Του Γ.Α.Λυγκουνάκη
Η κίνηση καλής θέλησης του Ερντογάν με την απελευθέρωση των δυο Ελλήνων στρατιωτικών ήρθε σαν ανάσα ανακούφισης, και με το συμβολικό βάρος των ημερών (ασφαλώς εν μέρει κομμάτι και αυτό της έμπειρης τουρκικής διπλωματίας).
Το πιο ανακουφιστικό είναι πως, υπό το βάρος της αμερικανικής πίεσης, το καθεστώς Ερντογάν δεν έκανε την παρανοϊκή επιλογή της σύγκρουσης με όλους, αλλά φαίνεται πως αποφασίζει να κλείσει, κατά το δυνατόν, δευτερεύοντα μέτωπα, ταυτόχρονα κάνοντας κινήσεις οι οποίες θα το καταστήσουν πιο συμπαθές στη κοινή γνώμη των δημοκρατικών ανθρώπων της Δύσης, σε αντίθεση με το οθωμανικό προφίλ το οποίο προσπαθούσε να περάσει στην προηγούμενη ιστορική φάση.
Από την πλευρά της, η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε να κεφαλαιοποιήσει το αναπάντεχο δώρο, δίνοντας σόου στα κανάλια και προσπαθώντας να παρουσιάσει το γεγονός ως αποτέλεσμα της δικής της διαπραγματευτικής ικανότητας, όσο και της πυγμής των ΝΑΤΟϊκών προστατών μας.
Θα φανεί σύντομα εάν αυτή ή κίνηση θα ακολουθηθεί από μια γενική ύφεση της έντασης στο Αιγαίο και για πόσο. Φαίνεται ωστόσο, πως η ολοένα και αυξανόμενη ολοκληρωτική υποδούλωση της Ελλάδας στον αμερικανικό παράγοντα έχει προκαλέσει την ανησυχία της Τουρκίας για ανάφλεξη, ακόμη και από ατύχημα.
Η προσωρινή τουρκική υποχώρηση, σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση παραίτηση από τις πάγιες τουρκικές επιδιώξεις στο τρίγωνο Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη. Στην περίπτωση της Κύπρου ειδικά, και με το αγκάθι της μοιρασιάς των πετρελαίων ανοιχτό ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές, δεν αποκλείεται περαιτέρω αναθέρμανση.
Φήμες ωστόσο, οι οποίες κυκλοφορούν και συνδέουν την απελευθέρωση των δύο με την πρόωρη συνταξιοδότηση των επίσημων μουφτήδων στη Θράκη, πιστεύω πως μειώνουν το μέγεθος της ιστορικά διαμορφωμένης ελληνικής ενδοτικότητας στη περιοχή έναντι των τουρκικών απαιτήσεων, η οποία, πέραν των άλλων, έχει βγει σε βάρος και των μουσουλμάνων κατοίκων, με ποικίλους τρόπους.
Σε κάθε περίπτωση, η προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης να παρουσιάσει ως αυτονόητη πραγματικότητα το ότι τα δύο στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων συνελήφθησαν την ώρα που διεξήγαν έρευνες για λαθρομετανάστες δεν καθησυχάζει, καθώς δεικνύει πως οι δυο χώρες θα συνεχίσουν τη συνεργασία τους στα πλαίσια των ευρωπαϊκών και νατοϊκών κατευθύνσεων στο θέμα του προσφυγικού απρόσκοπτα, συνεχίζοντας το έγκλημα.
Πραγματικά μόνιμη και σταθερή ειρήνη στην περιοχή και στον κόσμο δεν μπορεί να υπάρξει παρά μόνο με το οριστικό τέλος των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, και αυτό θα έλθει μόνον όταν πεθάνει το σύστημα που τους γεννά, ο καπιταλισμός, εδώ και σε όλο τον κόσμο.
Γ.Α.Λυγκουνάκης: Σχετικά με τον συντάκτη
Η κίνηση καλής θέλησης του Ερντογάν με την απελευθέρωση των δυο Ελλήνων στρατιωτικών ήρθε σαν ανάσα ανακούφισης, και με το συμβολικό βάρος των ημερών (ασφαλώς εν μέρει κομμάτι και αυτό της έμπειρης τουρκικής διπλωματίας).
Το πιο ανακουφιστικό είναι πως, υπό το βάρος της αμερικανικής πίεσης, το καθεστώς Ερντογάν δεν έκανε την παρανοϊκή επιλογή της σύγκρουσης με όλους, αλλά φαίνεται πως αποφασίζει να κλείσει, κατά το δυνατόν, δευτερεύοντα μέτωπα, ταυτόχρονα κάνοντας κινήσεις οι οποίες θα το καταστήσουν πιο συμπαθές στη κοινή γνώμη των δημοκρατικών ανθρώπων της Δύσης, σε αντίθεση με το οθωμανικό προφίλ το οποίο προσπαθούσε να περάσει στην προηγούμενη ιστορική φάση.
Από την πλευρά της, η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε να κεφαλαιοποιήσει το αναπάντεχο δώρο, δίνοντας σόου στα κανάλια και προσπαθώντας να παρουσιάσει το γεγονός ως αποτέλεσμα της δικής της διαπραγματευτικής ικανότητας, όσο και της πυγμής των ΝΑΤΟϊκών προστατών μας.
Θα φανεί σύντομα εάν αυτή ή κίνηση θα ακολουθηθεί από μια γενική ύφεση της έντασης στο Αιγαίο και για πόσο. Φαίνεται ωστόσο, πως η ολοένα και αυξανόμενη ολοκληρωτική υποδούλωση της Ελλάδας στον αμερικανικό παράγοντα έχει προκαλέσει την ανησυχία της Τουρκίας για ανάφλεξη, ακόμη και από ατύχημα.
Η προσωρινή τουρκική υποχώρηση, σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση παραίτηση από τις πάγιες τουρκικές επιδιώξεις στο τρίγωνο Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη. Στην περίπτωση της Κύπρου ειδικά, και με το αγκάθι της μοιρασιάς των πετρελαίων ανοιχτό ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές, δεν αποκλείεται περαιτέρω αναθέρμανση.
Φήμες ωστόσο, οι οποίες κυκλοφορούν και συνδέουν την απελευθέρωση των δύο με την πρόωρη συνταξιοδότηση των επίσημων μουφτήδων στη Θράκη, πιστεύω πως μειώνουν το μέγεθος της ιστορικά διαμορφωμένης ελληνικής ενδοτικότητας στη περιοχή έναντι των τουρκικών απαιτήσεων, η οποία, πέραν των άλλων, έχει βγει σε βάρος και των μουσουλμάνων κατοίκων, με ποικίλους τρόπους.
Σε κάθε περίπτωση, η προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης να παρουσιάσει ως αυτονόητη πραγματικότητα το ότι τα δύο στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων συνελήφθησαν την ώρα που διεξήγαν έρευνες για λαθρομετανάστες δεν καθησυχάζει, καθώς δεικνύει πως οι δυο χώρες θα συνεχίσουν τη συνεργασία τους στα πλαίσια των ευρωπαϊκών και νατοϊκών κατευθύνσεων στο θέμα του προσφυγικού απρόσκοπτα, συνεχίζοντας το έγκλημα.
Πραγματικά μόνιμη και σταθερή ειρήνη στην περιοχή και στον κόσμο δεν μπορεί να υπάρξει παρά μόνο με το οριστικό τέλος των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, και αυτό θα έλθει μόνον όταν πεθάνει το σύστημα που τους γεννά, ο καπιταλισμός, εδώ και σε όλο τον κόσμο.
Γ.Α.Λυγκουνάκης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου