Του Κώστα Βαξεβάνη
Κάθε φορά που κάποιος γερμανός αξιωματούχος λέει πως η Γερμανία δεν έχει υποχρέωση να απολογείται για τη ναζιστική Γερμανία, σκέφτομαι μήπως και η Ελλάδα δεν χρωστάει όσα δανείστηκαν οι ελληνικές χούντες και οι άχρηστες κυβερνήσεις της.
Η Γερμανία παλεύει τελικώς να ξεφύγει από το ναζιστικό παρελθόν ή απλώς να μην απολογείται γι αυτό; Είναι πολύ εύκολο να κατηγορείς συλήβδην τους Γερμανούς για όσα συνέβησαν στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως και από την άλλη να θεωρείς πως όσα έγιναν και γίνονται σήμερα έχουν μια ιστορική ασυνέχεια.
Ο Χίτλερ δεν ήταν το αποτέλεσμα κάποιας πολιτικής παραφροσύνης όπως θέλουν να δείχνουν. Ήταν ο εκλεκτός της γερμανικής οικονομικής ελίτ που τον χρηματοδότησε και τελίκώς αυτός που ανέλαβε να αποκαταστήσει την ηττημένη Γερμανία του Α Παγκοσμίου Πολέμου προωθώντας τις κοινά αποδεκτές αντιλήψεις του πανγερμανισμού, της γερμανικής ανωτερότητας και συνεπώς της ανάγκης υποταγής όλως σε αυτή την αψεγάδιαστη γερμανική υπεροχή.
Ναι η σημερινή Γερμανία δεν έχει σχέση με τη ναζιστική. Έτσι λέει και ο Σόιμπλε ο οποίος προσβλήθηκε από την ελληνική γελοιογραφία που τον εμφάνιζε ως ναζί. Για να δούμε όμως τι έχουμε σε καθαρό πολιτικό επίπεδο; Μια ισχυρή Γερμανία που στηρίζεται και στηρίζει την οικονομική ελίτ της,μια αντίληψη περί του γερμανικού ορθού που δεν δέχεται αμφισβήτηση, ένα είδος γερμανικής ανωτερότητας που δεν λογαριάζει τι συμβαίνει στην Ευρώπη. Η Ελλάδα πρέπει να τιμωρηθεί με οποιοδήποτε κόστος για την Ευρώπη, γιατί έτσι απαιτεί το γερμανικό σύνδρομο, το οποίο λίγο ενδιαφέρει αν είναι ιστορικό αποτέλεσμα ή εφεύρεση της Μέρκελ.
Η Γερμανική διοίκηση, η οποία ταυτίζει τον εαυτό της με την Ευρωπαική διοίκηση, είναι ικανή να καταστρέψει τα πάντα αλλά να μην αποσύρει την προτεραιότητα του γερμανικού κανόνα της υποταγής. Τη σημερινή γερμανική ελίτ δεν την ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Αν θα καταστραφεί η Ευρώπη, αν θα την τσαλαπατήσουν οι εξουθενωμένες ορδές των Ισπανών, των Πορτογάλων ή των Ιταλών. Την ενδιαφέρει πως δεν μπορεί η ισχυρή Γερμανία να αφήσει να καταπατηθεί ο κανόνας ο οποίος έχει θεσπίσει και απαιτεί εφαρμογή. Ο κανόνας στο γερμανικό φαρ ουέστ είναι πρώτα πυροβολάμε και μετά ρωτάμε,πρώτα εφαρμόζουμε τον κανόνα και μετά αναρωτιόμαστε αν έχει χρησιμότητα.
Το γερμανικό σύνδρομο ταλανίζει την Ευρώπη και την ωθεί στην καταστροφή αφού είναι δύσκολο στους λαούς που υποφέρουν να υποταγούν. Η γερμανική αδιαλαξία μέσα από τη προσπάθεια να εμφανιστεί ως ευρωπαική αναγκαιότητα, καταστρέφει τις δημοκρατικές δομές της Ευρώπης. Λίγη σημασία έχει αν το κάνει ως συνέχεια μιας χιτλερικής αντίληψης ή αν είναι ένα νέου είδους αυταρχισμός.
Εν ολίγοις, λίγη σημασία έχει αν παρουσιάζεις ομοιότητες με το Χίτλερ ή αν σε βλέπουν οι λαοί ως νέο Χίτλερ. Σημασία έχει πως ακόμη και αν αδίκως σε βλέπουν ως Χίτλερ, θα σε πολεμήσουν ως Χίτλερ.
Από το κουτί της Πανδώρας
Κάθε φορά που κάποιος γερμανός αξιωματούχος λέει πως η Γερμανία δεν έχει υποχρέωση να απολογείται για τη ναζιστική Γερμανία, σκέφτομαι μήπως και η Ελλάδα δεν χρωστάει όσα δανείστηκαν οι ελληνικές χούντες και οι άχρηστες κυβερνήσεις της.
Η Γερμανία παλεύει τελικώς να ξεφύγει από το ναζιστικό παρελθόν ή απλώς να μην απολογείται γι αυτό; Είναι πολύ εύκολο να κατηγορείς συλήβδην τους Γερμανούς για όσα συνέβησαν στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως και από την άλλη να θεωρείς πως όσα έγιναν και γίνονται σήμερα έχουν μια ιστορική ασυνέχεια.
Ο Χίτλερ δεν ήταν το αποτέλεσμα κάποιας πολιτικής παραφροσύνης όπως θέλουν να δείχνουν. Ήταν ο εκλεκτός της γερμανικής οικονομικής ελίτ που τον χρηματοδότησε και τελίκώς αυτός που ανέλαβε να αποκαταστήσει την ηττημένη Γερμανία του Α Παγκοσμίου Πολέμου προωθώντας τις κοινά αποδεκτές αντιλήψεις του πανγερμανισμού, της γερμανικής ανωτερότητας και συνεπώς της ανάγκης υποταγής όλως σε αυτή την αψεγάδιαστη γερμανική υπεροχή.
Ναι η σημερινή Γερμανία δεν έχει σχέση με τη ναζιστική. Έτσι λέει και ο Σόιμπλε ο οποίος προσβλήθηκε από την ελληνική γελοιογραφία που τον εμφάνιζε ως ναζί. Για να δούμε όμως τι έχουμε σε καθαρό πολιτικό επίπεδο; Μια ισχυρή Γερμανία που στηρίζεται και στηρίζει την οικονομική ελίτ της,μια αντίληψη περί του γερμανικού ορθού που δεν δέχεται αμφισβήτηση, ένα είδος γερμανικής ανωτερότητας που δεν λογαριάζει τι συμβαίνει στην Ευρώπη. Η Ελλάδα πρέπει να τιμωρηθεί με οποιοδήποτε κόστος για την Ευρώπη, γιατί έτσι απαιτεί το γερμανικό σύνδρομο, το οποίο λίγο ενδιαφέρει αν είναι ιστορικό αποτέλεσμα ή εφεύρεση της Μέρκελ.
Η Γερμανική διοίκηση, η οποία ταυτίζει τον εαυτό της με την Ευρωπαική διοίκηση, είναι ικανή να καταστρέψει τα πάντα αλλά να μην αποσύρει την προτεραιότητα του γερμανικού κανόνα της υποταγής. Τη σημερινή γερμανική ελίτ δεν την ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Αν θα καταστραφεί η Ευρώπη, αν θα την τσαλαπατήσουν οι εξουθενωμένες ορδές των Ισπανών, των Πορτογάλων ή των Ιταλών. Την ενδιαφέρει πως δεν μπορεί η ισχυρή Γερμανία να αφήσει να καταπατηθεί ο κανόνας ο οποίος έχει θεσπίσει και απαιτεί εφαρμογή. Ο κανόνας στο γερμανικό φαρ ουέστ είναι πρώτα πυροβολάμε και μετά ρωτάμε,πρώτα εφαρμόζουμε τον κανόνα και μετά αναρωτιόμαστε αν έχει χρησιμότητα.
Το γερμανικό σύνδρομο ταλανίζει την Ευρώπη και την ωθεί στην καταστροφή αφού είναι δύσκολο στους λαούς που υποφέρουν να υποταγούν. Η γερμανική αδιαλαξία μέσα από τη προσπάθεια να εμφανιστεί ως ευρωπαική αναγκαιότητα, καταστρέφει τις δημοκρατικές δομές της Ευρώπης. Λίγη σημασία έχει αν το κάνει ως συνέχεια μιας χιτλερικής αντίληψης ή αν είναι ένα νέου είδους αυταρχισμός.
Εν ολίγοις, λίγη σημασία έχει αν παρουσιάζεις ομοιότητες με το Χίτλερ ή αν σε βλέπουν οι λαοί ως νέο Χίτλερ. Σημασία έχει πως ακόμη και αν αδίκως σε βλέπουν ως Χίτλερ, θα σε πολεμήσουν ως Χίτλερ.
Από το κουτί της Πανδώρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου