Του Άρη Δαβαράκη
Τατιάνα μου,
Είχα σκοπό να σου κάνω έκπληξη σήμερα που γιορτάζεις και νάρθω στην Ρώμη ξαφνικά να σε βρω, να με δείς μπροστά σου χωρίς να με περιμένεις, να σε ξεσκίσω όπως μόνο εγώ ξέρω βρωμόμουνο. Όμως τυχαίνει Δευτέρα και όπως καταλαβαίνεις με τις εκλογές μπροστά μας σε 14 μέρες έχω τόσες πολλές υποχρεώσεις που ακόμα και ο έρωτας υποτάσσεται στην λογική και συμφωνεί να συγκρατηθώ. Έχω απανωτά ραντεβού όλη την εβδομάδα. Οι δημοσκοπήσεις είναι δραματικές, να φανταστείς ότι τις πιο δυσάρεστες τις κρύβουμε πια από τον Αντώνη στην προσπάθειά μας να τον κρατήσουμε όσο γίνεται ακμαιότερο ώστε να μην καταπέσει εντελώς ηθικά. Δυστυχώς είναι τόσα πολλά τα λάθη που έχει κάνει, όλα αυτά τα χρόνια αλλά και τις τελευταίες εβδομάδες ακόμα παραπάνω, ώστε καταλαβαίνει και ο ίδιος πόσο οι λανθασμένοι χειρισμοί του συνέβαλλαν σ’ αυτήν την κατάσταση, να έχουμε τώρα να αντιμετωπίσουμε αυτόν το Τσίπρα ρεαλιστικά και κατά πρόσωπο – ως κυβέρνηση πιά. Είναι πολλά τα προβλήματα. Και τα εσωκομματικά αλλά και τα ψυχολογικά αν θές, είναι και αυτά πολύ σημαντικά, δεν πρέπει να τα υποτιμάμε.
Ποιος να μας τόλεγε Τατιάνα μου πώς θα ερχόταν κάποτε η στιγμή εκείνο το συνονθύλευμα των κάθε λογής αριστερών που με το ζόρι πιάνανε το 3%, να μεταμορφωθεί μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα σε συντεταγμένο πολιτικό κόμμα που διεκδικεί (άκουσον-άκουσον!) ακόμα και την αυτοδυναμία στις 25 Ιανουαρίου. Ναι, μην εκπλήσσεσαι. Ξέρω πόσο μακριά είσαι από την Ελληνική πολιτική ζωή ζώντας στη Ρώμη μέσα σε κύκλους καθαρά καλλιτεχνικούς, σ’ ένα δικό σου κόσμο που περιστρέφεται γύρω από την γκαλερί σου, τα ταξίδια και τους τόσο παράξενους (για μένα τουλάχιστον) φίλους σου. Σε ενημερώνω όμως πως όταν θα έρθεις αυτό το καλοκαίρι στην Ελλάδα ν’ ανοίξεις το σπίτι της Πάτμου και να απολαύσεις το Ιόνιο και τις Κυκλάδες με το μικρό αλλά τόσο βολικό και γρήγορο σκάφος σου, θα βρεθείς σε μια Ελλάδα με πρωθυπουργό τον Τσίπρα και αντιπρόεδρο της κυβερνήσεως τον Σταύρο Θεοδωράκη - ξέρεις, αυτόν της εκπομπής «Πρωταγωνιστές» που σου άρεσε ιδιαίτερα και τον ξεχώρισες τις λίγες φορές που τον είδες. Αυτός λοιπόν έχει κάνει ένα κόμμα (ναι, μην γελάς) το οποίο το λέει «Ποτάμι» και όλες οι δημοσκοπήσεις το βγάζουν τρίτο – και ας μην έχει ξαναλάβει μέρος ποτέ σε βουλευτικές εκλογές. Έχει μαζέψει διάφορους και αν (λέμε αν) ο Τσίπρας με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν φτάσουν στην αυτοδυναμία, τότε η επόμενη συγκυβέρνηση κατά πάσαν πιθανότητα θα είναι ΣΥΡΙΖΑ-Ποτάμι. Το φαντάζεσαι; Δυό κόμματα που δεν τα ήξερε ούτε η μάννα τους όταν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ έφταναν αθροιστικά το 90%, ξαφνικά βγαίνουν μπρός και γίνονται χαλίφηδες στη θέση του Χαλίφη και μας πουλάνε και μούρη κιόλας με το ύφος και τις συμπεριφορές τους τις δήθεν «υπεύθυνες» και «πολιτισμένες» .
Εδώ που φτάσαμε βέβαια αυτό που όλοι ελπίζουμε είναι να μην επιτύχει ξαφνικά καμία αυτοδυναμία ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν χρειαστεί ούτε το Ποτάμι ούτε κανέναν άλλον για να σχηματίσει κυβέρνηση. Καταλαβαίνεις. Αυτός ο Τσίπρας είναι ικανός να συνεννοηθεί μια χαρά και με τους φίλους μας τους Ευρωπαίους, να επιτύχει και το κούρεμα που θέλει, να μεταμορφώσει και τον μπαμπούλα του χρέους σε βιώσιμο και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Θα δημοσιοποιήσει λέει όλες τις λίστες, Λαγκάρντ, Χριστοφοράκου και όλες τις εκατοντάδες άλλες στις οποίες έχει πρόσβαση, θα φορολογήσει τον μεγάλο πλούτο και την «ολιγαρχία», και, όπως λέει (στους Financial Times αν αγαπάς) ένας δικός του, ο Σταθάκης, που θεωρείται ο πιο market-friendly από τα στελέχη του «θα κάνουμε ευκολότερη τη ζωή των επιχειρηματιών, να βοηθήσουμε στη μείωση των προβλημάτων που δημιουργεί η γραφειοκρατία – για τα οποία παραπονιούνται. Είναι σημαντικό να μπορούν να δημιουργούν θέσεις εργασίας.» Τα ακούνε αυτά οι αγορές και αρχίζουν να αναρωτιούνται μήπως θα συνεννοηθούν καλύτερα με την «Νέα Ευρωπαϊκή Αριστερά» του Τσίπρα. Εχουνε και την εμπειρία του Αντώνη που όλο ναι τους έλεγε και όλο τα μπουρδούκλωνε, βάλε και τον Βενιζέλο από δίπλα – σου λένε κι’ αυτοί κάτσε να τον δούμε και τον νεότερο (41 με 42 είναι ο Τσίπρας) μήπως και είναι πιο σαφής και ξεκάθαρος, να μας πει τι θέλει, να του πούμε τι μπορούμε να δώσουμε και σε χρόνο και σε χρήμα και να μπει μια τάξη επιτέλους.
Τέλος πάντων Τατιάνα μου, ξέρω ότι δεν σε αφορούν όλα αυτά, εσύ την περιουσία σου όλη την έχεις εξασφαλισμένη καλύτερα από όλους μας και στην Ελλάδα μπορείς να έρχεσαι για διακοπές όποτε και για όσο θέλεις εφ’ όσον ανήκεις στην διεθνή τάξη του «μεγάλου πλούτου» και είσαι και πολίτης του Λουξεμβούργου – οπότε δεν έχεις να κάνεις με Ελληνικές φορολογικές υπηρεσίες, χαράτσια και άλλες «δυσκολίες» δικές μας εδώ, τοπικές. Ήθελα απλώς να σου πω τον πόνο μου (που είναι πολύ μεγαλύτερος βέβαια αλλά ξέρω ότι θα σε εκνεύριζα με ακόμα περισσότερες λεπτομέρειες του Γολγοθά μου σε βαθμό που μπορεί και να θύμωνες μαζί μου).
Την επόμενη φορά που θα βρεθούμε γυμνοί και αγκαλιασμένοι είτε στο penthouse με την γυάλινη οροφή στο palazzo σου στην Ρώμη είτε στις Ελληνικές θάλασσες κάτω απ τον καυτό ήλιο ή την ξαστεριά του μεσογειακού Αυγούστου, θα σε σφίξω στην αγκαλιά μου ενώ θα στον έχω μέσα και θα γίνουμε ξανά οι δύο ένα κορμί –όπως μόνο εμείς οι δύο ξέρουμε.
Χρόνια πολλά αγάπη μου για την ονομαστική σου εορτή και για χάρη μου όταν περάσεις από την Φοντάνα τι Τρέβι (πριν από την Κυριακή όμως σε παρακαλώ) ρίξε μία από εκείνες τις τρύπιες δεκάρες που έχουμε βάλει στο τασάκι (το πετρόλ το Μουράνο το βαρύ) στο μικρό μπουντουάρ σου στον δεύτερο όροφο και κάνε για μένα την ευχή να είναι όλα αυτά ένας εφιάλτης και να βγει πρώτο κόμμα η Νέα Δημοκρατία, να ξαναγίνω υπουργός και νάρχομαι να σε γαμάω μωράκι μου με την σκληρή καύλα της εξουσίας που την έχεις νοιώσει καλά μικρό μου βρωμόμουνο που τόσο σ’ έχω επιθυμήσει.
Σε φιλώ ξέρεις που και με γλώσσα,
Ο υπουργός σου με τη σιδερένια πούτσα,
Ονόματα και υπογραφές δεν χρειάζονται νομίζω Τατιάνα, παλιοπουτάνα μου πολυεκατομμυριούχα, διψασμένη για έρωτα – παρά τα ενενήντα τρία σου χρόνια, μωράκι μου...
Από toportal
Αθήνα , Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2015
Είχα σκοπό να σου κάνω έκπληξη σήμερα που γιορτάζεις και νάρθω στην Ρώμη ξαφνικά να σε βρω, να με δείς μπροστά σου χωρίς να με περιμένεις, να σε ξεσκίσω όπως μόνο εγώ ξέρω βρωμόμουνο. Όμως τυχαίνει Δευτέρα και όπως καταλαβαίνεις με τις εκλογές μπροστά μας σε 14 μέρες έχω τόσες πολλές υποχρεώσεις που ακόμα και ο έρωτας υποτάσσεται στην λογική και συμφωνεί να συγκρατηθώ. Έχω απανωτά ραντεβού όλη την εβδομάδα. Οι δημοσκοπήσεις είναι δραματικές, να φανταστείς ότι τις πιο δυσάρεστες τις κρύβουμε πια από τον Αντώνη στην προσπάθειά μας να τον κρατήσουμε όσο γίνεται ακμαιότερο ώστε να μην καταπέσει εντελώς ηθικά. Δυστυχώς είναι τόσα πολλά τα λάθη που έχει κάνει, όλα αυτά τα χρόνια αλλά και τις τελευταίες εβδομάδες ακόμα παραπάνω, ώστε καταλαβαίνει και ο ίδιος πόσο οι λανθασμένοι χειρισμοί του συνέβαλλαν σ’ αυτήν την κατάσταση, να έχουμε τώρα να αντιμετωπίσουμε αυτόν το Τσίπρα ρεαλιστικά και κατά πρόσωπο – ως κυβέρνηση πιά. Είναι πολλά τα προβλήματα. Και τα εσωκομματικά αλλά και τα ψυχολογικά αν θές, είναι και αυτά πολύ σημαντικά, δεν πρέπει να τα υποτιμάμε.
Ποιος να μας τόλεγε Τατιάνα μου πώς θα ερχόταν κάποτε η στιγμή εκείνο το συνονθύλευμα των κάθε λογής αριστερών που με το ζόρι πιάνανε το 3%, να μεταμορφωθεί μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα σε συντεταγμένο πολιτικό κόμμα που διεκδικεί (άκουσον-άκουσον!) ακόμα και την αυτοδυναμία στις 25 Ιανουαρίου. Ναι, μην εκπλήσσεσαι. Ξέρω πόσο μακριά είσαι από την Ελληνική πολιτική ζωή ζώντας στη Ρώμη μέσα σε κύκλους καθαρά καλλιτεχνικούς, σ’ ένα δικό σου κόσμο που περιστρέφεται γύρω από την γκαλερί σου, τα ταξίδια και τους τόσο παράξενους (για μένα τουλάχιστον) φίλους σου. Σε ενημερώνω όμως πως όταν θα έρθεις αυτό το καλοκαίρι στην Ελλάδα ν’ ανοίξεις το σπίτι της Πάτμου και να απολαύσεις το Ιόνιο και τις Κυκλάδες με το μικρό αλλά τόσο βολικό και γρήγορο σκάφος σου, θα βρεθείς σε μια Ελλάδα με πρωθυπουργό τον Τσίπρα και αντιπρόεδρο της κυβερνήσεως τον Σταύρο Θεοδωράκη - ξέρεις, αυτόν της εκπομπής «Πρωταγωνιστές» που σου άρεσε ιδιαίτερα και τον ξεχώρισες τις λίγες φορές που τον είδες. Αυτός λοιπόν έχει κάνει ένα κόμμα (ναι, μην γελάς) το οποίο το λέει «Ποτάμι» και όλες οι δημοσκοπήσεις το βγάζουν τρίτο – και ας μην έχει ξαναλάβει μέρος ποτέ σε βουλευτικές εκλογές. Έχει μαζέψει διάφορους και αν (λέμε αν) ο Τσίπρας με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν φτάσουν στην αυτοδυναμία, τότε η επόμενη συγκυβέρνηση κατά πάσαν πιθανότητα θα είναι ΣΥΡΙΖΑ-Ποτάμι. Το φαντάζεσαι; Δυό κόμματα που δεν τα ήξερε ούτε η μάννα τους όταν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ έφταναν αθροιστικά το 90%, ξαφνικά βγαίνουν μπρός και γίνονται χαλίφηδες στη θέση του Χαλίφη και μας πουλάνε και μούρη κιόλας με το ύφος και τις συμπεριφορές τους τις δήθεν «υπεύθυνες» και «πολιτισμένες» .
Εδώ που φτάσαμε βέβαια αυτό που όλοι ελπίζουμε είναι να μην επιτύχει ξαφνικά καμία αυτοδυναμία ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν χρειαστεί ούτε το Ποτάμι ούτε κανέναν άλλον για να σχηματίσει κυβέρνηση. Καταλαβαίνεις. Αυτός ο Τσίπρας είναι ικανός να συνεννοηθεί μια χαρά και με τους φίλους μας τους Ευρωπαίους, να επιτύχει και το κούρεμα που θέλει, να μεταμορφώσει και τον μπαμπούλα του χρέους σε βιώσιμο και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Θα δημοσιοποιήσει λέει όλες τις λίστες, Λαγκάρντ, Χριστοφοράκου και όλες τις εκατοντάδες άλλες στις οποίες έχει πρόσβαση, θα φορολογήσει τον μεγάλο πλούτο και την «ολιγαρχία», και, όπως λέει (στους Financial Times αν αγαπάς) ένας δικός του, ο Σταθάκης, που θεωρείται ο πιο market-friendly από τα στελέχη του «θα κάνουμε ευκολότερη τη ζωή των επιχειρηματιών, να βοηθήσουμε στη μείωση των προβλημάτων που δημιουργεί η γραφειοκρατία – για τα οποία παραπονιούνται. Είναι σημαντικό να μπορούν να δημιουργούν θέσεις εργασίας.» Τα ακούνε αυτά οι αγορές και αρχίζουν να αναρωτιούνται μήπως θα συνεννοηθούν καλύτερα με την «Νέα Ευρωπαϊκή Αριστερά» του Τσίπρα. Εχουνε και την εμπειρία του Αντώνη που όλο ναι τους έλεγε και όλο τα μπουρδούκλωνε, βάλε και τον Βενιζέλο από δίπλα – σου λένε κι’ αυτοί κάτσε να τον δούμε και τον νεότερο (41 με 42 είναι ο Τσίπρας) μήπως και είναι πιο σαφής και ξεκάθαρος, να μας πει τι θέλει, να του πούμε τι μπορούμε να δώσουμε και σε χρόνο και σε χρήμα και να μπει μια τάξη επιτέλους.
Τέλος πάντων Τατιάνα μου, ξέρω ότι δεν σε αφορούν όλα αυτά, εσύ την περιουσία σου όλη την έχεις εξασφαλισμένη καλύτερα από όλους μας και στην Ελλάδα μπορείς να έρχεσαι για διακοπές όποτε και για όσο θέλεις εφ’ όσον ανήκεις στην διεθνή τάξη του «μεγάλου πλούτου» και είσαι και πολίτης του Λουξεμβούργου – οπότε δεν έχεις να κάνεις με Ελληνικές φορολογικές υπηρεσίες, χαράτσια και άλλες «δυσκολίες» δικές μας εδώ, τοπικές. Ήθελα απλώς να σου πω τον πόνο μου (που είναι πολύ μεγαλύτερος βέβαια αλλά ξέρω ότι θα σε εκνεύριζα με ακόμα περισσότερες λεπτομέρειες του Γολγοθά μου σε βαθμό που μπορεί και να θύμωνες μαζί μου).
Την επόμενη φορά που θα βρεθούμε γυμνοί και αγκαλιασμένοι είτε στο penthouse με την γυάλινη οροφή στο palazzo σου στην Ρώμη είτε στις Ελληνικές θάλασσες κάτω απ τον καυτό ήλιο ή την ξαστεριά του μεσογειακού Αυγούστου, θα σε σφίξω στην αγκαλιά μου ενώ θα στον έχω μέσα και θα γίνουμε ξανά οι δύο ένα κορμί –όπως μόνο εμείς οι δύο ξέρουμε.
Χρόνια πολλά αγάπη μου για την ονομαστική σου εορτή και για χάρη μου όταν περάσεις από την Φοντάνα τι Τρέβι (πριν από την Κυριακή όμως σε παρακαλώ) ρίξε μία από εκείνες τις τρύπιες δεκάρες που έχουμε βάλει στο τασάκι (το πετρόλ το Μουράνο το βαρύ) στο μικρό μπουντουάρ σου στον δεύτερο όροφο και κάνε για μένα την ευχή να είναι όλα αυτά ένας εφιάλτης και να βγει πρώτο κόμμα η Νέα Δημοκρατία, να ξαναγίνω υπουργός και νάρχομαι να σε γαμάω μωράκι μου με την σκληρή καύλα της εξουσίας που την έχεις νοιώσει καλά μικρό μου βρωμόμουνο που τόσο σ’ έχω επιθυμήσει.
Σε φιλώ ξέρεις που και με γλώσσα,
Ο υπουργός σου με τη σιδερένια πούτσα,
Ονόματα και υπογραφές δεν χρειάζονται νομίζω Τατιάνα, παλιοπουτάνα μου πολυεκατομμυριούχα, διψασμένη για έρωτα – παρά τα ενενήντα τρία σου χρόνια, μωράκι μου...
Από toportal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου