Το μάτι μου δεν έπεσε στα άσπρα τους μαλλιά, μα στο κλάμα το βουβό τους. Τι ήταν άραγε αυτό που συγκίνησε την Τζόαν Μπαέζ και την Πάτι Σμιθ και έγειρε η μια στην αγκαλιά της άλλης; Εν μέρει για να εξακριβώσω την αιτία, εν μέρει και την ώρα να περάσω έμαθα πως η πρώτη κούνησε μαντίλι στη μουσική της διαδρομή. Η φωνή της είχε αρχίσει τις προδοσίες. Ιδεώδης εν τη λύπη της θα ορκίζονταν πως δεν είχε να κάνει με τις διαψευσμένες ουτοπίες των παιδιών του λουλουδιών, ούτε με το ξεθωριασμένο σύνθημα make love not war.
Άλλωστε στο βάθος της σκηνής ακούστηκε η Χαρούλα. «Ποτέ μη λες η μοίρα πως σε αδίκησε, μα μόνο πως η ιστορία αλλιώς σου μίλησε. Τίποτα δεν πάει χαμένο. .Για δες κι εμένα. Με γενναιοδωρία παραχώρησα τα τραγούδια που γράφτηκαν για χάρη μου στην Ελεονώρα. Από τον Μάνο μου, τον Μάνο μας».
Κι όσο η ώρα περνάει σκέφτομαι πως κι εγω δυο Μάνους αγάπησα. Διγαμία. Και αν τον Λοϊζο τον τιμούν, τον Χατζιδάκι τον λοιδορούν ακόμα κάτι ανυπόληπτοι μεγαλοδικηγόροι και κάτι κομπασμένοι, τα φαιά φορούντες και περί ηθικής λαλούντες. Ποτέ δεν του συγχώρησαν ότι μιλούσε για όλα όσα τον εξόργιζαν. Αυτό οφείλουν να κάνουν οι καλλιτέχνες. Κάλλιο θυμωμένοι παρά φιμωμένοι.
Φιλότιμη η προσπάθεια του αρθρογράφου με το ψυχογράφημα των ανυπάκουων και ανώριμων καλλιτεχνών.
Αλλά πού να δεις τι έδειξαν οι άλλες εξετάσεις. Παρατεταμένη εφηβεία για την Τζόαν και την Πάτι. Γι’ αυτό δεν πρόσεξα τα άσπρα τους μαλλιά. Στο καρδιογράφημα χώρεσαν όλοι οι σφυγμοί του χθεσινού κόσμου. Μπορεί και του αυριανού.
Αλλά πού να δεις τι έδειξαν οι άλλες εξετάσεις. Παρατεταμένη εφηβεία για την Τζόαν και την Πάτι. Γι’ αυτό δεν πρόσεξα τα άσπρα τους μαλλιά. Στο καρδιογράφημα χώρεσαν όλοι οι σφυγμοί του χθεσινού κόσμου. Μπορεί και του αυριανού.
Μy senses newly opened, I awakened to the cry,that the people have the power
ΥΓ: "Κάπου είδα προχθές τη φωτογραφία τους από μια συναυλία στη Γερμανία το 2018.
Τις προάλλες είχα πάει στη συναυλία - αφιέρωμα για το Λοίζο και είδα μαζι τη Χαρούλα Αλεξίου και την Ζουγανέλη. Δυσανάλογη η σύγκριση βέβαια , αλλά αυτή μου γέννησε τον συνειρμό.
"Σκυφτός στα καφενεία στους δρόμους σκεφτικός. Μα χτες μες στην πορεία περνούσες γελαστός".
Όλους μας τους καημούς, τους έρωτες, τα γεγονότα μικρά και μεγάλα. έχουν πει οι καλλιτέχνες. Και θυμώνω πολύ όταν τους βρίζουν.
Ο Κούγιας πιάνει στο στόμα του τον Χατζιδάκι, ο επίσημος κυβερνητικός προπαγανδιστής βρίζει τους καλλιτέχνες. Χρειαζόταν μια απάντηση έμμεσα έστω μέσα από τις δυο καταπληκτικές κυρίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου