Γιώργος X. Παπασωτηρίου
Διαβάσαμε το σχόλιο στον ιστότοπο με την ονομασία «Κατοχικά Νέα». Ένα σχόλιο εμετικό, δηλητηριώδες, απεχθές, άγρια ρατσιστικό, από αυτά που τροφοδοτούν το θυμικό άξεστων ελληναράδων, φασιστών και χρυσαυγιτών. Αυτοί οι φασίστες, λοιπόν, επιχορηγούμενοι από στοιχηματικές και άλλες εταιρείες, «ερεύνησαν» και «βρήκαν» πως οι φονιάδες του άτυχου 25χρονου στου Φιλοπάππου ήταν «προσφυγάκια»! Και μάλιστα, προσφυγάκια-ρατσιστές! Από αυτά που όταν βρουν Έλληνα στο δρόμο τον "καθαρίζουν"!
Η πλήρης αντιστροφή, λοιπόν, το απόλυτο ψεύδος, η πιο αισχρή και γι αυτό η πιο τοξική διάχυση μίσους εναντίον των προσφύγων και των μεταναστών. Ιδού ο τίτλος του σχολίου: «ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟΥ ΦΙΛΟΠΑΠΠΟΥ! «ΠΡΟΣΦΥΓΑΚΙΑ» ΟΙ ΛΗΣΤΟΦΟΝΙΑΔΕΣ!». Και το σχόλιο με χαρακτήρα δήθεν είδησης: «Ήταν αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή θα συνέβαινε και συνέβη το βράδυ της Τετάρτης. Ένας 25χρονος Έλληνας, που εργαζόταν τα τελευταία χρόνια στο ξενοδοχείο Χίλτον της Γλασκόβης στην Σκωτία κι είχε έρθει στην Ελλάδα για διακοπές, έπεσε θύμα ληστοσυμμοριτών «προσφύγων», που στήνουν καρτέρια σε ανύποπτους Έλληνες και τουρίστες στο λόφο του Φιλοπάππου.
Το θύμα δέχθηκε ληστρική επίθεση από τρία «προσφυγάκια», ενώ βρισκόταν με 23χρονη φίλη του από την Πορτογαλία (από την οποία προηγουμένως βούτηξαν το κινητό και το πορτοφόλι της), ήρθε σε αντιπαράθεση μαζί τους, πιάστηκαν στα χέρια και είναι άγνωστο αν κατά τη διάρκεια της πάλης έπεσε με το κεφάλι από ύψος τεσσάρων μέτρων ή αν τον έσπρωξαν τα «προσφυγάκια». Αμέσως μετά την θανατηφόρα πτώση του, τα «προσφυγάκια» την κοπάνησαν, ενώ η κοπέλα που βρισκόταν σε κατάσταση σοκ κάλεσε τις «αρχές».
Πάνω στον βραχάκι που έγινε η επίθεση εναντίον του βρέθηκαν μπουκάλια μπύρας αλλά και σπασμένα γυαλιά, με τα οποία προφανώς τον απείλησαν τα «προσφυγάκια».»
Δεν θα εστιάσουμε στη λέξη "ληστοσυμμορίτης" που παραπέμπει στον εμφύλιο και καταδεικνύει την πολιτική προέλευση των συντακτών, αλλά στο μίσος. Προσέξτε την επανάληψη στο κείμενο της λέξης «προσφυγάκια», που καταδεικνύει το ρατσιστικό μένος και την προσπάθεια αποδόμησης της ευαισθησίας για τα παιδιά-πρόσφυγες.
Πώς γνωρίζουν, αλήθεια, οι φαιοί σχολιαστές, αυτοί οι διαδοσίες του ρατσιστικού μίσους, του βασισμένου στο ψεύδος, ότι οι κλέφτες και πιθανοί φονιάδες ήταν «προσφυγάκια»;
Αλλά κι αν είναι έτσι, προς τι η γενίκευση; Όλοι οι πρόσφυγες είναι παραβατικοί και δη «ληστοφονιάδες»;
Πρέπει να το επαναλάβουμε: Κάθε γενίκευση οδηγεί κατευθείαν στον φασισμό και την ξενοφοβία.
Οι φασίστες αυτοί που βρίσκουν ευκαιρία να επιτεθούν σε όλους τους πρόσφυγες και να απομειώσουν την αποδεδειγμένη συμπάθεια και αλληλεγγύη του ελληνικού λαού, παραπέμπουν στα μέλη της Κου Κλουξ Κλαν, οι οποίοι όταν έκαναν τις επιδρομές άγριου ξυλοφορτώματος εναντίον των ομοφυλόφιλων στη συνέχεια τους βίαζαν, αποδεικνύοντας ότι και οι ίδιοι ήταν ομοφυλόφιλοι! Με αυτό το παράδειγμα ο Χέγκελ, όριζε τον «αντιθετικό προσδιορισμό». Έτσι και οι Έλληνες ρατσιστές-φασίστες, αποκαλώντας τους πρόσφυγες «ρατσιστές», αυτοπροσδιορίζονται με αντιθετικό τρόπο ως ρατσιστές. Συγχρόνως, επιδιώκουν να ενισχύσουν το γελοίο συνομωσιολογικό επιχείρημά τους ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες έρχονται για να «μολύνουν» και εντέλει να εξολοθρεύσουν τους Έλληνες.
Αλλά τι επιδιώκουν οι φασίστες-ρατσιστές; Να γίνουν οι πολιτικοί διαχειριστές του φόβου, αποδίδοντας την αιτία του στους μετανάστες. Ο φόβος, ως γνωστόν, είναι η κινητήρια αρχή της σύγχρονης μεταπολιτικής: φόβος των… «ληστοφονιάδεων»-μεταναστών, φόβος της εγκληματικότητας, φόβος της αποσταθεροποίησης κ.ά.. Η ιδιότυπη αυτή τρομοκρατία συνιστά πλέον την ουσία της πολιτικής και υπηρετείται το ίδιο καλά τόσο από τις αυθεντίες του κυνισμού (της απόλυτης σχετικοποίησης και της απροσδιοριστίας) όσο και από τις αυθεντίες της μανιχαϊκής ηθικής και της «καθαρότητας», που δημοκοπούν, κατασκευάζοντας σκιάχτρα. Τι προτείνουν όλοι αυτοί; Το μίσος. Όχι απέναντι στον μεγαλοκαπιταλιστή, αλλά εναντίον του ισόμοιρου πρόσφυγα, εναντίον του ομοίως εξαθλιωμένου διπλανού. Απευθύνονται στους ομοεθνείς άνεργους και στους εθνικούς απόκληρους και τους προτείνουν το μίσος για να επανασυνθέσουν το διαλυμένο πρόσωπό τους. Ο φασίστας-απόκληρος θέλει όλοι να χρεοκοπήσουν σαν κι αυτόν. Την μισερή ιδεολογία του, όμως, την θέλει «καθαρή». Η οπτική του μίσους του είναι η καθαρότητα της φυλής, η υπεροχή της… ράτσας. Όταν τα δεχτεί όλα αυτά, έγινε «καθαρός» φασίστας. Και είναι πλέον ικανός να σκοτώσει σαν τον Ρουπακιά τον Φύσσα, ή σαν τον Στεργιόπουλο τον Ζαχζάτ Λουκμάν. Αλλά η ανθρώπινη φύση είναι μία και καθολική(παντού η ίδια) έλεγε ο Σπινόζα, απαντώντας έτσι στους ρατσιστές κάθε εποχής που αποδίδουν σε κάποιους ανθρώπους αλλά και σε λαούς μία γονιδιακή ή αταβιστική «κακότητα».
Ποια είναι η απάντηση στο μίσος; Η ελπίδα βρίσκεται στην επανεύρεση της ουσίας της πολιτικής Πράξης και στον αγώνα για μια νέα σύνθεση: Η αναγνώριση ότι η αιτία της κρίσης είναι ο καπιταλισμός και όχι ο διπλανός. Ότι η απόκριση στην επιχείρηση της πολυδιάσπασης και του εμφυλίου των "κάτω" είναι η συμφιλίωση του ατόμου με την κοινότητα και την ξενότητα, και η διεκδίκηση μιας δίκαιης κοινωνίας. Γιατί το βασίλειο του ανθρώπου δεν είναι ούτε το απόλυτο Εγώ ούτε το απόλυτο Εμείς, αλλά εκείνη η ενδιάμεση ζώνη όπου συνηθίζουν να λαμβάνουν χώρα η κατανόηση, η συμπόνια, η συμπάθεια και η φιλία.
«Το μίσος, όπως και η αγάπη, τρέφονται με τα πιο μικρά πράγματα…» σημείωνε ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ. Η αγάπη με μία αγκαλιά, το μίσος με μία μαχαιριά, που μπορεί να είναι και μια λέξη…
Πηγή: artinews.gr
Γιώργος X. Παπασωτηρίου: Σχετικά με τον συντάκτη
Διαβάσαμε το σχόλιο στον ιστότοπο με την ονομασία «Κατοχικά Νέα». Ένα σχόλιο εμετικό, δηλητηριώδες, απεχθές, άγρια ρατσιστικό, από αυτά που τροφοδοτούν το θυμικό άξεστων ελληναράδων, φασιστών και χρυσαυγιτών. Αυτοί οι φασίστες, λοιπόν, επιχορηγούμενοι από στοιχηματικές και άλλες εταιρείες, «ερεύνησαν» και «βρήκαν» πως οι φονιάδες του άτυχου 25χρονου στου Φιλοπάππου ήταν «προσφυγάκια»! Και μάλιστα, προσφυγάκια-ρατσιστές! Από αυτά που όταν βρουν Έλληνα στο δρόμο τον "καθαρίζουν"!
Η πλήρης αντιστροφή, λοιπόν, το απόλυτο ψεύδος, η πιο αισχρή και γι αυτό η πιο τοξική διάχυση μίσους εναντίον των προσφύγων και των μεταναστών. Ιδού ο τίτλος του σχολίου: «ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟΥ ΦΙΛΟΠΑΠΠΟΥ! «ΠΡΟΣΦΥΓΑΚΙΑ» ΟΙ ΛΗΣΤΟΦΟΝΙΑΔΕΣ!». Και το σχόλιο με χαρακτήρα δήθεν είδησης: «Ήταν αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή θα συνέβαινε και συνέβη το βράδυ της Τετάρτης. Ένας 25χρονος Έλληνας, που εργαζόταν τα τελευταία χρόνια στο ξενοδοχείο Χίλτον της Γλασκόβης στην Σκωτία κι είχε έρθει στην Ελλάδα για διακοπές, έπεσε θύμα ληστοσυμμοριτών «προσφύγων», που στήνουν καρτέρια σε ανύποπτους Έλληνες και τουρίστες στο λόφο του Φιλοπάππου.
Το θύμα δέχθηκε ληστρική επίθεση από τρία «προσφυγάκια», ενώ βρισκόταν με 23χρονη φίλη του από την Πορτογαλία (από την οποία προηγουμένως βούτηξαν το κινητό και το πορτοφόλι της), ήρθε σε αντιπαράθεση μαζί τους, πιάστηκαν στα χέρια και είναι άγνωστο αν κατά τη διάρκεια της πάλης έπεσε με το κεφάλι από ύψος τεσσάρων μέτρων ή αν τον έσπρωξαν τα «προσφυγάκια». Αμέσως μετά την θανατηφόρα πτώση του, τα «προσφυγάκια» την κοπάνησαν, ενώ η κοπέλα που βρισκόταν σε κατάσταση σοκ κάλεσε τις «αρχές».
Πάνω στον βραχάκι που έγινε η επίθεση εναντίον του βρέθηκαν μπουκάλια μπύρας αλλά και σπασμένα γυαλιά, με τα οποία προφανώς τον απείλησαν τα «προσφυγάκια».»
Δεν θα εστιάσουμε στη λέξη "ληστοσυμμορίτης" που παραπέμπει στον εμφύλιο και καταδεικνύει την πολιτική προέλευση των συντακτών, αλλά στο μίσος. Προσέξτε την επανάληψη στο κείμενο της λέξης «προσφυγάκια», που καταδεικνύει το ρατσιστικό μένος και την προσπάθεια αποδόμησης της ευαισθησίας για τα παιδιά-πρόσφυγες.
Πώς γνωρίζουν, αλήθεια, οι φαιοί σχολιαστές, αυτοί οι διαδοσίες του ρατσιστικού μίσους, του βασισμένου στο ψεύδος, ότι οι κλέφτες και πιθανοί φονιάδες ήταν «προσφυγάκια»;
Αλλά κι αν είναι έτσι, προς τι η γενίκευση; Όλοι οι πρόσφυγες είναι παραβατικοί και δη «ληστοφονιάδες»;
Πρέπει να το επαναλάβουμε: Κάθε γενίκευση οδηγεί κατευθείαν στον φασισμό και την ξενοφοβία.
Οι φασίστες αυτοί που βρίσκουν ευκαιρία να επιτεθούν σε όλους τους πρόσφυγες και να απομειώσουν την αποδεδειγμένη συμπάθεια και αλληλεγγύη του ελληνικού λαού, παραπέμπουν στα μέλη της Κου Κλουξ Κλαν, οι οποίοι όταν έκαναν τις επιδρομές άγριου ξυλοφορτώματος εναντίον των ομοφυλόφιλων στη συνέχεια τους βίαζαν, αποδεικνύοντας ότι και οι ίδιοι ήταν ομοφυλόφιλοι! Με αυτό το παράδειγμα ο Χέγκελ, όριζε τον «αντιθετικό προσδιορισμό». Έτσι και οι Έλληνες ρατσιστές-φασίστες, αποκαλώντας τους πρόσφυγες «ρατσιστές», αυτοπροσδιορίζονται με αντιθετικό τρόπο ως ρατσιστές. Συγχρόνως, επιδιώκουν να ενισχύσουν το γελοίο συνομωσιολογικό επιχείρημά τους ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες έρχονται για να «μολύνουν» και εντέλει να εξολοθρεύσουν τους Έλληνες.
Αλλά τι επιδιώκουν οι φασίστες-ρατσιστές; Να γίνουν οι πολιτικοί διαχειριστές του φόβου, αποδίδοντας την αιτία του στους μετανάστες. Ο φόβος, ως γνωστόν, είναι η κινητήρια αρχή της σύγχρονης μεταπολιτικής: φόβος των… «ληστοφονιάδεων»-μεταναστών, φόβος της εγκληματικότητας, φόβος της αποσταθεροποίησης κ.ά.. Η ιδιότυπη αυτή τρομοκρατία συνιστά πλέον την ουσία της πολιτικής και υπηρετείται το ίδιο καλά τόσο από τις αυθεντίες του κυνισμού (της απόλυτης σχετικοποίησης και της απροσδιοριστίας) όσο και από τις αυθεντίες της μανιχαϊκής ηθικής και της «καθαρότητας», που δημοκοπούν, κατασκευάζοντας σκιάχτρα. Τι προτείνουν όλοι αυτοί; Το μίσος. Όχι απέναντι στον μεγαλοκαπιταλιστή, αλλά εναντίον του ισόμοιρου πρόσφυγα, εναντίον του ομοίως εξαθλιωμένου διπλανού. Απευθύνονται στους ομοεθνείς άνεργους και στους εθνικούς απόκληρους και τους προτείνουν το μίσος για να επανασυνθέσουν το διαλυμένο πρόσωπό τους. Ο φασίστας-απόκληρος θέλει όλοι να χρεοκοπήσουν σαν κι αυτόν. Την μισερή ιδεολογία του, όμως, την θέλει «καθαρή». Η οπτική του μίσους του είναι η καθαρότητα της φυλής, η υπεροχή της… ράτσας. Όταν τα δεχτεί όλα αυτά, έγινε «καθαρός» φασίστας. Και είναι πλέον ικανός να σκοτώσει σαν τον Ρουπακιά τον Φύσσα, ή σαν τον Στεργιόπουλο τον Ζαχζάτ Λουκμάν. Αλλά η ανθρώπινη φύση είναι μία και καθολική(παντού η ίδια) έλεγε ο Σπινόζα, απαντώντας έτσι στους ρατσιστές κάθε εποχής που αποδίδουν σε κάποιους ανθρώπους αλλά και σε λαούς μία γονιδιακή ή αταβιστική «κακότητα».
Ποια είναι η απάντηση στο μίσος; Η ελπίδα βρίσκεται στην επανεύρεση της ουσίας της πολιτικής Πράξης και στον αγώνα για μια νέα σύνθεση: Η αναγνώριση ότι η αιτία της κρίσης είναι ο καπιταλισμός και όχι ο διπλανός. Ότι η απόκριση στην επιχείρηση της πολυδιάσπασης και του εμφυλίου των "κάτω" είναι η συμφιλίωση του ατόμου με την κοινότητα και την ξενότητα, και η διεκδίκηση μιας δίκαιης κοινωνίας. Γιατί το βασίλειο του ανθρώπου δεν είναι ούτε το απόλυτο Εγώ ούτε το απόλυτο Εμείς, αλλά εκείνη η ενδιάμεση ζώνη όπου συνηθίζουν να λαμβάνουν χώρα η κατανόηση, η συμπόνια, η συμπάθεια και η φιλία.
«Το μίσος, όπως και η αγάπη, τρέφονται με τα πιο μικρά πράγματα…» σημείωνε ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ. Η αγάπη με μία αγκαλιά, το μίσος με μία μαχαιριά, που μπορεί να είναι και μια λέξη…
Πηγή: artinews.gr
Γιώργος X. Παπασωτηρίου: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου