Γιάννης Περάκης
Ο συντάκτης του κειμένου τον Β. Δημάκη προσωπικά δεν τον γνωρίζει. Αυτό όμως που γνωρίζει είναι ότι το 1998 φυλακίζεται στο Κορυδαλλό στο τότε τμήμα Ε' για ανήλικους ως προσωρινά κρατούμενος για έγκλημα τιμής. Καταδικάστηκε και μεταφέρθηκε στις φυλακές Νέων Αυλώνα, από όπου, τρία χρόνια μετά, μεταφέρθηκε στην Κλειστή Φυλακή Αλικαρνασσού. Τους λίγους μήνες που παρέμεινε εκτός φυλακής από την ενηλικίωσή του και μετά, συνελήφθη για ληστείες που διέπραξε μόνος χωρίς ποτέ να ασκήσει σωματική βία εναντίον κάποιου ανθρώπου. Πράξεις για τις οποίες εκτίει ακόμα βαρύτατες ποινές.
Συμπέρασμα: Διέπραξε αδικήματα και καταδικάστηκε.
Από το 2015 έως και το 2017, μέσα από ανυπέρβλητες δυσκολίες, συνεχίζει την δευτεροβάθμια εκπαίδευση αρχικά ως κατ’ ιδίαν διδαχθείς στη φυλακή Γρεβενών και κατόπιν μεταγωγής του ένα μόλις μήνα πριν τις εξετάσεις στη Φυλακή Πατρών, στο Εσπερινό Γενικό Λύκειο Πατρών, στα αντίστοιχα σχολικά έτη. Διακρίθηκε για τις μαθητικές επιδόσεις του, πετυχαίνοντας να βγάλει γενικό μέσο όρο 17,4. Έδωσε πανελλήνιες εξετάσεις πετυχαίνοντας την εισαγωγή του στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ε.Κ.Π.Α.). Κατάφερε μάλιστα να εισαχθεί δεύτερος σε κατάταξη, ανάμεσα σε όλους τους μαθητές των εσπερινών λυκείων της χώρας.
Μεσολάβησε η εκπαιδευτική μεταγωγή του, όπως προβλέπει ο νόμος, από τις φυλακές του Αγίου Στεφάνου Πάτρας στον Κορυδαλλό, ώστε να ξεκινήσει τη φοίτησή του στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης, επιτυχία για την οποία ο Δημάκης έλαβε και έπαινο από τον υπουργό Δικαιοσύνης Σταύρο Κοντονή.
Πρωτοετής φοιτητής του Πολιτικού της Νομικής, πλέον, έχει περάσει με υψηλότατη βαθμολογία τα μαθήματα που έχει δηλώσει όπως «Κοινωνιολογία», «Εισαγωγή στις Διεθνείς Σχέσεις, «Εισαγωγή στο Δίκαιο», καταρρίπτοντας και το τελευταίο επιχείρημα που του στερούσε ήδη αυθαίρετα το δικαίωμα της εκπαιδευτικής άδειας, όπως αυτή έχει καθοριστεί με βάση τον Σωφρονιστικό Κώδικα και τη σχετική κοινή υπουργική απόφαση.
Συμπέρασμα: Ένας άνθρωπος παλεύει να αποδείξει πρώτα απ’ όλα στον εαυτό του ότι διέπραξε τεράστια σφάλματα, θέλει να αλλάξει και παλεύει να σταθεί όρθιος δίνοντας μάχη με τον χρόνο.
Οι φυλακές έχουν ως επίσημο σκοπό τους τον σωφρονισμό των κρατουμένων με τους κοινωνικούς κανόνες και τους ισχύοντες νόμους, ώστε, μετά το πέρας της ποινής τους, να μπορέσουν να επιστρέψουν και πάλι στον κοινωνικό ιστό ως υγιή μέλη τους.
Κατά πόσο όμως το σωφρονιστικό σύστημα καταφέρνει να επιτύχει αυτόν τον σκοπό; Πως μπορεί η ψυχολογία να βοηθήσει στον καλύτερο σωφρονισμό των κρατουμένων και επομένως στην ευημερία της κοινωνίας που θα τους δεχτεί και πάλι στους κόλπους της; Αυτά τα ερωτήματα δεν είναι επίκαιρα μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο, μιας και η αντίληψη πως οι φυλακές ως έχουν δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από το καλύτερο «πανεπιστήμιο των εγκληματιών» είναι σχεδόν οικουμενική.
O Δρ. Dvoskin του Πανεπιστημίου της Αριζόνας ασχολήθηκε εκτεταμένα με το θέμα αυτό στο βιβλίο της επιστημονικής του ομάδας υπό τον τίτλο «Applying Social Science to Reduce Violent Offending» (“Εφαρμόζοντας την Κοινωνική Επιστήμη για τη Μείωση των Βίαιων Εγκλημάτων”) και παρουσίασε συνοπτικά τις απόψεις του στο τελευταίο συνέδριο του Αμερικανικού Ψυχολογικού Συνδέσμου (APA). Οι συγγραφείς του βιβλίου υποστηρίζουν πως η ψυχολογία και η κοινωνιολογία μπορούν να βοηθήσουν στην δόμηση ενός ορθότερου, λογικότερου και αποτελεσματικότερου σωφρονιστικού συστήματος το οποίο θα είναι σε θέση να εκπληρώσει τους στόχους του πιο γρήγορα και πιο άμεσα μιας και, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Δρ. Dvoskin, το υπάρχων περιβάλλον της φυλακής όχι μόνο δεν παρεμποδίζει την ανάπτυξη βίαιων συμπεριφορών αλλά, αντίθετα, βοηθά στην ανάπτυξή τους. Οι κρατούμενοι συνηθίζουν την βία στο περιβάλλον τους και μαθαίνουν να βιαιοπραγούν παρακολουθώντας τους πιο ισχυρούς συγκρατούμενούς τους ενώ λαμβάνει δράση ένας πολύ κλασσικός μηχανισμός κοινωνικής μάθησης, αυτός της μίμησης προτύπου.
Εφόσον όμως η βίαιη συμπεριφορά μπορεί να διδαχθεί, το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και με την κοινωνικά αποδεκτή. Γιατί όμως δεν βλέπουμε να συμβαίνει κάτι τέτοιο στις φυλακές;
Ο κυριότερος λόγος είναι φυσικά η έλλειψη τέτοιου είδους προτύπων εντός του ιδρύματος. Ελάχιστοι είναι οι κρατούμενοι που έχουν πρόσβαση σε ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα ψυχολογικής υποστήριξης και αποκατάστασης στο οποίο να είναι σε θέση να δεχτούν εκείνα τα ερεθίσματα που μπορεί να λειτουργήσουν ως οδηγοί συμπεριφοράς.
Ο Β. Δημάκης συγκαταλέγεται σ’ αυτά τα πρότυπα.
Η δεξιά στην Ελλάδα ας μην μιλήσουμε για τα μετεμφυλιακά χρόνια αλλά για τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Από το 1974, είτε λεγόταν «καραμανλική», είτε «σαμαρική», είτε «μητσοτατική» είχαν πολλά μα πάρα πολλά κοινά σημεία. Ένα απ΄αυτά ήταν ότι είχε μια «ανθρώπινα εκδικητική» στάση για αυτούς που προσπαθούσαν να κρατήσουν την αξιοπρέπεια τους και να σταθούν όρθιοι. Το μένος τους δεν στρεφόταν μόνο σ΄αυτούς. Στρεφόταν επίσης στους τσιγγάνους, στους μουσουλμάνους (Πομάκους) και τους ποινικούς. Ποιος δεν θυμάται τα τάγματα των ανεπιθύμητων του στρατού στις παραμεθόριες περιοχές. Η σύνθεση τους ήταν κομμουνιστές, αριστεροί, τσιγγάνοι και ποινικοί. Βέβαια ήταν και ένα είδος «τιμής» να υπηρετείς την θητεία σου σε τέτοια τάγματα. Τα συγκεκριμένα τάγματα είχαν τρία λεπτά ζωής σε περίπτωση πολέμου (ο λόγος που λεγόντουσαν «ανεπιθύμητων»). Όσοι δεν έσκυψαν το κεφάλι θα θυμούνται την ταλαιπωρία και τις πανάθλιες συνθήκες ζωής. Θυμούνται όμως και την ενότητα και το δέσιμο μεταξύ διαφορετικών κατηγοριών «ανεπιθύμητων». Όσοι είχαν «την τύχη» να κάνουν φίλους τέτοιους ανθρώπους έμειναν έκπληκτοι από τον σεβασμό που μας φερόντουσαν (δανεικά είναι αυτά), την μπέσα τους, αλλά και για την έννοια της φιλίας που έδιναν. Αυτά για τους ποινικούς.
Η κ. Νικολάου, η Γ.Γ. της Αντιεγκληματικής Πολιτικής, γεννήθηκε το 1979 στο Πυργί της Εύβοιας. Σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ συνέχισε τις σπουδές της στο Διεθνές Ποινικό Δίκαιο και τις Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Paris X-Nanterre, στη Γαλλία. Είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω. και έχει ιδρύσει τη δική της δικηγορική εταιρεία, η οποία ειδικεύεται στο Φορολογικό, Εμπορικό, καθώς και το Οικονομικό Ποινικό Δίκαιο. Θα περίμενες ρε παιδί μου μια ευρωπαϊκή αντιμετώπιση σε θέματα σωφρονισμού. Ευρωπαϊκή;
Βλέπεις την ανάρτηση της κ. Νικολάου που λέει:
Λες: Μπορεί να συμβαίνει αυτό;
Βλέπεις την ανάρτηση του του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και όχι της Γενικής Γραμματείας Αντιεγκληματικής Πολιτικής όπως μέχρι σήμερα, της 26/5/2020 δελτίο τύπου που περιέχει πλήθος ψευδών και συκοφαντικών πληροφοριών για τον Β. Δημάκη:
ΨΕΥΔΕΣ ΓΕΓΟΝΟΣ 1: Ο Β. Δημάκης δεν αρνήθηκε να παρακολουθήσει το μάθημα «Συγκριτική Πολιτική ΙΙ»”. Από 11 Μαΐου έως 23 Μαΐου ζητούσε κάθε μέρα χωρίς αποτέλεσμα να παρακολουθήσει τα μαθήματά του μέσω τηλεκπαίδευσης και να υλοποιηθεί η μεταγωγή του κατά τη λήξη του 14ήμερου από το υπόγειο των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού στο κελί του στη Δ’ Πτέρυγα του Καταστήματος Κράτησης Ι. Από 23 Μαΐου προχώρησε σε απεργία πείνας και δίψας και παρακολουθείται από γιατρό της φυλακής. Άνυδρος και με ανησυχητικές ιατρικές ενδείξεις, δεν δύναται να παρακολουθήσει πλέον το μάθημά του όπως του προτάθηκε πρώτη φορά τη Δευτέρα 25 Μαΐου. Το δελτίο τύπου αποκρύπτει ακόμα και το γεγονός της απεργίας πείνας-δίψας! Και τη μη δυνατότητά την ονομάζει άρνηση. Τέτοιος γκεμπελισμός.
ΨΕΥΔΕΣ ΓΕΓΟΝΟΣ 2: Ο Β. Δημάκης δεν έχει “καταδικαστεί για ληστείες με τη χρήση Kalashnikov”. Το προσωνύμιο “ο ληστής με τα Καλάσνικοφ” είναι ειδησεογραφικό εφεύρημα, απολύτως ψευδές. Ποτέ δεν χρησιμοποίησε Καλάσνικοφ ο Βασίλης Δημάκης. Το Υπουργείο υιοθέτησε στον ιστότοπό του έναν άθλιο λίβελο, παντελώς αστήρικτο από κάθε σε βάρος του δικογραφία. Χυδαίος κιτρινισμός από αυτούς που μιλάνε στο όνομα του “κράτους δικαίου”.
ΨΕΥΔΕΣ ΓΕΓΟΝΟΣ 3: Ο Β. Δημάκης δεν “υπέπεσε σε σωρεία πειθαρχικών αδικημάτων, μεταξύ τους κατοχή ναρκωτικών”. Ο ισχυρισμός για “σωρεία πειθαρχικών” είναι απολύτως ψευδής. Περαιτέρω, ουδέποτε κατηγορήθηκε για την κατοχή ναρκωτικών, εκτός αν πλέον τα οινοπνευματώδη βαφτίζονται ναρκωτικά. Προκαλούμε το Υπουργείο να δημοσιοποιήσει τον πειθαρχικό του φάκελο.
ΨΕΥΔΕΣ ΓΕΓΟΝΟΣ 4: Ο Β. Δημάκης δεν “υπήρξε βασικός υποκινητής εξέγερσης των κρατουμένων κατά τη διάρκεια των μέτρων για τον περιορισμό της εξάπλωσης του COVID-19”. Τέτοια εξέγερση δεν υπήρξε ποτέ. Εκτός αν τις ειρηνικές κινητοποιήσεις των κρατούμενων για την αποσυμφόρηση, το Υπουργείο τις αποκαλεί “εξέγερση”. Η μεταγωγή του Βασίλη Δημάκη στα Γρεβενά δεν έγινε για την τέλεση οποιασδήποτε πράξης ή παραπτώματος, παρά μόνο βάσει “πληροφοριών”.
ΨΕΥΔΕΣ ΓΕΓΟΝΟΣ 5: Ο Β. Δημάκης δεν έχει ακόμα τα βιβλία του, καθώς είναι ψευδές ότι “όλα τα βιβλία του απεστάλησαν με κούριερ στο χώρο κράτησής του” Προκαλούμε να πάει σήμερα κάποιος φωτορεπόρτερ και να τραβήξει μια φωτογραφία από το κελί του στις Γυναικείες Φυλακές. Το συγκεκριμένο αναφέρεται προφανώς με σκοπό να διαβάλλει τον κρατούμενο και τον αγώνα του.
Το δελτίο τύπου περιέχει πλήθος άλλων ψευδών πληροφοριών (πχ όσον αφορά την υλικοτεχνική υποδομή του Καταστήματος Κράτησης ΙΙ και τη χρήση της από τους κρατούμενους, την αποσιώπηση των θεσμικών φορέων που στηρίζουν τον κρατούμενο όπως η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου), αλλά στην παρούσα ανακοίνωση επικεντρώνουμε αποκλειστικά στη συκοφαντική δυσφήμηση του Β. Δημάκη.
Ως συνήγορος του Β. Δημάκη, θα φροντίσω τόσο για την υποβολή μηνυτήριας αναφοράς σε βάρος όσων συνέταξαν και ευθύνονται για το ως άνω δελτίο τύπου, όσο και για την υποβολή αγωγής στα πολιτικά δικαστήρια με σκοπό την αστική του αποζημίωση. Τα χρήματα που θα λάβει ο Β. Δημάκης θα τα διαθέσει για την εκπαίδευση των κρατουμένων.
Λες: δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό!
Επειδή ακριβώς δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό, ας «βοηθήσουμε» όλους αυτούς τους σαλτιμπάκους της πολιτικής, να πάνε σπίτια τους και απερίσπαστοι να ασχοληθούν με τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες. Έτσι κι’ αλλιώς με «promotion και delivery» ασχολούνται. Άλλος με την ΔΕΗ, άλλος με τα νοσοκομεία και άλλος με τις ανεμογεννήτριες.
Αν μου επιτρέπεις φίλε Βασίλη Δημάκη είμαστε στο πλευρό σου, το αξίζεις.
Γιάννης Περάκης: Σχετικά με το Συντάκτη
Ο συντάκτης του κειμένου τον Β. Δημάκη προσωπικά δεν τον γνωρίζει. Αυτό όμως που γνωρίζει είναι ότι το 1998 φυλακίζεται στο Κορυδαλλό στο τότε τμήμα Ε' για ανήλικους ως προσωρινά κρατούμενος για έγκλημα τιμής. Καταδικάστηκε και μεταφέρθηκε στις φυλακές Νέων Αυλώνα, από όπου, τρία χρόνια μετά, μεταφέρθηκε στην Κλειστή Φυλακή Αλικαρνασσού. Τους λίγους μήνες που παρέμεινε εκτός φυλακής από την ενηλικίωσή του και μετά, συνελήφθη για ληστείες που διέπραξε μόνος χωρίς ποτέ να ασκήσει σωματική βία εναντίον κάποιου ανθρώπου. Πράξεις για τις οποίες εκτίει ακόμα βαρύτατες ποινές.
Συμπέρασμα: Διέπραξε αδικήματα και καταδικάστηκε.
Από το 2015 έως και το 2017, μέσα από ανυπέρβλητες δυσκολίες, συνεχίζει την δευτεροβάθμια εκπαίδευση αρχικά ως κατ’ ιδίαν διδαχθείς στη φυλακή Γρεβενών και κατόπιν μεταγωγής του ένα μόλις μήνα πριν τις εξετάσεις στη Φυλακή Πατρών, στο Εσπερινό Γενικό Λύκειο Πατρών, στα αντίστοιχα σχολικά έτη. Διακρίθηκε για τις μαθητικές επιδόσεις του, πετυχαίνοντας να βγάλει γενικό μέσο όρο 17,4. Έδωσε πανελλήνιες εξετάσεις πετυχαίνοντας την εισαγωγή του στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ε.Κ.Π.Α.). Κατάφερε μάλιστα να εισαχθεί δεύτερος σε κατάταξη, ανάμεσα σε όλους τους μαθητές των εσπερινών λυκείων της χώρας.
Μεσολάβησε η εκπαιδευτική μεταγωγή του, όπως προβλέπει ο νόμος, από τις φυλακές του Αγίου Στεφάνου Πάτρας στον Κορυδαλλό, ώστε να ξεκινήσει τη φοίτησή του στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης, επιτυχία για την οποία ο Δημάκης έλαβε και έπαινο από τον υπουργό Δικαιοσύνης Σταύρο Κοντονή.
Πρωτοετής φοιτητής του Πολιτικού της Νομικής, πλέον, έχει περάσει με υψηλότατη βαθμολογία τα μαθήματα που έχει δηλώσει όπως «Κοινωνιολογία», «Εισαγωγή στις Διεθνείς Σχέσεις, «Εισαγωγή στο Δίκαιο», καταρρίπτοντας και το τελευταίο επιχείρημα που του στερούσε ήδη αυθαίρετα το δικαίωμα της εκπαιδευτικής άδειας, όπως αυτή έχει καθοριστεί με βάση τον Σωφρονιστικό Κώδικα και τη σχετική κοινή υπουργική απόφαση.
Συμπέρασμα: Ένας άνθρωπος παλεύει να αποδείξει πρώτα απ’ όλα στον εαυτό του ότι διέπραξε τεράστια σφάλματα, θέλει να αλλάξει και παλεύει να σταθεί όρθιος δίνοντας μάχη με τον χρόνο.
Το «σωφρονιστικό» σύστημα της Ελλάδας
Οι φυλακές έχουν ως επίσημο σκοπό τους τον σωφρονισμό των κρατουμένων με τους κοινωνικούς κανόνες και τους ισχύοντες νόμους, ώστε, μετά το πέρας της ποινής τους, να μπορέσουν να επιστρέψουν και πάλι στον κοινωνικό ιστό ως υγιή μέλη τους.
Κατά πόσο όμως το σωφρονιστικό σύστημα καταφέρνει να επιτύχει αυτόν τον σκοπό; Πως μπορεί η ψυχολογία να βοηθήσει στον καλύτερο σωφρονισμό των κρατουμένων και επομένως στην ευημερία της κοινωνίας που θα τους δεχτεί και πάλι στους κόλπους της; Αυτά τα ερωτήματα δεν είναι επίκαιρα μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο, μιας και η αντίληψη πως οι φυλακές ως έχουν δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από το καλύτερο «πανεπιστήμιο των εγκληματιών» είναι σχεδόν οικουμενική.
O Δρ. Dvoskin του Πανεπιστημίου της Αριζόνας ασχολήθηκε εκτεταμένα με το θέμα αυτό στο βιβλίο της επιστημονικής του ομάδας υπό τον τίτλο «Applying Social Science to Reduce Violent Offending» (“Εφαρμόζοντας την Κοινωνική Επιστήμη για τη Μείωση των Βίαιων Εγκλημάτων”) και παρουσίασε συνοπτικά τις απόψεις του στο τελευταίο συνέδριο του Αμερικανικού Ψυχολογικού Συνδέσμου (APA). Οι συγγραφείς του βιβλίου υποστηρίζουν πως η ψυχολογία και η κοινωνιολογία μπορούν να βοηθήσουν στην δόμηση ενός ορθότερου, λογικότερου και αποτελεσματικότερου σωφρονιστικού συστήματος το οποίο θα είναι σε θέση να εκπληρώσει τους στόχους του πιο γρήγορα και πιο άμεσα μιας και, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Δρ. Dvoskin, το υπάρχων περιβάλλον της φυλακής όχι μόνο δεν παρεμποδίζει την ανάπτυξη βίαιων συμπεριφορών αλλά, αντίθετα, βοηθά στην ανάπτυξή τους. Οι κρατούμενοι συνηθίζουν την βία στο περιβάλλον τους και μαθαίνουν να βιαιοπραγούν παρακολουθώντας τους πιο ισχυρούς συγκρατούμενούς τους ενώ λαμβάνει δράση ένας πολύ κλασσικός μηχανισμός κοινωνικής μάθησης, αυτός της μίμησης προτύπου.
Εφόσον όμως η βίαιη συμπεριφορά μπορεί να διδαχθεί, το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και με την κοινωνικά αποδεκτή. Γιατί όμως δεν βλέπουμε να συμβαίνει κάτι τέτοιο στις φυλακές;
Ο κυριότερος λόγος είναι φυσικά η έλλειψη τέτοιου είδους προτύπων εντός του ιδρύματος. Ελάχιστοι είναι οι κρατούμενοι που έχουν πρόσβαση σε ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα ψυχολογικής υποστήριξης και αποκατάστασης στο οποίο να είναι σε θέση να δεχτούν εκείνα τα ερεθίσματα που μπορεί να λειτουργήσουν ως οδηγοί συμπεριφοράς.
Ο Β. Δημάκης συγκαταλέγεται σ’ αυτά τα πρότυπα.
Η πολιτική «συσκευασία» του σωφρονισμού στην Ελλάδα
Η δεξιά στην Ελλάδα ας μην μιλήσουμε για τα μετεμφυλιακά χρόνια αλλά για τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Από το 1974, είτε λεγόταν «καραμανλική», είτε «σαμαρική», είτε «μητσοτατική» είχαν πολλά μα πάρα πολλά κοινά σημεία. Ένα απ΄αυτά ήταν ότι είχε μια «ανθρώπινα εκδικητική» στάση για αυτούς που προσπαθούσαν να κρατήσουν την αξιοπρέπεια τους και να σταθούν όρθιοι. Το μένος τους δεν στρεφόταν μόνο σ΄αυτούς. Στρεφόταν επίσης στους τσιγγάνους, στους μουσουλμάνους (Πομάκους) και τους ποινικούς. Ποιος δεν θυμάται τα τάγματα των ανεπιθύμητων του στρατού στις παραμεθόριες περιοχές. Η σύνθεση τους ήταν κομμουνιστές, αριστεροί, τσιγγάνοι και ποινικοί. Βέβαια ήταν και ένα είδος «τιμής» να υπηρετείς την θητεία σου σε τέτοια τάγματα. Τα συγκεκριμένα τάγματα είχαν τρία λεπτά ζωής σε περίπτωση πολέμου (ο λόγος που λεγόντουσαν «ανεπιθύμητων»). Όσοι δεν έσκυψαν το κεφάλι θα θυμούνται την ταλαιπωρία και τις πανάθλιες συνθήκες ζωής. Θυμούνται όμως και την ενότητα και το δέσιμο μεταξύ διαφορετικών κατηγοριών «ανεπιθύμητων». Όσοι είχαν «την τύχη» να κάνουν φίλους τέτοιους ανθρώπους έμειναν έκπληκτοι από τον σεβασμό που μας φερόντουσαν (δανεικά είναι αυτά), την μπέσα τους, αλλά και για την έννοια της φιλίας που έδιναν. Αυτά για τους ποινικούς.
Ο μεσαίωνας του σωφρονισμού
Η κ. Νικολάου, η Γ.Γ. της Αντιεγκληματικής Πολιτικής, γεννήθηκε το 1979 στο Πυργί της Εύβοιας. Σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ συνέχισε τις σπουδές της στο Διεθνές Ποινικό Δίκαιο και τις Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Paris X-Nanterre, στη Γαλλία. Είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω. και έχει ιδρύσει τη δική της δικηγορική εταιρεία, η οποία ειδικεύεται στο Φορολογικό, Εμπορικό, καθώς και το Οικονομικό Ποινικό Δίκαιο. Θα περίμενες ρε παιδί μου μια ευρωπαϊκή αντιμετώπιση σε θέματα σωφρονισμού. Ευρωπαϊκή;
- Σπουδάζεις στην Ελλάδα και δεν γνωρίζεις ή μάλλον έχεις «ξεχάσει» την έννοια του Δικαίου. Έγινες δικηγόρος και δεν γνωρίζεις το υπ’ αριθμό2.3. του Κώδικα Ελλήνων Δικηγόρων: «Ο δικηγόρος έχει την υποχρέωση ν’ ασκεί το λειτούργημά του με οδηγό τη συνείδησή του και το νόμο και να συμπεριφέρεται εν γένει με αξιοπρέπεια και σύμφωνα με τις παραδόσεις του δικηγορικού σώματος». Ναι μπορεί να συμβεί αυτό.
- Συνεχίζεις τις σπουδές σου στη Γαλλία, Γαλλικό δίκαιο (το οποίο αποτελεί πηγή έμπνευσης του αντίστοιχου Ελληνικού Αστικού Κώδικα) και δεν «έμαθες τίποτα». Δεν «έμαθες» και δεν «άκουσες» για το πανεπιστήμιο που φοίτησες, το Πανεπιστήμιο Paris X-Nanterre στην Ακαδημία των Βερσαλλιών. Χτίστηκε τη δεκαετία του 1960 στα περίχωρα του Παρισιού ως επέκταση της Σορβόννης. Το Nanterre έγινε διάσημο λίγο μετά το άνοιγμα του στο κέντρο της φοιτητικής εξέγερσης του Μάη '68. Η πανεπιστημιούπολη ονομάστηκε «Nanterre, la folle» (Mad Nanterre) ή «Nanterre la rouge» (Red Nanterre, σε σχέση με τον κομμουνισμό). Δεν άκουσες κάτι για Βερσαλίες χώρος ιστορικής κληρονομιάς της Βαστίλης ένα σημαντικό σύμβολο για το γαλλικό δημοκρατικό κίνημα. Ναι μπορεί να συμβεί και αυτό.
Βλέπεις την ανάρτηση της κ. Νικολάου που λέει:
Λες: Μπορεί να συμβαίνει αυτό;
Βλέπεις την ανάρτηση του του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και όχι της Γενικής Γραμματείας Αντιεγκληματικής Πολιτικής όπως μέχρι σήμερα, της 26/5/2020 δελτίο τύπου που περιέχει πλήθος ψευδών και συκοφαντικών πληροφοριών για τον Β. Δημάκη:
ΨΕΥΔΕΣ ΓΕΓΟΝΟΣ 1: Ο Β. Δημάκης δεν αρνήθηκε να παρακολουθήσει το μάθημα «Συγκριτική Πολιτική ΙΙ»”. Από 11 Μαΐου έως 23 Μαΐου ζητούσε κάθε μέρα χωρίς αποτέλεσμα να παρακολουθήσει τα μαθήματά του μέσω τηλεκπαίδευσης και να υλοποιηθεί η μεταγωγή του κατά τη λήξη του 14ήμερου από το υπόγειο των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού στο κελί του στη Δ’ Πτέρυγα του Καταστήματος Κράτησης Ι. Από 23 Μαΐου προχώρησε σε απεργία πείνας και δίψας και παρακολουθείται από γιατρό της φυλακής. Άνυδρος και με ανησυχητικές ιατρικές ενδείξεις, δεν δύναται να παρακολουθήσει πλέον το μάθημά του όπως του προτάθηκε πρώτη φορά τη Δευτέρα 25 Μαΐου. Το δελτίο τύπου αποκρύπτει ακόμα και το γεγονός της απεργίας πείνας-δίψας! Και τη μη δυνατότητά την ονομάζει άρνηση. Τέτοιος γκεμπελισμός.
ΨΕΥΔΕΣ ΓΕΓΟΝΟΣ 2: Ο Β. Δημάκης δεν έχει “καταδικαστεί για ληστείες με τη χρήση Kalashnikov”. Το προσωνύμιο “ο ληστής με τα Καλάσνικοφ” είναι ειδησεογραφικό εφεύρημα, απολύτως ψευδές. Ποτέ δεν χρησιμοποίησε Καλάσνικοφ ο Βασίλης Δημάκης. Το Υπουργείο υιοθέτησε στον ιστότοπό του έναν άθλιο λίβελο, παντελώς αστήρικτο από κάθε σε βάρος του δικογραφία. Χυδαίος κιτρινισμός από αυτούς που μιλάνε στο όνομα του “κράτους δικαίου”.
ΨΕΥΔΕΣ ΓΕΓΟΝΟΣ 3: Ο Β. Δημάκης δεν “υπέπεσε σε σωρεία πειθαρχικών αδικημάτων, μεταξύ τους κατοχή ναρκωτικών”. Ο ισχυρισμός για “σωρεία πειθαρχικών” είναι απολύτως ψευδής. Περαιτέρω, ουδέποτε κατηγορήθηκε για την κατοχή ναρκωτικών, εκτός αν πλέον τα οινοπνευματώδη βαφτίζονται ναρκωτικά. Προκαλούμε το Υπουργείο να δημοσιοποιήσει τον πειθαρχικό του φάκελο.
ΨΕΥΔΕΣ ΓΕΓΟΝΟΣ 4: Ο Β. Δημάκης δεν “υπήρξε βασικός υποκινητής εξέγερσης των κρατουμένων κατά τη διάρκεια των μέτρων για τον περιορισμό της εξάπλωσης του COVID-19”. Τέτοια εξέγερση δεν υπήρξε ποτέ. Εκτός αν τις ειρηνικές κινητοποιήσεις των κρατούμενων για την αποσυμφόρηση, το Υπουργείο τις αποκαλεί “εξέγερση”. Η μεταγωγή του Βασίλη Δημάκη στα Γρεβενά δεν έγινε για την τέλεση οποιασδήποτε πράξης ή παραπτώματος, παρά μόνο βάσει “πληροφοριών”.
ΨΕΥΔΕΣ ΓΕΓΟΝΟΣ 5: Ο Β. Δημάκης δεν έχει ακόμα τα βιβλία του, καθώς είναι ψευδές ότι “όλα τα βιβλία του απεστάλησαν με κούριερ στο χώρο κράτησής του” Προκαλούμε να πάει σήμερα κάποιος φωτορεπόρτερ και να τραβήξει μια φωτογραφία από το κελί του στις Γυναικείες Φυλακές. Το συγκεκριμένο αναφέρεται προφανώς με σκοπό να διαβάλλει τον κρατούμενο και τον αγώνα του.
Το δελτίο τύπου περιέχει πλήθος άλλων ψευδών πληροφοριών (πχ όσον αφορά την υλικοτεχνική υποδομή του Καταστήματος Κράτησης ΙΙ και τη χρήση της από τους κρατούμενους, την αποσιώπηση των θεσμικών φορέων που στηρίζουν τον κρατούμενο όπως η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου), αλλά στην παρούσα ανακοίνωση επικεντρώνουμε αποκλειστικά στη συκοφαντική δυσφήμηση του Β. Δημάκη.
Ως συνήγορος του Β. Δημάκη, θα φροντίσω τόσο για την υποβολή μηνυτήριας αναφοράς σε βάρος όσων συνέταξαν και ευθύνονται για το ως άνω δελτίο τύπου, όσο και για την υποβολή αγωγής στα πολιτικά δικαστήρια με σκοπό την αστική του αποζημίωση. Τα χρήματα που θα λάβει ο Β. Δημάκης θα τα διαθέσει για την εκπαίδευση των κρατουμένων.
Λες: δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό!
Επειδή ακριβώς δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό, ας «βοηθήσουμε» όλους αυτούς τους σαλτιμπάκους της πολιτικής, να πάνε σπίτια τους και απερίσπαστοι να ασχοληθούν με τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες. Έτσι κι’ αλλιώς με «promotion και delivery» ασχολούνται. Άλλος με την ΔΕΗ, άλλος με τα νοσοκομεία και άλλος με τις ανεμογεννήτριες.
Αν μου επιτρέπεις φίλε Βασίλη Δημάκη είμαστε στο πλευρό σου, το αξίζεις.
Γιάννης Περάκης: Σχετικά με το Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου