Μάρθα Κίσκιλα
Η εμπορία ανθρώπων είναι δυστυχώς μια «βιομηχανία» πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, που πλήττει σχεδόν όλες τις χώρες του κόσμου. Εκατομμύρια άνδρες, γυναίκες και παιδιά διακινούνται διασυνοριακά ή εντός της χώρας τους κάθε χρόνο. Εργάζονται σε νοικοκυριά, σε αγροκτήματα, σε εργοστάσια, σε βάρκες, σε ορυχεία και στους δρόμους, παρέχοντας φθηνή εργασία στις εξορύξεις, τη γεωργία, τα τρόφιμα, την ψυχαγωγία και τις βιομηχανίες σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Πολλοί από αυτούς μάλιστα μπορεί να εξαναγκάζονται σε εγκληματικές ενέργειες ή να στρατολογούνται για πολεμικές συγκρούσεις.
Στόχος των περισσότερων σωματεμπόρων είναι οι γυναίκες, καθώς το ποσοστό των θυμάτων φτάνει το 72%, ενώ η σεξουαλική εκμετάλλευση παραμένει ο νούμερο ένας λόγος για την εμπορία ανθρώπων, σύμφωνα με το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα ναρκωτικά και το έγκλημα (UNODC). Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί, ότι μεταξύ του 2004 και του 2016, ο αριθμός των παιδιών που έπεσαν θύματα trafficking υπερδιπλασιάστηκε. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ηνωμένων Εθνών κατά της εμπορίας ανθρώπων στις 30 Ιουλίου το aljazeera έκανε ένα εκτενές αφιέρωμα στα πολύπλοκα δίκτυα της απληστίας και διαφθοράς ανά τον κόσμο.
Ένα προσοδοφόρο, παράνομο εμπόριο διαφημίζεται ανοιχτά στα Μαλαισιακά κοινωνικά μέσα: Η πώληση των μωρών. Πρόκειται για το μεγαλύτερο παζάρι βρεφών που υπάρχει στον κόσμο.
Η Μαλαισία αποτελεί κόμβο, με τους αγοραστές να επιλέγουν το δικό τους μωρό με βάση το φύλο, τη φυλή και το χρώμα του δέρματος. Μερικά μωρά αγοράζονται από ζευγάρια που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν για να ξεκινήσουν μια οικογένεια. Άλλα πωλούνται σε εμπόρους και αναγκάζονται να γίνουν σκλάβοι σεξουαλικής εκμετάλλευσης, επαίτες ή «δωρητές» οργάνων.
Μάλιστα μπορεί κανείς να παραγγείλει ένα μωρό online, μέσα από δεκάδες καταλόγους «μητέρων», τις αποκαλούμενες «Bonda» που κάνουν αυτήν τη δουλειά.
Στην Ολλανδία το φαινόμενο των lover boys που με διάφορους τρόπους προσεγγίζουν έφηβες τις οποίες είτε εξαπατούν είτε τις παντρεύονται και στη συνέχεια με την υπόσχεση μιας καλύτερης ζωής τις προωθούν για σεξουαλική εκμετάλλευση, έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις.
Πολλοί είναι αυτοί που είναι αποφασισμένοι να αφαιρέσουν αυτόν τον λεκέ από την κοινότητά τους. Ωστόσο το ζήτημα γίνεται πιο πολύπλοκο σε μια χώρα όπου η πορνεία είναι νόμιμη για τους πάνω από 18 ετών και αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους κόμβους διακίνησης ανθρώπων στη Δυτική Ευρώπη.
Εδώ και δεκαετίες η εμπορία γυναικών που προορίζονταν για νύφες υπήρξε μια ακμάζουσα και κερδοφόρα επιχείρηση σε πολλά ινδικά κράτη. Στην πατριαρχική και φεουδαρχική Haryana για παράδειγμα, όπου υπάρχει έλλειψη γυναικών για γάμο, θεωρείται «φυσιολογικό» για τους άνδρες να αγοράζουν νεαρά κορίτσια που έχουν διακινηθεί από άλλα κράτη.
Δεν υπάρχουν επίσημα κυβερνητικά στοιχεία για τους αριθμούς των γυναικών που έχουν πέσει θύματα δικτύων σωματεμπορίας, αλλά πιστεύεται ότι πρόκειται για εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες και κορίτσια, ενώ πολλά από αυτά είναι κάτω από 18 ετών.
Γνωστές και ως «paros», ένας όρος που υποδηλώνει ότι μπορούν να αγοραστούν, βιάζονται τακτικά, εξαναγκάζονται σε γάμους και καταναγκαστική εργασία. Πολλές οικογένειες θεωρούν την αγορά μιας γυναίκας αποδεκτή λύση όταν δεν βρίσκουν μια ντόπια γυναίκα, ενώ δεν λείπουν και οι περιπτώσεις αγοράς μιας γυναίκας όταν η σύζυγος ενός ζευγαριού αδυνατεί να τεκνοποιήσει.
Από το 1991, μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης Siad Barre, ο εμφύλιος πόλεμος στη Σομαλία προκάλεσε ένα μεγάλο και σταθερό ρεύμα εξόδου από τη χώρα. Οι Σομαλοί τρέπονται σε φυγή τακτικά στην Υεμένη, με τις λεγόμενες «βάρκες θανάτου» και καθώς κάνουν το εξαντλητικό ταξίδι βρίσκονται στο έλεος των λαθρεμπόρων, οι οποίοι εκμεταλλεύονται τις ανθρώπινες ζωές για το κέρδος.
Ένα αβέβαιο μέλλον τους περιμένει στην Υεμένη. Συχνά ζουν σε συνθήκες φτώχειας, αγωνίζονται να βρουν δουλειά, αντιμετωπίζουν διακρίσεις και μπορούν να πέσουν θύματα εμπορίας ανθρώπων. Όσοι θέλουν να ξεφύγουν από την Υεμένη για τη Σαουδική Αραβία, θα πέσουν και πάλι στα χέρια των λαθρεμπόρων που είναι διαβόητη για να τις απαγωγές και τον βασανισμό των προσφύγων.
Το 2015, στα απομακρυσμένα νησιά της ανατολικής Ινδονησίας το φαινόμενο της σκλαβιάς άρχισε να εκτινάσεται σε τεράστια κλίμακα. Η παράνομη αλιεία στα χωρικά ύδατα της Ινδονησίας αυξήθηκε σε ακραίο επίπεδο, αλλά πολλά από τα αλιευτικά σκάφη της Ταϊλάνδης που ήταν υπεύθυνα γι 'αυτό, επιβαρύνονταν με ένα χειρότερο μυστικό. Περισσότεροι από 2.000 άνδρες ήταν υποδουλωμένοι σε αυτά κι εργάζονταν ακόμη και για μια δεκαετία χωρίς αμοιβή.
Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο έχουν κατά καιρούς προωθήσει πολιτικές για να καταστείλουν την πώληση ανθρώπινων οργάνων για μεταμοσχεύσεις. Αλλά οι απελπισμένοι παραλήπτες, οι δωρητές που δέχονται τα χρήματα και οι έμποροι έχουν διατηρήσει αυτή την παράνομη βιομηχανία πολλών εκατομμυρίων δολαρίων.
Η «άνθηση» του συγκεκριμένου εμπορίου είναι τόσο μεγάλη, που ακόμη και στις αναπτυγμένες ΗΠΑ, ικανός αριθμός συγγενών αποφεύγει την πανάκριβη ταφή των ανθρώπων του, παραχωρώντας έναντι ενός τιμήματος το άψυχο σώμα, σε εταιρείες που έχουν αναπτύξει τις δραστηριότητές τους στο ίντερνετ.
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών δημοσίευσε πρόσφατα μια έκθεση στην οποία εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η εμπορία οργάνων παραμένει σε μεγάλο βαθμό ατιμώρητη. Ζήτησε δε αυξημένη διεθνή συνεργασία για την εξάρθρωση των εγκληματικών δικτύων τα οποία διακινούν τα ανθρώπινα όργανα από κράτη κυρίως της Ασίας, της Μέσης Ανατολής ή της Αφρικής, που μαστίζονται από τον πόλεμο, την αναγκαστική μετανάστευση, την καταστροφή οικογενειακών δομών και την οικονομική ανασφάλεια.
Εκατοντάδες χιλιάδες κορίτσια και γυναίκες Ροχίνγκια έχουν εγκαταλείψει τη Μιανμάρ για να ξεφύγουν από την στρατιωτική καταστολή που ξεκίνησε το 2017. Χιλιάδες επέζησαν από βιασμό και τη σφαγή των οικογενειών τους. Στα hotspot του Μπαγκλαντές νόμιζαν ότι θα ήταν ασφαλείς. Αλλά μέσα στις σκηνές που φιλοξενούν σχεδόν ένα εκατομμύριο πρόσφυγες, γυναίκες και κορίτσια αγοράζονται και πωλούνται, ενώ πολλές βιάζονται και εκδίδονται από ανθρώπους που επιδιώκουν να τις εκμεταλλευτούν.
Στη Νιγηρία, οι άτεκνοι γάμοι θεωρούνται μερικές φορές ντροπιαστικοί ή ακόμα και αποτέλεσμα μαύρης μαγείας. Την ίδια στιγμή, οι ανύπαντρες μητέρες αποδοκιμάζονται και οι εκτρώσεις απαγορεύονται, καθώς είναι παράνομες. Αυτό βοήθησε στη δημιουργία και άνοδο κάποιων κερδοφόρων και «βρόμικων» εμπορίων.
Το ένα αφορά ένα ψεύτικο φάρμακο, το οποίο μη πιστοποιημένοι γιατροί παρέχουν σε ζευγάρια που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν, μαζί με συμβουλές και άλλες θεραπείες γονιμότητας. Αλλά μια πολύ πιο ακραία πρακτική είναι η το «baby farming», στην οποία οι κλινικές και τα ορφανοτροφεία πωλούν ανεπιθύμητα νεογέννητα σε ζευγάρια που δεν έχουν παιδιά για να βγάλουν χρήματα, χωρίς τις επίσημες διαδικασίες υιοθεσίας.
Πηγή: tvxs.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Η εμπορία ανθρώπων είναι δυστυχώς μια «βιομηχανία» πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, που πλήττει σχεδόν όλες τις χώρες του κόσμου. Εκατομμύρια άνδρες, γυναίκες και παιδιά διακινούνται διασυνοριακά ή εντός της χώρας τους κάθε χρόνο. Εργάζονται σε νοικοκυριά, σε αγροκτήματα, σε εργοστάσια, σε βάρκες, σε ορυχεία και στους δρόμους, παρέχοντας φθηνή εργασία στις εξορύξεις, τη γεωργία, τα τρόφιμα, την ψυχαγωγία και τις βιομηχανίες σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Πολλοί από αυτούς μάλιστα μπορεί να εξαναγκάζονται σε εγκληματικές ενέργειες ή να στρατολογούνται για πολεμικές συγκρούσεις.
Στόχος των περισσότερων σωματεμπόρων είναι οι γυναίκες, καθώς το ποσοστό των θυμάτων φτάνει το 72%, ενώ η σεξουαλική εκμετάλλευση παραμένει ο νούμερο ένας λόγος για την εμπορία ανθρώπων, σύμφωνα με το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα ναρκωτικά και το έγκλημα (UNODC). Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί, ότι μεταξύ του 2004 και του 2016, ο αριθμός των παιδιών που έπεσαν θύματα trafficking υπερδιπλασιάστηκε. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ηνωμένων Εθνών κατά της εμπορίας ανθρώπων στις 30 Ιουλίου το aljazeera έκανε ένα εκτενές αφιέρωμα στα πολύπλοκα δίκτυα της απληστίας και διαφθοράς ανά τον κόσμο.
Μαλαισία: Βρέφη προς πώληση
Ένα προσοδοφόρο, παράνομο εμπόριο διαφημίζεται ανοιχτά στα Μαλαισιακά κοινωνικά μέσα: Η πώληση των μωρών. Πρόκειται για το μεγαλύτερο παζάρι βρεφών που υπάρχει στον κόσμο.
Η Μαλαισία αποτελεί κόμβο, με τους αγοραστές να επιλέγουν το δικό τους μωρό με βάση το φύλο, τη φυλή και το χρώμα του δέρματος. Μερικά μωρά αγοράζονται από ζευγάρια που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν για να ξεκινήσουν μια οικογένεια. Άλλα πωλούνται σε εμπόρους και αναγκάζονται να γίνουν σκλάβοι σεξουαλικής εκμετάλλευσης, επαίτες ή «δωρητές» οργάνων.
Μάλιστα μπορεί κανείς να παραγγείλει ένα μωρό online, μέσα από δεκάδες καταλόγους «μητέρων», τις αποκαλούμενες «Bonda» που κάνουν αυτήν τη δουλειά.
Lover Boys
Στην Ολλανδία το φαινόμενο των lover boys που με διάφορους τρόπους προσεγγίζουν έφηβες τις οποίες είτε εξαπατούν είτε τις παντρεύονται και στη συνέχεια με την υπόσχεση μιας καλύτερης ζωής τις προωθούν για σεξουαλική εκμετάλλευση, έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις.
Πολλοί είναι αυτοί που είναι αποφασισμένοι να αφαιρέσουν αυτόν τον λεκέ από την κοινότητά τους. Ωστόσο το ζήτημα γίνεται πιο πολύπλοκο σε μια χώρα όπου η πορνεία είναι νόμιμη για τους πάνω από 18 ετών και αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους κόμβους διακίνησης ανθρώπων στη Δυτική Ευρώπη.
Οι «νύφες» - σκλάβες της Ινδίας
Εδώ και δεκαετίες η εμπορία γυναικών που προορίζονταν για νύφες υπήρξε μια ακμάζουσα και κερδοφόρα επιχείρηση σε πολλά ινδικά κράτη. Στην πατριαρχική και φεουδαρχική Haryana για παράδειγμα, όπου υπάρχει έλλειψη γυναικών για γάμο, θεωρείται «φυσιολογικό» για τους άνδρες να αγοράζουν νεαρά κορίτσια που έχουν διακινηθεί από άλλα κράτη.
Δεν υπάρχουν επίσημα κυβερνητικά στοιχεία για τους αριθμούς των γυναικών που έχουν πέσει θύματα δικτύων σωματεμπορίας, αλλά πιστεύεται ότι πρόκειται για εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες και κορίτσια, ενώ πολλά από αυτά είναι κάτω από 18 ετών.
Γνωστές και ως «paros», ένας όρος που υποδηλώνει ότι μπορούν να αγοραστούν, βιάζονται τακτικά, εξαναγκάζονται σε γάμους και καταναγκαστική εργασία. Πολλές οικογένειες θεωρούν την αγορά μιας γυναίκας αποδεκτή λύση όταν δεν βρίσκουν μια ντόπια γυναίκα, ενώ δεν λείπουν και οι περιπτώσεις αγοράς μιας γυναίκας όταν η σύζυγος ενός ζευγαριού αδυνατεί να τεκνοποιήσει.
Παγιδευμένοι στην Υεμένη
Από το 1991, μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης Siad Barre, ο εμφύλιος πόλεμος στη Σομαλία προκάλεσε ένα μεγάλο και σταθερό ρεύμα εξόδου από τη χώρα. Οι Σομαλοί τρέπονται σε φυγή τακτικά στην Υεμένη, με τις λεγόμενες «βάρκες θανάτου» και καθώς κάνουν το εξαντλητικό ταξίδι βρίσκονται στο έλεος των λαθρεμπόρων, οι οποίοι εκμεταλλεύονται τις ανθρώπινες ζωές για το κέρδος.
Ένα αβέβαιο μέλλον τους περιμένει στην Υεμένη. Συχνά ζουν σε συνθήκες φτώχειας, αγωνίζονται να βρουν δουλειά, αντιμετωπίζουν διακρίσεις και μπορούν να πέσουν θύματα εμπορίας ανθρώπων. Όσοι θέλουν να ξεφύγουν από την Υεμένη για τη Σαουδική Αραβία, θα πέσουν και πάλι στα χέρια των λαθρεμπόρων που είναι διαβόητη για να τις απαγωγές και τον βασανισμό των προσφύγων.
«Θαλάσσιοι» σκλάβοι
Το 2015, στα απομακρυσμένα νησιά της ανατολικής Ινδονησίας το φαινόμενο της σκλαβιάς άρχισε να εκτινάσεται σε τεράστια κλίμακα. Η παράνομη αλιεία στα χωρικά ύδατα της Ινδονησίας αυξήθηκε σε ακραίο επίπεδο, αλλά πολλά από τα αλιευτικά σκάφη της Ταϊλάνδης που ήταν υπεύθυνα γι 'αυτό, επιβαρύνονταν με ένα χειρότερο μυστικό. Περισσότεροι από 2.000 άνδρες ήταν υποδουλωμένοι σε αυτά κι εργάζονταν ακόμη και για μια δεκαετία χωρίς αμοιβή.
Εμπόριο οργάνων
Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο έχουν κατά καιρούς προωθήσει πολιτικές για να καταστείλουν την πώληση ανθρώπινων οργάνων για μεταμοσχεύσεις. Αλλά οι απελπισμένοι παραλήπτες, οι δωρητές που δέχονται τα χρήματα και οι έμποροι έχουν διατηρήσει αυτή την παράνομη βιομηχανία πολλών εκατομμυρίων δολαρίων.
Η «άνθηση» του συγκεκριμένου εμπορίου είναι τόσο μεγάλη, που ακόμη και στις αναπτυγμένες ΗΠΑ, ικανός αριθμός συγγενών αποφεύγει την πανάκριβη ταφή των ανθρώπων του, παραχωρώντας έναντι ενός τιμήματος το άψυχο σώμα, σε εταιρείες που έχουν αναπτύξει τις δραστηριότητές τους στο ίντερνετ.
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών δημοσίευσε πρόσφατα μια έκθεση στην οποία εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η εμπορία οργάνων παραμένει σε μεγάλο βαθμό ατιμώρητη. Ζήτησε δε αυξημένη διεθνή συνεργασία για την εξάρθρωση των εγκληματικών δικτύων τα οποία διακινούν τα ανθρώπινα όργανα από κράτη κυρίως της Ασίας, της Μέσης Ανατολής ή της Αφρικής, που μαστίζονται από τον πόλεμο, την αναγκαστική μετανάστευση, την καταστροφή οικογενειακών δομών και την οικονομική ανασφάλεια.
Το εμπόριο των Ροχίνγκια
Εκατοντάδες χιλιάδες κορίτσια και γυναίκες Ροχίνγκια έχουν εγκαταλείψει τη Μιανμάρ για να ξεφύγουν από την στρατιωτική καταστολή που ξεκίνησε το 2017. Χιλιάδες επέζησαν από βιασμό και τη σφαγή των οικογενειών τους. Στα hotspot του Μπαγκλαντές νόμιζαν ότι θα ήταν ασφαλείς. Αλλά μέσα στις σκηνές που φιλοξενούν σχεδόν ένα εκατομμύριο πρόσφυγες, γυναίκες και κορίτσια αγοράζονται και πωλούνται, ενώ πολλές βιάζονται και εκδίδονται από ανθρώπους που επιδιώκουν να τις εκμεταλλευτούν.
«Baby farming» στην Νιγηρία
Στη Νιγηρία, οι άτεκνοι γάμοι θεωρούνται μερικές φορές ντροπιαστικοί ή ακόμα και αποτέλεσμα μαύρης μαγείας. Την ίδια στιγμή, οι ανύπαντρες μητέρες αποδοκιμάζονται και οι εκτρώσεις απαγορεύονται, καθώς είναι παράνομες. Αυτό βοήθησε στη δημιουργία και άνοδο κάποιων κερδοφόρων και «βρόμικων» εμπορίων.
Το ένα αφορά ένα ψεύτικο φάρμακο, το οποίο μη πιστοποιημένοι γιατροί παρέχουν σε ζευγάρια που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν, μαζί με συμβουλές και άλλες θεραπείες γονιμότητας. Αλλά μια πολύ πιο ακραία πρακτική είναι η το «baby farming», στην οποία οι κλινικές και τα ορφανοτροφεία πωλούν ανεπιθύμητα νεογέννητα σε ζευγάρια που δεν έχουν παιδιά για να βγάλουν χρήματα, χωρίς τις επίσημες διαδικασίες υιοθεσίας.
Πηγή: tvxs.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
θλιβερές ιστορίες... που μόνο ένα ΑΛ ΤΖΑΤΖΙΡΑ... ΔΙΈΔΩΣΕ
ΑπάντησηΔιαγραφή