδή βρε παιδί τρεις κολώνες στήριξης της κρατικής οικίας.
Η χώρα στηρίζεται σε τρεις πυλώνες
Φως νερό τηλέφωνο.
Τέλος!
Τι έχει η χώρα μας από αυτά τα τρία? Αιωρείται στο κενό πλέον.
Ξεπουλήθηκαν όσο όσο, σε τιμή ευκαιρίας
Και αναρωτιέμαι, σε τι διαφέρει το ξεπούλημα από ροζ αριστερούς με αυτό το ξεπούλημα από τους μπλε δεξιούς?
Το οποίο μπλε ξεπούλημα δεν έγινε ποτέ!!! Όχι γιατί ήταν καλοί πατριώτες φυσικά,αλλά από φόβο και σιγουριά ότι έχει βρεθεί άλλος για να κάνει την βρώμικη δουλειά και έτσι αυτοί θα βγουν αλώβητοι από όλο αυτό.
Και αφού οι γιαλαντζί αριστεροί διαπόμπευσαν την αριστερά παγκοσμίως, ξεπούλησαν την πατρίδα τους με χαμόγελο και ασυνειδησία .
Αυτοί που υποσχέθηκαν ότι φέρνουν την ελπίδα,έφεραν την καταστροφή και το διχασμό αφού ένα ακόμα κατόρθωμα τους είναι ότι κατάφεραν αλλοτινούς έξυπνους ανθρώπους,να γίνουν χειροκροτητές και υποστηρικτές του καρκινώματος αυτού!
Χειροκροτητές άβουλοι και άμυαλοι, που κάποτε επαναστατούσαν γιατί το καρκίνωμα ήταν μπλε.
Το ροζ καρκίνωμα δεν τους ενοχλεί γιατί τους σώζει, νομίζουν…
Στο βωμό των χρωμάτων θυσιάζονται ιδέες όνειρα και πατρίδες.
Η δουλειά που τους έβαλαν να κάνουν έγινε με επιτυχία,
Όχι μόνο διαπόμπευσαν την αριστερά,άλλα αλλά δημιούργησαν στον κόσμο τον ταλαιπωρημένο, τον μπερδεμένο, τον ανίσχυρο πλέον την ψευδαίσθηση ότι χτεσινοί ξεπουλητές ίσως είναι οι σημερινοί σωτήρες του.
Εύγε! κάνατε καλή δουλειά για άβουλοι εκτελεστές! Εκτελεστές δίχως συνείδηση καμία!!!
Με πανίσχυρο όπλο ένα χαμόγελο που δημιουργούσε ελπίδες, σκοτώσατε ότι μπορούσε να δημιουργήσει να στηρίξει να αναγεννήσει.
Εύγε! Το σπίτι μας, δεν έχει κολώνες, τις δώσατε αλλού να στηρίζουν ξένα σπίτια.
Το δικό μας βρίσκεται στο κενό, έτοιμο να σωριαστεί σε συντρίμμια, έρμαιο του κάθε κατακτητή.
Και σε αυτά τα συντρίμμια θα εμφανιστούν αυτοί που εσείς κάνατε ήρωες, αυτοί που από πάντα ροκάνιζαν τα θεμέλια τους σπιτιού μας, για να μας σώσουν.
Και άντε μες στον κουρνιαχτό και στη σκόνη να φανεί ποιος είναι αυτός ο «σωτήρας»
Το έργο τούτο δεν έχει ξαναπαιχτεί, είναι παγκόσμια πρώτη. Και ακόμα δεν έχουν μπει τίτλοι τέλους.
Η πορεία του βέβαια προδιαγράφει το τέλος του …
Όμως, μήπως προλαβαίνουμε να αλλάξουμε ακόμα το φινάλε?
Τούτη η ταινία που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας, έχει υπόθεση και θέμα την ίδια μας τη ζωή.
Είναι διαδραστική και επιτρέπει τους αυτοσχεδιασμούς.
Ας μη παρακολουθούμε αμέτοχοι.
Ας μη γίνουμε απλοί παρατηρητές της ζωής μας που κάποιοι ξεπουλημένοι οι ίδιοι,την ξεπουλούν με ευκολία.
Ας αυτοσχεδιάσουμε για να σώσουμε ότι σώζεται.
Λίλα Μήτσουρα: Σχετικά με τον συντάκτη
Ένα κράτος για να στηρίζεται στα δικά του πόδια, να μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του πρέπει να έχει την κυριότητα, να του ανήκουν δηλαδή βρε παιδί τρεις κολώνες στήριξης της κρατικής οικίας.
Η χώρα στηρίζεται σε τρεις πυλώνες
Φως νερό τηλέφωνο.
Τέλος!
Τι έχει η χώρα μας από αυτά τα τρία? Αιωρείται στο κενό πλέον.
Ξεπουλήθηκαν όσο όσο, σε τιμή ευκαιρίας
Και αναρωτιέμαι, σε τι διαφέρει το ξεπούλημα από ροζ αριστερούς με αυτό το ξεπούλημα από τους μπλε δεξιούς?
Το οποίο μπλε ξεπούλημα δεν έγινε ποτέ!!! Όχι γιατί ήταν καλοί πατριώτες φυσικά,αλλά από φόβο και σιγουριά ότι έχει βρεθεί άλλος για να κάνει την βρώμικη δουλειά και έτσι αυτοί θα βγουν αλώβητοι από όλο αυτό.
Και αφού οι γιαλαντζί αριστεροί διαπόμπευσαν την αριστερά παγκοσμίως, ξεπούλησαν την πατρίδα τους με χαμόγελο και ασυνειδησία .
Αυτοί που υποσχέθηκαν ότι φέρνουν την ελπίδα,έφεραν την καταστροφή και το διχασμό αφού ένα ακόμα κατόρθωμα τους είναι ότι κατάφεραν αλλοτινούς έξυπνους ανθρώπους,να γίνουν χειροκροτητές και υποστηρικτές του καρκινώματος αυτού!
Χειροκροτητές άβουλοι και άμυαλοι, που κάποτε επαναστατούσαν γιατί το καρκίνωμα ήταν μπλε.
Το ροζ καρκίνωμα δεν τους ενοχλεί γιατί τους σώζει, νομίζουν…
Στο βωμό των χρωμάτων θυσιάζονται ιδέες όνειρα και πατρίδες.
Η δουλειά που τους έβαλαν να κάνουν έγινε με επιτυχία,
Όχι μόνο διαπόμπευσαν την αριστερά,άλλα αλλά δημιούργησαν στον κόσμο τον ταλαιπωρημένο, τον μπερδεμένο, τον ανίσχυρο πλέον την ψευδαίσθηση ότι χτεσινοί ξεπουλητές ίσως είναι οι σημερινοί σωτήρες του.
Εύγε! κάνατε καλή δουλειά για άβουλοι εκτελεστές! Εκτελεστές δίχως συνείδηση καμία!!!
Με πανίσχυρο όπλο ένα χαμόγελο που δημιουργούσε ελπίδες, σκοτώσατε ότι μπορούσε να δημιουργήσει να στηρίξει να αναγεννήσει.
Εύγε! Το σπίτι μας, δεν έχει κολώνες, τις δώσατε αλλού να στηρίζουν ξένα σπίτια.
Το δικό μας βρίσκεται στο κενό, έτοιμο να σωριαστεί σε συντρίμμια, έρμαιο του κάθε κατακτητή.
Και σε αυτά τα συντρίμμια θα εμφανιστούν αυτοί που εσείς κάνατε ήρωες, αυτοί που από πάντα ροκάνιζαν τα θεμέλια τους σπιτιού μας, για να μας σώσουν.
Και άντε μες στον κουρνιαχτό και στη σκόνη να φανεί ποιος είναι αυτός ο «σωτήρας»
Το έργο τούτο δεν έχει ξαναπαιχτεί, είναι παγκόσμια πρώτη. Και ακόμα δεν έχουν μπει τίτλοι τέλους.
Η πορεία του βέβαια προδιαγράφει το τέλος του …
Όμως, μήπως προλαβαίνουμε να αλλάξουμε ακόμα το φινάλε?
Τούτη η ταινία που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας, έχει υπόθεση και θέμα την ίδια μας τη ζωή.
Είναι διαδραστική και επιτρέπει τους αυτοσχεδιασμούς.
Ας μη παρακολουθούμε αμέτοχοι.
Ας μη γίνουμε απλοί παρατηρητές της ζωής μας που κάποιοι ξεπουλημένοι οι ίδιοι,την ξεπουλούν με ευκολία.
Ας αυτοσχεδιάσουμε για να σώσουμε ότι σώζεται.
Λίλα Μήτσουρα: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου