Ερωτικό Κάλεσμα (οι Αλητες στα Βαλκανια)

Του Κωστή Μουδάτσου

Μικρές αλήθεις και σκοπούς μπορώ να σου θυμίσω
τη φύση των πραγμάτων μας να σου τη παραστήσω
Κόκκινα ειν΄τα χείλη μου και ξέρω και τη τέχνη
στου έρωτα τις μαργιολιές είμαι μπεγιεντισμένη
Σαν με σκεφτείς ολόγυμνη , εγώ ΄μαι το φεγγάρι
η ανεράιδα στα νερά και των Θεών η χάρη
Πάνω στα στήθεια μου γλυκά βάνεις τη κεφαλή σου
στα βελουδένια μπράτσα μου βγαίνει ζεστή πνοή σου
Και στις τρελλές δαγκωματιές αφίνω το κορμί μου
ξεδιάντροπη και μοχθηρή στο λάγνο το φιλί μου
Ξεθεωμένη στρέφομαι να δω τα καμωμένα
κι οι Άγγελοι κολάζονται στη πεθυμιά για μένα

---

Μέσα στο φως των αστεριών ολόγυμνη πομένω
ανέμελη με το κορμί μέσα στο φως λουσμένο
και να κυτώ τα μάτια σου, να πιάσω τη ματιά σου
να ΄νοίξω τις αγκάλες μου να ρθω στην αγκαλιά σου
να νοιώσω την ανάσα σου, τα παθιασμένα χείλη
να νοιώσω το κορμάκι σου στα φλογισμένα στήθη
να σε θωρώ, να σου μιλώ κια να σε σφίγγω μόνο
να σε φιλώ και να ζητώ ξελογιασμό στο πόνο
στη γύμνια μας να δώσομε αποστροφή του κόσμου
ν΄ αρχίσω να σου τραγουδω και να σου λέω, Φως μου:

Του έρωτα είναι χορός, τ΄ αγίου πανηγύρι
όταν τρυγούν οι μέλισσες των λουλουδιών τη γύρι

να δάγκωνα τα χείλη σου και να παίρνα το νου σου
να βάλω φτύλια του ντουνιά κι αέρα του κορμιού σου