Ελλάδα
Τρεις είναι οι υποθέσεις που μονοπωλούν το κοινωνικό και δημοσιογραφικό ενδιαφέρον τις τελευταίες ημέρες: 1) ο βιασμός της 12χρονης στον Κολωνό που έγινε θύμα μαστροπείας, 2) ο βιασμός των παιδιών στα Πετράλωνα από τον πατέρα τους και από πρόσωπα του φιλικού του κύκλου και 3) η δολοφονία του 17χρονου στην Μάνδρα από τον 14χρονο αδερφό του. Αυτές οι τρεις υποθέσεις παρουσιάζουν πολλά κοινά στοιχεία. Πρόκειται για ειδεχθή εγκλήματα, τα οποία αποκαλύπτουν βαθιές παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας, καθώς και την υποκρισία που διέπει την οικογένεια, την γειτονιά, τους φίλους και γνωστούς που πάντα κάτι υποψιάζονται, αλλά επιλέγουν να «πέσουν από τα σύννεφα», όταν δημοσιοποιηθεί μία τόσο δυσώδης υπόθεση.
Κοινό σημείο αυτών των τριών υποθέσεων, όμως, είναι και κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά και να θέσει τους αρμόδιους προ των ευθυνών τους: και στις τρεις υποθέσεις, είχαν γίνει καταγγελίες που θα μπορούσαν να αποτρέψουν τον περαιτέρω βασανισμό ή τον χαμό των παιδιών. Στην περίπτωση της 12χρονης στον Κολωνό το «Χαμόγελο του Παιδιού» εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει πως τον Σεπτέμβριο δέχθηκε ανώνυμη κλήση «για να υποστηρίξει συμβουλευτικά και να κατευθύνει τους οικείους ανήλικης που είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά από ενήλικο άνδρα». Καθώς το παιδί δεν ήθελε να μιλήσει και οι γονείς δεν επικοινώνησαν ποτέ με τη Γραμμή Βοήθειας και Υποστήριξης του Οργανισμού, «Το Χαμόγελο του Παιδιού», μην έχοντας κάποιο στοιχείο, κατηύθυνε την οικογένεια να επικοινωνήσουν με την Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Ανηλίκων.
Στην περίπτωση των Πετραλώνων, τα παιδιά καταγγέλλουν πως είχαν προσφύγει στην δικαιοσύνη ήδη από το 2017, αλλά η υπόθεση έμεινε στάσιμη. Με την βοήθεια ενός γείτονα που παρατήρησε παράξενες συμπεριφορές, τα παιδιά έφτασαν στις αρχές. Όμως, πέντε χρόνια μετά, η υπόθεση αυτή όχι μόνο δεν έχει εκδικαστεί, αλλά η γονική μέριμνα των ανήλικων παιδιών παραμένει στους καταγγελλόμενους γονείς! Από την πλευρά της η ΕΛ.ΑΣ εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει πως δεν υποβλήθηκε καταγγελία στην Αστυνομία και πωςη διερεύνηση της υπόθεσης ξεκίνησε από παραγγελία της Εισαγγελίας τον Ιούλιο του 2018. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, όμως, δεν έχει ασκηθεί από το 2018 μέχρι σήμερα καμία δίωξη για τους βιασμούς των παιδιών.
Στην υπόθεση της Μάνδρας, το «Χαμόγελο του Παιδιού» εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με καταγγελίες που είχε δεχτεί για σωματική κακοποίηση των παιδιών από τον πατέρα τους και σοβαρή παραμέληση και από τους δύο γονείς του. Αυτό συνέβη όχι μία, αλλά δύο φορές: στις 28 Ιουνίου του 2021 και στις 19 Απριλίου του 2022. «Η αναφορά αυτή εστάλη αυθημερόν, 28 Ιουνίου 2021, από «Το Χαμόγελο του Παιδιού» στην αρμόδια Εισαγγελία προς διερεύνηση», αναφέρει η ανακοίνωση του «Χαμόγελου του Παιδιού» και συμπληρώνεται πως: «20 Απριλίου 2022 εστάλη από «Το Χαμόγελο του Παιδιού» και πάλι αναφορά στην αρμόδια Εισαγγελία με την ένδειξη του επείγοντος».
Δηλαδή, ακόμη και όταν υπάρχει ευαισθησία και κινητοποίηση από τον περίγυρο για παιδιά που ζουν υπό άθλιες συνθήκες βίας και εκμετάλλευσης, οι αρχές αδυνατούν (ή αδιαφορούν; ) να βοηθήσουν. Η ανυπαρξία κοινωνικού κράτους είναι εξόφθαλμη και εξοργιστική. Η προστασία της πιο ευάλωτης, της πιο επισφαλούς, της πιο ανίσχυρης, της πιο ευεπίφορης προς κακοποίηση ομάδας της κοινωνίας μας επαφίεται στον ηρωισμό των ανθρώπων που εργάζονται στις υποστελεχωμένες κοινωνικές δομές. Οι κρατικοί μηχανισμοί προστασίας και πρόνοιας δεν λειτουργούν. Μπορεί να υπάρχουν στα χαρτιά και στα οργανογράμματα των υπουργείων, αλλά απουσιάζουν από την πραγματικότητα. Η προστασία των παιδιών, η απομάκρυνσή τους από περιβάλλοντα βίας και εκμετάλλευσης και η παροχή ασφάλειας δεν θα πρέπει να εναπόκειται στην προσωπική ευαισθησία ή την υπερπροσπάθεια ενός υπαλλήλου που κάνει ενσυνείδητα την δουλειά του υπό αντίξοες εργασιακές συνθήκες. Θα έπρεπε να είναι πρωταρχική μέριμνα του κράτους. Όμως, το δικό μας κράτος αφήνει τα παιδιά βορά στις ορέξεις και τις προθέσεις του κάθε Μίχου, «ξηλώνει» τις κοινωνικές δομές και προτιμά να εξαίρει και να βραβεύει το έργο ιδιωτών τις σπάνιες φορές που εκείνοι θα δαπανήσουν ένα αμελητέο ποσό της περιουσίας τους για να υποκαταστήσουν το κράτος πρόνοιας.
Πηγή:imerodromos.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Τρεις είναι οι υποθέσεις που μονοπωλούν το κοινωνικό και δημοσιογραφικό ενδιαφέρον τις τελευταίες ημέρες: 1) ο βιασμός της 12χρονης στον Κολωνό που έγινε θύμα μαστροπείας, 2) ο βιασμός των παιδιών στα Πετράλωνα από τον πατέρα τους και από πρόσωπα του φιλικού του κύκλου και 3) η δολοφονία του 17χρονου στην Μάνδρα από τον 14χρονο αδερφό του. Αυτές οι τρεις υποθέσεις παρουσιάζουν πολλά κοινά στοιχεία. Πρόκειται για ειδεχθή εγκλήματα, τα οποία αποκαλύπτουν βαθιές παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας, καθώς και την υποκρισία που διέπει την οικογένεια, την γειτονιά, τους φίλους και γνωστούς που πάντα κάτι υποψιάζονται, αλλά επιλέγουν να «πέσουν από τα σύννεφα», όταν δημοσιοποιηθεί μία τόσο δυσώδης υπόθεση.
Κοινό σημείο αυτών των τριών υποθέσεων, όμως, είναι και κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά και να θέσει τους αρμόδιους προ των ευθυνών τους: και στις τρεις υποθέσεις, είχαν γίνει καταγγελίες που θα μπορούσαν να αποτρέψουν τον περαιτέρω βασανισμό ή τον χαμό των παιδιών. Στην περίπτωση της 12χρονης στον Κολωνό το «Χαμόγελο του Παιδιού» εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει πως τον Σεπτέμβριο δέχθηκε ανώνυμη κλήση «για να υποστηρίξει συμβουλευτικά και να κατευθύνει τους οικείους ανήλικης που είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά από ενήλικο άνδρα». Καθώς το παιδί δεν ήθελε να μιλήσει και οι γονείς δεν επικοινώνησαν ποτέ με τη Γραμμή Βοήθειας και Υποστήριξης του Οργανισμού, «Το Χαμόγελο του Παιδιού», μην έχοντας κάποιο στοιχείο, κατηύθυνε την οικογένεια να επικοινωνήσουν με την Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Ανηλίκων.
Στην περίπτωση των Πετραλώνων, τα παιδιά καταγγέλλουν πως είχαν προσφύγει στην δικαιοσύνη ήδη από το 2017, αλλά η υπόθεση έμεινε στάσιμη. Με την βοήθεια ενός γείτονα που παρατήρησε παράξενες συμπεριφορές, τα παιδιά έφτασαν στις αρχές. Όμως, πέντε χρόνια μετά, η υπόθεση αυτή όχι μόνο δεν έχει εκδικαστεί, αλλά η γονική μέριμνα των ανήλικων παιδιών παραμένει στους καταγγελλόμενους γονείς! Από την πλευρά της η ΕΛ.ΑΣ εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει πως δεν υποβλήθηκε καταγγελία στην Αστυνομία και πωςη διερεύνηση της υπόθεσης ξεκίνησε από παραγγελία της Εισαγγελίας τον Ιούλιο του 2018. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, όμως, δεν έχει ασκηθεί από το 2018 μέχρι σήμερα καμία δίωξη για τους βιασμούς των παιδιών.
Στην υπόθεση της Μάνδρας, το «Χαμόγελο του Παιδιού» εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με καταγγελίες που είχε δεχτεί για σωματική κακοποίηση των παιδιών από τον πατέρα τους και σοβαρή παραμέληση και από τους δύο γονείς του. Αυτό συνέβη όχι μία, αλλά δύο φορές: στις 28 Ιουνίου του 2021 και στις 19 Απριλίου του 2022. «Η αναφορά αυτή εστάλη αυθημερόν, 28 Ιουνίου 2021, από «Το Χαμόγελο του Παιδιού» στην αρμόδια Εισαγγελία προς διερεύνηση», αναφέρει η ανακοίνωση του «Χαμόγελου του Παιδιού» και συμπληρώνεται πως: «20 Απριλίου 2022 εστάλη από «Το Χαμόγελο του Παιδιού» και πάλι αναφορά στην αρμόδια Εισαγγελία με την ένδειξη του επείγοντος».
Δηλαδή, ακόμη και όταν υπάρχει ευαισθησία και κινητοποίηση από τον περίγυρο για παιδιά που ζουν υπό άθλιες συνθήκες βίας και εκμετάλλευσης, οι αρχές αδυνατούν (ή αδιαφορούν; ) να βοηθήσουν. Η ανυπαρξία κοινωνικού κράτους είναι εξόφθαλμη και εξοργιστική. Η προστασία της πιο ευάλωτης, της πιο επισφαλούς, της πιο ανίσχυρης, της πιο ευεπίφορης προς κακοποίηση ομάδας της κοινωνίας μας επαφίεται στον ηρωισμό των ανθρώπων που εργάζονται στις υποστελεχωμένες κοινωνικές δομές. Οι κρατικοί μηχανισμοί προστασίας και πρόνοιας δεν λειτουργούν. Μπορεί να υπάρχουν στα χαρτιά και στα οργανογράμματα των υπουργείων, αλλά απουσιάζουν από την πραγματικότητα. Η προστασία των παιδιών, η απομάκρυνσή τους από περιβάλλοντα βίας και εκμετάλλευσης και η παροχή ασφάλειας δεν θα πρέπει να εναπόκειται στην προσωπική ευαισθησία ή την υπερπροσπάθεια ενός υπαλλήλου που κάνει ενσυνείδητα την δουλειά του υπό αντίξοες εργασιακές συνθήκες. Θα έπρεπε να είναι πρωταρχική μέριμνα του κράτους. Όμως, το δικό μας κράτος αφήνει τα παιδιά βορά στις ορέξεις και τις προθέσεις του κάθε Μίχου, «ξηλώνει» τις κοινωνικές δομές και προτιμά να εξαίρει και να βραβεύει το έργο ιδιωτών τις σπάνιες φορές που εκείνοι θα δαπανήσουν ένα αμελητέο ποσό της περιουσίας τους για να υποκαταστήσουν το κράτος πρόνοιας.
Πηγή:imerodromos.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου