Κώστας Γκιώνης
Νόμιζα ότι οι νόμοι, είτε είναι καλοί, είτε είναι «κακοί» στις αστικές δημοκρατίες, θα έπρεπε να τηρούνται ως ευαγγέλιο από το επίσημο κράτος, όπως φυσικά και από τα αστικά δικαστήρια ως ελάχιστο σεβασμό σε αυτά πού ίδιοι έχουν ψηφίσει και σε αυτά πού οι ίδιοι καλούνται να υπηρετήσουν αλλά και να επιβάλλουν σε όλους εμάς τους υπόλοιπους.
Είναι βέβαια επίσης αλήθεια, ότι όταν η εξουσία θεωρεί κάποιον αντίπαλο της, φροντίζει να γράφει στα παλιά της τα παπούτσια τους νόμους, τα παραδείγματα πολλά και κραυγαλέα, 18μηνες προφυλακίσεις πού γίνονται 35μηνες (Σακκάς), ίχνος DNA πού κανένας επιστήμονας δεν παραδέχεται κρατάει ομήρους (Ηριάννα και Περικλή), κατασκευασμένα στοιχεία παιδικής χαράς (Θεοφίλου), εκπαιδευτικές άδειες πού δεν δίνονται ( Ρωμανός κ.α) μέχρι τη περίπτωση την τωρινή του Δημήτρη Κουφοντίνα πού δεν του δίνετε η τακτική ολιγοήμερη άδεια πού δικαιούται βάση του άρθρου 52 του σωφρονιστικού κώδικα, όπως με ευκολία παραχωρείται σε μαφιόζους, κατά συρροή δολοφόνους, παιδεραστές, μεγαλοαπατεώνες κλπ!
Εδώ έχουμε μιά περίπτωση που μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω και συγκεκριμένα στα χρόνια του εμφυλίου, δηλαδή η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζητά κατά παρέκκλιση του νόμου ο κατηγορούμενος να αποκηρύξει την ιδεολογική του ταυτότητα, η γιά το λόγο πού παλιότερα το συμβούλιο πλημμελειοδικών Πειραιώς αποφάσιζε να μην του δίνει άδεια "Κρίνεται ότι κατά τον χρόνο κράτησης ουδόλως διαφοροποιήθηκε το συνειδησιακό του υπόβαθρο», δηλαδή να γίνει δηλωσίας, με τη λογική του εξευτελισμού του και όχι κατά βάση την ουσία του θέματος, γιατί αυτός πού κάνει τη δήλωση δεν σημαίνει ότι μετάνιωσε γιά κάτι, μη ξεχνάμε ότι και ο Άρης Βελουχιώτης αποκύρηξε την ιδεολογία του μόνο και μόνο για να βγει έξω και να συνεχίσει να την υπηρετεί.....
Εδώ δεν τίθεται κανένα θέμα αν συμφωνεί η διαφωνεί κάποιος με τις πράξεις του Δημήτρη Κουφοντίνα, όποιος το κάνει προφανώς είναι ηλίθιος, ο Κουφοντίνας δικάστηκε και καταδικάστηκε αμετάκλητα από τα δικαστήρια, ακόμα και ο χειρότερος εγκληματίας βάση της ισχύουσας νομοθεσίας έχει δικαιώματα, τα κράτη δικαίου δεν μπορεί να είναι εκδικητικά, αν το κάνουν εξυπηρετούν σκοπούς πού προφανώς δεν είναι νόμιμοι, δεν μπορεί να είσαι ο βιγλάτορας της νομιμότητας και ταυτοχρόνως ο καταπατητής αυτής, το εάν μετανιώνει παίζει ρόλο στην επιμέτρηση της ποινής του, από τη στιγμή πού θα τελεσιδικήσει όλοι οι κρατούμενοι έχουν τα ίδια δικαιώματα, εάν δεν έχουν κάποια πειθαρχικά κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού τους, πράγμα πού δεν συμβαίνει στη περίπτωση του Κουφοντίνα.
Μη ξεχνάμε επίσης ότι ο Σάββας Ξηρός παραμένει έγκλειστος, παρ' όλο ότι από το Σεπτέμβριο του 2009 το δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υποχρεώνει το Ελληνικό κράτος να τον απελευθερώσει, αφού έχει αναπηρία πάνω από 92% και μάλιστα να του καταβάλλει και αποζημίωση, αλλά βέβαια η... ανεξάρτητη και... ανεπηρέαστη Ελληνική δικαιοσύνη έχει άλλη άποψη, μη ξεχνάμε ότι οι περικοπές στις συντάξεις των συνταξιούχων ήταν νόμιμες και συνταγματικές, σε αντίθεση με τις δικές τους πού ήταν παράνομες και αντισυνταγματικές...
Αν δεν αντιληφθούμε το πού βαδίζουμε, με αυτές τις εξωπραγματικές αυθερεσίες της εξουσίας και παραμείνουμε οχυρωμένοι πίσω από τις πολιτικές αντιπαλότητες μας, κάποια στιγμή μπορεί να είμαστε εμείς οι επόμενοι μη αρεστοί, πού θα βρεθούμε τυλιγμένοι σε ένα μάτσο κατασκευασμένων κατηγοριών!
Να φοβάστε και να αντιστεκόσαστε στους «έννομους», πού χρησιμοποιούν τους νόμους κατά πως τους συμφέρει, είναι πολύ πιο επικίνδυνοι και πιο αδίστακτοι από τον οποιοδήποτε «τρομοκράτη»!
Κώστας Γκιώνης: Σχετικά με τον συντάκτη
Νόμιζα ότι οι νόμοι, είτε είναι καλοί, είτε είναι «κακοί» στις αστικές δημοκρατίες, θα έπρεπε να τηρούνται ως ευαγγέλιο από το επίσημο κράτος, όπως φυσικά και από τα αστικά δικαστήρια ως ελάχιστο σεβασμό σε αυτά πού ίδιοι έχουν ψηφίσει και σε αυτά πού οι ίδιοι καλούνται να υπηρετήσουν αλλά και να επιβάλλουν σε όλους εμάς τους υπόλοιπους.
Είναι βέβαια επίσης αλήθεια, ότι όταν η εξουσία θεωρεί κάποιον αντίπαλο της, φροντίζει να γράφει στα παλιά της τα παπούτσια τους νόμους, τα παραδείγματα πολλά και κραυγαλέα, 18μηνες προφυλακίσεις πού γίνονται 35μηνες (Σακκάς), ίχνος DNA πού κανένας επιστήμονας δεν παραδέχεται κρατάει ομήρους (Ηριάννα και Περικλή), κατασκευασμένα στοιχεία παιδικής χαράς (Θεοφίλου), εκπαιδευτικές άδειες πού δεν δίνονται ( Ρωμανός κ.α) μέχρι τη περίπτωση την τωρινή του Δημήτρη Κουφοντίνα πού δεν του δίνετε η τακτική ολιγοήμερη άδεια πού δικαιούται βάση του άρθρου 52 του σωφρονιστικού κώδικα, όπως με ευκολία παραχωρείται σε μαφιόζους, κατά συρροή δολοφόνους, παιδεραστές, μεγαλοαπατεώνες κλπ!
Εδώ έχουμε μιά περίπτωση που μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω και συγκεκριμένα στα χρόνια του εμφυλίου, δηλαδή η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζητά κατά παρέκκλιση του νόμου ο κατηγορούμενος να αποκηρύξει την ιδεολογική του ταυτότητα, η γιά το λόγο πού παλιότερα το συμβούλιο πλημμελειοδικών Πειραιώς αποφάσιζε να μην του δίνει άδεια "Κρίνεται ότι κατά τον χρόνο κράτησης ουδόλως διαφοροποιήθηκε το συνειδησιακό του υπόβαθρο», δηλαδή να γίνει δηλωσίας, με τη λογική του εξευτελισμού του και όχι κατά βάση την ουσία του θέματος, γιατί αυτός πού κάνει τη δήλωση δεν σημαίνει ότι μετάνιωσε γιά κάτι, μη ξεχνάμε ότι και ο Άρης Βελουχιώτης αποκύρηξε την ιδεολογία του μόνο και μόνο για να βγει έξω και να συνεχίσει να την υπηρετεί.....
Εδώ δεν τίθεται κανένα θέμα αν συμφωνεί η διαφωνεί κάποιος με τις πράξεις του Δημήτρη Κουφοντίνα, όποιος το κάνει προφανώς είναι ηλίθιος, ο Κουφοντίνας δικάστηκε και καταδικάστηκε αμετάκλητα από τα δικαστήρια, ακόμα και ο χειρότερος εγκληματίας βάση της ισχύουσας νομοθεσίας έχει δικαιώματα, τα κράτη δικαίου δεν μπορεί να είναι εκδικητικά, αν το κάνουν εξυπηρετούν σκοπούς πού προφανώς δεν είναι νόμιμοι, δεν μπορεί να είσαι ο βιγλάτορας της νομιμότητας και ταυτοχρόνως ο καταπατητής αυτής, το εάν μετανιώνει παίζει ρόλο στην επιμέτρηση της ποινής του, από τη στιγμή πού θα τελεσιδικήσει όλοι οι κρατούμενοι έχουν τα ίδια δικαιώματα, εάν δεν έχουν κάποια πειθαρχικά κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού τους, πράγμα πού δεν συμβαίνει στη περίπτωση του Κουφοντίνα.
Μη ξεχνάμε επίσης ότι ο Σάββας Ξηρός παραμένει έγκλειστος, παρ' όλο ότι από το Σεπτέμβριο του 2009 το δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υποχρεώνει το Ελληνικό κράτος να τον απελευθερώσει, αφού έχει αναπηρία πάνω από 92% και μάλιστα να του καταβάλλει και αποζημίωση, αλλά βέβαια η... ανεξάρτητη και... ανεπηρέαστη Ελληνική δικαιοσύνη έχει άλλη άποψη, μη ξεχνάμε ότι οι περικοπές στις συντάξεις των συνταξιούχων ήταν νόμιμες και συνταγματικές, σε αντίθεση με τις δικές τους πού ήταν παράνομες και αντισυνταγματικές...
Αν δεν αντιληφθούμε το πού βαδίζουμε, με αυτές τις εξωπραγματικές αυθερεσίες της εξουσίας και παραμείνουμε οχυρωμένοι πίσω από τις πολιτικές αντιπαλότητες μας, κάποια στιγμή μπορεί να είμαστε εμείς οι επόμενοι μη αρεστοί, πού θα βρεθούμε τυλιγμένοι σε ένα μάτσο κατασκευασμένων κατηγοριών!
Να φοβάστε και να αντιστεκόσαστε στους «έννομους», πού χρησιμοποιούν τους νόμους κατά πως τους συμφέρει, είναι πολύ πιο επικίνδυνοι και πιο αδίστακτοι από τον οποιοδήποτε «τρομοκράτη»!
Κώστας Γκιώνης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου