Γιάννης Περάκης
Η κυβέρνηση έπαιξε «καθοριστικό» ρόλο ως «τουρίστρια» ή ως «γλάστρα» (αν προτιμάτε), κατά την διάρκεια της συνεδρίασης, για να εκδοθεί το κοινό ανακοινωθέν της συμφωνίας του Γιούρογκρουπ. Παρά την προσπάθεια ωραιοποίησης τις «συμφωνίας» η κυβέρνηση ψευδολογεί.
Σύμφωνα με τον κ. Σταϊκούρα: Το πρώτο, ήταν ότι το Eurogroup κατάφερε να φτάσει σε συμφωνία, κάτι που δεν ήταν δεδομένο, το δεύτερο, ήταν η απόφαση για το πακέτο μέτρων ενίσχυσης της οικονομίας ύψους 540 δισ. ευρώ και το τρίτο, το κείμενο περιλαμβάνει σαφείς αναφορές για την μετα-κορωνοϊό εποχή, για το δημοσιονομικό πολυετές πλαίσιο και πως θα κατανεμηθούν οι πόροι αλλά και το πιο σημαντικό, για το ταμείο «αλληλεγγύης». Δυστυχώς τον προσγειώνει στην πραγματικότητα, σε άρθρο της στο protothema.gr, η επικεφαλής της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία ανέφερε πως τα «δις. και τα τρις. που ξοδεύουμε σήμερα για να αποτρέψουμε μια μεγαλύτερη καταστροφή είναι μια επένδυση για τη μελλοντική μας προστασία και θα δεσμεύσουν πολλές γενιές.
Το νέο μνημόνιο είναι προ των πυλών. Ο σκοπός του κειμένου είναι η επόμενη ημέρα να μας βρει όσο το δυνατόν έτοιμους με επεξεργασμένες προτάσεις για την ανασυγκρότηση της Ελληνικής οικονομίας. Αυτός ήταν ο στόχος των τριών προηγούμενων κειμένων. Τα κείμενα αυτά ήταν τα εξής:
Στο παρόν θα αναπτυχθεί μόνο ο λόγος της ζημιάς που θα υποστεί, ο Ελληνικός Τουρισμός, που το 2019 έκλεισε με έσοδα περίπου 18 δις.
Οι Εξελίξεις στα Βασικά Μεγέθη της Ελληνικής Ξενοδοχίας 2019. Παρατηρήσεις για την πορεία του τουρισμού στην Ελλάδα, το 2019:
Η ζημία που θα υποστεί ο Ελληνισμός τουρισμός λόγω της επιδημίας θα είναι περίπου 18 δις. επί 71% (λόγω εποχικότητας) 13 δις.
Με περισσότερα από 16.000 χιλιόμετρα ακτογραμμής, πάνω από 6.000 νησιά, και με εδραιωμένη πλέον θέση στην παγκόσμια αγορά τουρισμού, η Ελλάδα παρουσιάζει εξαιρετικές επιδόσεις ανάπτυξης στον συγκεκριμένο κλάδο.
A1) Θεωρητική ανάλυση του Τουρισμού στην καπιταλιστική ανάπτυξη: Ο τουρισμός σήμερα είναι «βιομηχανία», παραγωγή ενός προϊόντος κατανάλωσης της μάζας, που προσπαθεί να ικανοποιήσει την ανάγκη του εργαζομένου για διασκέδαση στον ελεύθερο χρόνο του. Η τουριστική βιομηχανία έχει επέμβει πάνω στο έδαφος που το μετασχημάτισε σε εμπόρευμα και προκάλεσε φαινόμενα με χαρακτήρα οικονομικοκοινωνικό. Τα οικονομικά φαινόμενα φαίνονται στην αύξηση της τιμής της γης, εκεί που εμφανίζονται τουριστικά ενδιαφέροντα. Έτσι γίνεται το καλό εμπόρευμα γιατί προσφέρει μεγαλύτερο εισόδημα όταν χρησιμοποιείται για τουριστικές εγκαταστάσεις, παράδειγμα η παραλία από το Φάληρο μέχρι το Σούνιο.
Οι επιδράσεις κοινωνικού χαρακτήρα φαίνονται στην αλλαγή της απασχόλησης των κατοίκων διαφόρων περιοχών, από την απασχόληση στην γεωργία, κτηνοτροφία και αλιεία πέρασαν στην απασχόληση με τον τουρισμό. Οι αιτίες που συμβάλουν στην ανάπτυξη του τουριστικού φαινομένου έχουν χαρακτήρα υποκειμενικό όπως η ανάγκη του ανθρώπου για αλλαγή περιβάλλοντος, η επιθυμία του να γνωρίσει διαφορετικούς τρόπους ζωής, καινούργιους ανθρώπους, την ιστορία και τις συνήθειες άλλων λαών, ενώ οι αντικειμενικές αιτίες είναι η αύξηση του κατά κεφαλήν εισοδήματος, η καλυτέρευση των συγκοινωνιών, η καλυτέρευση των αποδοχών και το δικαίωμα ελευθέρου χρόνου των εργαζομένων, η απλοποίηση των τυπικών διαδικασιών για τους τουρίστες, διάφορες διευκολύνσεις στις πληρωμές, η αύξηση του πληθυσμού η αύξηση του μέσου όρου ζωής και η αλλαγή νοοτροπίας.
A2) Τύποι των τουριστικών επιχειρήσεων και λειτουργίες τους. Η λειτουργία της τουριστικής βιομηχανίας σε δύο στοιχεία: στις μεγάλες επιχειρήσεις και τους Tours Operators.Υπάρχουν 4 τύποι επιχειρήσεων: Οι πολυεθνικές, οι μεγάλες εθνικές τουριστικές επιχειρήσεις, οι μικρές επιχειρήσεις και μικρές οικογενειακού επιπέδου επιχειρήσεις.
Όσον αφορά τα Ελληνικά πρακτορεία ταξιδίων και δεν είναι τίποτε άλλο από αντιπρόσωποι των με-γάλων διεθνών πρακτορείων και χαρακτηρίζονται από την διαίρεση σε πολλά μικρά πρακτορεία που αντιμετωπίζουν μεγάλο συναγωνισμό και έλλειψη συνεργασίας. Οι Tours Operators είναι επιχειρήσεις με συγκεντρωμένα κεφάλαια, παρουσιάζονται στην Ευρώπη 1960 και δημιουργούν μονοπώλια που ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος του τουριστικού εμπορίου.
A3) Το εργατικό δυναμικό: Το μεγαλύτερο μέρος του εργατικού δυναμικού που απασχολείται με τον τουρισμό απορροφάται από τα ξενοδοχεία. Το τουριστικό φαινόμενο είναι εποχιακό, δεν προσφέρει σιγουριά στον εργαζόμενο και λύνει μόνον ένα μικρό ποσοστό του προβλήματος της ανεργίας και της μετανάστευσης. Οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις χωρίζονται σε 2 κατηγορίες στους μόνιμους και σε εκείνους που εργάζονται κατά την περίοδο του καλοκαιριού. Τα τουριστικά επαγγέλματα δεν είναι κατοχυρωμένα και οι επιχειρηματίες προτιμούν το ανειδίκευτο προσωπικό για λόγους καθαρά οικονομικούς, ενώ παράλληλα προσπαθούν να το περιορίσουν σε αριθμό όσο το δυνατόν περισσότερο.
Στην αιχμή της τουριστικής περιόδου του 2018, μόνο μέσω της εργασίας στα καταλύματα και στην εστίαση (411.000 εργαζόμενοι), συνέβαλε στο 16,7% της απασχόλησης και συνολικά (άμεσα και έμμεσα) μεταξύ 36,7% και 44,2%. Στα στατιστικά στοιχεία της δυναμικότητας των καταλυμάτων αλλά και της απασχόλησης εμφανίζεται στον Πίνακα-1:
Τα στοιχεία ως προς την δυναμικότητα των καταλυμάτων αλλά και της αύξησης της απασχόλησης to 2019, αποτυπώνονται στο Πίνακα-2:
A4) Διάρθρωση των τουριστικών πόλεων και παραλιακά μοντέλα: Στα μεγάλα αστικά κέντρα,με την ανάπτυξη της τουριστικής βιομηχανίας,παρατηρήθηκε η αύξηση μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων Α’ κατηγορίας που κτίσθηκαν χωρίς σχεδόν κανένα αρχιτεκτονικό ή πολεοδομικό περιορισμό, προκάλεσαν δε γρήγορη ανάπτυξη της γύρω περιοχής τους και αύξηση τιμών των οικοπέδων. Άλλο φαινόμενο που παρουσιάστηκε είναι τα τουριστικά χωριά. Ακόμα σε περιοχές με μικρή τουριστική κίνηση οι επιχειρήσεις οικογενειακού επιπέδου εξαπλώνονται ταχύτατα τόσο οριζόντια όσο και κάθετα.
A5) Προϋποθέσεις Βιώσιμης Τουριστικής Ανάπτυξης: Η οικονομική ευμάρεια που διαθέτει ένα αυξανόμενο ποσοστό κατοίκων του πλανήτη μας, η ανάπτυξη των μέσων μαζικής μεταφοράς και των μέσων ενημέρωσης είναι μερικοί από τους παράγοντες που συνεισφέρουν στην ανάδειξη του τουρισμού ως ενός από τους πιο ισχυρούς και ραγδαία αναπτυσσόμενους οικονομικούς τομείς της παγκόσμιας κοινωνίας του 21 ου αιώνα. Η τουριστική βιομηχανία αντλεί την δύναμή της από εύθραυστες πηγές όπως το περιβάλλον, η ιστορία και ο πολιτισμός και συχνά χαρακτηρίζεται ως νόμισμα με δύο όψεις.
Από τη μία, συνεισφέρει στην οικονομική άνθιση μιας περιοχής δημιουργώντας θέσεις εργασίας και εισροή συναλλάγματος ενώ από την άλλη, είναι παράγοντας περιβαλλοντικών και κοινωνικών επιβαρύνσεων που συχνά εμποδίζουν την ομαλή λειτουργία της τοπικής κοινωνίας και του τοπικού τουρισμού. Παραδείγματα από την παγκόσμια πραγματικότητα δείχνουν ότι η άκρατη, η ασχεδίαστη ή η λανθασμένη ανάπτυξη του τουρισμού επιφέρει, βραχυπρόθεσμα, γρήγορα οικονομικά οφέλη καταλήγοντας ωστόσο, μακροπρόθεσμα, σε χαμηλής ποιότητας τουριστική δραστηριότητα.
Αρκετοί διεθνείς οργανισμοί σχετικοί με τον τουρισμό, το περιβάλλον και τον πολιτισμό (Π.Ο.Τ, UNEP UNESCO κ.λ.π.) προτείνουν ως διέξοδο από τα παραπάνω προβλήματα, κάθε είδους τουριστική δραστηριότητα να σχεδιάζεται, να διευθύνεται και να αναπτύσσεται ώστε:
A6) Εκπαίδευση: Η άρτια επαγγελματική κατάρτιση όχι μόνο των διευθυντικών στελεχών του τουρισμού αλλά όλων όσων απασχολούνται σε αυτόν, συνεισφέρει στην καλύτερη προσφορά τουριστικών υπηρεσιών και στην ανταγωνιστικότητα του τουριστικού προϊόντος. Επιπλέον, ο εμπλουτισμός των επαγγελματικών εκπαιδευτικών ή επιμορφωτικών προγραμμάτων με θέματα που αφορούν τις έννοιες, τα κριτήρια, τα οφέλη, και τις πρακτικές του βιώσιμου τουρισμού βοηθά τους ανθρώπους που ασχολούνται με αυτόν να προβληματιστούν, να αναζητήσουν τους παράγοντες που συνεισφέρουν στην βιωσιμότητα του τουριστικού προϊόντος και να κατανοήσουν σε βάθος τις διαφορετικές πρακτικές μεταξύ μαζικού τουρισμού και εναλλακτικών τουριστικών μοντέλων (αγροτουρισμός, οικοτουρισμός, ιστορικός τουρισμός, πολιτισμικός τουρισμός, θρησκευτικός τουρισμός κλπ). Μερικά από τα γενικά θέματα μιας τέτοιας εκπαίδευσης-επιμόρφωσης μπορούν να είναι:
A7) Ποιότητα: Η διατήρηση του κύρους του τουριστικού προϊόντος κάθε περιοχής γίνεται όλο και δυσκολότερη στα πλαίσια του συνεχώς αυξανόμενου ανταγωνισμού σε διεθνές επίπεδο. Η προσφορά ποιοτικού τουρισμού που εξασφαλίζει την προστασία των τουριστικών πηγών και ικανοποιεί τις επιθυμίες των επισκεπτών και των μονίμων κατοίκων πρέπει να είναι κύριο μέλημα όλων των φορέων (δημόσιων και ιδιωτικών) που σχεδιάζουν και διευθύνουν την τουριστική ανάπτυξη μιας περιοχής με στόχο την βιωσιμότητά της.
Η έννοια ποιοτικός τουρισμός δεν ταυτίζεται απαραίτητα με την έννοια πολυτελής-ακριβός τουρισμός. Αναφέρεται στο είδος τουριστικής δραστηριότητας η οποία προστατεύει τις τουριστικές πηγές, προσελκύει τουρίστες που σέβονται την τοπική κοινωνία και το περιβάλλον της και προσφέρει τουριστικά αξιοθέατα, ανέσεις και υπηρεσίες που ανταποκρίνονται στην αξία των χρημάτων που δαπανώνται γι’ αυτά. Τουριστικές περιοχές που επιθυμούν την μακροχρόνια σταθερή ζήτηση του προϊόντος τους:
A8) Είδη Τουρισμού:
Α9) Τά προβλήµατα του ελληνικού τουρισµού: Στην Ελλάδα, παρά την αδιαµφισβήτητη συµβολή του τουρισµού στην οικονοµική και κοινωνική της ανάπτυξη και τη σχετικά καλή εικόνα που παρουσιάζει διαχρονικά η εξέλιξη της τουριστικής κίνησης η τουριστική βιοµηχανία παρουσιάζει σήµερα συµπτώµατα κόπωσης. Η απουσία στρατηγικού αναπτυξιακού σχεδιασµού ανέδειξε τη χώρα σε προορισµό χαµηλών και µεσαίων εισοδηµάτων µε µονοδιάστατο τουριστικό προϊόν µέτριας ποιότητας, σχετικά υψηλού κόστους και µε τιµή η οποία κυρίως λόγω σταθερότητας του ευρώ, αδυνατεί να προσαρµοστεί στα πλαίσια του διεθνούς και µεσογειακού τουριστικού ανταγωνισµού. Ως αποτέλεσµα του στρεβλού αναπτυξιακού µοντέλου της µεταπολεµικής περιόδου, ο ελληνικός τουρισµός δεν έχει κατορθώσει να επιλύσει σηµαντικά διαρθρωτικά προβλήµατα, τα κυριότερα από τα οποία είναι:
Η Ελλάδα, έχει πολλές δυνατότητες να ενισχύσει τη θέση της στη διεθνή τουριστική αγορά, εκµεταλλευόµενη τα συγκριτικά της πλεονεκτήµατα όπως, τους ιδιαίτερους τουριστικούς φυσικούς και πολιτιστικούς πόρους που υπάρχουν αναξιοποίητοι σε κάθε περιφέρεια και την κάνουν να ξεχωρίζει από τους άλλους µεσογειακούς προορισµούς. Η ανταγωνιστικότητα των τουριστικών προορισµών και των τουριστικών επιχειρήσεων µπορεί ακόµη να αναβαθµισθεί µε την υιοθέτηση και χρήση των νέων τεχνολογιών. Στη νέα τουριστική πραγµατικότητα του διαδικτύου και των νέων τεχνολογιών πληροφόρησης και επικοινωνίας, διαµορφώνονται νέοι τρόποι λειτουργίας της τουριστικής βιοµηχανίας που βασίζονται στην αξιοποίηση των νέων εργαλείων και εφαρµογών του κοινωνικού διαδικτύου (blogs, podcasts, wikis, Facebook, Twitter, YouTube κλπ).
Α10) Ανάλυση των προβλημάτων του ελληνικού τουρισμού. Σχεδιασμός-Εργα-Προβλήματα:
Άμεσες ενέργειες:
Άμεσοι και έμμεσοι φόροι. Άμεσες ενέργειες:
Ο τουρισµός στην Ελλάδα, αν και συνέβαλλε σηµαντικά στην µεταπολεµική οικονοµική ανάπτυξητης χώρας, αναπτύχθηκε χωρίς σχεδιασµό, µε αποτέλεσµα να έχει πολλές αρνητικές επιπτώσεις στους τουριστικούς προορισµούς και να µην µπορεί να ανταποκριθεί στις επιταγές και προτιµήσεις της σύγχρονης τουριστικής αγοράς. Κρίνεται ως εκ τούτου επιτακτική η ανάγκη διαµόρφωσης µιας στρατηγικής αειφόρου ανάπτυξης του ελληνικού τουρισµού, εξειδικευµένης σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, µε σκοπό τη δηµιουργία ενός νέου ελληνικού ποιοτικού τουριστικού προϊόνος τεχνολογικά εξελιγµένου, το οποίο να στηρίζεται σε ένα διαφοροποιηµένο πρότυπο τουριστικής ανάπτυξης και να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των αναδυόµενων τουριστικών αγορών (π.χ. Κίνα, Ρωσία).
Στο πλαίσιο των παραπάνω κατευθύνσεων η ελληνική τουριστική πολιτική καλείται να οδηγήσει σταδιακά τον ελληνικό τουρισµό από το πρότυπο του µαζικού τουρισµού, στο πρότυπο του επιλεκτικού τουρισµού ο οποίος είναι προσανατολισµένος στις απαιτήσεις και τα ενδιαφέροντα του τουρίστα-καταναλωτή (Τσάρτας 2010). Η επιλογή αυτή αναµένεται µάλλον να βελτιώσει, παρά να περιορίσει τον οργανωµένο µαζικό τουρισµό, εισάγοντας ένα νέο µοντέλο τουριστικής ανάπτυξης µε πολυµορφία και ποιότητα του τουριστικού προϊόντος, το οποίο θα θέτει ως στόχους:
Ο τουρισμός είναι αυτή την ώρα στο σημείο μηδέν. Τα ξενοδοχεία και οι επιχειρήσεις εστίασης των τουριστικών περιοχών εκπέμπουν SOS. Θα απαιτηθεί ολική επαναφορά προκειμένου να κερδίσουν το μέλλον και να συνεχίσουν τη μεγάλη προσφορά τους στην ανάπτυξη, την απασχόληση και τη συνοχή της κοινωνίας. Θα αργήσει πολύ το διάστημα που η τουριστική βιομηχανία θα ξανά πετύχει τα επίπεδα του 2019. Με βάση την έρευνα που έτρεξε το Ινστιτούτο Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων, στα ξενοδοχεία συνεχούς λειτουργίας, το 65% εξ αυτών θεωρεί πιθανή ή πολύ πιθανή την χρεοκοπία (46,6% πιθανή, 18,3% πολύ πιθανή). Το αντίστοιχο ποσοστό για τα ξενοδοχεία εποχικής λειτουργίας ανέρχεται στα 51,8% (40,5% πιθανή, 11,3% πολύ πιθανή).
Ταυτόχρονα το 95% των ξενοδοχείων συνεχούς λειτουργίας διαβλέπει ποσοστιαία μείωση του τζίρου κατά Μ.Ο. 56,3%. Αντίστοιχα το 94,2% των ξενοδοχείων εποχικής λειτουργίας αναμένει μείωση του τζίρου κατά Μ.Ο. 56,1%.Με αναγωγή στον συνολικό ξενοδοχειακό πληθυσμό, η απώλεια ξενοδοχειακού τζίρου για το 2020 εκτιμάται σε 1,2 δισ. ευρώ για τα ξενοδοχεία συνεχούς λειτουργίας και σε 3, 26 δισ. ευρώ για τα εποχικής. Η συνολική εκτιμώμενη απώλεια φτάνει στα 4,46 δισ. ευρώ.Ακολούθως το 57,3% των ξενοδοχείων συνεχούς λειτουργίας εκτιμούν μείωση της απασχόλησης κατά 40%. Αντίστοιχα, το 65,4% εποχικής λειτουργίας βλέπει πτώση της απασχόλησης κατά 41,5%. Με αναγωγή στο συνολικό πληθυσμό των ξενοδοχείων υπολογίζεται πως κινδυνεύουν άμεσα 45.142 θέσεις εργασίας.
Ο χάρτης με την ακίνητη περιουσία των Ελλήνων αλλά και των δηλωθέντων εισοδημάτων αποτυπώνεται στούς Πίνακες 3 & 3A:
Επειδή μιλάμε για οικογενειακό εισόδημα ο αριθμός των 5.878.351 θα πρέπει να μειωθεί κατά 50%, κατά συνέπεια μιλάμε για 2.940.000 φορολογούμενους. Εάν επιδοτηθούν μέσω του κοινωνικού τουρισμού για 14 ημέρες με 40 ευρώ ανά δωμάτιο τότε το κόστος ανέρχεται στα 1.6 δις. περίπου. Εάν δοθούν κουπόνια σίτισης ημερήσιας αξίας 6 ευρώ τότε το κόστος ανέρχεται στα 247 εκατ. περίπου. Συνολικό κόστος 1,89 δις ευρώ. Η πρόταση αυτή θεωρείται οικονομικότερη λόγω ότι τα χρήματα θα πέσουν στον τουρισμό και στην τοπική εστίαση. Επίσης μειώνεται η δραστικά η ανεργία.
Το βασικό θέμα αποτελεί η έλλεψη χρηματοδότησης λόγω ρευστότητας. Όταν σε άλλες χώρες έχουν «ρίξει» τεράστια ποσά η Ελλάδα... Βάσει του Ιδρύματος Μπρίγκελ στις Βρυξέλλες:
Ο πίνακας βασίζεται στη σημαντική διάκριση ανάμεσα σε: μέτρα άμεσης δημοσιονομικής τόνωσης, όπως η πληρωμή μισθών και επιδομάτων, αναβολές πληρωμών φόρων και κοινωνικής ασφάλισης, παροχή ρευστότητας μέσω κρατικών εγγυήσεων για εξαγωγές, κ.λπ. Τα μέτρα άμεσης τόνωσης έχουν σαφώς μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα για την αποφυγή της ύφεσης.
Η λύση που απομένει για την αποφυγή του νέου μνημονίου λόγω έλλειψης ρευστότητας αποτελεί το εθνικό νόμισμα.
Γιάννης Περάκης: Σχετικά με το Συντάκτη
Η κυβέρνηση έπαιξε «καθοριστικό» ρόλο ως «τουρίστρια» ή ως «γλάστρα» (αν προτιμάτε), κατά την διάρκεια της συνεδρίασης, για να εκδοθεί το κοινό ανακοινωθέν της συμφωνίας του Γιούρογκρουπ. Παρά την προσπάθεια ωραιοποίησης τις «συμφωνίας» η κυβέρνηση ψευδολογεί.
Σύμφωνα με τον κ. Σταϊκούρα: Το πρώτο, ήταν ότι το Eurogroup κατάφερε να φτάσει σε συμφωνία, κάτι που δεν ήταν δεδομένο, το δεύτερο, ήταν η απόφαση για το πακέτο μέτρων ενίσχυσης της οικονομίας ύψους 540 δισ. ευρώ και το τρίτο, το κείμενο περιλαμβάνει σαφείς αναφορές για την μετα-κορωνοϊό εποχή, για το δημοσιονομικό πολυετές πλαίσιο και πως θα κατανεμηθούν οι πόροι αλλά και το πιο σημαντικό, για το ταμείο «αλληλεγγύης». Δυστυχώς τον προσγειώνει στην πραγματικότητα, σε άρθρο της στο protothema.gr, η επικεφαλής της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία ανέφερε πως τα «δις. και τα τρις. που ξοδεύουμε σήμερα για να αποτρέψουμε μια μεγαλύτερη καταστροφή είναι μια επένδυση για τη μελλοντική μας προστασία και θα δεσμεύσουν πολλές γενιές.
Το νέο μνημόνιο είναι προ των πυλών. Ο σκοπός του κειμένου είναι η επόμενη ημέρα να μας βρει όσο το δυνατόν έτοιμους με επεξεργασμένες προτάσεις για την ανασυγκρότηση της Ελληνικής οικονομίας. Αυτός ήταν ο στόχος των τριών προηγούμενων κειμένων. Τα κείμενα αυτά ήταν τα εξής:
- H Προετοιμασία της Επόμενης Ημέρας
- Μετά θα Λογαριαστούμε Αλλά Προετοιμαζόμαστε από Τώρα
- Το Plan B για την Σωτηρία της Ελληνικής Οικονομίας και η Επόμενη Ημέρα .
Στο παρόν θα αναπτυχθεί μόνο ο λόγος της ζημιάς που θα υποστεί, ο Ελληνικός Τουρισμός, που το 2019 έκλεισε με έσοδα περίπου 18 δις.
Οι Εξελίξεις στα Βασικά Μεγέθη της Ελληνικής Ξενοδοχίας 2019. Παρατηρήσεις για την πορεία του τουρισμού στην Ελλάδα, το 2019:
- (Ιαν-Νοε) οι αφίξεις αλλοδαπών τουριστών στη χώρα μας αυξήθηκαν κατά 4%, ενώ οι τουριστικές εισπράξεις κατά 13% σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία της ΤτΕ. Παρατηρήθηκε, δηλαδή, μεγάλη ανατροπή στη σχέση αφίξεων/εισπράξεων έναντι των προηγούμενων ετών, που οι εισπράξεις υστερούσαν σε σχέση με την αύξηση των αφίξεων.
- Η εποχικότητα του ελληνικού τουρισμού όχι μόνο δεν μειώθηκε το 2019, αλλά εξακολουθεί και παραμένει υψηλή, όπως αποτυπώνεται στις διανυκτερεύσεις σε ξενοδοχειακά καταλύματα,. Μάλιστα το 4μηνο Ιουν-Σεπτ 2019 έφτασε το 71% από 68% που ήταν την αντίστοιχη περίοδο του 2018.
- Οι αεροπορικές αφίξεις αλλοδαπών τουριστών το 2019 σημείωσαν αύξηση 2,1%. Αν όμως, δεν συμπεριλάβουμε τις αφίξεις στο αεροδρόμιο της Αθήνας, οι αφίξεις στα περιφερειακά αεροδρόμια κατέγραψαν μείωση 1,7%.
- Ειδικότερα, στη χώρα μας η οικονομική δραστηριότητα του τουρισμού αντιστοιχεί στο 6,3% του ΑΕΠ και η απασχόληση που δημιουργεί αντιστοιχεί στο 9,96% της συνολικής απασχόλησης στην Ελλάδα (το 2018).
Η ζημία που θα υποστεί ο Ελληνισμός τουρισμός λόγω της επιδημίας θα είναι περίπου 18 δις. επί 71% (λόγω εποχικότητας) 13 δις.
Παρουσίαση της Τουριστικής «Βιομηχανίας» της Ελλάδας
Με περισσότερα από 16.000 χιλιόμετρα ακτογραμμής, πάνω από 6.000 νησιά, και με εδραιωμένη πλέον θέση στην παγκόσμια αγορά τουρισμού, η Ελλάδα παρουσιάζει εξαιρετικές επιδόσεις ανάπτυξης στον συγκεκριμένο κλάδο.
A1) Θεωρητική ανάλυση του Τουρισμού στην καπιταλιστική ανάπτυξη: Ο τουρισμός σήμερα είναι «βιομηχανία», παραγωγή ενός προϊόντος κατανάλωσης της μάζας, που προσπαθεί να ικανοποιήσει την ανάγκη του εργαζομένου για διασκέδαση στον ελεύθερο χρόνο του. Η τουριστική βιομηχανία έχει επέμβει πάνω στο έδαφος που το μετασχημάτισε σε εμπόρευμα και προκάλεσε φαινόμενα με χαρακτήρα οικονομικοκοινωνικό. Τα οικονομικά φαινόμενα φαίνονται στην αύξηση της τιμής της γης, εκεί που εμφανίζονται τουριστικά ενδιαφέροντα. Έτσι γίνεται το καλό εμπόρευμα γιατί προσφέρει μεγαλύτερο εισόδημα όταν χρησιμοποιείται για τουριστικές εγκαταστάσεις, παράδειγμα η παραλία από το Φάληρο μέχρι το Σούνιο.
Οι επιδράσεις κοινωνικού χαρακτήρα φαίνονται στην αλλαγή της απασχόλησης των κατοίκων διαφόρων περιοχών, από την απασχόληση στην γεωργία, κτηνοτροφία και αλιεία πέρασαν στην απασχόληση με τον τουρισμό. Οι αιτίες που συμβάλουν στην ανάπτυξη του τουριστικού φαινομένου έχουν χαρακτήρα υποκειμενικό όπως η ανάγκη του ανθρώπου για αλλαγή περιβάλλοντος, η επιθυμία του να γνωρίσει διαφορετικούς τρόπους ζωής, καινούργιους ανθρώπους, την ιστορία και τις συνήθειες άλλων λαών, ενώ οι αντικειμενικές αιτίες είναι η αύξηση του κατά κεφαλήν εισοδήματος, η καλυτέρευση των συγκοινωνιών, η καλυτέρευση των αποδοχών και το δικαίωμα ελευθέρου χρόνου των εργαζομένων, η απλοποίηση των τυπικών διαδικασιών για τους τουρίστες, διάφορες διευκολύνσεις στις πληρωμές, η αύξηση του πληθυσμού η αύξηση του μέσου όρου ζωής και η αλλαγή νοοτροπίας.
A2) Τύποι των τουριστικών επιχειρήσεων και λειτουργίες τους. Η λειτουργία της τουριστικής βιομηχανίας σε δύο στοιχεία: στις μεγάλες επιχειρήσεις και τους Tours Operators.Υπάρχουν 4 τύποι επιχειρήσεων: Οι πολυεθνικές, οι μεγάλες εθνικές τουριστικές επιχειρήσεις, οι μικρές επιχειρήσεις και μικρές οικογενειακού επιπέδου επιχειρήσεις.
Όσον αφορά τα Ελληνικά πρακτορεία ταξιδίων και δεν είναι τίποτε άλλο από αντιπρόσωποι των με-γάλων διεθνών πρακτορείων και χαρακτηρίζονται από την διαίρεση σε πολλά μικρά πρακτορεία που αντιμετωπίζουν μεγάλο συναγωνισμό και έλλειψη συνεργασίας. Οι Tours Operators είναι επιχειρήσεις με συγκεντρωμένα κεφάλαια, παρουσιάζονται στην Ευρώπη 1960 και δημιουργούν μονοπώλια που ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος του τουριστικού εμπορίου.
A3) Το εργατικό δυναμικό: Το μεγαλύτερο μέρος του εργατικού δυναμικού που απασχολείται με τον τουρισμό απορροφάται από τα ξενοδοχεία. Το τουριστικό φαινόμενο είναι εποχιακό, δεν προσφέρει σιγουριά στον εργαζόμενο και λύνει μόνον ένα μικρό ποσοστό του προβλήματος της ανεργίας και της μετανάστευσης. Οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις χωρίζονται σε 2 κατηγορίες στους μόνιμους και σε εκείνους που εργάζονται κατά την περίοδο του καλοκαιριού. Τα τουριστικά επαγγέλματα δεν είναι κατοχυρωμένα και οι επιχειρηματίες προτιμούν το ανειδίκευτο προσωπικό για λόγους καθαρά οικονομικούς, ενώ παράλληλα προσπαθούν να το περιορίσουν σε αριθμό όσο το δυνατόν περισσότερο.
Στην αιχμή της τουριστικής περιόδου του 2018, μόνο μέσω της εργασίας στα καταλύματα και στην εστίαση (411.000 εργαζόμενοι), συνέβαλε στο 16,7% της απασχόλησης και συνολικά (άμεσα και έμμεσα) μεταξύ 36,7% και 44,2%. Στα στατιστικά στοιχεία της δυναμικότητας των καταλυμάτων αλλά και της απασχόλησης εμφανίζεται στον Πίνακα-1:
Πίνακας 1:
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΟ ΜΗΤΡΩΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ-ΕΤΟΣ 2017, Αριθμός νομικών μονάδων και
απασχολούμενοι ανά τετραψήφιο κλάδο οικονομικής δραστηριότητας στο σύνολο της
Χώρας (ΕΛΣΤΑΤ)
|
|||
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
|
ΑΡΙΘΜΟΣ ΝΟΜΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ
|
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΑΣΧΟ-ΛΟΥΜΕΝΩΝ
|
|
Κωδικός
NACE Αναθ.2 |
Περιγραφή
|
||
5510
|
Ξενοδοχεία και παρόμοια καταλύματα
|
8.039
|
106.746
|
5520
|
Καταλύματα
διακοπών και άλλα καταλύματα σύντομης διαμονής
|
20.641
|
35.986
|
5530
|
Χώροι
κατασκήνωσης, εγκαταστάσεις για οχήματα αναψυχής και ρυμουλκούμενα οχήματα
|
292
|
3.998
|
5590
|
Άλλα καταλύματα
|
396
|
792
|
5610
|
Δραστηριότητες
υπηρεσιών εστιατορίων και κινητών μονάδων εστίασης
|
41.559
|
216.973
|
5621
|
Δραστηριότητες
υπηρεσιών τροφοδοσίας για εκδηλώσεις
|
342
|
3.937
|
5629
|
Άλλες υπηρεσίεςεστίασης
|
3.244
|
7.022
|
5630
|
Δραστηριότητες παροχής ποτών
|
37.267
|
156.264
|
ΓενικόΣύνολο
|
111.780
|
531.718
|
|
Τα στοιχεία ως προς την δυναμικότητα των καταλυμάτων αλλά και της αύξησης της απασχόλησης to 2019, αποτυπώνονται στο Πίνακα-2:
Πίνακας 2.
Σύνθεση και Κατανομή του Ξενοδοχειακού Δυναμικού, Μονάδες, Δωμάτια, Κλίνες,
Απασχόληση, έτος 2019
|
||||||
Κατηγορία καταλύματος
|
5*****
|
4****
|
3***
|
2**
|
1*
|
Σύνολο
|
Μονάδες
|
610
|
1.664
|
2.729
|
3.651
|
1.317
|
9.971
|
Δωμάτια
|
89.852
|
120.542
|
100.634
|
97.510
|
25.151
|
433.689
|
Κλίνες
|
186.190
|
240.386
|
196.021
|
184.366
|
49.384
|
856.347
|
Απασχόληση ανά
Δωμάτιο και κατηγορία 2019
|
0,67
|
0,50
|
0,32
|
0,28
|
0,23
|
|
Μία θέση
εργασίας δημιουργείται ανά δωμάτιο
|
1,50
|
2,00
|
3,10
|
3,60
|
4,30
|
|
Πηγή:
Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΞΕΕ). Επεξεργασία Ινστιτούτο Τουριστικών
Ερευνών και Προβλέψεων (ΙΤΕΠ)
|
||||||
A5) Προϋποθέσεις Βιώσιμης Τουριστικής Ανάπτυξης: Η οικονομική ευμάρεια που διαθέτει ένα αυξανόμενο ποσοστό κατοίκων του πλανήτη μας, η ανάπτυξη των μέσων μαζικής μεταφοράς και των μέσων ενημέρωσης είναι μερικοί από τους παράγοντες που συνεισφέρουν στην ανάδειξη του τουρισμού ως ενός από τους πιο ισχυρούς και ραγδαία αναπτυσσόμενους οικονομικούς τομείς της παγκόσμιας κοινωνίας του 21 ου αιώνα. Η τουριστική βιομηχανία αντλεί την δύναμή της από εύθραυστες πηγές όπως το περιβάλλον, η ιστορία και ο πολιτισμός και συχνά χαρακτηρίζεται ως νόμισμα με δύο όψεις.
Από τη μία, συνεισφέρει στην οικονομική άνθιση μιας περιοχής δημιουργώντας θέσεις εργασίας και εισροή συναλλάγματος ενώ από την άλλη, είναι παράγοντας περιβαλλοντικών και κοινωνικών επιβαρύνσεων που συχνά εμποδίζουν την ομαλή λειτουργία της τοπικής κοινωνίας και του τοπικού τουρισμού. Παραδείγματα από την παγκόσμια πραγματικότητα δείχνουν ότι η άκρατη, η ασχεδίαστη ή η λανθασμένη ανάπτυξη του τουρισμού επιφέρει, βραχυπρόθεσμα, γρήγορα οικονομικά οφέλη καταλήγοντας ωστόσο, μακροπρόθεσμα, σε χαμηλής ποιότητας τουριστική δραστηριότητα.
Αρκετοί διεθνείς οργανισμοί σχετικοί με τον τουρισμό, το περιβάλλον και τον πολιτισμό (Π.Ο.Τ, UNEP UNESCO κ.λ.π.) προτείνουν ως διέξοδο από τα παραπάνω προβλήματα, κάθε είδους τουριστική δραστηριότητα να σχεδιάζεται, να διευθύνεται και να αναπτύσσεται ώστε:
- α) να είναι περιβαλλοντικά ανεκτή σε βάθος χρόνου,
- β) να αποφέρει βιώσιμα οικονομικά οφέλη στις περιοχές που αναπτύσσεται,
- γ) να είναι ηθικά και κοινωνικά σύμφωνη με τις τοπικές κοινωνίες
- δ) να εξασφαλίζει την διατήρηση του φυσικού και πολιτιστικού κεφαλαίου για τις μελλοντικές γενιές.Απαραίτητες προϋποθέσεις για την επιτυχή εφαρμογή, λειτουργία και αποδοτικότητα των παραπάνω
A6) Εκπαίδευση: Η άρτια επαγγελματική κατάρτιση όχι μόνο των διευθυντικών στελεχών του τουρισμού αλλά όλων όσων απασχολούνται σε αυτόν, συνεισφέρει στην καλύτερη προσφορά τουριστικών υπηρεσιών και στην ανταγωνιστικότητα του τουριστικού προϊόντος. Επιπλέον, ο εμπλουτισμός των επαγγελματικών εκπαιδευτικών ή επιμορφωτικών προγραμμάτων με θέματα που αφορούν τις έννοιες, τα κριτήρια, τα οφέλη, και τις πρακτικές του βιώσιμου τουρισμού βοηθά τους ανθρώπους που ασχολούνται με αυτόν να προβληματιστούν, να αναζητήσουν τους παράγοντες που συνεισφέρουν στην βιωσιμότητα του τουριστικού προϊόντος και να κατανοήσουν σε βάθος τις διαφορετικές πρακτικές μεταξύ μαζικού τουρισμού και εναλλακτικών τουριστικών μοντέλων (αγροτουρισμός, οικοτουρισμός, ιστορικός τουρισμός, πολιτισμικός τουρισμός, θρησκευτικός τουρισμός κλπ). Μερικά από τα γενικά θέματα μιας τέτοιας εκπαίδευσης-επιμόρφωσης μπορούν να είναι:
- Έννοια, αρχές, και πρακτικές βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης.
- Είδη και χαρακτηριστικά εναλλακτικών μορφών τουριστικής ανάπτυξης.
- Ζητήματα περιβαλλοντικής προστασίας.
- Ζητήματα προστασίας πολιτιστικής κληρονομιάς.
- Είδη προς εξαφάνιση (του ζωικού και φυτικού βασιλείου) και σχετική νομοθεσία.
- Ζητήματα διεθνούς περιβαλλοντικής νομοθεσίας.
- Πιστοποιητικά περιβαλλοντικής ποιότητας (π.χ. μπλε σημαίες) και κριτήρια απόκτησής τους.
A7) Ποιότητα: Η διατήρηση του κύρους του τουριστικού προϊόντος κάθε περιοχής γίνεται όλο και δυσκολότερη στα πλαίσια του συνεχώς αυξανόμενου ανταγωνισμού σε διεθνές επίπεδο. Η προσφορά ποιοτικού τουρισμού που εξασφαλίζει την προστασία των τουριστικών πηγών και ικανοποιεί τις επιθυμίες των επισκεπτών και των μονίμων κατοίκων πρέπει να είναι κύριο μέλημα όλων των φορέων (δημόσιων και ιδιωτικών) που σχεδιάζουν και διευθύνουν την τουριστική ανάπτυξη μιας περιοχής με στόχο την βιωσιμότητά της.
Η έννοια ποιοτικός τουρισμός δεν ταυτίζεται απαραίτητα με την έννοια πολυτελής-ακριβός τουρισμός. Αναφέρεται στο είδος τουριστικής δραστηριότητας η οποία προστατεύει τις τουριστικές πηγές, προσελκύει τουρίστες που σέβονται την τοπική κοινωνία και το περιβάλλον της και προσφέρει τουριστικά αξιοθέατα, ανέσεις και υπηρεσίες που ανταποκρίνονται στην αξία των χρημάτων που δαπανώνται γι’ αυτά. Τουριστικές περιοχές που επιθυμούν την μακροχρόνια σταθερή ζήτηση του προϊόντος τους:
A8) Είδη Τουρισμού:
- Eναλλακτικός Tουρισμός,
- Aγροτουρισμός,
- Αθλητικός Τουρισμός,
- Οικοτουρισμός
- Χειµερινός Τουρισµός,
- Μορφωτικός ή γνωστικός τουρισµός,
- Θεραπευτικός Τουρισμός,
- Περιηγητικός Τουρισμός,
- Αστικός τουρισμός,
- Συνεδριακός τουρισµός,
- Θρησκευτικός τουρισµός,
- Κοινωνικός Τουρισμός,
- Τουρισμός Τρίτης Ηλικίας
Α9) Τά προβλήµατα του ελληνικού τουρισµού: Στην Ελλάδα, παρά την αδιαµφισβήτητη συµβολή του τουρισµού στην οικονοµική και κοινωνική της ανάπτυξη και τη σχετικά καλή εικόνα που παρουσιάζει διαχρονικά η εξέλιξη της τουριστικής κίνησης η τουριστική βιοµηχανία παρουσιάζει σήµερα συµπτώµατα κόπωσης. Η απουσία στρατηγικού αναπτυξιακού σχεδιασµού ανέδειξε τη χώρα σε προορισµό χαµηλών και µεσαίων εισοδηµάτων µε µονοδιάστατο τουριστικό προϊόν µέτριας ποιότητας, σχετικά υψηλού κόστους και µε τιµή η οποία κυρίως λόγω σταθερότητας του ευρώ, αδυνατεί να προσαρµοστεί στα πλαίσια του διεθνούς και µεσογειακού τουριστικού ανταγωνισµού. Ως αποτέλεσµα του στρεβλού αναπτυξιακού µοντέλου της µεταπολεµικής περιόδου, ο ελληνικός τουρισµός δεν έχει κατορθώσει να επιλύσει σηµαντικά διαρθρωτικά προβλήµατα, τα κυριότερα από τα οποία είναι:
- Η εποχικότητα και η µικρή σχετικά χρονική διάρκεια της τουριστικής περιόδου,
- Η άνιση χωρική κατανοµή της τουριστικής υποδοµής, µε υπερσυγκέντρωση σε ορισµένες περιοχές, με συνέπεια την υποβάθµιση των τουριστικών προορισµών.
- Η ανεπαρκής διαφοροποίηση των προσφερόµενων τουριστικών προϊόντων και προορισµών. Το ελληνικό τουριστικό προϊόν παραµένει τυπικά «µεσογειακό» και οι δηµοφιλέστεροι προορισµοί εξακολουθούν να είναι συγκεκριµένες νησιωτικές-παράκτιες περιοχές µε το πρότυπο «ήλιος και θάλασσα» του οργανωµένου παραθεριστικού τουρισµού.
- Η αδυναµία της εγχώριας αγοράς να υποστηρίξει τις ειδικές και εναλλακτικές µορφές τουρισµού οι οποίες εκφράζουν τη νέα τάση στην τουριστική αγορά και προωθούν σηµαντικά την περιφερειακή ανάπτυξη. Η αδυναµία αυτή οφείλεται τόσο στην έλλειψη υποδοµών στις περιοχές που διαθέτουν τους απαιτούµενους τουριστικούς πόρους.
- Η ανυπαρξία συγκεκριµένου προγράµµατος ενίσχυσης του εσωτερικού τουρισµού ο οποίος τα τελευταία χρόνια πλήττεται έντονα από την χρηµατοοικονοµική κρίση. Ο εγχώριος τουρισµός, παρά τη σχετικά µικρή προστιθέµενη αξία του σε σχέση µε τον εισερχόµενο τουρισµό, συνεισφέρει µε χρονική και χωρική διασπορά στην τουριστική οικονοµία, συµβάλλοντας έτσι στην ισόρροπη τουριστική ανάπτυξη.
- Οι ελλείψεις σε γενικές υποδοµές (π.χ.υπηρεσίες υγείας), οι υποβαθµισµένες ποιοτικά τουριστικές υποδοµές και τα προβλήµατα στις µεταφορές, οι οποίες µαζί µε τις υπηρεσίες καταλύµατος και εστίασης αποτελούν τα θεµελιώδη στοιχεία του τουρισµού (περιφερειακά αεροδρόµια, οδικό δίκτυο λιµάνια, κατάσταση σιδηροδρόµων, ακτοπλοΐα, κλπ), δρούν ανασταλτικά στην προσπάθεια για αναβάθµιση του τουριστικού προϊόντος.
- Τέλος, ο ανεπαρκής τεχνολογικός εκσυγχρονισµός του ελληνικού τουριστικού κλάδου ο οποίος δεν είναι ακόµη προσανατολισµένος στη νέα γενιά τουριστών, υπονοµεύει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής τουριστικής αγοράς. Η διείσδυση τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών (προωθητικές πολιτικές e-marketing, ενέργειες µέσω κοινωνικής δικτύωσης κλπ) είναι σαφώς εντατικότερη στις µεγάλες τουριστικές επιχειρήσεις, ενώ οι µικρές οικογενειακές τουριστικές µονάδες δεν αντιλαµβάνονταιεύκολα την αναγκαιότητα των νέων τεχνολογιών για τη βιωσιµότητα τους.
Η Ελλάδα, έχει πολλές δυνατότητες να ενισχύσει τη θέση της στη διεθνή τουριστική αγορά, εκµεταλλευόµενη τα συγκριτικά της πλεονεκτήµατα όπως, τους ιδιαίτερους τουριστικούς φυσικούς και πολιτιστικούς πόρους που υπάρχουν αναξιοποίητοι σε κάθε περιφέρεια και την κάνουν να ξεχωρίζει από τους άλλους µεσογειακούς προορισµούς. Η ανταγωνιστικότητα των τουριστικών προορισµών και των τουριστικών επιχειρήσεων µπορεί ακόµη να αναβαθµισθεί µε την υιοθέτηση και χρήση των νέων τεχνολογιών. Στη νέα τουριστική πραγµατικότητα του διαδικτύου και των νέων τεχνολογιών πληροφόρησης και επικοινωνίας, διαµορφώνονται νέοι τρόποι λειτουργίας της τουριστικής βιοµηχανίας που βασίζονται στην αξιοποίηση των νέων εργαλείων και εφαρµογών του κοινωνικού διαδικτύου (blogs, podcasts, wikis, Facebook, Twitter, YouTube κλπ).
Α10) Ανάλυση των προβλημάτων του ελληνικού τουρισμού. Σχεδιασμός-Εργα-Προβλήματα:
- Υψηλός βαθμός εποχικότητας που επιδρά στο κόστος και στην ποιότητα του τουριστικού προϊόντος.
- Χαμηλό ποιοτικό κέντρο βάρους του προϊόντος (καταλύματα, υπηρεσίες κ.ά.)
- Οι τιμές του τουριστικού προϊόντος γίνονται αντιληπτές από τους τουρίστες ως πολύ υψηλές και ασταθείς.
- Προβληματικές και ελλιπείς μεταφορικές διασυνδέσεις στη χώρα και ιδιαίτερα στα νησιά.
- Ελλιπείς δημόσιες υποδομές ιδίως στις πύλες εισόδου της χώρας.
- Ελλιπείς υπηρεσίες από υποστηρικτικούς φορείς (προσωπικό αεροδρομίων, οδηγοί ταξί κ.ά.)
- Δεν αξιοποιήθηκε το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για το μοναδικό φυσικό και πολιτιστικό πλούτο που διαθέτει η χώρα μας. Στο παρελθόν η ανάπτυξη ειδικών μορφών τουρισμού ήταν ευκαιριακή.
- Ελλιπείς υποδομές και πληροφοριακές ενδείξεις (σήμανση).
- Ανεπαρκείς συγκοινωνιακές διασυνδέσεις (πλοία και αεροπλάνα).
- Ελλείψεις σε βασικές υποδομές (ανεπάρκεια ηλεκτρικού ρεύματος και νερού, προβλήματα στη διαχείριση στερεών αποβλήτων και λυμάτων, μη ολοκληρωμένα συγκοινωνιακά έργα κ.ά.).
- Έλλειψη οργανωμένων υποδομών φιλοξενίας σε εισόδους αρχαιολογικών χώρων και μουσείων. Λειτουργούν καντίνες ή μικροκαταστήματα πώλησης αναμνηστικών αντικειμένων, στεγαζόμενα σε πρόχειρες κατασκευές από λαμαρίνα ή παλαιά τροχόσπιτα, προκαλώντας μια δυσάρεστη αντίθεση στην εικόνα των χώρων που επισκέπτονται οι τουρίστες.
- Έλλειψη εγκαταστάσεων αποχέτευσης λυμάτων πούλμαν και σκαφών με αποτέλεσμα την απόρριψη τους κατά τρόπο ανεξέλεγκτο και οπουδήποτε σε νυχτερινές ώρες.
- Η περιφερειακή ανάπτυξη συνδέεται άμεσα με την προσβασιμότητα και τις συγκοινωνιακές υποδομές και υπηρεσίες και η χώρα μας παρουσιάζει σημαντικές αποκλίσεις από περιοχή σε περιοχή.
Άμεσες ενέργειες:
- Λήψη μέτρων για την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου (κρουαζιέρα, landing fees, εισιτήρια πλοίων κ.ά.)
- Αξιοποίηση κάθε δυνατότητας επέκτασης της τουριστικής περιόδου και μέσω ειδικών μορφών τουρισμού π.χ. εκπαιδευτική ιστιοπλοΐα, καταδυτικός τουρισμός κ.ά.
- Επιχειρησιακό σχέδιο δράσεων για τον τουρισμό για κάθε περιφέρεια που θα αποτελεί την πυξίδα των παρεμβάσεων και ενεργειών των τοπικών φορέων.
- Διατήρηση με κρατική ενίσχυση των ακτοπλοϊκών όσο και των αεροπορικών γραμμών που δεν παρουσιάζουν επιχειρησιακό ενδιαφέρον από πλευράς ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
- Προσδιορισμός και καταγραφή των θεματικών μορφών τουρισμού και προτεραιότητες ως προς ποιες θα αναπτυχθούν.
Άμεσοι και έμμεσοι φόροι. Άμεσες ενέργειες:
- Μείωση των συντελεστών ΦΠΑ για τη διαμονή και την εστίαση στα επίπεδα των ανταγωνιστριών χωρών δηλαδή στο 6%.
- Μείωση του τέλους υπέρ ΟΤΑ από 2% στο 1% με διεύρυνση της φορολογικής βάσης σε όλες τις επιχειρήσεις που επωφελούνται άμεσα ή έμμεσα από τον τουρισμό.
- Καθορισμός των τελών φωτισμού και καθαριότητας με βάση την εποχιακή λειτουργία της ξενοδοχειακής επιχείρησης.
- Καθορισμός χαμηλότερων τιμών για την κατανάλωση ύδατος και ρεύματος, όπως ισχύει για τις βιομηχανίεςκαι άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες.
- Στις περιοχές που επιλέγονται για επέκταση της τουριστικής περιόδου κατά τους χειμερινούς μήνες να επιδοτείται το κόστος εργασίας όλων ανεξαιρέτως των ξενοδοχειακών μονάδων, που παραμένουν ανοικτές, χωρίς άλλες προϋποθέσεις, διότι η επιλεκτική επιδότηση δημιουργεί συνθήκες άνισου ανταγωνισμού.
- Ειδική μέριμνα για τους εποχικά απασχολούμενους σε τουριστικά επαγγέλματα, οι οποίοι παραμένουν στο επάγγελμα μετά το 55 έτος της ηλικίας τους.
- Για αξιόλογες επενδυτικές πρωτοβουλίες ίδρυσης πρότυπων μονάδων γαστρονομίας σε τουριστικά περίπτερα με υποδειγματική λειτουργία, ενδείκνυται η συνδρομή της πολιτείας εξομοιώνοντας τις μονάδες αυτές προς άλλες (π.χ. ξενοδοχειακές) στο πλαίσιο ειδικών αναπτυξιακών ρυθμίσεων.
Συµπεράσµατα και προτάσεις
Ο τουρισµός στην Ελλάδα, αν και συνέβαλλε σηµαντικά στην µεταπολεµική οικονοµική ανάπτυξητης χώρας, αναπτύχθηκε χωρίς σχεδιασµό, µε αποτέλεσµα να έχει πολλές αρνητικές επιπτώσεις στους τουριστικούς προορισµούς και να µην µπορεί να ανταποκριθεί στις επιταγές και προτιµήσεις της σύγχρονης τουριστικής αγοράς. Κρίνεται ως εκ τούτου επιτακτική η ανάγκη διαµόρφωσης µιας στρατηγικής αειφόρου ανάπτυξης του ελληνικού τουρισµού, εξειδικευµένης σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, µε σκοπό τη δηµιουργία ενός νέου ελληνικού ποιοτικού τουριστικού προϊόνος τεχνολογικά εξελιγµένου, το οποίο να στηρίζεται σε ένα διαφοροποιηµένο πρότυπο τουριστικής ανάπτυξης και να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των αναδυόµενων τουριστικών αγορών (π.χ. Κίνα, Ρωσία).
Στο πλαίσιο των παραπάνω κατευθύνσεων η ελληνική τουριστική πολιτική καλείται να οδηγήσει σταδιακά τον ελληνικό τουρισµό από το πρότυπο του µαζικού τουρισµού, στο πρότυπο του επιλεκτικού τουρισµού ο οποίος είναι προσανατολισµένος στις απαιτήσεις και τα ενδιαφέροντα του τουρίστα-καταναλωτή (Τσάρτας 2010). Η επιλογή αυτή αναµένεται µάλλον να βελτιώσει, παρά να περιορίσει τον οργανωµένο µαζικό τουρισµό, εισάγοντας ένα νέο µοντέλο τουριστικής ανάπτυξης µε πολυµορφία και ποιότητα του τουριστικού προϊόντος, το οποίο θα θέτει ως στόχους:
- την ανάπτυξη του τουρισµού µέσω της άµβλυνσης της εποχικότητας, της επιµήκυνσης της τουριστικής περιόδου, της ανάπτυξης του εσωτερικού τουρισµού, της δηµιουργίας νέων ειδικών τουριστικών υποδοµών, της σύνδεσης του τουρισµού µε τις σύγχρονες τεχνολογίες.
- τη βιώσιµη και ισόρροπη τουριστική ανάπτυξη, µε προώθηση των ειδικών και εναλλακτικών µορφών τουρισµού καθώς και µέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος
- τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού τουριστικού προϊόντος στη διεθνή αγορά µέσω της ποιοτικής αναβάθµισης των παρεχόµενων υπηρεσιών, της υποστήριξης της επιχειρηµατικότητας της διαφοροποίησης και του εµπλουτισµού του τουριστικού προϊόντος, καθώς και της κατάστρωσης ενός κατάλληλου προγράµµατος προβολής του.
- Για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού τουρισµού απαιτείται µια νέα προσέγγιση της διάχυσης και αξιοποίησης των νέων γνώσεων και δεξιοτήτων µέσα από την ποιοτική αναβάθµιση της τουριστικής εκπαίδευσης, µε στόχο τη δηµιουργία του κατάλληλα εξειδικευµένου ανθρώπινου δυναµικού.
- Τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύµατα της χώρας καλούνται να συµβάλουν µε το εκπαιδευτικό και ερευνητικό τους έργο στη διαµόρφωση µιας νέας φιλοσοφίας για τον ρόλο και τη δυναµική του τουρισµού στην ανάπτυξη της Ελλάδας που θέλουµε.
Άμεσα μέτρα για την επόμενη ημέρα της επιδημίας ή μέτρα των 100 ημερών
Ο τουρισμός είναι αυτή την ώρα στο σημείο μηδέν. Τα ξενοδοχεία και οι επιχειρήσεις εστίασης των τουριστικών περιοχών εκπέμπουν SOS. Θα απαιτηθεί ολική επαναφορά προκειμένου να κερδίσουν το μέλλον και να συνεχίσουν τη μεγάλη προσφορά τους στην ανάπτυξη, την απασχόληση και τη συνοχή της κοινωνίας. Θα αργήσει πολύ το διάστημα που η τουριστική βιομηχανία θα ξανά πετύχει τα επίπεδα του 2019. Με βάση την έρευνα που έτρεξε το Ινστιτούτο Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων, στα ξενοδοχεία συνεχούς λειτουργίας, το 65% εξ αυτών θεωρεί πιθανή ή πολύ πιθανή την χρεοκοπία (46,6% πιθανή, 18,3% πολύ πιθανή). Το αντίστοιχο ποσοστό για τα ξενοδοχεία εποχικής λειτουργίας ανέρχεται στα 51,8% (40,5% πιθανή, 11,3% πολύ πιθανή).
Ταυτόχρονα το 95% των ξενοδοχείων συνεχούς λειτουργίας διαβλέπει ποσοστιαία μείωση του τζίρου κατά Μ.Ο. 56,3%. Αντίστοιχα το 94,2% των ξενοδοχείων εποχικής λειτουργίας αναμένει μείωση του τζίρου κατά Μ.Ο. 56,1%.Με αναγωγή στον συνολικό ξενοδοχειακό πληθυσμό, η απώλεια ξενοδοχειακού τζίρου για το 2020 εκτιμάται σε 1,2 δισ. ευρώ για τα ξενοδοχεία συνεχούς λειτουργίας και σε 3, 26 δισ. ευρώ για τα εποχικής. Η συνολική εκτιμώμενη απώλεια φτάνει στα 4,46 δισ. ευρώ.Ακολούθως το 57,3% των ξενοδοχείων συνεχούς λειτουργίας εκτιμούν μείωση της απασχόλησης κατά 40%. Αντίστοιχα, το 65,4% εποχικής λειτουργίας βλέπει πτώση της απασχόλησης κατά 41,5%. Με αναγωγή στο συνολικό πληθυσμό των ξενοδοχείων υπολογίζεται πως κινδυνεύουν άμεσα 45.142 θέσεις εργασίας.
Η Πρόταση
Ο χάρτης με την ακίνητη περιουσία των Ελλήνων αλλά και των δηλωθέντων εισοδημάτων αποτυπώνεται στούς Πίνακες 3 & 3A:
Πίνακας-3.
Κατοχή ακίνητης περιουσίας περιουσίας ανά και ποσοστό και αξία, επί συνόλο
7.310.385 φορολογουμένων-έτος 2016
|
Πίνακας-3Α. Φορολογικές
δηλώσεις, ύψος δηλωθέντων εισοδημάτων και αριθμός φορολογούμενων έτους 2017
|
|||
Ακίνητη περιουσία σεευρώ
|
Ποσοστό
|
Φορολογούμενοι
|
Ύψοςεισοδήματος
|
Αριθμόςφορολ/νων
|
έως 60.000
|
67,2%
|
4.912.444
|
0
|
644.790
|
από 60.001 έως 100.000
|
14,4%
|
1.052.667
|
έως 5.000
|
1.825.165
|
από 100.001 έως 120.000
|
4,0%
|
292.407
|
5.000 έως 10.000
|
1.282.232
|
από 120.001 εώς 160.000
|
5,0%
|
365.509
|
10.000 έως 20.000
|
1.554.549
|
από 160.001 εώς 200.000
|
2,9%
|
211.995
|
20.000 έως 30.000
|
571.615
|
Σύνολο
|
93,5%
|
6.835.023
|
Σύνολο
|
5.878.351
|
Επειδή μιλάμε για οικογενειακό εισόδημα ο αριθμός των 5.878.351 θα πρέπει να μειωθεί κατά 50%, κατά συνέπεια μιλάμε για 2.940.000 φορολογούμενους. Εάν επιδοτηθούν μέσω του κοινωνικού τουρισμού για 14 ημέρες με 40 ευρώ ανά δωμάτιο τότε το κόστος ανέρχεται στα 1.6 δις. περίπου. Εάν δοθούν κουπόνια σίτισης ημερήσιας αξίας 6 ευρώ τότε το κόστος ανέρχεται στα 247 εκατ. περίπου. Συνολικό κόστος 1,89 δις ευρώ. Η πρόταση αυτή θεωρείται οικονομικότερη λόγω ότι τα χρήματα θα πέσουν στον τουρισμό και στην τοπική εστίαση. Επίσης μειώνεται η δραστικά η ανεργία.
Το βασικό θέμα αποτελεί η έλλεψη χρηματοδότησης λόγω ρευστότητας. Όταν σε άλλες χώρες έχουν «ρίξει» τεράστια ποσά η Ελλάδα... Βάσει του Ιδρύματος Μπρίγκελ στις Βρυξέλλες:
Πίνακας-4.
Δημοσιονομικά μέτρα ως επι της % του ΑΕΠ, μέχρι 20 Μαρτίου 2020
|
|||
Χώρα
|
Άμεση τόνωση
|
Αναβολές
πληρωμών
|
Άλλη ρευστότητα
|
Γαλλία
|
1,20%
|
9,40%
|
12,50%
|
Γερμανία
|
6,90%
|
14,60%
|
38,60%
|
Ελλάδα
|
1,10%
|
2,00%
|
0,50%
|
Ιταλία
|
0,90%
|
13,00%
|
7,30%
|
Ισπανία
|
0,70%
|
2,00%
|
9,10%
|
ΗΠΑ
|
5,50%
|
2,60%
|
4,10%
|
Ο πίνακας βασίζεται στη σημαντική διάκριση ανάμεσα σε: μέτρα άμεσης δημοσιονομικής τόνωσης, όπως η πληρωμή μισθών και επιδομάτων, αναβολές πληρωμών φόρων και κοινωνικής ασφάλισης, παροχή ρευστότητας μέσω κρατικών εγγυήσεων για εξαγωγές, κ.λπ. Τα μέτρα άμεσης τόνωσης έχουν σαφώς μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα για την αποφυγή της ύφεσης.
Η λύση που απομένει για την αποφυγή του νέου μνημονίου λόγω έλλειψης ρευστότητας αποτελεί το εθνικό νόμισμα.
Γιάννης Περάκης: Σχετικά με το Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου