Παναγιώτης Κολέλης
«Κάθε επαγγελματικός κλάδος και κρίσιμη υποδομή είναι εν δυνάμει Τέμπη», σημειώνει ο Γιάννης Αγγέλου, συνταγματάρχης εν αποστρατεία και υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στα Δωδεκάνησα σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Παναγιώτη Κολέλη για την Εφημερίδα των Συντακτών.
Υπογραμμίζει ότι όσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό στο ΚΚΕ στις εκλογές, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η πίεση και στους δρόμους του αγώνα, αλλά και στη Βουλή, ενώ εκτιμά ότι η Ε.Ε δεν θα βγει αλώβητη από τον πόλεμο της Ρωσίας με την Ουκρανία. Στη συνέντευξη που ακολουθεί μιλάει για την τραγωδία στα Τέμπη, το διακύβευμα των επικείμενων εκλογών, τη σχέση του ΚΚΕ με τη νέα γενιά, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας, καθώς και για τον πόλεμο της Ρωσίας με την Ουκρανία και την εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτόν.
Ακολουθεί η συνέντευξη:
Ποια είναι η άποψή σας για την τραγωδία στα Τέμπη; Συνέβη εξαιτίας ενός ανθρώπινου λάθους, όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός, ή οι αιτίες είναι βαθύτερες;
Είναι φτωχές οι λέξεις για να περιγράψουν το προδιαγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη. Ακόμη και η λέξη «έγκλημα» είναι πολύ λίγη για αυτό που συνέβη. Το κράτος αυτό, με κυβερνήσεις ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, είναι που «έσπασε» τον ΟΣΕ σε χίλια κομμάτια στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης» και πούλησε τα φιλέτα σε ιδιώτες, για να εκμεταλλεύονται το μεταφορικό έργο. Τα κέρδη στους ιδιώτες, οι ζημιές στο λαό. Πάγια τακτική όλων των κυβερνήσεων.
Αυτό το κράτος διαμορφώνει το αντεργατικό πλαίσιο για να απασχολούν οι ιδιώτες με όρους γαλέρας τους εργαζόμενους στους σιδηρόδρομους. Με τους ίδιους όρους απασχολεί βέβαια και το κράτος τους εργαζόμενους στις δικές του σιδηροδρομικές εταιρείες, για να μειώνονται οι κρατικές δαπάνες και να αυξάνονται οι επιδοτήσεις και τα προνόμια στους επενδυτές. Το οργανόγραμμα του ΟΣΕ προβλέπει 2.100 εργαζόμενους και οι εργαζόμενοι είναι 750. Αυτό το κράτος επιδοτεί τις εταιρείες στον σιδηρόδρομο για τη δήθεν «άγονη γραμμή» Αθήνα – Θεσσαλονίκη με εκατομμύρια ευρώ, ενώ δεν δαπανά ούτε τα μισά από τα στοιχειωδώς αναγκαία για τη συντήρηση του δικτύου. Αυτό το κράτος που δεν μπορούσε να εντοπίσει πού βρίσκονται δύο τρένα στο ένα και μοναδικό σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας, είναι το ίδιο κράτος που παρακολουθεί τις τηλεπικοινωνίες, είναι το ίδιο κράτος που ψηφιακά σου στέλνει το πεσκέσι για κάθε οφειλή στο δημόσιο, είναι το ίδιο κράτος που με το πάτημα ενός κουμπιού σου παίρνει το σπίτι. Είναι το ίδιο, επίσης, κράτος που πάλι όταν το χρειάστηκε ο λαός από το Μάτι ως την Εύβοια και από τα χιόνια, έως τις πλημμύρες και τους καύσωνες, έμοιαζε ανήμπορο, προβάλλοντας την «κλιματική αλλαγή» και την «ατομική ευθύνη».
Επικαλούνται το «ανθρώπινο λάθος» για να κρύψουν τις διαχρονικές ευθύνες τους. Όλοι μαζί σκιαγραφούν το δικό τους αφήγημα, για να χώσουν βαθιά μέσα στην άμμο τις ευθύνες της σημερινής, της προηγουμένης και των προ-προηγούμενων κυβερνήσεων. Η ΝΔ επενδύει στο «ατομικό λάθος» του σταθμάρχη, σε συνέχεια της περίφημης «ατομικής ευθύνης» στην πανδημία, και το συνδέει με την προπαγάνδα για τις «διαχρονικές παθογένειες» του κράτους, για τις οποίες «ευθυνόμαστε όλοι από λίγο», λες και όλοι μαζί το φτιάξαμε αυτό το εχθρικό για τα λαϊκά συμφέροντα κράτος. Ορισμένοι επίσημοι ή ανεπίσημοι εκπρόσωποι της κυβέρνησης ψελλίζουν και κάποιες κατηγορίες κατά του ιδιώτη, την ιταλική εταιρεία που έχει εξαγοράσει τον ΟΣΕ. Όμως, η κυβέρνηση της ΝΔ συνέχισε την επιδότηση της εταιρείας με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ από τις τσέπες του ελληνικού λαού, επιδότηση που εγκαινίασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αυτοί τους επιδοτούν με τα λεφτά του λαού και τώρα και η εταιρεία και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ κάνουν τους ανήξερους.
Από την άλλη, στον ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζουν προκλητικά την εικόνα ότι οι σιδηρόδρομοι λειτουργούσαν στην εντέλεια μέχρι το 2019 και μετά όλα διαλύθηκαν εξαιτίας της διαχείρισης της σημερινής κυβέρνησης. Φτάνουν μάλιστα να υπερασπίζονται με πάθος την πολιτική του «κομματιάσματος» του σιδηροδρομικού έργου, προκειμένου να εξαγνίσουν την εξαγορά της ΤΡΑΙΝΟΣΕ από την ιταλική εταιρεία το 2017, επί ΣΥΡΙΖΑ. Τι κι αν αυτό το κομμάτιασμα γίνεται με αποκλειστικό κριτήριο την κερδοφορία ορισμένων εταιρειών και εργολάβων; Τι κι αν αυτό το κομμάτιασμα εντείνει την ανασφάλεια επιβατών και συγκοινωνιών; Τι κι αν αυτό το κομμάτιασμα αποτελεί σοβαρή πλευρά της τραγωδίας, όπως καταγγέλλουν και οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες; Τίποτα δεν πτοεί τον ΣΥΡΙΖΑ από το να υπερασπιστεί την ιδιωτικοποίησή του!
Να επισημανθεί ότι κάθε επαγγελματικός κλάδος και κρίσιμη υποδομή είναι εν δυνάμει Τέμπη. Ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες; Σχολεία; Νοσοκομεία; Πυροσβεστική; Αεροδρόμια; Αυτοκινητόδρομοι; Όλα!
Για να φτάσει πραγματικά το μαχαίρι στο κόκκαλο, πρέπει να μπει στο στόχαστρο της πάλης του λαού αυτή η πολιτική. Αυτήν την ολοκληρωμένη αλήθεια απέναντι στον λαό που θρηνεί, μπορεί να την αποκαλύψει και το κάνει μόνο το ΚΚΕ.
Είστε υποψήφιος βουλευτής στα Δωδεκάνησα με το ΚΚΕ, θέτοντας για μία ακόμη φορά τον εαυτό σας στη διάθεση του κόμματος, όπως και στις εκλογές του 2019. Τι διαφορετικό έχει η φετινή εκλογική μάχη από εκείνη πριν από τέσσερα χρόνια, τόσο για εσάς προσωπικά όσο και για το ίδιο το ΚΚΕ;
Η φετινή εκλογική μάχη θα διεξαχθεί με νέο εκλογικό νόμο, αλλά σε συνθήκες διεθνών οικονομικών και γεωπολιτικών εξελίξεων που θα φέρουν ακόμη μεγαλύτερη «βαρυχειμωνιά» για τους λαούς. ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, με κάθε τρόπο, μιλούν για την επόμενη μέρα με ισχυρή κυβέρνηση, είτε μονοκομματική, είτε με περισσότερα του ενός κόμματα. Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο αποδυναμωμένη, ώστε να μην μπορεί ανεμπόδιστα να συνεχίσει την επιδρομή της κατά του λαού, συνεχίζοντας το έργο της προηγούμενης κυβέρνησης. Γι’ αυτό, με κάθε ευκαιρία καλούμε το λαό να μας εμπιστευθεί, όχι να μας εξουσιοδοτήσει! Εμείς δεν ζητήσαμε εξουσιοδότηση σε όλα τα χρόνια της ιστορίας του ΚΚΕ. Καλούμε τον λαό να γυρίσει την πλάτη σε επίδοξους –παλιούς και νέους– κυβερνητικούς «σωτήρες» και «προστάτες», να ενισχύσει το ΚΚΕ, για να μπορεί την επόμενη μέρα, με στήριγμά του το Κόμμα μας, να διεκδικήσει με μεγαλύτερη δύναμη τα όσα δικαιούται.
Σε προσωπικό επίπεδο, πριν από τέσσερα χρόνια, στη διπλή εκλογική μάχη, για το ευρωκοινοβούλιο και στη συνέχεια για τις εθνικές εκλογές, είναι γεγονός πως είχα τον ενθουσιασμό της απειρίας που με κάλεσε αυτό το μεγάλο κόμμα να παλέψω από τις γραμμές του. Σήμερα έχω τον ενθουσιασμό και την πίστη, αλλά πλέον και μια μικρή εμπειρία από αυτά τα τέσσερα χρόνια, για να μπορέσω να δώσω ακόμη περισσότερα στον αγώνα μας. Δανείζομαι τα λόγια του Νίκου Μπελογιάννη, από την απολογία του: «Αγωνιζόμαστε για να προφτάσουμε την αυγή και το αύριο, για να δημιουργήσουμε νέους χρόνους κι εποχές, στο μπόι των ονείρων μας, στο μπόι των ανθρώπων». Και νομίζω πως αυτό είναι το σημαντικότερο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει στο επίκεντρο της προεκλογικής του εκστρατείας το σκάνδαλο των υποκλοπών και το δίλημμα «Δημοκρατία ή εκτροπή», ενώ η ΝΔ προτάσσει έννοιες όπως η «σταθερότητα» και η «ασφάλεια». Ποιο είναι το διακύβευμα των εκλογών για το ΚΚΕ;
Καταρχάς, τα διλήμματα που θέτουν στο λαό ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι ψεύτικα. Τι σημαίνει σκάνδαλο των υποκλοπών όταν είναι κοινοί οι νόμοι που ψήφισαν στη Βουλή για τις παρακολουθήσεις, στο πλαίσιο των εντολών της ΕΕ; Μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2016-2018 δεν παρακολουθούσε την έδρα της Κ.Ε του ΚΚΕ στον Περισσό; Όταν έγινε η αποκάλυψη για την παρακολούθηση του κυρίου Ανδρουλάκη, ύψωσε τους τόνους στη Βουλή, αλλά δεν έκανε την παραμικρή αναφορά στο δικό του σκάνδαλο για τις δικές του παρακολουθήσεις. Ή μήπως ο «προοδευτικός» ΣΥΡΙΖΑ, σε αντίθεση με τη ΝΔ, νομιμοποιείται να προβαίνει σε επισυνδέσεις και υποκλοπές; Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας ψηφίσει το 50% και πλέον των νόμων που έφερε η ΝΔ, διασφαλίζει περισσότερο τη Δημοκρατία; Αφού η ΝΔ πήρε τη σκυτάλη από εκεί που σταμάτησε ο ΣΥΡΙΖΑ και πήγε παρακάτω, υλοποιώντας τις αντιλαϊκές πολιτικές που είχε προετοιμάσει η προηγούμενη «προοδευτική» κυβέρνηση. Στα ψεύτικα διλήμματα της ΝΔ περί «σταθερότητας» και «ασφάλειας», πόσο ασφαλής είναι ο λαός μας από την μετατροπή της χώρας σε μια τεράστια αμερικανοΝΑΤΟϊκή βάση, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη ένα χρόνο τώρα ο πόλεμος στην Ουκρανία με κίνδυνο να γενικευθεί; Η στάση της κυβέρνησης αυτά τα χρόνια με την υπογραφή της συμφωνίας με τις ΗΠΑ έχουν δημιουργήσει δεσμεύσεις που είναι ιδιαίτερα αρνητικές. Επιπλέον, ακόμη και η πρόσφατη δήλωση του πρωθυπουργού περί «ΝΑΤΟϊκών νησιών», μόνο ασφάλεια δεν αποτελεί για το λαό μας.
Το ΚΚΕ έχει καταθέσει τις θέσεις και το Πρόγραμμα εξουσίας – διακυβέρνησης, με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, την πρότασή του σε σύγκρουση με το διαφθορείο της ΕΕ και τη σύγχρονη δικτατορία του κεφαλαίου. Το Πρόγραμμα και οι θέσεις του ΚΚΕ είναι τα μόνα που δίνουν απάντηση στα άμεσα εργατικά – λαϊκά προβλήματα. Ήρθε ο καιρός να απορριφθεί η γνωστή και χρεοκοπημένη λογική του δήθεν «μικρότερου κακού», που καλεί τον λαό να επιλέγει κάθε φορά τι θα χάσει για να μη θιγούν τα συμφέροντα των λίγων. Για να πάρει ο λαός ανάσες ανακούφισης, να διεκδικήσει τα δικαιώματά του, μπορεί και πρέπει να κοιτάξει έξω από τα σημερινά «τείχη» της ΕΕ και της εξουσίας του κεφαλαίου, που είναι ο κοινός παρονομαστής όλων των συστημικών κομμάτων. Εκτός από την ΕΕ, το πρόγραμμα του ΚΚΕ προβλέπει την αποδέσμευση της χώρας και από το ΝΑΤΟ, με τον λαό κυρίαρχο, στην εξουσία, εξοικονομώντας πολύτιμους πόρους και διαμορφώνοντας τις διεθνείς σχέσεις στη βάση του αμοιβαίου οφέλους με όλους τους λαούς και τις χώρες τους.
Ποιο είναι το ποσοστό με το οποίο το ΚΚΕ θα είναι ευχαριστημένο στις εκλογές;
Είναι μια ερώτηση που δεν μπορεί να απαντηθεί με ένα απλό νούμερο, δηλαδή τόσο επί τοις εκατό. Σημασία έχει ο λαός μας να προσπεράσει τα ψεύτικα διλήμματα, να κάψει τα αντιλαϊκά σενάρια και να συμπορευτεί με το ΚΚΕ. Με τον τρόπο αυτό, δυναμώνοντας στην κάλπη το ΚΚΕ, δυναμώνει τη φωνή του και υψώνει τοίχο στις αντιλαϊκές πολιτικές των αστικών κομμάτων. Άρα, όσο μεγαλύτερο το ποσοστό στο ΚΚΕ, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η πίεση και στους δρόμους του αγώνα, αλλά και στη Βουλή.
Πολλές φορές το ΚΚΕ έχει κατηγορηθεί για ξύλινη γλώσσα, ότι δεν μπορεί να «αγγίξει» με όσα λέει τη νέα γενιά, ωστόσο στις φοιτητικές εκλογές του 2022 η Πανσπουδαστική βγήκε πρώτη μετά από 35 χρόνια. Ποια είναι τελικά η σχέση του ΚΚΕ με τη νέα γενιά;
Η πραγματικότητα που βιώνει ο λαός μας είναι αυτή, όπως την περιγράφει το ΚΚΕ. Αυτό είναι ξύλινη γλώσσα; Ή κάποιοι, χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα την ξύλινη γλώσσα, επιδιώκουν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα; Αλλά και όλοι οι σύντροφοι που εμφανίζονται στα διάφορα πάνελ, όποτε εμφανίζονται, μιλούν μήπως ακαταλαβίστικα; Το ίδιο ισχύει και για τη γλώσσα που χρησιμοποιούν η εφημερίδα και οι ιστοσελίδες τους Κόμματος. Είναι άλλο θέμα όταν γίνεται αναφορά σε επιστημονικούς όρους.
Η νέα γενιά, έχοντας να αντιμετωπίσει τη συνεχή υποβάθμιση των σπουδών και των πτυχίων της, με την προώθηση των κολεγίων και άλλων ιδιωτικών ιδρυμάτων, την παρουσία της αστυνομίας στα πανεπιστήμια, την ανεργία, τη μετανάστευση, την αναξιοκρατία, την διαρκή φτωχοποίηση των οικογενειών τους, τη δουλειά και ζωή «λάστιχο» και τόσα άλλα, είδε ότι το ΚΚΕ δείχνει τον δρόμο της ανατροπής και της ελπίδας. Άλλωστε μόνο οι θέσεις και η πάλη του ΚΚΕ ώστε να ζήσει ο λαός μας σήμερα με σύγχρονα δικαιώματα και ποιότητα ζωής που αντιστοιχεί στον 21ο αιώνα, στις δυνατότητες της εποχής μας, ανταποκρίνεται πραγματικά στα όνειρα της νεολαίας.
Ως συνταγματάρχης εν αποστρατεία, ποια θεωρείτε πως είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας στη χώρα μας;
Το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας είναι γνωστό πως διαβιούν υπό ένα ειδικό διαφορετικό καθεστώς από αυτό των υπόλοιπων εργαζομένων. Οι διαδοχικές καπιταλιστικές, οικονομικές κρίσεις υποβάθμισαν και άλλο το ήδη υποβαθμισμένο επίπεδο διαβίωσης των ίδιων και των οικογενειών τους. Αποζημιώσεις για νυχτερινά, αργίες, υπερωρίες είτε «αγνοούνται», είτε παρέχονται πετσοκομμένα. Οι διάφορες κατηγορίες προσωπικού υφίστανται σοβαρά προβλήματα σχετικά με τη βαθμολογική εξέλιξή τους, τα ηλικιακά όρια αποστρατείας, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, την συνυπηρέτηση κλπ. Τα στρατιωτικά νοσοκομεία υποβαθμίζονται, το στεγαστικό παραμένει μεγάλο και άλυτο πρόβλημα, το ζήτημα της διοικητικής μέριμνας γίνεται όλο και πιο προβληματικό και άλλα. Όλα αυτά τα προβλήματα τα έχει αναδείξει το ΚΚΕ με εκατοντάδες ερωτήσεις στη Βουλή. Ανάλογα είναι και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και τα Σώματα Ασφαλείας. Χαμηλοί μισθοί, αύξηση υπηρεσιακών υποχρεώσεων, υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, διαρκής μείωση του προσωπικού, αδυναμία της φυσικής ηγεσίας να επιλύσει το μεγαλύτερο μέρος των προβλημάτων. Εκρηκτικό είναι επίσης το πρόβλημα της κατοικίας για το προσωπικό αυτό, όπως και για άλλους εποχιακά εργαζόμενους, ειδικά στα νησιά με μεγάλη τουριστική κίνηση.
Στις περιοδείες μας διαπιστώνουμε συνεχώς και άλλα προβλήματα και άλλες δυσκολίες. Για αυτό καλούμε το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας να συμπορευτεί με το ΚΚΕ, που συνεχώς και όχι προεκλογικά, είναι δίπλα στα στελέχη και φροντίζει για την επίλυση των προβλημάτων τους.
Όσον αφορά τον πόλεμο της Ρωσίας με την Ουκρανία, τι πιστεύετε πως επιδιώκουν οι δύο πλευρές; Είναι ορατό στον ορίζοντα το ενδεχόμενο τερματισμού του; Ποια πιστεύετε πως θα είναι η επόμενη μέρα για τις δύο χώρες, αλλά και για την ίδια την Ευρώπη;
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Είχε προηγηθεί η σφοδρή διαπάλη και σύγκρουση στο έδαφος της χώρας, μετά την επέμβαση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, το πραξικόπημα που ενορχήστρωσαν το 2014 και τους βομβαρδισμούς της ανατολικής Ουκρανίας από τις αντιδραστικές κυβερνήσεις της χώρας.
ΝΑΤΟ και ΗΠΑ όλα αυτά τα χρόνια, ενίσχυσαν στρατιωτικά με ειδικό πρόγραμμα την Ουκρανία. Επίσης ανέπτυξαν μόνιμες στρατιωτικές δυνάμεις στην περίμετρο των Ευρω-ΝΑΤΟϊκών συνόρων και διεξήγαγαν ασκήσεις πολύ κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία, στη Μαύρη θάλασσα και την Βαλτική. Το Δεκέμβρη του 2021 στάλθηκε επιστολή σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, με την οποία η Ρωσία προειδοποιούσε πως επιθυμεί τη διασφάλιση των συνόρων της. Παράλληλα, πραγματοποιούσε μετακινήσεις στρατευμάτων στα σύνορα με την Ουκρανία. Η ρωσική εισβολή ήταν το επόμενο βήμα.
Σήμερα, έναν χρόνο μετά την τυπική έναρξη του πολέμου, επιβεβαιώνεται ότι δεν πρόκειται απλά για μια ακόμα «περιφερειακή σύγκρουση» ανάμεσα σε δύο γειτονικά κράτη, αλλά για έναν πόλεμο που κλιμακώνεται με εμπλεκόμενους τα πιο ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα του κόσμου: από τη μία τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τη Μ.Βρετανία και από την άλλη τη Ρωσία που συμμαχεί με την Κίνα και άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη.
Οι δυο πλευρές επιδιώκουν να έχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερες επιτυχίες σε στρατιωτικό επίπεδο, για να καθίσουν ενισχυμένες στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Γι’ αυτό και οι δυτικοί ενισχύουν την Ουκρανία με όλο και πιο ενισχυμένα οπλικά συστήματα. Παράλληλα ενισχύεται η σύγκρουση ΗΠΑ και Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα και οξύνονται οι αντιθέσεις στο εσωτερικό «παραδοσιακών» συμμαχιών, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Σίγουρα η επόμενη μέρα δεν θα είναι ίδια. Περισσότεροι οι ιμπεριαλιστικοί πόλοι επιρροής, μεγαλύτερα τα οικονομικά συμφέροντα, οξύτεροι και οι ανταγωνισμοί μεταξύ τους. Επικαλούμενοι όλοι την Χάρτα του ΟΗΕ.
Η Ευρώπη έχει βρεθεί από την πρώτη στιγμή στο μάτι του κυκλώνα, ως ήπειρος που είναι εξαρτημένη ενεργειακά. Η επιδείνωση των σχέσεων με τη Ρωσία που της παρείχε φτηνή ενέργεια, την καθιστά ενεργειακά εξαρτημένη από τις ΗΠΑ και τις χώρες του Κόλπου, με εξαιρετικά υψηλότερες τιμές, ειδικά από τις ΗΠΑ. Οι ανταγωνισμοί μέσα στην ΕΕ υπήρχαν και με τη νέα πραγματικότητα εντείνονται ακόμη περισσότερο. Γερμανοί και Γάλλοι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, αφού είναι οι ισχυρότερες χώρες σε οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο. Όμως, ο πόλεμος συνεχίζεται, διαρκώς προκύπτουν ανάγκες για ενίσχυση των αμυντικών βιομηχανιών που πιέζουν για περισσότερο εξοπλισμό στην Ουκρανία και αυτό απαιτεί ενέργεια! Τα πράγματα δεν είναι τόσο καθαρά, καθώς οι φτωχότερες χώρες θα υποστούν τεράστια πίεση. Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως η ΕΕ δεν θα βγει αλώβητη από αυτή την κατάσταση, χωρίς στην παρούσα φάση να μπορώ να δω κάτι άλλο.
Σε ό,τι αφορά άμεσα τον λαό μας, εντείνεται η εμπλοκή της Ελλάδας τόσο στους πολεμικούς σχεδιασμούς, με τελευταία εξέλιξη -μεταξύ άλλων- και τα σχέδια για αποστολή πυραύλων S-300 και άρματα Leopard, όσο και στον ενεργειακό πόλεμο και τους οικονομικούς ανταγωνισμούς (σταθμοί μεταφοράς LNG, πακέτα κυρώσεων της ΕΕ προς τη Ρωσία κ.ά.). Πολλαπλασιάζονται έτσι οι κίνδυνοι για τον λαό και τη χώρα ακόμα περισσότερο από την όξυνση των αντιθέσεων στην περιοχή, όπως και από τα επιθετικά σχέδια της τουρκικής αστικής τάξης που παζαρεύει τη σχέση της με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
«Κάθε επαγγελματικός κλάδος και κρίσιμη υποδομή είναι εν δυνάμει Τέμπη», σημειώνει ο Γιάννης Αγγέλου, συνταγματάρχης εν αποστρατεία και υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στα Δωδεκάνησα σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Παναγιώτη Κολέλη για την Εφημερίδα των Συντακτών.
Υπογραμμίζει ότι όσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό στο ΚΚΕ στις εκλογές, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η πίεση και στους δρόμους του αγώνα, αλλά και στη Βουλή, ενώ εκτιμά ότι η Ε.Ε δεν θα βγει αλώβητη από τον πόλεμο της Ρωσίας με την Ουκρανία. Στη συνέντευξη που ακολουθεί μιλάει για την τραγωδία στα Τέμπη, το διακύβευμα των επικείμενων εκλογών, τη σχέση του ΚΚΕ με τη νέα γενιά, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας, καθώς και για τον πόλεμο της Ρωσίας με την Ουκρανία και την εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτόν.
Ακολουθεί η συνέντευξη:
Ποια είναι η άποψή σας για την τραγωδία στα Τέμπη; Συνέβη εξαιτίας ενός ανθρώπινου λάθους, όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός, ή οι αιτίες είναι βαθύτερες;
Είναι φτωχές οι λέξεις για να περιγράψουν το προδιαγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη. Ακόμη και η λέξη «έγκλημα» είναι πολύ λίγη για αυτό που συνέβη. Το κράτος αυτό, με κυβερνήσεις ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, είναι που «έσπασε» τον ΟΣΕ σε χίλια κομμάτια στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης» και πούλησε τα φιλέτα σε ιδιώτες, για να εκμεταλλεύονται το μεταφορικό έργο. Τα κέρδη στους ιδιώτες, οι ζημιές στο λαό. Πάγια τακτική όλων των κυβερνήσεων.
Αυτό το κράτος διαμορφώνει το αντεργατικό πλαίσιο για να απασχολούν οι ιδιώτες με όρους γαλέρας τους εργαζόμενους στους σιδηρόδρομους. Με τους ίδιους όρους απασχολεί βέβαια και το κράτος τους εργαζόμενους στις δικές του σιδηροδρομικές εταιρείες, για να μειώνονται οι κρατικές δαπάνες και να αυξάνονται οι επιδοτήσεις και τα προνόμια στους επενδυτές. Το οργανόγραμμα του ΟΣΕ προβλέπει 2.100 εργαζόμενους και οι εργαζόμενοι είναι 750. Αυτό το κράτος επιδοτεί τις εταιρείες στον σιδηρόδρομο για τη δήθεν «άγονη γραμμή» Αθήνα – Θεσσαλονίκη με εκατομμύρια ευρώ, ενώ δεν δαπανά ούτε τα μισά από τα στοιχειωδώς αναγκαία για τη συντήρηση του δικτύου. Αυτό το κράτος που δεν μπορούσε να εντοπίσει πού βρίσκονται δύο τρένα στο ένα και μοναδικό σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας, είναι το ίδιο κράτος που παρακολουθεί τις τηλεπικοινωνίες, είναι το ίδιο κράτος που ψηφιακά σου στέλνει το πεσκέσι για κάθε οφειλή στο δημόσιο, είναι το ίδιο κράτος που με το πάτημα ενός κουμπιού σου παίρνει το σπίτι. Είναι το ίδιο, επίσης, κράτος που πάλι όταν το χρειάστηκε ο λαός από το Μάτι ως την Εύβοια και από τα χιόνια, έως τις πλημμύρες και τους καύσωνες, έμοιαζε ανήμπορο, προβάλλοντας την «κλιματική αλλαγή» και την «ατομική ευθύνη».
Επικαλούνται το «ανθρώπινο λάθος» για να κρύψουν τις διαχρονικές ευθύνες τους. Όλοι μαζί σκιαγραφούν το δικό τους αφήγημα, για να χώσουν βαθιά μέσα στην άμμο τις ευθύνες της σημερινής, της προηγουμένης και των προ-προηγούμενων κυβερνήσεων. Η ΝΔ επενδύει στο «ατομικό λάθος» του σταθμάρχη, σε συνέχεια της περίφημης «ατομικής ευθύνης» στην πανδημία, και το συνδέει με την προπαγάνδα για τις «διαχρονικές παθογένειες» του κράτους, για τις οποίες «ευθυνόμαστε όλοι από λίγο», λες και όλοι μαζί το φτιάξαμε αυτό το εχθρικό για τα λαϊκά συμφέροντα κράτος. Ορισμένοι επίσημοι ή ανεπίσημοι εκπρόσωποι της κυβέρνησης ψελλίζουν και κάποιες κατηγορίες κατά του ιδιώτη, την ιταλική εταιρεία που έχει εξαγοράσει τον ΟΣΕ. Όμως, η κυβέρνηση της ΝΔ συνέχισε την επιδότηση της εταιρείας με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ από τις τσέπες του ελληνικού λαού, επιδότηση που εγκαινίασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αυτοί τους επιδοτούν με τα λεφτά του λαού και τώρα και η εταιρεία και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ κάνουν τους ανήξερους.
Από την άλλη, στον ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζουν προκλητικά την εικόνα ότι οι σιδηρόδρομοι λειτουργούσαν στην εντέλεια μέχρι το 2019 και μετά όλα διαλύθηκαν εξαιτίας της διαχείρισης της σημερινής κυβέρνησης. Φτάνουν μάλιστα να υπερασπίζονται με πάθος την πολιτική του «κομματιάσματος» του σιδηροδρομικού έργου, προκειμένου να εξαγνίσουν την εξαγορά της ΤΡΑΙΝΟΣΕ από την ιταλική εταιρεία το 2017, επί ΣΥΡΙΖΑ. Τι κι αν αυτό το κομμάτιασμα γίνεται με αποκλειστικό κριτήριο την κερδοφορία ορισμένων εταιρειών και εργολάβων; Τι κι αν αυτό το κομμάτιασμα εντείνει την ανασφάλεια επιβατών και συγκοινωνιών; Τι κι αν αυτό το κομμάτιασμα αποτελεί σοβαρή πλευρά της τραγωδίας, όπως καταγγέλλουν και οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες; Τίποτα δεν πτοεί τον ΣΥΡΙΖΑ από το να υπερασπιστεί την ιδιωτικοποίησή του!
Να επισημανθεί ότι κάθε επαγγελματικός κλάδος και κρίσιμη υποδομή είναι εν δυνάμει Τέμπη. Ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες; Σχολεία; Νοσοκομεία; Πυροσβεστική; Αεροδρόμια; Αυτοκινητόδρομοι; Όλα!
Για να φτάσει πραγματικά το μαχαίρι στο κόκκαλο, πρέπει να μπει στο στόχαστρο της πάλης του λαού αυτή η πολιτική. Αυτήν την ολοκληρωμένη αλήθεια απέναντι στον λαό που θρηνεί, μπορεί να την αποκαλύψει και το κάνει μόνο το ΚΚΕ.
Είστε υποψήφιος βουλευτής στα Δωδεκάνησα με το ΚΚΕ, θέτοντας για μία ακόμη φορά τον εαυτό σας στη διάθεση του κόμματος, όπως και στις εκλογές του 2019. Τι διαφορετικό έχει η φετινή εκλογική μάχη από εκείνη πριν από τέσσερα χρόνια, τόσο για εσάς προσωπικά όσο και για το ίδιο το ΚΚΕ;
Η φετινή εκλογική μάχη θα διεξαχθεί με νέο εκλογικό νόμο, αλλά σε συνθήκες διεθνών οικονομικών και γεωπολιτικών εξελίξεων που θα φέρουν ακόμη μεγαλύτερη «βαρυχειμωνιά» για τους λαούς. ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, με κάθε τρόπο, μιλούν για την επόμενη μέρα με ισχυρή κυβέρνηση, είτε μονοκομματική, είτε με περισσότερα του ενός κόμματα. Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο αποδυναμωμένη, ώστε να μην μπορεί ανεμπόδιστα να συνεχίσει την επιδρομή της κατά του λαού, συνεχίζοντας το έργο της προηγούμενης κυβέρνησης. Γι’ αυτό, με κάθε ευκαιρία καλούμε το λαό να μας εμπιστευθεί, όχι να μας εξουσιοδοτήσει! Εμείς δεν ζητήσαμε εξουσιοδότηση σε όλα τα χρόνια της ιστορίας του ΚΚΕ. Καλούμε τον λαό να γυρίσει την πλάτη σε επίδοξους –παλιούς και νέους– κυβερνητικούς «σωτήρες» και «προστάτες», να ενισχύσει το ΚΚΕ, για να μπορεί την επόμενη μέρα, με στήριγμά του το Κόμμα μας, να διεκδικήσει με μεγαλύτερη δύναμη τα όσα δικαιούται.
Σε προσωπικό επίπεδο, πριν από τέσσερα χρόνια, στη διπλή εκλογική μάχη, για το ευρωκοινοβούλιο και στη συνέχεια για τις εθνικές εκλογές, είναι γεγονός πως είχα τον ενθουσιασμό της απειρίας που με κάλεσε αυτό το μεγάλο κόμμα να παλέψω από τις γραμμές του. Σήμερα έχω τον ενθουσιασμό και την πίστη, αλλά πλέον και μια μικρή εμπειρία από αυτά τα τέσσερα χρόνια, για να μπορέσω να δώσω ακόμη περισσότερα στον αγώνα μας. Δανείζομαι τα λόγια του Νίκου Μπελογιάννη, από την απολογία του: «Αγωνιζόμαστε για να προφτάσουμε την αυγή και το αύριο, για να δημιουργήσουμε νέους χρόνους κι εποχές, στο μπόι των ονείρων μας, στο μπόι των ανθρώπων». Και νομίζω πως αυτό είναι το σημαντικότερο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει στο επίκεντρο της προεκλογικής του εκστρατείας το σκάνδαλο των υποκλοπών και το δίλημμα «Δημοκρατία ή εκτροπή», ενώ η ΝΔ προτάσσει έννοιες όπως η «σταθερότητα» και η «ασφάλεια». Ποιο είναι το διακύβευμα των εκλογών για το ΚΚΕ;
Καταρχάς, τα διλήμματα που θέτουν στο λαό ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι ψεύτικα. Τι σημαίνει σκάνδαλο των υποκλοπών όταν είναι κοινοί οι νόμοι που ψήφισαν στη Βουλή για τις παρακολουθήσεις, στο πλαίσιο των εντολών της ΕΕ; Μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2016-2018 δεν παρακολουθούσε την έδρα της Κ.Ε του ΚΚΕ στον Περισσό; Όταν έγινε η αποκάλυψη για την παρακολούθηση του κυρίου Ανδρουλάκη, ύψωσε τους τόνους στη Βουλή, αλλά δεν έκανε την παραμικρή αναφορά στο δικό του σκάνδαλο για τις δικές του παρακολουθήσεις. Ή μήπως ο «προοδευτικός» ΣΥΡΙΖΑ, σε αντίθεση με τη ΝΔ, νομιμοποιείται να προβαίνει σε επισυνδέσεις και υποκλοπές; Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας ψηφίσει το 50% και πλέον των νόμων που έφερε η ΝΔ, διασφαλίζει περισσότερο τη Δημοκρατία; Αφού η ΝΔ πήρε τη σκυτάλη από εκεί που σταμάτησε ο ΣΥΡΙΖΑ και πήγε παρακάτω, υλοποιώντας τις αντιλαϊκές πολιτικές που είχε προετοιμάσει η προηγούμενη «προοδευτική» κυβέρνηση. Στα ψεύτικα διλήμματα της ΝΔ περί «σταθερότητας» και «ασφάλειας», πόσο ασφαλής είναι ο λαός μας από την μετατροπή της χώρας σε μια τεράστια αμερικανοΝΑΤΟϊκή βάση, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη ένα χρόνο τώρα ο πόλεμος στην Ουκρανία με κίνδυνο να γενικευθεί; Η στάση της κυβέρνησης αυτά τα χρόνια με την υπογραφή της συμφωνίας με τις ΗΠΑ έχουν δημιουργήσει δεσμεύσεις που είναι ιδιαίτερα αρνητικές. Επιπλέον, ακόμη και η πρόσφατη δήλωση του πρωθυπουργού περί «ΝΑΤΟϊκών νησιών», μόνο ασφάλεια δεν αποτελεί για το λαό μας.
Το ΚΚΕ έχει καταθέσει τις θέσεις και το Πρόγραμμα εξουσίας – διακυβέρνησης, με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, την πρότασή του σε σύγκρουση με το διαφθορείο της ΕΕ και τη σύγχρονη δικτατορία του κεφαλαίου. Το Πρόγραμμα και οι θέσεις του ΚΚΕ είναι τα μόνα που δίνουν απάντηση στα άμεσα εργατικά – λαϊκά προβλήματα. Ήρθε ο καιρός να απορριφθεί η γνωστή και χρεοκοπημένη λογική του δήθεν «μικρότερου κακού», που καλεί τον λαό να επιλέγει κάθε φορά τι θα χάσει για να μη θιγούν τα συμφέροντα των λίγων. Για να πάρει ο λαός ανάσες ανακούφισης, να διεκδικήσει τα δικαιώματά του, μπορεί και πρέπει να κοιτάξει έξω από τα σημερινά «τείχη» της ΕΕ και της εξουσίας του κεφαλαίου, που είναι ο κοινός παρονομαστής όλων των συστημικών κομμάτων. Εκτός από την ΕΕ, το πρόγραμμα του ΚΚΕ προβλέπει την αποδέσμευση της χώρας και από το ΝΑΤΟ, με τον λαό κυρίαρχο, στην εξουσία, εξοικονομώντας πολύτιμους πόρους και διαμορφώνοντας τις διεθνείς σχέσεις στη βάση του αμοιβαίου οφέλους με όλους τους λαούς και τις χώρες τους.
Ποιο είναι το ποσοστό με το οποίο το ΚΚΕ θα είναι ευχαριστημένο στις εκλογές;
Είναι μια ερώτηση που δεν μπορεί να απαντηθεί με ένα απλό νούμερο, δηλαδή τόσο επί τοις εκατό. Σημασία έχει ο λαός μας να προσπεράσει τα ψεύτικα διλήμματα, να κάψει τα αντιλαϊκά σενάρια και να συμπορευτεί με το ΚΚΕ. Με τον τρόπο αυτό, δυναμώνοντας στην κάλπη το ΚΚΕ, δυναμώνει τη φωνή του και υψώνει τοίχο στις αντιλαϊκές πολιτικές των αστικών κομμάτων. Άρα, όσο μεγαλύτερο το ποσοστό στο ΚΚΕ, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η πίεση και στους δρόμους του αγώνα, αλλά και στη Βουλή.
Πολλές φορές το ΚΚΕ έχει κατηγορηθεί για ξύλινη γλώσσα, ότι δεν μπορεί να «αγγίξει» με όσα λέει τη νέα γενιά, ωστόσο στις φοιτητικές εκλογές του 2022 η Πανσπουδαστική βγήκε πρώτη μετά από 35 χρόνια. Ποια είναι τελικά η σχέση του ΚΚΕ με τη νέα γενιά;
Η πραγματικότητα που βιώνει ο λαός μας είναι αυτή, όπως την περιγράφει το ΚΚΕ. Αυτό είναι ξύλινη γλώσσα; Ή κάποιοι, χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα την ξύλινη γλώσσα, επιδιώκουν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα; Αλλά και όλοι οι σύντροφοι που εμφανίζονται στα διάφορα πάνελ, όποτε εμφανίζονται, μιλούν μήπως ακαταλαβίστικα; Το ίδιο ισχύει και για τη γλώσσα που χρησιμοποιούν η εφημερίδα και οι ιστοσελίδες τους Κόμματος. Είναι άλλο θέμα όταν γίνεται αναφορά σε επιστημονικούς όρους.
Η νέα γενιά, έχοντας να αντιμετωπίσει τη συνεχή υποβάθμιση των σπουδών και των πτυχίων της, με την προώθηση των κολεγίων και άλλων ιδιωτικών ιδρυμάτων, την παρουσία της αστυνομίας στα πανεπιστήμια, την ανεργία, τη μετανάστευση, την αναξιοκρατία, την διαρκή φτωχοποίηση των οικογενειών τους, τη δουλειά και ζωή «λάστιχο» και τόσα άλλα, είδε ότι το ΚΚΕ δείχνει τον δρόμο της ανατροπής και της ελπίδας. Άλλωστε μόνο οι θέσεις και η πάλη του ΚΚΕ ώστε να ζήσει ο λαός μας σήμερα με σύγχρονα δικαιώματα και ποιότητα ζωής που αντιστοιχεί στον 21ο αιώνα, στις δυνατότητες της εποχής μας, ανταποκρίνεται πραγματικά στα όνειρα της νεολαίας.
Ως συνταγματάρχης εν αποστρατεία, ποια θεωρείτε πως είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας στη χώρα μας;
Το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας είναι γνωστό πως διαβιούν υπό ένα ειδικό διαφορετικό καθεστώς από αυτό των υπόλοιπων εργαζομένων. Οι διαδοχικές καπιταλιστικές, οικονομικές κρίσεις υποβάθμισαν και άλλο το ήδη υποβαθμισμένο επίπεδο διαβίωσης των ίδιων και των οικογενειών τους. Αποζημιώσεις για νυχτερινά, αργίες, υπερωρίες είτε «αγνοούνται», είτε παρέχονται πετσοκομμένα. Οι διάφορες κατηγορίες προσωπικού υφίστανται σοβαρά προβλήματα σχετικά με τη βαθμολογική εξέλιξή τους, τα ηλικιακά όρια αποστρατείας, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, την συνυπηρέτηση κλπ. Τα στρατιωτικά νοσοκομεία υποβαθμίζονται, το στεγαστικό παραμένει μεγάλο και άλυτο πρόβλημα, το ζήτημα της διοικητικής μέριμνας γίνεται όλο και πιο προβληματικό και άλλα. Όλα αυτά τα προβλήματα τα έχει αναδείξει το ΚΚΕ με εκατοντάδες ερωτήσεις στη Βουλή. Ανάλογα είναι και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και τα Σώματα Ασφαλείας. Χαμηλοί μισθοί, αύξηση υπηρεσιακών υποχρεώσεων, υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, διαρκής μείωση του προσωπικού, αδυναμία της φυσικής ηγεσίας να επιλύσει το μεγαλύτερο μέρος των προβλημάτων. Εκρηκτικό είναι επίσης το πρόβλημα της κατοικίας για το προσωπικό αυτό, όπως και για άλλους εποχιακά εργαζόμενους, ειδικά στα νησιά με μεγάλη τουριστική κίνηση.
Στις περιοδείες μας διαπιστώνουμε συνεχώς και άλλα προβλήματα και άλλες δυσκολίες. Για αυτό καλούμε το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας να συμπορευτεί με το ΚΚΕ, που συνεχώς και όχι προεκλογικά, είναι δίπλα στα στελέχη και φροντίζει για την επίλυση των προβλημάτων τους.
Όσον αφορά τον πόλεμο της Ρωσίας με την Ουκρανία, τι πιστεύετε πως επιδιώκουν οι δύο πλευρές; Είναι ορατό στον ορίζοντα το ενδεχόμενο τερματισμού του; Ποια πιστεύετε πως θα είναι η επόμενη μέρα για τις δύο χώρες, αλλά και για την ίδια την Ευρώπη;
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Είχε προηγηθεί η σφοδρή διαπάλη και σύγκρουση στο έδαφος της χώρας, μετά την επέμβαση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, το πραξικόπημα που ενορχήστρωσαν το 2014 και τους βομβαρδισμούς της ανατολικής Ουκρανίας από τις αντιδραστικές κυβερνήσεις της χώρας.
ΝΑΤΟ και ΗΠΑ όλα αυτά τα χρόνια, ενίσχυσαν στρατιωτικά με ειδικό πρόγραμμα την Ουκρανία. Επίσης ανέπτυξαν μόνιμες στρατιωτικές δυνάμεις στην περίμετρο των Ευρω-ΝΑΤΟϊκών συνόρων και διεξήγαγαν ασκήσεις πολύ κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία, στη Μαύρη θάλασσα και την Βαλτική. Το Δεκέμβρη του 2021 στάλθηκε επιστολή σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, με την οποία η Ρωσία προειδοποιούσε πως επιθυμεί τη διασφάλιση των συνόρων της. Παράλληλα, πραγματοποιούσε μετακινήσεις στρατευμάτων στα σύνορα με την Ουκρανία. Η ρωσική εισβολή ήταν το επόμενο βήμα.
Σήμερα, έναν χρόνο μετά την τυπική έναρξη του πολέμου, επιβεβαιώνεται ότι δεν πρόκειται απλά για μια ακόμα «περιφερειακή σύγκρουση» ανάμεσα σε δύο γειτονικά κράτη, αλλά για έναν πόλεμο που κλιμακώνεται με εμπλεκόμενους τα πιο ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα του κόσμου: από τη μία τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τη Μ.Βρετανία και από την άλλη τη Ρωσία που συμμαχεί με την Κίνα και άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη.
Οι δυο πλευρές επιδιώκουν να έχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερες επιτυχίες σε στρατιωτικό επίπεδο, για να καθίσουν ενισχυμένες στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Γι’ αυτό και οι δυτικοί ενισχύουν την Ουκρανία με όλο και πιο ενισχυμένα οπλικά συστήματα. Παράλληλα ενισχύεται η σύγκρουση ΗΠΑ και Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα και οξύνονται οι αντιθέσεις στο εσωτερικό «παραδοσιακών» συμμαχιών, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Σίγουρα η επόμενη μέρα δεν θα είναι ίδια. Περισσότεροι οι ιμπεριαλιστικοί πόλοι επιρροής, μεγαλύτερα τα οικονομικά συμφέροντα, οξύτεροι και οι ανταγωνισμοί μεταξύ τους. Επικαλούμενοι όλοι την Χάρτα του ΟΗΕ.
Η Ευρώπη έχει βρεθεί από την πρώτη στιγμή στο μάτι του κυκλώνα, ως ήπειρος που είναι εξαρτημένη ενεργειακά. Η επιδείνωση των σχέσεων με τη Ρωσία που της παρείχε φτηνή ενέργεια, την καθιστά ενεργειακά εξαρτημένη από τις ΗΠΑ και τις χώρες του Κόλπου, με εξαιρετικά υψηλότερες τιμές, ειδικά από τις ΗΠΑ. Οι ανταγωνισμοί μέσα στην ΕΕ υπήρχαν και με τη νέα πραγματικότητα εντείνονται ακόμη περισσότερο. Γερμανοί και Γάλλοι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, αφού είναι οι ισχυρότερες χώρες σε οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο. Όμως, ο πόλεμος συνεχίζεται, διαρκώς προκύπτουν ανάγκες για ενίσχυση των αμυντικών βιομηχανιών που πιέζουν για περισσότερο εξοπλισμό στην Ουκρανία και αυτό απαιτεί ενέργεια! Τα πράγματα δεν είναι τόσο καθαρά, καθώς οι φτωχότερες χώρες θα υποστούν τεράστια πίεση. Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως η ΕΕ δεν θα βγει αλώβητη από αυτή την κατάσταση, χωρίς στην παρούσα φάση να μπορώ να δω κάτι άλλο.
Σε ό,τι αφορά άμεσα τον λαό μας, εντείνεται η εμπλοκή της Ελλάδας τόσο στους πολεμικούς σχεδιασμούς, με τελευταία εξέλιξη -μεταξύ άλλων- και τα σχέδια για αποστολή πυραύλων S-300 και άρματα Leopard, όσο και στον ενεργειακό πόλεμο και τους οικονομικούς ανταγωνισμούς (σταθμοί μεταφοράς LNG, πακέτα κυρώσεων της ΕΕ προς τη Ρωσία κ.ά.). Πολλαπλασιάζονται έτσι οι κίνδυνοι για τον λαό και τη χώρα ακόμα περισσότερο από την όξυνση των αντιθέσεων στην περιοχή, όπως και από τα επιθετικά σχέδια της τουρκικής αστικής τάξης που παζαρεύει τη σχέση της με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου