Βαγγέλης Γεωργίου
Η επίδοση του ΜΕΡΑ25 στις ευρωεκλογές, του δίνει πολλές ελπίδες για είσοδο στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Οι οικονομικές θέσεις του έχουν αναπτυχθεί από τον ιδρυτή του. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, ο Γιάνης Βαρουφάκης, ως πρώην υπουργός Οικονομικών το 2015, έπραξε δίχως να σκεφτεί την κομματική καρέκλα και το πλήρωσε. Έχει ενδιαφέρον η πρόσφατη συνέντευξή του στο Νίκο Χατζηνικολάου. Ας δούμε, όμως, τι θα λέει για την εξωτερική πολιτική.
Αν γινόταν πρωθυπουργός, ο Βαρουφάκης θα αντιμετώπιζε μια «απολυταρχική και επιθετική» Τουρκία μέσω «επιθέσεων φιλίας» διότι στο ΜΕΡΑ25 «δεν ταυτίζουμε κυβερνήσεις με λαούς». Η συγκεκριμένη θέση αντιμετωπίζει αυτό που γίνεται στην Τουρκία σαν μια κατάσταση πρόσκαιρη. Οι τουρκικές κυβερνήσεις –όλες τους βίαια διεκδικητικές έναντι της Ελλάδας– είναι εκλεγμένες, ως εκ τούτου οι επιθέσεις φιλίας δεν φαντάζουν πειστικό αντίμετρο.
Δεν ισχυριζόμαστε ότι πρέπει να υιοθετηθεί εχθρική στάση προς τον τουρκικό λαό, απλά μια πραγματιστική αντίληψη και επομένως διαχείριση. Για παράδειγμα, ο Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ προειδοποιεί για τέτοιου είδους αυταπάτες αναφερόμενος στην υποστηρικτική για τον Ερντογάν στάση των Τουρκοκυπρίων. Σύμφωνα με το ΜΕΡΑ25, τα «τουρκικά καθεστώτα δημιουργούν τεχνητές εντάσεις ως αντιπερισπασμό στα εσωτερικά τους προβλήματα«. Ωστόσο, η εισβολή στην Κύπρο (1974), τα Σεπτεμβριανά (1955), τα Ίμια (1996) και η εισβολή στη Συρία (2018) δεν είναι καθόλου σκέτες τεχνητές εντάσεις.
«Η εκ προοιμίου απόρριψη από την ελληνική πλευρά προτάσεων συνεργασίας με την Τουρκία που θα ωφελούσε τον τουρκικό λαό» αναφέρει ο Βαρουφάκης, «αποτελεί μεγάλο δώρο για τον Ερντογάν και το Βαθύ Τουρκικό Κράτος». Γι’ αυτόν τον λόγο, το ΜΕΡΑ25 υποστηρίζει ότι «η συμφωνία για συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου με το Ισραήλ, αποκλείοντας την Τουρκία δίνει το δικαίωμα στον Ερντογάν να παρουσιάζει την Ελλάδα στον τουρκικό λαό ως εχθρό του, ενισχύοντας έτσι την ένταση στο Αιγαίο».
Έτσι, προτείνεται από τον Βαρουφάκη η δημιουργία «ενός ευρύτερου συνεταιρισμού Ελλάδας, Κύπρου, Τουρκίας, Λιβάνου, Ισραήλ, Αιγύπτου και Παλαιστινιακής Αρχής για την εκμετάλλευση των πόρων» ώστε να δημιουργήσει «προβλήματα στον Ερντογάν και στον όποιον Ερντογάν, που επενδύει πολιτικά στην ένταση στις σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας».
Ζητώντας συνεκμετάλλευση, ο Βαφρουφάκης ακυρώνει μια άλλη αρχή του κόμματός του, ότι «το ΜΕΡΑ25 τίθεται κατά της εξόρυξης και συνεκμετάλλευσης υδρογονανθράκων». Κραυγαλέα αντίφαση. Εκτός βέβαια, αν οραματίζεται μια συμμαχία Ισραηλινών-Τούρκων-Ελλήνων-Παλαιστινίων για να ψαρεύουν τσιπούρες και όχι για να εξορύξουν.
Δεύτερον, τι σημαίνει «δίνεται το δικαίωμα στον Ερντογάν;» Αν ο Βαρουφάκης θεωρεί ότι ο Ερντογάν έχει δικαιώματα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, όπως ορίζεται από το Δίκαιο της Θάλασσας, τότε μάλλον σε λάθος χώρα πολιτεύεται. Πρόκειται για μια θέση που υπερβαίνει τον Κοτζιά και τον Σημίτη. Πρόκειται ακριβώς για εναρμόνιση με τους σχεδιασμούς της Άγκυρας.
Με την ίδια λογική να αποδεχθούμε ότι η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη είναι τουρκική ώστε να κλείσει ένα κεφάλαιο (ανοίγοντας βέβαια άλλο και άλλο). Οι σημαντικές κινήσεις καλής θέλησης του Βαρουφάκη λειτουργούν ως μοναδικά ορεκτικά για την Άγκυρα όπως έχει αποδείξει η Ιστορία. Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα και ένας πολιτικός αρχηγός όφειλε να τα γνωρίζει.
Καθώς η κατάσταση του χρέους περιορίζει τις αμυντικές δαπάνες, το ΜΕΡΑ25 θέλει «το ύψος των αμυντικών δαπανών να προσδιορίζεται από παραμέτρους, όπως το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, οι επικρατούσες γεωπολιτικές συνθήκες τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, και βέβαια η οικονομική δυνατότητα της χώρας».
Το νεαρό κόμμα, προκειμένου να μειωθεί η δαπάνη για την άμυνα θέλει να ενισχυθεί ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας για να ανακουφιστεί ο προϋπολογισμός των κρατών-μελών. Στην περίπτωση που η «ΕΕ και το ΝΑΤΟ δεν εγγυηθούν τα σύνορα της Ελλάδας» ο Βαρουφάκης προτείνει ανυπακοή και άσκηση βέτο από την Ελλάδα. Πρόκειται για αφελή θέση που εγείρει ερωτηματικά για την αντίληψή του όσον αφορά και την εθνική ασφάλεια, αλλά και τη λειτουργία των ευρωπαϊκών θεσμών.
Θυμίζουμε ότι ο Βαρουφάκης ανέθεσε τον τομέα της Άμυνας στη Σακοράφα. Αναμφίβολα, η Άμυνα απορροφά σχετικά μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού, αλλά δεν αντιμετωπίζουν όλα τα κράτη-μέλη τις ίδιες απειλές. Προφανώς, η Ολλανδία, το Βέλγιο ή η Αυστρία δεν ενδιαφέρονται να δημιουργήσουν έναν αμυντικό βραχίονα για να καλύψει την εθνική ασφάλεια της Ελλάδας. Εξ ου και η γενικότερη στάση τους στα ελληνοτουρκικά.
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ που αντιμετωπίζει στρατιωτική απειλή και αυτό είναι ένα κόστος που οι Ευρωπαίοι έχουν ξεκαθαρίσει από τη δεκαετία του 1970 ότι δεν θα το σηκώσουν. Και βέβαια είναι αδύνατο να επηρεαστεί η διαμόρφωση της Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ από ένα μικρό ελληνικό κόμμα. Ένας πειστικός τρόπος για να μην αιμορραγεί ο ελληνικός προϋπολογισμός από τις αμυντικές δαπάνες, θα ήταν να φέρει το ΜΕΡΑ25 ιδέες για την αναγέννηση της ελληνικής πολεμικής βιομηχανίας.
Όσον αφορά την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία, ο Βαρουφάκης θεωρεί ότι στερείται λογικής, γι αυτό «έχει καταργηθεί σε όλες σχεδόν τις προηγμένες χώρες«. Με την κατάργηση της θητείας, «οι αξιωματικοί θα πάψουν να λειτουργούν ως παιδονόμοι φαντάρων που υπηρετούν αντίθετα στην θέλησή τους και οι ένοπλες δυνάμεις να επικεντρωθούν σε μικρότερες επίλεκτες αλλά κατά πολύ αποτελεσματικότερες μονάδες άμυνας και κρούσης». Αφού το ΜΕΡΑ25 καταργήσει την υποχρεωτική θητεία «θα δημιουργήσει παράλληλα ελκυστικές για νέους και νέες θέσεις εργασίας και εκπαίδευσης στις ένοπλες δυνάμεις ώστε να υπερκαλυφθούν οι ποσοτικές απώλειες με ποιοτικές βελτιώσεις«.
Γενικολογίες ρητορείες χωρίς αντίκρισμα! Όντως, υπάρχει μια τάση στη Δϋση για κατάργηση της θητείας και επαγγελματοποίηση των εθνικών στρατών. Στην Ελλάδα όμως, ο στρατός είναι ήδη ημιεπαγγελματικός και παρόλα αυτά η αξία μεγάλου μέρους των στελεχών ελέγχεται. Στην Κύπρο η επαγγελματοποίηση συναντάει προβλήματα. Το Ισραήλ που αντιμετωπίζει ένα σωρό απειλές –ανεξαρτήτως των ευθυνών του– συντηρεί έναν από τους ισχυρότερους στρατούς κληρωτών στον κόσμο. Θυμίζουμε ότι τις δεκαετίες 1950-70 απλοί Ισραηλινοί πολίτες ανταπεξήλθαν σαρωτικά έναντι 3-4 αντίπαλων στρατών ταυτόχρονα.
Το πρότυπο που πρέπει να έχει ο ελληνικός στρατός δεν μπορεί να είναι εκείνο ενός στρατού που έχει μηδαμινά προβλήματα με γείτονες. Αυτό που ο Βαρουφάκης θεωρεί «λειτουργία ως παιδονόμων των φαντάρων», στην πραγματικότητα είναι δαιμονοποίηση της πειθαρχίας. Στις Πλαταιές και στην Πύδνα δεν πετσοκόφτηκαν μισθοφόροι αλλά πολίτες που έγιναν οπλίτες.
Πράγματι, εκατομμύρια Έλληνες πολίτες δαπάνησαν μήνες και χρόνια από τη ζωή της για να υπηρετήσουν, γεγονός που δεν είναι ευχάριστο και πολλές φορές άχαρο. Το ιδανικότερο θα ήταν να μην υπήρχε καθόλου στρατός. Μέχρι να υιοθετήσει και η Τουρκία τον διεθνισμό-πασιφισμό του ΜΕΡΑ 25 είναι ζωτικό για την εθνική ασφάλεια καλό να υπηρετούν οι Έλληνες. Το γεγονός ότι το ΓΕΕΘΑ δεν παρέχει σοβαρή εκπαίδευση στους οπλίτες είναι μια άλλη συζήτηση, που πρέπει να γίνει.
Στις διεθνείς της σχέσεις, η Ελλάδα οφείλει να έχει μια «πολυ-πολική εξωτερική πολιτική. Ως αναπόσπαστο μέρος της Ευρώπης, η Ελλάδα πρέπει να δημιουργήσει σχέσεις πολιτιστικές, οικολογικές, εμπορικές/επιχειρηματικές με όλες τους λαούς του πλανήτη». Πράγματι, η πολυμερής διπλωματία είναι ορθή και επιβεβλημένη. Ωστόσο, είναι γενικόλογη και δεν λεμβάνει υπόψη τους περιορισμούς από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που υποστηρίζει ανεπιφύλακτα ο Βαρουφάκης. Πρόσφατα, το 2015 η Ελλάδα μπήκε σε περιπέτειες με τη Ρωσία εξαιτίας της, εξαιρετικά επιζήμιας για την Ελλάδα, αντιρωσικής πολιτικής της ΕΕ. Οι πρακτικές της ΕΕ οδήγησαν σε καθίζηση το εξωτερικό εμπόριο αγροτικών/αλιευτικών προϊόντων της χώρας το 2014-2015.
Στο ΜΕΡΑ25 υπάρχουν δύο σημαντικές λέξεις: Ευρώπη και Ανυπακοή. Αν η δεύτερη συναντάται δυσανάλογα περισσότερο και ο Βαρουφάκης βρισκόταν στο τιμόνι της Ελλάδας, τότε θα έρχονταν και νέες απογοητεύσεις, αντίστοιχες του 2015. Έτσι, από εκεί που ο Βαρουφάκης δηλώνει ‘περίεργος μαρξιστής’ θα καταλάβει ότι είναι ένας ‘περίεργος ευρωπαϊστής’, αλλά στα μάτια εκατομμυρίων Ελλήνων θα παραμένει αμφιλεγόμενος Έλληνας.
Σίγουρα, ένα πιο εθνοκεντρικό σχετικά πρόγραμμα, όπως της ΝΔ, δεν σημαίνει ότι και θα εφαρμοστεί. Είναι αμφίβολο αν θα υιοθετούσε τη στάση που υιοθέτησε στο Μακεδονικό αν δεν υπήρχε μαζική αντίδραση και κυρίως εάν ήταν στην κυβέρνηση. Ο συνδυασμός πραγματισμού και πατριωτισμού λείπουν από το κατά τα άλλα ενδιαφέρον εγχείρημα του Βαρουφάκη.
Βάσει των παραπάνω, το ΜΕΡΑ25 δίνει αστεία σημασία στα εθνικά θέματα, τα οποία δείχνει να μην κατανοεί καν, λόγω του ανεθνικού κοσμοπολιτισμού που διέπει τον αρχηγό του. Το ΜΕΡΑ25, άλλωστε, είναι ένα προσωποκεντρικό κόμμα ειδικού σκοπού (αντιμνημονιακό). Ο Βαρουφάκης γνωρίζει ότι νεοφιλελεύθεροι, όπως ο Τάκης Μίχας, και ιδεολόγοι της πατριωτικής Αριστεράς, όπως ο Στάθης Σταυρόπουλος, τάσσονται στην ίδια πλευρά για έναν μόνο το λόγο: τον τερματισμό της κατάστασης συντήρησης του χρέους προς τους Ευρωπαίους πιστωτές. Ο Βαρουφάκης έντιμα ομολογεί ότι αυτοί οι τόσο διαφορετικοί άνθρωποι «έρχονται για να σταματήσει αυτή η διαδικασία και μετά να χτυπηθούμε, θα τσακωθούμε«.
Κλείνοντας, επειδή ο κ. Βαρουφάκης δηλώνει –και είναι– περισσότερο ευρωπαϊστής, ίσως ο παλιότερος ευρωπαϊστής Χέλμουτ Σμιτ να του επαναλάμβανε: «Ουτοπία είναι στα γερμανικά το πουθενά, και σημαίνει ποτέ. Οι ουτοπίες μπορεί να είναι χρήσιμες τουλάχιστον όσο είναι γραμμένες στο χαρτί και αναγκάζουν τον αναγνώστη να κάνει κριτική και να συλλογιστεί«. Υπό αυτή την έννοια το ΜΕΡΑ25, προς το παρόν, θα έχει να προσφέρει στη Βουλή ως αντιπολίτευση, αλλά εάν επρόκειτο ποτέ να κυβερνήσει, αρκετοί από όσους θα το ψηφίσουν θα έτρεχαν μακριά. Άλλο να έχεις τον Βαρουφάκη στη Βουλή, ως μία διαφορετική φωνή, κι άλλο να τον έχεις στο τιμόνι…
Πηγή: slpress.gr
Βαγγέλης Γεωργίου: Σχετικά με τον Συντάκτη
Η επίδοση του ΜΕΡΑ25 στις ευρωεκλογές, του δίνει πολλές ελπίδες για είσοδο στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Οι οικονομικές θέσεις του έχουν αναπτυχθεί από τον ιδρυτή του. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, ο Γιάνης Βαρουφάκης, ως πρώην υπουργός Οικονομικών το 2015, έπραξε δίχως να σκεφτεί την κομματική καρέκλα και το πλήρωσε. Έχει ενδιαφέρον η πρόσφατη συνέντευξή του στο Νίκο Χατζηνικολάου. Ας δούμε, όμως, τι θα λέει για την εξωτερική πολιτική.
Αν γινόταν πρωθυπουργός, ο Βαρουφάκης θα αντιμετώπιζε μια «απολυταρχική και επιθετική» Τουρκία μέσω «επιθέσεων φιλίας» διότι στο ΜΕΡΑ25 «δεν ταυτίζουμε κυβερνήσεις με λαούς». Η συγκεκριμένη θέση αντιμετωπίζει αυτό που γίνεται στην Τουρκία σαν μια κατάσταση πρόσκαιρη. Οι τουρκικές κυβερνήσεις –όλες τους βίαια διεκδικητικές έναντι της Ελλάδας– είναι εκλεγμένες, ως εκ τούτου οι επιθέσεις φιλίας δεν φαντάζουν πειστικό αντίμετρο.
Δεν ισχυριζόμαστε ότι πρέπει να υιοθετηθεί εχθρική στάση προς τον τουρκικό λαό, απλά μια πραγματιστική αντίληψη και επομένως διαχείριση. Για παράδειγμα, ο Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ προειδοποιεί για τέτοιου είδους αυταπάτες αναφερόμενος στην υποστηρικτική για τον Ερντογάν στάση των Τουρκοκυπρίων. Σύμφωνα με το ΜΕΡΑ25, τα «τουρκικά καθεστώτα δημιουργούν τεχνητές εντάσεις ως αντιπερισπασμό στα εσωτερικά τους προβλήματα«. Ωστόσο, η εισβολή στην Κύπρο (1974), τα Σεπτεμβριανά (1955), τα Ίμια (1996) και η εισβολή στη Συρία (2018) δεν είναι καθόλου σκέτες τεχνητές εντάσεις.
Συνεκμετάλλευση λέει το ΜΕΡΑ25
«Η εκ προοιμίου απόρριψη από την ελληνική πλευρά προτάσεων συνεργασίας με την Τουρκία που θα ωφελούσε τον τουρκικό λαό» αναφέρει ο Βαρουφάκης, «αποτελεί μεγάλο δώρο για τον Ερντογάν και το Βαθύ Τουρκικό Κράτος». Γι’ αυτόν τον λόγο, το ΜΕΡΑ25 υποστηρίζει ότι «η συμφωνία για συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου με το Ισραήλ, αποκλείοντας την Τουρκία δίνει το δικαίωμα στον Ερντογάν να παρουσιάζει την Ελλάδα στον τουρκικό λαό ως εχθρό του, ενισχύοντας έτσι την ένταση στο Αιγαίο».
Έτσι, προτείνεται από τον Βαρουφάκη η δημιουργία «ενός ευρύτερου συνεταιρισμού Ελλάδας, Κύπρου, Τουρκίας, Λιβάνου, Ισραήλ, Αιγύπτου και Παλαιστινιακής Αρχής για την εκμετάλλευση των πόρων» ώστε να δημιουργήσει «προβλήματα στον Ερντογάν και στον όποιον Ερντογάν, που επενδύει πολιτικά στην ένταση στις σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας».
Ζητώντας συνεκμετάλλευση, ο Βαφρουφάκης ακυρώνει μια άλλη αρχή του κόμματός του, ότι «το ΜΕΡΑ25 τίθεται κατά της εξόρυξης και συνεκμετάλλευσης υδρογονανθράκων». Κραυγαλέα αντίφαση. Εκτός βέβαια, αν οραματίζεται μια συμμαχία Ισραηλινών-Τούρκων-Ελλήνων-Παλαιστινίων για να ψαρεύουν τσιπούρες και όχι για να εξορύξουν.
Δεύτερον, τι σημαίνει «δίνεται το δικαίωμα στον Ερντογάν;» Αν ο Βαρουφάκης θεωρεί ότι ο Ερντογάν έχει δικαιώματα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, όπως ορίζεται από το Δίκαιο της Θάλασσας, τότε μάλλον σε λάθος χώρα πολιτεύεται. Πρόκειται για μια θέση που υπερβαίνει τον Κοτζιά και τον Σημίτη. Πρόκειται ακριβώς για εναρμόνιση με τους σχεδιασμούς της Άγκυρας.
Με την ίδια λογική να αποδεχθούμε ότι η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη είναι τουρκική ώστε να κλείσει ένα κεφάλαιο (ανοίγοντας βέβαια άλλο και άλλο). Οι σημαντικές κινήσεις καλής θέλησης του Βαρουφάκη λειτουργούν ως μοναδικά ορεκτικά για την Άγκυρα όπως έχει αποδείξει η Ιστορία. Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα και ένας πολιτικός αρχηγός όφειλε να τα γνωρίζει.
Η ΕΕ να φυλάξει τα σύνορά μας
Καθώς η κατάσταση του χρέους περιορίζει τις αμυντικές δαπάνες, το ΜΕΡΑ25 θέλει «το ύψος των αμυντικών δαπανών να προσδιορίζεται από παραμέτρους, όπως το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, οι επικρατούσες γεωπολιτικές συνθήκες τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, και βέβαια η οικονομική δυνατότητα της χώρας».
Το νεαρό κόμμα, προκειμένου να μειωθεί η δαπάνη για την άμυνα θέλει να ενισχυθεί ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας για να ανακουφιστεί ο προϋπολογισμός των κρατών-μελών. Στην περίπτωση που η «ΕΕ και το ΝΑΤΟ δεν εγγυηθούν τα σύνορα της Ελλάδας» ο Βαρουφάκης προτείνει ανυπακοή και άσκηση βέτο από την Ελλάδα. Πρόκειται για αφελή θέση που εγείρει ερωτηματικά για την αντίληψή του όσον αφορά και την εθνική ασφάλεια, αλλά και τη λειτουργία των ευρωπαϊκών θεσμών.
Θυμίζουμε ότι ο Βαρουφάκης ανέθεσε τον τομέα της Άμυνας στη Σακοράφα. Αναμφίβολα, η Άμυνα απορροφά σχετικά μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού, αλλά δεν αντιμετωπίζουν όλα τα κράτη-μέλη τις ίδιες απειλές. Προφανώς, η Ολλανδία, το Βέλγιο ή η Αυστρία δεν ενδιαφέρονται να δημιουργήσουν έναν αμυντικό βραχίονα για να καλύψει την εθνική ασφάλεια της Ελλάδας. Εξ ου και η γενικότερη στάση τους στα ελληνοτουρκικά.
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ που αντιμετωπίζει στρατιωτική απειλή και αυτό είναι ένα κόστος που οι Ευρωπαίοι έχουν ξεκαθαρίσει από τη δεκαετία του 1970 ότι δεν θα το σηκώσουν. Και βέβαια είναι αδύνατο να επηρεαστεί η διαμόρφωση της Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ από ένα μικρό ελληνικό κόμμα. Ένας πειστικός τρόπος για να μην αιμορραγεί ο ελληνικός προϋπολογισμός από τις αμυντικές δαπάνες, θα ήταν να φέρει το ΜΕΡΑ25 ιδέες για την αναγέννηση της ελληνικής πολεμικής βιομηχανίας.
Κατάργηση στρατιωτική θητείας
Όσον αφορά την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία, ο Βαρουφάκης θεωρεί ότι στερείται λογικής, γι αυτό «έχει καταργηθεί σε όλες σχεδόν τις προηγμένες χώρες«. Με την κατάργηση της θητείας, «οι αξιωματικοί θα πάψουν να λειτουργούν ως παιδονόμοι φαντάρων που υπηρετούν αντίθετα στην θέλησή τους και οι ένοπλες δυνάμεις να επικεντρωθούν σε μικρότερες επίλεκτες αλλά κατά πολύ αποτελεσματικότερες μονάδες άμυνας και κρούσης». Αφού το ΜΕΡΑ25 καταργήσει την υποχρεωτική θητεία «θα δημιουργήσει παράλληλα ελκυστικές για νέους και νέες θέσεις εργασίας και εκπαίδευσης στις ένοπλες δυνάμεις ώστε να υπερκαλυφθούν οι ποσοτικές απώλειες με ποιοτικές βελτιώσεις«.
Γενικολογίες ρητορείες χωρίς αντίκρισμα! Όντως, υπάρχει μια τάση στη Δϋση για κατάργηση της θητείας και επαγγελματοποίηση των εθνικών στρατών. Στην Ελλάδα όμως, ο στρατός είναι ήδη ημιεπαγγελματικός και παρόλα αυτά η αξία μεγάλου μέρους των στελεχών ελέγχεται. Στην Κύπρο η επαγγελματοποίηση συναντάει προβλήματα. Το Ισραήλ που αντιμετωπίζει ένα σωρό απειλές –ανεξαρτήτως των ευθυνών του– συντηρεί έναν από τους ισχυρότερους στρατούς κληρωτών στον κόσμο. Θυμίζουμε ότι τις δεκαετίες 1950-70 απλοί Ισραηλινοί πολίτες ανταπεξήλθαν σαρωτικά έναντι 3-4 αντίπαλων στρατών ταυτόχρονα.
Το πρότυπο που πρέπει να έχει ο ελληνικός στρατός δεν μπορεί να είναι εκείνο ενός στρατού που έχει μηδαμινά προβλήματα με γείτονες. Αυτό που ο Βαρουφάκης θεωρεί «λειτουργία ως παιδονόμων των φαντάρων», στην πραγματικότητα είναι δαιμονοποίηση της πειθαρχίας. Στις Πλαταιές και στην Πύδνα δεν πετσοκόφτηκαν μισθοφόροι αλλά πολίτες που έγιναν οπλίτες.
Πράγματι, εκατομμύρια Έλληνες πολίτες δαπάνησαν μήνες και χρόνια από τη ζωή της για να υπηρετήσουν, γεγονός που δεν είναι ευχάριστο και πολλές φορές άχαρο. Το ιδανικότερο θα ήταν να μην υπήρχε καθόλου στρατός. Μέχρι να υιοθετήσει και η Τουρκία τον διεθνισμό-πασιφισμό του ΜΕΡΑ 25 είναι ζωτικό για την εθνική ασφάλεια καλό να υπηρετούν οι Έλληνες. Το γεγονός ότι το ΓΕΕΘΑ δεν παρέχει σοβαρή εκπαίδευση στους οπλίτες είναι μια άλλη συζήτηση, που πρέπει να γίνει.
Οι δυσκολίες της πολυμερούς διπλωματίας
Στις διεθνείς της σχέσεις, η Ελλάδα οφείλει να έχει μια «πολυ-πολική εξωτερική πολιτική. Ως αναπόσπαστο μέρος της Ευρώπης, η Ελλάδα πρέπει να δημιουργήσει σχέσεις πολιτιστικές, οικολογικές, εμπορικές/επιχειρηματικές με όλες τους λαούς του πλανήτη». Πράγματι, η πολυμερής διπλωματία είναι ορθή και επιβεβλημένη. Ωστόσο, είναι γενικόλογη και δεν λεμβάνει υπόψη τους περιορισμούς από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που υποστηρίζει ανεπιφύλακτα ο Βαρουφάκης. Πρόσφατα, το 2015 η Ελλάδα μπήκε σε περιπέτειες με τη Ρωσία εξαιτίας της, εξαιρετικά επιζήμιας για την Ελλάδα, αντιρωσικής πολιτικής της ΕΕ. Οι πρακτικές της ΕΕ οδήγησαν σε καθίζηση το εξωτερικό εμπόριο αγροτικών/αλιευτικών προϊόντων της χώρας το 2014-2015.
Στο ΜΕΡΑ25 υπάρχουν δύο σημαντικές λέξεις: Ευρώπη και Ανυπακοή. Αν η δεύτερη συναντάται δυσανάλογα περισσότερο και ο Βαρουφάκης βρισκόταν στο τιμόνι της Ελλάδας, τότε θα έρχονταν και νέες απογοητεύσεις, αντίστοιχες του 2015. Έτσι, από εκεί που ο Βαρουφάκης δηλώνει ‘περίεργος μαρξιστής’ θα καταλάβει ότι είναι ένας ‘περίεργος ευρωπαϊστής’, αλλά στα μάτια εκατομμυρίων Ελλήνων θα παραμένει αμφιλεγόμενος Έλληνας.
Προσωποκεντρικό κόμμα ειδικού σκοπού
Σίγουρα, ένα πιο εθνοκεντρικό σχετικά πρόγραμμα, όπως της ΝΔ, δεν σημαίνει ότι και θα εφαρμοστεί. Είναι αμφίβολο αν θα υιοθετούσε τη στάση που υιοθέτησε στο Μακεδονικό αν δεν υπήρχε μαζική αντίδραση και κυρίως εάν ήταν στην κυβέρνηση. Ο συνδυασμός πραγματισμού και πατριωτισμού λείπουν από το κατά τα άλλα ενδιαφέρον εγχείρημα του Βαρουφάκη.
Βάσει των παραπάνω, το ΜΕΡΑ25 δίνει αστεία σημασία στα εθνικά θέματα, τα οποία δείχνει να μην κατανοεί καν, λόγω του ανεθνικού κοσμοπολιτισμού που διέπει τον αρχηγό του. Το ΜΕΡΑ25, άλλωστε, είναι ένα προσωποκεντρικό κόμμα ειδικού σκοπού (αντιμνημονιακό). Ο Βαρουφάκης γνωρίζει ότι νεοφιλελεύθεροι, όπως ο Τάκης Μίχας, και ιδεολόγοι της πατριωτικής Αριστεράς, όπως ο Στάθης Σταυρόπουλος, τάσσονται στην ίδια πλευρά για έναν μόνο το λόγο: τον τερματισμό της κατάστασης συντήρησης του χρέους προς τους Ευρωπαίους πιστωτές. Ο Βαρουφάκης έντιμα ομολογεί ότι αυτοί οι τόσο διαφορετικοί άνθρωποι «έρχονται για να σταματήσει αυτή η διαδικασία και μετά να χτυπηθούμε, θα τσακωθούμε«.
Κλείνοντας, επειδή ο κ. Βαρουφάκης δηλώνει –και είναι– περισσότερο ευρωπαϊστής, ίσως ο παλιότερος ευρωπαϊστής Χέλμουτ Σμιτ να του επαναλάμβανε: «Ουτοπία είναι στα γερμανικά το πουθενά, και σημαίνει ποτέ. Οι ουτοπίες μπορεί να είναι χρήσιμες τουλάχιστον όσο είναι γραμμένες στο χαρτί και αναγκάζουν τον αναγνώστη να κάνει κριτική και να συλλογιστεί«. Υπό αυτή την έννοια το ΜΕΡΑ25, προς το παρόν, θα έχει να προσφέρει στη Βουλή ως αντιπολίτευση, αλλά εάν επρόκειτο ποτέ να κυβερνήσει, αρκετοί από όσους θα το ψηφίσουν θα έτρεχαν μακριά. Άλλο να έχεις τον Βαρουφάκη στη Βουλή, ως μία διαφορετική φωνή, κι άλλο να τον έχεις στο τιμόνι…
Πηγή: slpress.gr
Βαγγέλης Γεωργίου: Σχετικά με τον Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου