Του Απόστολου Αποστολόπουλου
Η Γερμανίδα, πρώην υπουργός Άμυνας και νυν αντικαταστάτης του Γιούνκερ στην Προεδρία της Κομισιόν κ. Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, δήλωσε αιφνιδίως στις αρχές της βδομάδας ότι δεν μπορούμε να αφήσουμε να μας κλέψουν τη γλώσσα μας «και τον (ευρωπαϊκό) τρόπο ζωής μας». Η κ. Πρόεδρος δεν κατονόμασε τον κλέφτη, αλλά σχεδόν όλοι έστρεψαν το βλέμμα προς την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Και θυμήθηκαν την κουβέντα που αποδίδεται στον Κίσσινγκερ, ο οποίος έλεγε ότι για να υποταχθούμε εμείς, οι ατίθασοι Έλληνες, πρέπει να υπονομευθεί η γλώσσα και οι ρίζες του πολιτισμού μας. Όπως κι έγινε. Τώρα νιώθει τις ίδιες απειλές η βασίλισσα της ΕΕ, η Γερμανία.
Βασιλείς και πληβείοι, Γερμανοί και Έλληνες, Ευρωπαίοι κι οι δύο, στην «ίδια» μοίρα. Στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου αστείο. Οι Γερμανοί φοβούνται, χωρίς ακόμα να το λένε ανοιχτά, ότι η λογική Κίσσινγκερ, θα εφαρμοστεί σ’ αυτούς, ότι θα τους ληστέψουν γλώσσα και "τρόπο ζωής", θα τους επιβάλλουν όσα έκαναν και κάνουν αυτοί στους Έλληνες με τη χρεοκοπία και τα Μνημόνια.
Οι ίδιες οι ΗΠΑ έχουν ζόρια: Στη Συρία δεν έγιναν ρεζίλι μόνο και μόνο επειδή ο Πούτιν πολιτεύεται με προοπτική συμφωνίες αλά Τούρκα, «καζάν-καζάν», με τις ΗΠΑ, εδραιώνοντας τη θέση υπερδύναμης της Ρωσίας. Οι σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας είναι ψυχρές και δεν διαφαίνεται χαραμάδα νίκης της Αμερικής στον οικονομικό-εμπορικό πόλεμο που εξελίσσεται.
Το Ιράν αντιστέκεται στις σκληρές αμερικανικές κυρώσεις, και ο Μαδούρο αντέχει. Η Βόρεια Κορέα όχι μόνο δεν υπέκυψε στις απειλές αλλά κάνει δοκιμές "άγνωστων" πυραύλων και κανείς δεν μιλάει. Η τελευταία φορά που πολέμησαν οι ΗΠΑ (και έχασαν) ήταν στο Βιετνάμ, πριν από πενήντα χρόνια. Έκτοτε επί 18 χρόνια μάχονται στο Αφγανιστάν αλλά νίκη γιοκ. Η τελευταία γραμμή άμυνας των ΗΠΑ είναι η Ευρώπη, εφαλτήριο προς τη Ρωσία, τη Μέση Ανατολή και, βαθύτερα, την Κίνα. Αν οι ΗΠΑ χάσουν την Ευρώπη θα πρέπει να αντιμετωπίσουν μόνες την Κίνα με τις πλάτες ακάλυπτες ή και εχθρικές. Το ρίσκο είναι ασήκωτο.
Η στρατηγική που αναπτύσσουν οι ΗΠΑ, ήδη προ Τραμπ, είναι απλή: Καταστρέφουν όποιον αντίπαλο μπορούν, συνήθως μικρούς και στρατιωτικά αδύναμους π.χ. Ιράκ και Λιβύη. Όταν αυτό δεν είναι εφικτό σχεδιάζουν τη διάβρωση της κοινωνίας στον πυρήνα της ύπαρξής της, στην οικογένεια. Στόχος είναι: Όχι ανθεκτικά έθνη-κράτη, όχι δομημένες κοινωνίες. Προβολή με όλα τα ΜΜΕ κουλτούρας χαλαρών ηθών, ώστε η κοινωνία να γίνει πολτός, η διαφθορά τρόπος ζωής και ο εκβιασμός να γίνει μόνιμος τρόπος ελέγχου. Ναι στην αποεθνοποίηση εν ονόματι του αντιεθνικισμού. Εμείς ξέρουμε ότι χωρίς το στήριγμα της οικογένειας θα είχαμε διαλυθεί.
Ωστόσο τα ίδια διαλυτικά όπλα και για τους ίδιους λόγους, πλεονεξίας, αρπαγής και εξουσίας, χρησιμοποιούν και οι κορυφαίες, απάτριδες, ελίτ του Δυτικού Κόσμου εναντίον όλων των «υποδεέστερων», των «ανήσυχων» πληβείων, των ανυπάκουων επαρχιακών ελίτ και των εθνών-κρατών, συμπεριλαμβανομένων των ίδιων των ΗΠΑ. Είναι η αόρατη αλλά πανίσχυρη ελίτ που ζει στα ομιχλώδη ύψη του Ολύμπου και ίχνη της φωτίζονται μόνο συμπτωματικά και στιγμιαία από ατυχήματα, π.χ. συλλήψεις και περίεργους θανάτους, όπως του δισεκατομμυριούχου Επστάϊν, ή κινηματογραφικές ταινίες όπως τα «Τα μάτια ερμητικά κλειστά» του Κιούμπρικ.
Τα κατεστημένα ΜΜΕ της Δύσης έχουν αποκρύψει ότι η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ, η FED, απειλεί με παγκόσμιο κραχ με στόχο να χάσει ο Τραμπ τις επόμενες εκλογές. Σημειώνουμε ότι η FED δεν είναι κρατική τράπεζα, όπως οι ομοειδείς των άλλων κρατών. Οι μέτοχοι είναι ιδιώτες-μέλη της ανώτατης ελίτ. Για να το πετύχει αρκεί να αυξήσει, την κατάλληλη στιγμή, τα επιτόκια δανεισμού, με επακόλουθο κραχ στις ΗΠΑ και εκδίωξη του Τραμπ κλωτσηδόν. Υπολογίζεται ότι θα ακολουθήσουν χρεοκοπίες τραπεζών στην Ιταλία, Γαλλία ακόμα και στη Γερμανία με πτώχευση της Ντόϊτσε Μπανκ, οπότε οι δηλώσεις της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, αποκτούν το πλήρες νόημά τους.
Ο πρόεδρος του παραρτήματος της FED στη Νέα Υόρκη Μπ. Ντούντλεϊ δήλωσε πέρυσι ότι «η επανεκλογή Τραμπ συνιστά χωρίς αμφιβολία κίνδυνο για την αμερικανική και την παγκόσμια οικονομία» και πρόσθεσε ότι η Τράπεζα θα πρέπει να εξετάσει τη θέση της. Ο Τραμπ είχε δηλώσει προ μηνών ότι «σκέπτεται» να αντικαταστήσει τον πρόεδρο της FED, αλλά δεν το επανέλαβε.
Η σύγκρουση στο εσωτερικό των ΗΠΑ είναι άγρια, ανελέητη, και αμφίβολης έκβασης. Για παράδειγμα, μόλις ο Τραμπ έδιωξε τον σκληροπυρηνικό Μπόλτον ακολούθησε η επίθεση στην Aramco και η (στιγμιαία) αναταραχή περί το πετρέλαιο. Ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο έριξε αμέσως την ευθύνη της επίθεσης στο Ιράν και έσπευσαν να τον επιβεβαιώσουν, χωρίς στοιχεία, οι μυστικές υπηρεσίες, οι ίδιες που υποστήριζαν ότι ο Σαντάμ έχει όπλα μαζικής καταστροφής, αλλά δεν τα βρήκαν ποτέ. Ο Τραμπ υποχρεώθηκε να ματαιώσει τη συνάντηση που προγραμμάτιζε με τον πρόεδρο του Ιράν Ροχανί στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Ίσως ο επόμενος που θα φύγει κλωτσηδόν να είναι ο Πομπέο.
Επιμύθιο: Η μοιρολατρία ότι στην Ελλάδα μπορεί να γίνει μόνο ό,τι θέλουν οι ΗΠΑ, όταν και αν το θέλουν, είναι λάθος. Θα ήταν, ωστόσο, μεγαλύτερο λάθος να αγνοηθούν. Σχέση αμοιβαίου οφέλους, κατ’ αναλογία μεγέθους και ισχύος, θα μπορούσε να υπάρξει μόνο με συνολική αλλαγή αντιλήψεων για το ύφος και το ήθος της εξουσίας, από την ηγεσία και την κοινωνία. Παρ’ τ’ αυγό και κούρευτο, δηλαδή...
Πηγή: slpress.gr
Απόστολος Αποστολόπουλος: Σχετικά με τον Συντάκτη
Η Γερμανίδα, πρώην υπουργός Άμυνας και νυν αντικαταστάτης του Γιούνκερ στην Προεδρία της Κομισιόν κ. Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, δήλωσε αιφνιδίως στις αρχές της βδομάδας ότι δεν μπορούμε να αφήσουμε να μας κλέψουν τη γλώσσα μας «και τον (ευρωπαϊκό) τρόπο ζωής μας». Η κ. Πρόεδρος δεν κατονόμασε τον κλέφτη, αλλά σχεδόν όλοι έστρεψαν το βλέμμα προς την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Και θυμήθηκαν την κουβέντα που αποδίδεται στον Κίσσινγκερ, ο οποίος έλεγε ότι για να υποταχθούμε εμείς, οι ατίθασοι Έλληνες, πρέπει να υπονομευθεί η γλώσσα και οι ρίζες του πολιτισμού μας. Όπως κι έγινε. Τώρα νιώθει τις ίδιες απειλές η βασίλισσα της ΕΕ, η Γερμανία.
Βασιλείς και πληβείοι, Γερμανοί και Έλληνες, Ευρωπαίοι κι οι δύο, στην «ίδια» μοίρα. Στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου αστείο. Οι Γερμανοί φοβούνται, χωρίς ακόμα να το λένε ανοιχτά, ότι η λογική Κίσσινγκερ, θα εφαρμοστεί σ’ αυτούς, ότι θα τους ληστέψουν γλώσσα και "τρόπο ζωής", θα τους επιβάλλουν όσα έκαναν και κάνουν αυτοί στους Έλληνες με τη χρεοκοπία και τα Μνημόνια.
Οι ίδιες οι ΗΠΑ έχουν ζόρια: Στη Συρία δεν έγιναν ρεζίλι μόνο και μόνο επειδή ο Πούτιν πολιτεύεται με προοπτική συμφωνίες αλά Τούρκα, «καζάν-καζάν», με τις ΗΠΑ, εδραιώνοντας τη θέση υπερδύναμης της Ρωσίας. Οι σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας είναι ψυχρές και δεν διαφαίνεται χαραμάδα νίκης της Αμερικής στον οικονομικό-εμπορικό πόλεμο που εξελίσσεται.
Το Ιράν αντιστέκεται στις σκληρές αμερικανικές κυρώσεις, και ο Μαδούρο αντέχει. Η Βόρεια Κορέα όχι μόνο δεν υπέκυψε στις απειλές αλλά κάνει δοκιμές "άγνωστων" πυραύλων και κανείς δεν μιλάει. Η τελευταία φορά που πολέμησαν οι ΗΠΑ (και έχασαν) ήταν στο Βιετνάμ, πριν από πενήντα χρόνια. Έκτοτε επί 18 χρόνια μάχονται στο Αφγανιστάν αλλά νίκη γιοκ. Η τελευταία γραμμή άμυνας των ΗΠΑ είναι η Ευρώπη, εφαλτήριο προς τη Ρωσία, τη Μέση Ανατολή και, βαθύτερα, την Κίνα. Αν οι ΗΠΑ χάσουν την Ευρώπη θα πρέπει να αντιμετωπίσουν μόνες την Κίνα με τις πλάτες ακάλυπτες ή και εχθρικές. Το ρίσκο είναι ασήκωτο.
Η στρατηγική που αναπτύσσουν οι ΗΠΑ, ήδη προ Τραμπ, είναι απλή: Καταστρέφουν όποιον αντίπαλο μπορούν, συνήθως μικρούς και στρατιωτικά αδύναμους π.χ. Ιράκ και Λιβύη. Όταν αυτό δεν είναι εφικτό σχεδιάζουν τη διάβρωση της κοινωνίας στον πυρήνα της ύπαρξής της, στην οικογένεια. Στόχος είναι: Όχι ανθεκτικά έθνη-κράτη, όχι δομημένες κοινωνίες. Προβολή με όλα τα ΜΜΕ κουλτούρας χαλαρών ηθών, ώστε η κοινωνία να γίνει πολτός, η διαφθορά τρόπος ζωής και ο εκβιασμός να γίνει μόνιμος τρόπος ελέγχου. Ναι στην αποεθνοποίηση εν ονόματι του αντιεθνικισμού. Εμείς ξέρουμε ότι χωρίς το στήριγμα της οικογένειας θα είχαμε διαλυθεί.
Απάτριδες ελίτ
Ωστόσο τα ίδια διαλυτικά όπλα και για τους ίδιους λόγους, πλεονεξίας, αρπαγής και εξουσίας, χρησιμοποιούν και οι κορυφαίες, απάτριδες, ελίτ του Δυτικού Κόσμου εναντίον όλων των «υποδεέστερων», των «ανήσυχων» πληβείων, των ανυπάκουων επαρχιακών ελίτ και των εθνών-κρατών, συμπεριλαμβανομένων των ίδιων των ΗΠΑ. Είναι η αόρατη αλλά πανίσχυρη ελίτ που ζει στα ομιχλώδη ύψη του Ολύμπου και ίχνη της φωτίζονται μόνο συμπτωματικά και στιγμιαία από ατυχήματα, π.χ. συλλήψεις και περίεργους θανάτους, όπως του δισεκατομμυριούχου Επστάϊν, ή κινηματογραφικές ταινίες όπως τα «Τα μάτια ερμητικά κλειστά» του Κιούμπρικ.
Τα κατεστημένα ΜΜΕ της Δύσης έχουν αποκρύψει ότι η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ, η FED, απειλεί με παγκόσμιο κραχ με στόχο να χάσει ο Τραμπ τις επόμενες εκλογές. Σημειώνουμε ότι η FED δεν είναι κρατική τράπεζα, όπως οι ομοειδείς των άλλων κρατών. Οι μέτοχοι είναι ιδιώτες-μέλη της ανώτατης ελίτ. Για να το πετύχει αρκεί να αυξήσει, την κατάλληλη στιγμή, τα επιτόκια δανεισμού, με επακόλουθο κραχ στις ΗΠΑ και εκδίωξη του Τραμπ κλωτσηδόν. Υπολογίζεται ότι θα ακολουθήσουν χρεοκοπίες τραπεζών στην Ιταλία, Γαλλία ακόμα και στη Γερμανία με πτώχευση της Ντόϊτσε Μπανκ, οπότε οι δηλώσεις της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, αποκτούν το πλήρες νόημά τους.
Ο πρόεδρος του παραρτήματος της FED στη Νέα Υόρκη Μπ. Ντούντλεϊ δήλωσε πέρυσι ότι «η επανεκλογή Τραμπ συνιστά χωρίς αμφιβολία κίνδυνο για την αμερικανική και την παγκόσμια οικονομία» και πρόσθεσε ότι η Τράπεζα θα πρέπει να εξετάσει τη θέση της. Ο Τραμπ είχε δηλώσει προ μηνών ότι «σκέπτεται» να αντικαταστήσει τον πρόεδρο της FED, αλλά δεν το επανέλαβε.
Η σύγκρουση στο εσωτερικό των ΗΠΑ είναι άγρια, ανελέητη, και αμφίβολης έκβασης. Για παράδειγμα, μόλις ο Τραμπ έδιωξε τον σκληροπυρηνικό Μπόλτον ακολούθησε η επίθεση στην Aramco και η (στιγμιαία) αναταραχή περί το πετρέλαιο. Ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο έριξε αμέσως την ευθύνη της επίθεσης στο Ιράν και έσπευσαν να τον επιβεβαιώσουν, χωρίς στοιχεία, οι μυστικές υπηρεσίες, οι ίδιες που υποστήριζαν ότι ο Σαντάμ έχει όπλα μαζικής καταστροφής, αλλά δεν τα βρήκαν ποτέ. Ο Τραμπ υποχρεώθηκε να ματαιώσει τη συνάντηση που προγραμμάτιζε με τον πρόεδρο του Ιράν Ροχανί στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Ίσως ο επόμενος που θα φύγει κλωτσηδόν να είναι ο Πομπέο.
Επιμύθιο: Η μοιρολατρία ότι στην Ελλάδα μπορεί να γίνει μόνο ό,τι θέλουν οι ΗΠΑ, όταν και αν το θέλουν, είναι λάθος. Θα ήταν, ωστόσο, μεγαλύτερο λάθος να αγνοηθούν. Σχέση αμοιβαίου οφέλους, κατ’ αναλογία μεγέθους και ισχύος, θα μπορούσε να υπάρξει μόνο με συνολική αλλαγή αντιλήψεων για το ύφος και το ήθος της εξουσίας, από την ηγεσία και την κοινωνία. Παρ’ τ’ αυγό και κούρευτο, δηλαδή...
Πηγή: slpress.gr
Απόστολος Αποστολόπουλος: Σχετικά με τον Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου