Λεωνίδας Βατικιώτης
Σε (νέα) κρίση οδηγούν τις σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών με την Ευρώπη οι οικονομικές κυρώσεις εναντίον του Ιράν που ενεργοποίησε ο Τραμπ τη Δευτέρα 5 Νοεμβρίου. Πρόκειται για το δεύτερο πακέτο οικονομικών κυρώσεων που ως στόχο έχει τον ενεργειακό τομέα της χώρας και το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τελικό αποδέκτη τον ίδιο το λαό του Ιράν, μιας κι αυτός είναι που θα νιώσει στο βιοτικό του επίπεδο και την καθημερινότητά του τις επιπτώσεις από μέτρα οικονομικού αποκλεισμού του Ιράν. Η ελπίδα των ΗΠΑ είναι έστω και τώρα, σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά την επανάσταση του 1979, να στρέψουν τους Ιρανούς εναντίον του καθεστώτος κι έτσι να διευκολυνθούν σχέδια εκ των έσω ανατροπής. Το πρώτο πακέτο οικονομικών κυρώσεων επιβλήθηκε τον Αύγουστο και στόχευε σε βιομηχανικούς κλάδους αιχμής του Ιράν, που αποτελεί τον μεγαλύτερο ανταγωνιστή της Σαουδικής Αραβίας στη Μέση Ανατολή.
Το Σεπτέμβριο του 2018 οι πωλήσεις ιρανικού αργού πετρελαίου είχαν φτάσει τα 1,7-1,9 εκ. βαρέλια τη ημέρα, σύμφωνα με το CNBC, μειωμένες κατά 800.000 περίπου βαρέλια από τον Μάιο όταν ανακοινώθηκαν οι κυρώσεις. Στόχος της Ουάσινγκτον είναι οι εξαγωγές του Ιράν να μηδενιστούν και φυσικά τα έσοδα από το πετρέλαιο.
Το επιχείρημα της Ουάσινγκτον, ότι το Ιράν παραβιάζει τη συμφωνία του 2015 που υπογράφτηκε από πέντε ακόμη δυνάμεις (ΕΕ, Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Κίνα και ΗΠΑ), εξακολουθεί να διαψεύδεται από τους επιθεωρητές του ΟΗΕ που μέχρι τώρα συνεχίζουν να πιστοποιούν ότι το Ιράν σέβεται τη συμφωνία και τηρεί τις δεσμεύσεις που ανέλαβε. Τα πυρηνικά ωστόσο του Ιράν για τις ΗΠΑ δεν είναι παρά η αφορμή. Οι βαθύτερες επιδιώξεις της Ουάσινγκτον φαίνονται από τα 12 αιτήματα που υπέβαλε ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο στο Ιράν, στα οποία περιλαμβάνεται η αναθεώρηση της εξωτερικής του πολιτικής και αλλαγές στην εσωτερική του πολιτική. Στην πράξη η αναίρεση του ίδιου του καθεστώτος…
Σε αντίθεση ωστόσο με άλλες φορές, οι τελευταίες κυρώσεις των ΗΠΑ δεν υιοθετήθηκαν ούτε από τους πιο στενούς τους συμμάχους. Μια σειρά χώρες, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται κι η Ελλάδα (όπως Κίνα, Ταϊβάν, Ινδία, Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Τουρκία και Ιταλία) θα συνεχίσουν να εισάγουν ιρανικό πετρέλαιο για αδιευκρίνιστο χρονικό διάστημα. Η Τουρκία κατήγγειλε τις ΗΠΑ ότι πίσω από το εμπάργκο κρύβονται ιμπεριαλιστικά σχέδια, ενώ η ΕΕ διαφώνησε δημοσίως και, το χειρότερο για τις ΗΠΑ, έλαβε και πρακτικά μέτρα για να συνεχιστούν απρόσκοπτα οι εισαγωγές ιρανικών υδρογονανθράκων. Με άλλα λόγια, να διασφαλιστεί η ενεργειακή αυτονομία της γηραιάς ηπείρου. Όπως αποκάλυψε το δίκτυο Al Jazeera η ΕΕ από κοινού με την Τεχεράνη επιστρατεύοντας εργαλεία χρηματοοικονομικής μηχανικής θα δημιουργήσουν ένα Όχημα Εδικού Σκοπού στο οποίο θα κατατίθενται οι ευρωπαϊκές πληρωμές προς το Ιράν για τις εξαγωγές πετρελαίου που πραγματοποιεί. Το Όχημα αυτό θα ομοιάζει με γραφείο εκκαθαρίσεων ή συμψηφισμού, καθώς το Ιράν δε θα εισάγει αυτά τα ποσά στη χώρα, αλλά θα τα χρησιμοποιεί για τη χρηματοδότηση δικών του εισαγωγών από ευρωπαϊκές αγορές εμπορευμάτων και υπηρεσιών. Με αυτό τον τρόπο και τα ιρανικά ενεργειακά προϊόντα θα συνεχίσουν να ρέουν ανεμπόδιστα στην Ευρώπη και το πλαίσιο του αμερικανικού εμπάργκο (απαγόρευση άμεσων πληρωμών στο ιρανικό καθεστώς, μέσω του κανονικού συστήματος πληρωμών) να γίνεται σεβαστό.
Αυτό που κατάφεραν επομένως οι ΗΠΑ, γι μια ακόμη φορά είναι να διχάσουν τη διεθνή κοινότητα και οι ίδιες να απομονωθούν. Για το Ιράν μένει να δούμε…
Και να μην ξέραμε πώς πίσω από την καθημερινή φρίκη που ζουν εκατομμύρια κάτοικοι της Υεμένης εδώ και τρία χρόνια βρίσκεται η Σαουδική Αραβία, και πιο πίσω φυσικά οι ίδιες οι ΗΠΑ, εύκολα θα μπορούσαμε να το υποθέσουμε μετά τη δολοφονία του Κασόγκι στις 2 Οκτωβρίου από πράκτορες του Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν (δες εδώ). Η τακτική που ακολούθησε ο πρίγκηπας του σκότους όταν αποκαλύφθηκε το έγκλημά του είναι ίδια και απαράλλαχτη. Ας συγκρίνουμε τι συνέβη μόλις τον Αύγουστο όταν σαουδαραβικά βομβαρδιστικά δολοφόνησαν περισσότερους από 40 μαθητές μέσα στο σχολικό λεωφορείο τους. Στην αρχή οι Σαουδάραβες είπαν ψέματα, όπως και στην περίπτωση του Κασόγκι που επιχείρησαν να δικαιολογήσουν το θάνατό του επικαλούμενοι κάποιον τσακωμό του. Για το σχολικό λεωφορείο είπαν ότι επέβαιναν αντάρτες Χούτι. Στη συνέχεια, όταν κατέκλυσαν το διαδίκτυο φωτογραφίες διαμελισμένων παιδιών είπαν πώς ήταν επρόκειτο για παράπλευρη απώλεια. Όπως ακριβώς με τον Κασόγκι που απέδωσαν την στυγνή του δολοφονία στους πράκτορες που υποτίθεται ότι δρούσαν ανεξάρτητα από τις διαταγές του Ριάντ. Κι όταν οι αντιδράσεις σε όλες τις γωνιές του κόσμου κορυφώθηκαν τότε και μόνο τότε ο πρίγκηπας Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν αποδέχθηκε την ευθύνη των πράξεων του. Και τότε όμως και στις δύο περιπτώσεις η Ουάσιγκτον κάλυψε τον εκλεκτό της με ένα πέπλο προστασίας. Στην μεν σφαγή του σχολικού λεωφορείου απορρίπτοντας την πρόταση διεξαγωγής διεθνούς έρευνας κι αναθέτοντας την ευθύνη στο ίδιο το Ριάντ να διερευνήσει τις λεπτομέρειες της σφαγής και στη δε φριχτή και βασανιστική εκτέλεση του Κασόγκι απορρίπτοντας κάθε πρόταση για επιβολή κυρώσεων στο βασικό τους σύμμαχο στη Μέση Ανατολή που, εντελώς …τυχαία, είναι ο πιο καλός πελάτης της αμερικανικής βιομηχανίας όπλων.
Με την ανοιχτή ενθάρρυνση των ΗΠΑ τα εγκλήματα της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη συνεχίζονται αμείωτα. Προ των θυρών είναι μάλιστα ένα ακόμη αποτρόπαιο έγκλημα για το οποίο η UNICEF έχει προειδοποιήσει εγκαίρως. Αφορά συγκεκριμένα τις μάχες που διεξάγονται για την κατάληψη του στρατηγικής σημασίας λιμανιού Χοντέιντα, εκ μέρους των Σαουδαράβων και των συμμάχων της. Πλησίον του λιμανιού βρίσκεται ένα νοσοκομείο παίδων με 59 ανήλικα, εκ των οποίων μάλιστα τα 25 νοσηλεύονται στην μονάδα εντατικής θεραπείας.
Υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών εκτιμούν ότι από το 2015 που ξεκίνησαν οι Σαουδάραβες τις επιθέσεις έχουν χάσει τη ζωή τους ή τραυματιστεί περισσότεροι από 16.000 άμαχοι. Ωστόσο, ανεξάρτητοι οργανισμοί ανεβάζουν τον αριθμό σε πάνω από 50.000 άτομα. Κοινή όμως είναι η εκτίμηση ότι πάνω από 3 εκ. έχουν φύγει από τα σπίτια τους κι είναι άμεσα εκτεθειμένοι σε λιμό, λόγω του ότι το 90% των τροφίμων στην Υεμένη εισάγονται από λιμάνια που κρατάει αποκλεισμένα η Σαουδική Αραβία
Πηγή: Λεωνίδας Βατικιώτης
Η Σφήκα: Επιλογές
Σε (νέα) κρίση οδηγούν τις σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών με την Ευρώπη οι οικονομικές κυρώσεις εναντίον του Ιράν που ενεργοποίησε ο Τραμπ τη Δευτέρα 5 Νοεμβρίου. Πρόκειται για το δεύτερο πακέτο οικονομικών κυρώσεων που ως στόχο έχει τον ενεργειακό τομέα της χώρας και το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τελικό αποδέκτη τον ίδιο το λαό του Ιράν, μιας κι αυτός είναι που θα νιώσει στο βιοτικό του επίπεδο και την καθημερινότητά του τις επιπτώσεις από μέτρα οικονομικού αποκλεισμού του Ιράν. Η ελπίδα των ΗΠΑ είναι έστω και τώρα, σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά την επανάσταση του 1979, να στρέψουν τους Ιρανούς εναντίον του καθεστώτος κι έτσι να διευκολυνθούν σχέδια εκ των έσω ανατροπής. Το πρώτο πακέτο οικονομικών κυρώσεων επιβλήθηκε τον Αύγουστο και στόχευε σε βιομηχανικούς κλάδους αιχμής του Ιράν, που αποτελεί τον μεγαλύτερο ανταγωνιστή της Σαουδικής Αραβίας στη Μέση Ανατολή.
Το Σεπτέμβριο του 2018 οι πωλήσεις ιρανικού αργού πετρελαίου είχαν φτάσει τα 1,7-1,9 εκ. βαρέλια τη ημέρα, σύμφωνα με το CNBC, μειωμένες κατά 800.000 περίπου βαρέλια από τον Μάιο όταν ανακοινώθηκαν οι κυρώσεις. Στόχος της Ουάσινγκτον είναι οι εξαγωγές του Ιράν να μηδενιστούν και φυσικά τα έσοδα από το πετρέλαιο.
Το επιχείρημα της Ουάσινγκτον, ότι το Ιράν παραβιάζει τη συμφωνία του 2015 που υπογράφτηκε από πέντε ακόμη δυνάμεις (ΕΕ, Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Κίνα και ΗΠΑ), εξακολουθεί να διαψεύδεται από τους επιθεωρητές του ΟΗΕ που μέχρι τώρα συνεχίζουν να πιστοποιούν ότι το Ιράν σέβεται τη συμφωνία και τηρεί τις δεσμεύσεις που ανέλαβε. Τα πυρηνικά ωστόσο του Ιράν για τις ΗΠΑ δεν είναι παρά η αφορμή. Οι βαθύτερες επιδιώξεις της Ουάσινγκτον φαίνονται από τα 12 αιτήματα που υπέβαλε ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο στο Ιράν, στα οποία περιλαμβάνεται η αναθεώρηση της εξωτερικής του πολιτικής και αλλαγές στην εσωτερική του πολιτική. Στην πράξη η αναίρεση του ίδιου του καθεστώτος…
Σε αντίθεση ωστόσο με άλλες φορές, οι τελευταίες κυρώσεις των ΗΠΑ δεν υιοθετήθηκαν ούτε από τους πιο στενούς τους συμμάχους. Μια σειρά χώρες, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται κι η Ελλάδα (όπως Κίνα, Ταϊβάν, Ινδία, Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Τουρκία και Ιταλία) θα συνεχίσουν να εισάγουν ιρανικό πετρέλαιο για αδιευκρίνιστο χρονικό διάστημα. Η Τουρκία κατήγγειλε τις ΗΠΑ ότι πίσω από το εμπάργκο κρύβονται ιμπεριαλιστικά σχέδια, ενώ η ΕΕ διαφώνησε δημοσίως και, το χειρότερο για τις ΗΠΑ, έλαβε και πρακτικά μέτρα για να συνεχιστούν απρόσκοπτα οι εισαγωγές ιρανικών υδρογονανθράκων. Με άλλα λόγια, να διασφαλιστεί η ενεργειακή αυτονομία της γηραιάς ηπείρου. Όπως αποκάλυψε το δίκτυο Al Jazeera η ΕΕ από κοινού με την Τεχεράνη επιστρατεύοντας εργαλεία χρηματοοικονομικής μηχανικής θα δημιουργήσουν ένα Όχημα Εδικού Σκοπού στο οποίο θα κατατίθενται οι ευρωπαϊκές πληρωμές προς το Ιράν για τις εξαγωγές πετρελαίου που πραγματοποιεί. Το Όχημα αυτό θα ομοιάζει με γραφείο εκκαθαρίσεων ή συμψηφισμού, καθώς το Ιράν δε θα εισάγει αυτά τα ποσά στη χώρα, αλλά θα τα χρησιμοποιεί για τη χρηματοδότηση δικών του εισαγωγών από ευρωπαϊκές αγορές εμπορευμάτων και υπηρεσιών. Με αυτό τον τρόπο και τα ιρανικά ενεργειακά προϊόντα θα συνεχίσουν να ρέουν ανεμπόδιστα στην Ευρώπη και το πλαίσιο του αμερικανικού εμπάργκο (απαγόρευση άμεσων πληρωμών στο ιρανικό καθεστώς, μέσω του κανονικού συστήματος πληρωμών) να γίνεται σεβαστό.
Αυτό που κατάφεραν επομένως οι ΗΠΑ, γι μια ακόμη φορά είναι να διχάσουν τη διεθνή κοινότητα και οι ίδιες να απομονωθούν. Για το Ιράν μένει να δούμε…
Εφιάλτης χωρίς τέλος στην Υεμένη
Και να μην ξέραμε πώς πίσω από την καθημερινή φρίκη που ζουν εκατομμύρια κάτοικοι της Υεμένης εδώ και τρία χρόνια βρίσκεται η Σαουδική Αραβία, και πιο πίσω φυσικά οι ίδιες οι ΗΠΑ, εύκολα θα μπορούσαμε να το υποθέσουμε μετά τη δολοφονία του Κασόγκι στις 2 Οκτωβρίου από πράκτορες του Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν (δες εδώ). Η τακτική που ακολούθησε ο πρίγκηπας του σκότους όταν αποκαλύφθηκε το έγκλημά του είναι ίδια και απαράλλαχτη. Ας συγκρίνουμε τι συνέβη μόλις τον Αύγουστο όταν σαουδαραβικά βομβαρδιστικά δολοφόνησαν περισσότερους από 40 μαθητές μέσα στο σχολικό λεωφορείο τους. Στην αρχή οι Σαουδάραβες είπαν ψέματα, όπως και στην περίπτωση του Κασόγκι που επιχείρησαν να δικαιολογήσουν το θάνατό του επικαλούμενοι κάποιον τσακωμό του. Για το σχολικό λεωφορείο είπαν ότι επέβαιναν αντάρτες Χούτι. Στη συνέχεια, όταν κατέκλυσαν το διαδίκτυο φωτογραφίες διαμελισμένων παιδιών είπαν πώς ήταν επρόκειτο για παράπλευρη απώλεια. Όπως ακριβώς με τον Κασόγκι που απέδωσαν την στυγνή του δολοφονία στους πράκτορες που υποτίθεται ότι δρούσαν ανεξάρτητα από τις διαταγές του Ριάντ. Κι όταν οι αντιδράσεις σε όλες τις γωνιές του κόσμου κορυφώθηκαν τότε και μόνο τότε ο πρίγκηπας Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν αποδέχθηκε την ευθύνη των πράξεων του. Και τότε όμως και στις δύο περιπτώσεις η Ουάσιγκτον κάλυψε τον εκλεκτό της με ένα πέπλο προστασίας. Στην μεν σφαγή του σχολικού λεωφορείου απορρίπτοντας την πρόταση διεξαγωγής διεθνούς έρευνας κι αναθέτοντας την ευθύνη στο ίδιο το Ριάντ να διερευνήσει τις λεπτομέρειες της σφαγής και στη δε φριχτή και βασανιστική εκτέλεση του Κασόγκι απορρίπτοντας κάθε πρόταση για επιβολή κυρώσεων στο βασικό τους σύμμαχο στη Μέση Ανατολή που, εντελώς …τυχαία, είναι ο πιο καλός πελάτης της αμερικανικής βιομηχανίας όπλων.
Με την ανοιχτή ενθάρρυνση των ΗΠΑ τα εγκλήματα της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη συνεχίζονται αμείωτα. Προ των θυρών είναι μάλιστα ένα ακόμη αποτρόπαιο έγκλημα για το οποίο η UNICEF έχει προειδοποιήσει εγκαίρως. Αφορά συγκεκριμένα τις μάχες που διεξάγονται για την κατάληψη του στρατηγικής σημασίας λιμανιού Χοντέιντα, εκ μέρους των Σαουδαράβων και των συμμάχων της. Πλησίον του λιμανιού βρίσκεται ένα νοσοκομείο παίδων με 59 ανήλικα, εκ των οποίων μάλιστα τα 25 νοσηλεύονται στην μονάδα εντατικής θεραπείας.
Υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών εκτιμούν ότι από το 2015 που ξεκίνησαν οι Σαουδάραβες τις επιθέσεις έχουν χάσει τη ζωή τους ή τραυματιστεί περισσότεροι από 16.000 άμαχοι. Ωστόσο, ανεξάρτητοι οργανισμοί ανεβάζουν τον αριθμό σε πάνω από 50.000 άτομα. Κοινή όμως είναι η εκτίμηση ότι πάνω από 3 εκ. έχουν φύγει από τα σπίτια τους κι είναι άμεσα εκτεθειμένοι σε λιμό, λόγω του ότι το 90% των τροφίμων στην Υεμένη εισάγονται από λιμάνια που κρατάει αποκλεισμένα η Σαουδική Αραβία
Πηγή: Λεωνίδας Βατικιώτης
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου