Γιάννης Περάκης
Ίσως οι λέξεις αυτές να γράφονται υπό την επήρεια των πρόσφατων διακοπών. Τότε που το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας είχε την ευεργετική επίδραση στα γεγονότα που συνέβαιναν. Άλλες φορές να ωραιοποιείς τα τεκταινόμενα και άλλες φορές το ευεργετικό αποτέλεσμα της λήθης.
Έβλεπες κατά την διάρκεια των διακοπών σου κάπου στην Ν. Εύβοια τον ουρανό μαυρισμένο, να έρχεται από πίσω σου με τα αποκαίδια της Β. Εύβοιας και από μπροστά σου τα αποκαίδια της Αττικής. Τότε έψαχνες τρόπο να μην βλέπεις αυτό το θέαμα. Πληροφορείσαι ότι έγιναν στάχτη 1.5 εκατ. στρεμ. και ενστικτώδικα το βλέμμα έπεφτε στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας.
Ίσως οι λέξεις αυτές να γράφονται υπό την επήρεια των πρόσφατων διακοπών. Τότε που το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας είχε την ευεργετική επίδραση στα γεγονότα που συνέβαιναν. Άλλες φορές να ωραιοποιείς τα τεκταινόμενα και άλλες φορές το ευεργετικό αποτέλεσμα της λήθης.
Η Μαυρίλα
Έβλεπες κατά την διάρκεια των διακοπών σου κάπου στην Ν. Εύβοια τον ουρανό μαυρισμένο, να έρχεται από πίσω σου με τα αποκαίδια της Β. Εύβοιας και από μπροστά σου τα αποκαίδια της Αττικής. Τότε έψαχνες τρόπο να μην βλέπεις αυτό το θέαμα. Πληροφορείσαι ότι έγιναν στάχτη 1.5 εκατ. στρεμ. και ενστικτώδικα το βλέμμα έπεφτε στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας.
Βάλσαμο για την ψυχή μας ήταν.
Τελειώνουν οι διακοπές. Δεν προλαβαίνεις να προσαρμοστείς και ανακοινώνονται τα αποτελέσματα των πανελλαδικών.«Σφαγιάσθηκαν» 40.000 νέα παιδιά στερώντας τους την είσοδο τους στα ΑΕΙ. Η συνενοχή ορισμένων καθηγητών των ΑΕΙ στο «κακούργημα» αυτό, έχει δύο «ελαφρυντικά». Πρώτο, την παραγραφή των οφειλών τους μεταξύ των ετών 1999-2009 με την τροπολογία που κατέθεσε η κυβέρνηση (29/07/2021) και δεύτερο,πολλοί από αυτούς έχουν κλείσει θέση στα ιδιωτικά κολλέγια. Τότε λες πάνε και αυτά, τερματίσαμε.
Σ’ αυτό το σημείο ανακαλύπτεις το σύνηθες λάθος σου. Ότι στην πολιτική πραγματικότητα ένα συνηθισμένο λάθος που διαπράττουμε είναι, όταν λέμε πιάσαμε πάτο. Μετά από λίγο μια άλλη πολιτική εξέλιξη εμφανίζεται και ο πάτος αποδεικνύεται τρύπιος.
Έρχεται όμως η ώρα του ανασχηματισμού και ο πάτος αποδεικνύεται και πάλι τρύπιος.
Η αντικατάσταση των υπουργών με άλλους «άριστους» εκτός του γελοίου τρόπου της διαδικασίας, εξάγει και διάφορα συμπεράσματα:
1ο) Τα προσόντα και το ποιόν των νέων υπουργών, π.χ. στο υπουργείο υγείας σε συνάρτηση με τους «παλιούς» όπως στο εσωτερικών και ανάπτυξης, αναδεικνύει την πολιτική στροφή της Ν.Δ. προς την ακροδεξιά, για τους «ορφανούς» ψήφους της χρυσής αυγής. Στροφή που θα καθορίσει την πορεία της από τώρα και στο εξής.
2ο) Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι η εξουσία του πρωθυπουργού αλλά και των υπουργών στην διακυβέρνηση της χώρας, τουλάχιστον από το 2010, συγκρίνεται με αυτή των «γλαστρών» ενός σκυλάδικου απέναντι στους «ξελιγωμένους» πελάτες..
3ο) Στην φετεινή καταστροφή των πυρκαγιών, αντικαθίσταται ένας αποτυχημένος υπουργός και πάει σπίτι του ατιμώρητος χωρίς καμιά συνέπεια.
4ο) Αναμένεται αύξηση της καταστολής, αλλά και επιτάχυνση της διάλυσης και της «μπανανοποίησης» την χώρας μας. Ο κ. Γεραπετρίτης το δηλώνει,«Έχουμε πολύ γεμάτη μεταρρυθμιστική ατζέντα».
Λίγες λέξεις για το ατύχημα Αποστολάκη: Μερικές φορές συμβαίνουν και «ατυχήματα». Τα «ατυχήματα» έχουν και την θετική τους πλευρά. Έτσι μαθαίνουμε αυτά που συμβαίνουν στα βρώμικα υπόγεια του δικομματισμού. «Ο κ. Αποστολάκης ξεκαθάρισε ότι επί της ουσίας «παγιδεύτηκε» από το Μέγαρο Μαξίμου, καθώς ανακοινώθηκε το όνομά του στη νέα σύνθεση της κυβέρνησης, χωρίς να πληροίται ο όρος της διακομματικής συναίνεσης που είχε θέσει ο ίδιος, προκειμένου να αποδεχθεί την πρόταση του κ. Μητσοτάκη». Αλήθεια για ποια συναίνεση συζητάνε; Το θέμα είναι υπαρκτό και ίσως είναι η καλύτερη εξήγηση της στάσης του ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευσης. Αντιπολίτευση σε δευτερεύοντα και τριτεύοντα θέματα. Μιας αντιπολίτευσης που προεξοφλείται από σήμερα το πως θα κυβερνήσει, ως η συνέχεια του δέυτερου πόλου του δικομματισμού.
Τα πιο πάνω αφορούν τους παίκτες του δικομματισμού και των δορυφόρων τους (ΚΙΝΑΛ και Βελόπουλο).
Αυτή την μαυρίλα και την βλέπεις και την ζεις. Δεν ζητείτε από κανέναν η παραίτηση αυτής της κυβέρνησης-συμμορίας και ταυτόχρονα εκλογές.Άλλωστε μια αύξηση της εκλογικής τους δύναμης κατά 1 ή 2ή 3 ποσοστιαίες μονάδες δεν αλλάζει και τίποτα.
Το μυαλό για λόγους «επιβίωσης» ταξιδεύει. Έρχεται η εικόνα του γαλάζιου της θάλασσας και σου «καθαρίζει» το μυαλό από τους «ιούς» της απογοήτευσης. Λες δεν μπορεί, κάποια λύση θα υπάρχει. Το βασικό λες είναι η ελπίδα. Μια ελπίδα που ενώνει και να καταστεί ικανή να μπεί σφήνα στην «λέπρα» του δικομματισμού.
Αυτή δεν έρχεται ούτε με «ενωτικές» απόψεις του τύπου ελάτε μαζί μας και πολύ περισσότερο από την άποψη πας μη δικός μας είναι εχθρός μας.
Ίσως το γαλάζιο να είναι πιο έντονο στα μάτια μας λόγω του απέραντου γαλάζιου της πατρίδας μας, αλλά και της άποψης του Χαρίλαου. Του Χαρίλαου, που δήλωνε την εποχή της δημιουργίας του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. «Αν δεν συνεργασθούμε με τα αδέλφια μας πως θα πείσουμε τους άλλους», ή του Μίκη που στην πολιτική του διαθήκη, απευθυνόμενος στο κ. Κουτσούμπα λέει «θα ήθελα να σε παρακαλέσω εκείνη την ώρα να επιληφθείς εσύ προσωπικά ώστε να γίνει σεβαστή όχι μόνο η ιδεολογία μου αλλά και οι αγώνες για την ενότητα των Ελλήνων.
Υ.Γ. Τολμώ και θα το πω: Η Ελληνικότητα (η Παγκοσμιότητα εννοώ) του Μίκη στους Έλληνες συγκρίνετε με την αποδοχή του ΕΑΜ. Τα πολιτικά συμπεράσματα την στιγμή αυτή αδυνατώ να τα πω, γιατί ακούω την μουσική του, το .....
Τελειώνουν οι διακοπές. Δεν προλαβαίνεις να προσαρμοστείς και ανακοινώνονται τα αποτελέσματα των πανελλαδικών.«Σφαγιάσθηκαν» 40.000 νέα παιδιά στερώντας τους την είσοδο τους στα ΑΕΙ. Η συνενοχή ορισμένων καθηγητών των ΑΕΙ στο «κακούργημα» αυτό, έχει δύο «ελαφρυντικά». Πρώτο, την παραγραφή των οφειλών τους μεταξύ των ετών 1999-2009 με την τροπολογία που κατέθεσε η κυβέρνηση (29/07/2021) και δεύτερο,πολλοί από αυτούς έχουν κλείσει θέση στα ιδιωτικά κολλέγια. Τότε λες πάνε και αυτά, τερματίσαμε.
Σ’ αυτό το σημείο ανακαλύπτεις το σύνηθες λάθος σου. Ότι στην πολιτική πραγματικότητα ένα συνηθισμένο λάθος που διαπράττουμε είναι, όταν λέμε πιάσαμε πάτο. Μετά από λίγο μια άλλη πολιτική εξέλιξη εμφανίζεται και ο πάτος αποδεικνύεται τρύπιος.
Έρχεται όμως η ώρα του ανασχηματισμού και ο πάτος αποδεικνύεται και πάλι τρύπιος.
Επισημάνσεις περί τρύπιου πάτου
Η αντικατάσταση των υπουργών με άλλους «άριστους» εκτός του γελοίου τρόπου της διαδικασίας, εξάγει και διάφορα συμπεράσματα:
1ο) Τα προσόντα και το ποιόν των νέων υπουργών, π.χ. στο υπουργείο υγείας σε συνάρτηση με τους «παλιούς» όπως στο εσωτερικών και ανάπτυξης, αναδεικνύει την πολιτική στροφή της Ν.Δ. προς την ακροδεξιά, για τους «ορφανούς» ψήφους της χρυσής αυγής. Στροφή που θα καθορίσει την πορεία της από τώρα και στο εξής.
2ο) Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι η εξουσία του πρωθυπουργού αλλά και των υπουργών στην διακυβέρνηση της χώρας, τουλάχιστον από το 2010, συγκρίνεται με αυτή των «γλαστρών» ενός σκυλάδικου απέναντι στους «ξελιγωμένους» πελάτες..
3ο) Στην φετεινή καταστροφή των πυρκαγιών, αντικαθίσταται ένας αποτυχημένος υπουργός και πάει σπίτι του ατιμώρητος χωρίς καμιά συνέπεια.
4ο) Αναμένεται αύξηση της καταστολής, αλλά και επιτάχυνση της διάλυσης και της «μπανανοποίησης» την χώρας μας. Ο κ. Γεραπετρίτης το δηλώνει,«Έχουμε πολύ γεμάτη μεταρρυθμιστική ατζέντα».
Λίγες λέξεις για το ατύχημα Αποστολάκη: Μερικές φορές συμβαίνουν και «ατυχήματα». Τα «ατυχήματα» έχουν και την θετική τους πλευρά. Έτσι μαθαίνουμε αυτά που συμβαίνουν στα βρώμικα υπόγεια του δικομματισμού. «Ο κ. Αποστολάκης ξεκαθάρισε ότι επί της ουσίας «παγιδεύτηκε» από το Μέγαρο Μαξίμου, καθώς ανακοινώθηκε το όνομά του στη νέα σύνθεση της κυβέρνησης, χωρίς να πληροίται ο όρος της διακομματικής συναίνεσης που είχε θέσει ο ίδιος, προκειμένου να αποδεχθεί την πρόταση του κ. Μητσοτάκη». Αλήθεια για ποια συναίνεση συζητάνε; Το θέμα είναι υπαρκτό και ίσως είναι η καλύτερη εξήγηση της στάσης του ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευσης. Αντιπολίτευση σε δευτερεύοντα και τριτεύοντα θέματα. Μιας αντιπολίτευσης που προεξοφλείται από σήμερα το πως θα κυβερνήσει, ως η συνέχεια του δέυτερου πόλου του δικομματισμού.
Τα πιο πάνω αφορούν τους παίκτες του δικομματισμού και των δορυφόρων τους (ΚΙΝΑΛ και Βελόπουλο).
Το Απέραντο Γαλάζιο
Αυτή την μαυρίλα και την βλέπεις και την ζεις. Δεν ζητείτε από κανέναν η παραίτηση αυτής της κυβέρνησης-συμμορίας και ταυτόχρονα εκλογές.Άλλωστε μια αύξηση της εκλογικής τους δύναμης κατά 1 ή 2ή 3 ποσοστιαίες μονάδες δεν αλλάζει και τίποτα.
Το μυαλό για λόγους «επιβίωσης» ταξιδεύει. Έρχεται η εικόνα του γαλάζιου της θάλασσας και σου «καθαρίζει» το μυαλό από τους «ιούς» της απογοήτευσης. Λες δεν μπορεί, κάποια λύση θα υπάρχει. Το βασικό λες είναι η ελπίδα. Μια ελπίδα που ενώνει και να καταστεί ικανή να μπεί σφήνα στην «λέπρα» του δικομματισμού.
Αυτή δεν έρχεται ούτε με «ενωτικές» απόψεις του τύπου ελάτε μαζί μας και πολύ περισσότερο από την άποψη πας μη δικός μας είναι εχθρός μας.
Ίσως το γαλάζιο να είναι πιο έντονο στα μάτια μας λόγω του απέραντου γαλάζιου της πατρίδας μας, αλλά και της άποψης του Χαρίλαου. Του Χαρίλαου, που δήλωνε την εποχή της δημιουργίας του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. «Αν δεν συνεργασθούμε με τα αδέλφια μας πως θα πείσουμε τους άλλους», ή του Μίκη που στην πολιτική του διαθήκη, απευθυνόμενος στο κ. Κουτσούμπα λέει «θα ήθελα να σε παρακαλέσω εκείνη την ώρα να επιληφθείς εσύ προσωπικά ώστε να γίνει σεβαστή όχι μόνο η ιδεολογία μου αλλά και οι αγώνες για την ενότητα των Ελλήνων.
Υ.Γ. Τολμώ και θα το πω: Η Ελληνικότητα (η Παγκοσμιότητα εννοώ) του Μίκη στους Έλληνες συγκρίνετε με την αποδοχή του ΕΑΜ. Τα πολιτικά συμπεράσματα την στιγμή αυτή αδυνατώ να τα πω, γιατί ακούω την μουσική του, το .....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου