Νικόλαος Μπαγιαρτάκης
Η πολιτική και οικονομική ελίτ πετυχαίνει ως μειοψηφία να κυριαρχεί στην πλειοψηφία ως μία ομάδα ενωμένη, πλήρως συνειδητοποιημένη προς το τι επιδιώκει, έχοντας σχέδιο ή πλάνο και γνωρίζει το πώς θα το πετύχει.
Οι κοινωνίες των λαών μοιάζουν κάθε φορά να αναγεννιούνται από το μηδέν και έχουν απέναντι τους τις ελίτ όπου επιτυγχάνουν την ισχύ τους οφειλόμενη στην γνώση της ιστορίας προς την προπαγάνδα και τα νέα μέσα που τους προσφέρονται και ως δικά τους μέσα χρησιμοποιούνται μόνο απέναντι προς τους λαούς και υπέρ των ίδιων συμφερόντων τους.
Για παράδειγμα η ελίτ θα πάρει μάθημα από την προπαγάνδα των περασμένων ετών προς το τι είχαν επιτυχίες και που όχι, προς τον τομέα της ψυχολογικής εξέλιξης της επιστήμης και θα χρησιμοποιηθεί ενάντια στην κοινωνία με όρους μάζας και αγελαίας φύσης.
Βλέπουμε στα χρόνια της κρίσης της οικονομίας να υπάρχει ένα λεξιλόγιο συγκεκριμένο, μία ατζέντα πανομοιότυπη από λαό σε λαό και από χώρα σε χώρα και για να επιτευχθεί το όλο εγχείρημα χρειάζεται η μία ελίτ μίας όποιας χώρας να είναι σε αγαστή συνεργασία με την άλλη ισχυρή ελίτ άλλης χώρας και για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα αναδιανομής του πλούτου προς τα επάνω πρέπει να χρησιμοποιηθούν όλα τα εργαλεία και ένα από αυτά για παράδειγμα είναι τα Μ.Μ.Ε. όπου ανήκουν στις ελίτ όλων των χωρών και για καλύτερο αποτέλεσμα μπορούν να παρακολουθήσουν σεμινάρια από "ειδικούς".
Όλοι θυμόμαστε την δήλωση του Ρουμελιώτη Παναγιώτη περί ειδικών φροντιστηρίων σε δημοσιογράφους από το Δ.Ν.Τ., όντας ο ίδιος μέλος του Δ.Ν.Τ. κατά το παρελθόν και μετά την αποκήρυξη του ίδιου προς τα λεγόμενα του αλλά παρόλα αυτά παραμένει ως γεγονός και οφείλουμε να προσμετρήσουμε την πίεση σε μορφή πολέμου που δέχθηκε ο ίδιος από το σύστημα (παρόλα αυτά οφείλουμε να μην παραλείψουμε τις ευθύνες του).
Κάτι το οποίο πλέον ακούγεται κατά κόρον επί των όλων αυτών χρόνων των τόσων Μνημονίων είναι η λέξη προς το ότι θα παρθεί ένα μέτρο και εάν δεν κατέστη εφικτό να πραγματοποιηθεί τότε δεν αναστέλλεται απλά για το μέλλον, αν όχι να ακυρωθεί αλλά χρησιμοποιείται η μαγική πλέον λέξη να βρεθούν τα ισοδύναμα μέτρα. Η πολιτική έχει ξεπεράσει τους λαούς και μπορεί να πετύχει το όποιο αποτέλεσμα με εύσχημο και έμμεσο τρόπο.
Ας πούμε για παράδειγμα για τα Ισοδύναμα Μέτρα όπου αναγκάζουν την πληγείσα κοινωνική ομάδα που αποτελεί ένας μέρος της κοινωνίας στο σύνολο να απεύχεται η ίδια η ομάδα το βάρος που θα επωμιστεί, δίνοντας ένα μέρος από την σάρκα της που καθιστά επίπονη και μόνο ως σκέψη του ότι θα χάσει ένα μέρος των εισοδημάτων που της επιτρέπει να επιβιώνει απέναντι στις ήδη αυξημένες φοροληστρικές υποχρεώσεις της απέναντι στο κράτος της αποικίας των Δανειστών.
Φοβούμενη ότι θα πονέσει η μία κοινωνική ομάδα μόλις ισχύσουν τα μέτρα απέναντι της τότε προσδοκά την ανατροπή και έμμεσα η πολιτική στρατηγική στρέφεται προς άλλη κοινωνική ομάδα και δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες δημιουργίας του Κοινωνικού Αυτοματισμού όπου μία κοινωνία ως σαλάμι είναι ανέφικτο να φαγωθεί κατευθείαν και χρειάζεται να στρέψει η μία κοινωνική ομάδα απέναντι στην άλλη τα δόντια της για την ίδια την επιβίωση τους και να φαγωθεί κομμάτι προς κομμάτι, κόβοντας το σαλάμι το ίδιο το σύνολο του σε κομμάτια.
Το κέρδος είναι μέγιστο για την πολιτική και οικονομική ελίτ δημιουργούν συνθήκες εξαθλίωσης στην κοινωνία χωρίς να της επιτρέπουν με αυτόν τον εύσχημο και παραπλανητικό τρόπο να δημιουργηθούν αντανακλαστικά απέναντι τους που θα βρούνε μία κοινωνία ενωμένη και με συγκολλητικές ουσίες την αλληλεγγύη, τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπο, την επικοινωνία μεταξύ των όλων κοινωνικών ομάδων για να ανατρέψουν το καθεστώς ηγεμονίας που επιδιώκει εν τω συνόλω την εξαθλίωση και την υποδούλωση όλων των κοινωνικών ομάδων και δημιουργώντας τους δύο κόσμους που αποτυπώνονται σε διεθνείς στατιστικές των Wealth-X, Oxfam, UBS, Credit Suisse οι ισχυροί του 10% του πληθυσμού επί της γης έναντι του 90% των εξαθλιωμένων απόκληρων αυτής της κοινωνίας σε παγκόσμια κλίμακα όλων των λαών.
Με μία φράση κατάφερε να αποτυπώσει αυτή την αλήθεια ο μεγάλος ιστορικός Will Durant: Το πολιτικό σύστημα θριαμβεύει επειδή είναι μια ενωμένη μειοψηφία που ενεργεί εναντίον μιας διαιρεμένης πλειοψηφίας.
Εκ του Δεσμώτη-Μπαγιαρτάκη Νικόλαου του "Νεωτερικού Κράτους - Λεβιάθαν"
Η πολιτική και οικονομική ελίτ πετυχαίνει ως μειοψηφία να κυριαρχεί στην πλειοψηφία ως μία ομάδα ενωμένη, πλήρως συνειδητοποιημένη προς το τι επιδιώκει, έχοντας σχέδιο ή πλάνο και γνωρίζει το πώς θα το πετύχει.
Οι κοινωνίες των λαών μοιάζουν κάθε φορά να αναγεννιούνται από το μηδέν και έχουν απέναντι τους τις ελίτ όπου επιτυγχάνουν την ισχύ τους οφειλόμενη στην γνώση της ιστορίας προς την προπαγάνδα και τα νέα μέσα που τους προσφέρονται και ως δικά τους μέσα χρησιμοποιούνται μόνο απέναντι προς τους λαούς και υπέρ των ίδιων συμφερόντων τους.
Για παράδειγμα η ελίτ θα πάρει μάθημα από την προπαγάνδα των περασμένων ετών προς το τι είχαν επιτυχίες και που όχι, προς τον τομέα της ψυχολογικής εξέλιξης της επιστήμης και θα χρησιμοποιηθεί ενάντια στην κοινωνία με όρους μάζας και αγελαίας φύσης.
Βλέπουμε στα χρόνια της κρίσης της οικονομίας να υπάρχει ένα λεξιλόγιο συγκεκριμένο, μία ατζέντα πανομοιότυπη από λαό σε λαό και από χώρα σε χώρα και για να επιτευχθεί το όλο εγχείρημα χρειάζεται η μία ελίτ μίας όποιας χώρας να είναι σε αγαστή συνεργασία με την άλλη ισχυρή ελίτ άλλης χώρας και για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα αναδιανομής του πλούτου προς τα επάνω πρέπει να χρησιμοποιηθούν όλα τα εργαλεία και ένα από αυτά για παράδειγμα είναι τα Μ.Μ.Ε. όπου ανήκουν στις ελίτ όλων των χωρών και για καλύτερο αποτέλεσμα μπορούν να παρακολουθήσουν σεμινάρια από "ειδικούς".
Όλοι θυμόμαστε την δήλωση του Ρουμελιώτη Παναγιώτη περί ειδικών φροντιστηρίων σε δημοσιογράφους από το Δ.Ν.Τ., όντας ο ίδιος μέλος του Δ.Ν.Τ. κατά το παρελθόν και μετά την αποκήρυξη του ίδιου προς τα λεγόμενα του αλλά παρόλα αυτά παραμένει ως γεγονός και οφείλουμε να προσμετρήσουμε την πίεση σε μορφή πολέμου που δέχθηκε ο ίδιος από το σύστημα (παρόλα αυτά οφείλουμε να μην παραλείψουμε τις ευθύνες του).
Κάτι το οποίο πλέον ακούγεται κατά κόρον επί των όλων αυτών χρόνων των τόσων Μνημονίων είναι η λέξη προς το ότι θα παρθεί ένα μέτρο και εάν δεν κατέστη εφικτό να πραγματοποιηθεί τότε δεν αναστέλλεται απλά για το μέλλον, αν όχι να ακυρωθεί αλλά χρησιμοποιείται η μαγική πλέον λέξη να βρεθούν τα ισοδύναμα μέτρα. Η πολιτική έχει ξεπεράσει τους λαούς και μπορεί να πετύχει το όποιο αποτέλεσμα με εύσχημο και έμμεσο τρόπο.
Ας πούμε για παράδειγμα για τα Ισοδύναμα Μέτρα όπου αναγκάζουν την πληγείσα κοινωνική ομάδα που αποτελεί ένας μέρος της κοινωνίας στο σύνολο να απεύχεται η ίδια η ομάδα το βάρος που θα επωμιστεί, δίνοντας ένα μέρος από την σάρκα της που καθιστά επίπονη και μόνο ως σκέψη του ότι θα χάσει ένα μέρος των εισοδημάτων που της επιτρέπει να επιβιώνει απέναντι στις ήδη αυξημένες φοροληστρικές υποχρεώσεις της απέναντι στο κράτος της αποικίας των Δανειστών.
Φοβούμενη ότι θα πονέσει η μία κοινωνική ομάδα μόλις ισχύσουν τα μέτρα απέναντι της τότε προσδοκά την ανατροπή και έμμεσα η πολιτική στρατηγική στρέφεται προς άλλη κοινωνική ομάδα και δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες δημιουργίας του Κοινωνικού Αυτοματισμού όπου μία κοινωνία ως σαλάμι είναι ανέφικτο να φαγωθεί κατευθείαν και χρειάζεται να στρέψει η μία κοινωνική ομάδα απέναντι στην άλλη τα δόντια της για την ίδια την επιβίωση τους και να φαγωθεί κομμάτι προς κομμάτι, κόβοντας το σαλάμι το ίδιο το σύνολο του σε κομμάτια.
Το κέρδος είναι μέγιστο για την πολιτική και οικονομική ελίτ δημιουργούν συνθήκες εξαθλίωσης στην κοινωνία χωρίς να της επιτρέπουν με αυτόν τον εύσχημο και παραπλανητικό τρόπο να δημιουργηθούν αντανακλαστικά απέναντι τους που θα βρούνε μία κοινωνία ενωμένη και με συγκολλητικές ουσίες την αλληλεγγύη, τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπο, την επικοινωνία μεταξύ των όλων κοινωνικών ομάδων για να ανατρέψουν το καθεστώς ηγεμονίας που επιδιώκει εν τω συνόλω την εξαθλίωση και την υποδούλωση όλων των κοινωνικών ομάδων και δημιουργώντας τους δύο κόσμους που αποτυπώνονται σε διεθνείς στατιστικές των Wealth-X, Oxfam, UBS, Credit Suisse οι ισχυροί του 10% του πληθυσμού επί της γης έναντι του 90% των εξαθλιωμένων απόκληρων αυτής της κοινωνίας σε παγκόσμια κλίμακα όλων των λαών.
Με μία φράση κατάφερε να αποτυπώσει αυτή την αλήθεια ο μεγάλος ιστορικός Will Durant: Το πολιτικό σύστημα θριαμβεύει επειδή είναι μια ενωμένη μειοψηφία που ενεργεί εναντίον μιας διαιρεμένης πλειοψηφίας.
Εκ του Δεσμώτη-Μπαγιαρτάκη Νικόλαου του "Νεωτερικού Κράτους - Λεβιάθαν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου