Στάθης
Ούτε ο Τσιφόρος θα μπορούσε να το είχε γράψει, όμως οι φάρσες που σκαρώνουν οι Συριζαίοι (πάσης φύσεως) στην πραγματικότητα δεν έχουν τέλος (ώσπου να κάνουν την πραγματικότητα φάρσα). Αίφνης ο Δρομέας του κ. Βαρώτσου κι όπου φύγει - φύγει κάθε σοβαρότητα, λογική και ήθος.
Δεν χρειάζεται να ’ναι κανείς δαιμόνιος ρεπόρτερ ή καλός συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων για να ανασυνθέσει την εν λόγω ιστορία. Ο τρόπος που λειτουργούν τα παρεάκια γύρω από κάθε πόλο και πολίδιον του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εξιστορήσει τα πράγματα από μόνος του.
Εκεί λοιπόν που ένα παρεάκι (συμβούλων, παρατρεχάμενων, αργόσχολων, εξυπνάκηδων, αργόμισθων και άλλων επιτήδειων) έπινε τα ουισκάκια του (υποθέτω ότι θα έχουν μάθει να πίνουν μαλτ) κάποιος είχε τη φαεινή ιδέα της ανταλλαγής των αγαλμάτων, ώστε έτσι να φανεί η σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των δύο λαώνε.
Φαντάζομαι ότι ο ενθουσιασμός που επικράτησε ήταν ακράτητος (συντελούντος του άκρατου ουίσκι) και, αν η κυρία Ζορμπά δεν ήταν παρούσα, σίγουρα πληροφορήθηκε την ιδέα απ’ τον πιο ωκύποδα απ’ τα αλάνια ή από μεγαλύτερη τινά ομάδα γοργοπόδαρων παρατρεχάμενων που έσπευσε να πάρει την προσκεφαλάδα (και τα ανάλογα εύσημα).
Προφανώς, η κυρία Μυρσίνη-Σημίτης-Ζορμπά ενθουσιάστηκε απ’ την ιδέα του κοντραμπάντο των αγαλμάτων κι εκάλεσε τον κ. Βαρώτσο για να του την ανακοινώσει. Εμβρόντητος ο άνθρωπος. Άγαλμα κατά το δη λεγόμενο. Στο σημείο αυτό ο εγκέφαλος της κυρίας Ζορμπά (η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, μόλις δέκα μέρες μετά την έναρξη της θητείας της είχε ήδη ανακηρυχθεί ως η καλύτερη υπουργός Πολιτισμού της τελευταίας εκατονταετίας) – στο σημείο αυτό λοιπόν ο εγκέφαλος της υπουργού αντελήφθη ότι είναι βράσε όρυζα η δουλειά κι ότι θα εκτεθούμε και στα μπρόκολα.
Και πανικοβλήθηκε.
Και τι έκανε όταν πανικοβλήθηκε; Διέψευσε ότι είδε τον κ. Βαρώτσο (που τον είχαν δει άλλοι να τον βλέπει η κυρία υπουργός). Ακόμα πιο πανικόβλητη η κυρία Ζορμπά στη συνέχεια διέψευσε ότι κατά τη (μη υπάρξασα) συνάντηση ετέθη τέτοιο θέμα. Με απαράμιλλο ήθος δηλαδή έβγαλε τον κ. Βαρώτσο μουρλό. Και με απαράμιλλη λογική άφησε να εννοηθεί ότι ο κύριος καθηγητής σηκώθηκε στα καλά καθούμενα και πήγε στο Υπουργείο για να πει στην υπουργό τρέλες.
Φαίνονται όλα αυτά άνω ποταμών, αλλά εν πολλοίς έτσι λειτουργεί αυτή η κυβέρνηση, με μπαρούφες, ψέματα και ονειροφαντασίες. Όπως η έξοδος στις αγορές, τα κόκκινα δάνεια κι άλλα ων ουκ έστι αριθμός. Εδώ ο Τσίπρας έδωσε σώου στο φλεγόμενο Μάτι, έκανε το «Μακεδονικό» μπάχαλο (συν χίλια άλλα) και θα κώλωνε το μυαλό τους απ’ το να βρει ενδιαφέρουσα μια ιδέα με την οποίαν θα γέλαγαν οι ρέγγες στους ωκεανούς και τα βατράχια στις Πρέσπες;
Οι άνθρωποι είναι ικανοί να πουλήσουν και τα γλυπτά του Παρθενώνα στο Υπερταμείο, με τον ισχυρισμό ότι έτσι θα φέρουν σε… δύσκολη θέση τους Άγγλους, και δεν θα ήταν ικανοί να μας φέρουν εδώ τον κιτς καρακίτς Μεγαλέξανδρο;
Τρέλα και αμοραλισμός. Αλλά με ενθουσιασμό! Η κυρία Σία Αναγνωστοπούλου, λόγου χάριν, όχι μόνο «πείραξε» όσα είπαν αυτή και ο κ. Δημητρώφ περί μακεδονικής γλώσσας, αλλά πασπάτευε το χέρι του Σκοπιανού υπουργού μπροστά στις κάμερες, φέρνοντας τον άνθρωπο σε δύσκολη θέση.
Τσίρκο, φάρσα και μπερντές.
Ευτυχώς που τα αγάλματα, αρχαία και νέα δεν κλαίνε. Ή μήπως (μας) κλαίνε;
Όπως και να ’χει, η κυρία Ζορμπά θα μπορούσε, αντί να τον διαπομπεύει να ζητήσει μια συγνώμη απ’ τον κ. Βαρώτσο (και τους Έλληνες), αλλά ντιπ! Όσο ντιπ η κυρία Δούρου για ένα θέμα ακραίως τραγικό, άλλο τόσο ντιπ η κυρία Ζορμπά για ένα θέμα ακραίως γελοίο.
Μόνον που πλέον το τραγικό και το γελοίο στροβιλίζονται αγκαλιά στον χορό της καρμανιόλας. Και της γλίτσας…
Πηγή: topontiki.gr
Στάθης: Σχετικά με τον συντάκτη
Ούτε ο Τσιφόρος θα μπορούσε να το είχε γράψει, όμως οι φάρσες που σκαρώνουν οι Συριζαίοι (πάσης φύσεως) στην πραγματικότητα δεν έχουν τέλος (ώσπου να κάνουν την πραγματικότητα φάρσα). Αίφνης ο Δρομέας του κ. Βαρώτσου κι όπου φύγει - φύγει κάθε σοβαρότητα, λογική και ήθος.
Δεν χρειάζεται να ’ναι κανείς δαιμόνιος ρεπόρτερ ή καλός συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων για να ανασυνθέσει την εν λόγω ιστορία. Ο τρόπος που λειτουργούν τα παρεάκια γύρω από κάθε πόλο και πολίδιον του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εξιστορήσει τα πράγματα από μόνος του.
Εκεί λοιπόν που ένα παρεάκι (συμβούλων, παρατρεχάμενων, αργόσχολων, εξυπνάκηδων, αργόμισθων και άλλων επιτήδειων) έπινε τα ουισκάκια του (υποθέτω ότι θα έχουν μάθει να πίνουν μαλτ) κάποιος είχε τη φαεινή ιδέα της ανταλλαγής των αγαλμάτων, ώστε έτσι να φανεί η σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των δύο λαώνε.
Φαντάζομαι ότι ο ενθουσιασμός που επικράτησε ήταν ακράτητος (συντελούντος του άκρατου ουίσκι) και, αν η κυρία Ζορμπά δεν ήταν παρούσα, σίγουρα πληροφορήθηκε την ιδέα απ’ τον πιο ωκύποδα απ’ τα αλάνια ή από μεγαλύτερη τινά ομάδα γοργοπόδαρων παρατρεχάμενων που έσπευσε να πάρει την προσκεφαλάδα (και τα ανάλογα εύσημα).
Προφανώς, η κυρία Μυρσίνη-Σημίτης-Ζορμπά ενθουσιάστηκε απ’ την ιδέα του κοντραμπάντο των αγαλμάτων κι εκάλεσε τον κ. Βαρώτσο για να του την ανακοινώσει. Εμβρόντητος ο άνθρωπος. Άγαλμα κατά το δη λεγόμενο. Στο σημείο αυτό ο εγκέφαλος της κυρίας Ζορμπά (η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, μόλις δέκα μέρες μετά την έναρξη της θητείας της είχε ήδη ανακηρυχθεί ως η καλύτερη υπουργός Πολιτισμού της τελευταίας εκατονταετίας) – στο σημείο αυτό λοιπόν ο εγκέφαλος της υπουργού αντελήφθη ότι είναι βράσε όρυζα η δουλειά κι ότι θα εκτεθούμε και στα μπρόκολα.
Και πανικοβλήθηκε.
Και τι έκανε όταν πανικοβλήθηκε; Διέψευσε ότι είδε τον κ. Βαρώτσο (που τον είχαν δει άλλοι να τον βλέπει η κυρία υπουργός). Ακόμα πιο πανικόβλητη η κυρία Ζορμπά στη συνέχεια διέψευσε ότι κατά τη (μη υπάρξασα) συνάντηση ετέθη τέτοιο θέμα. Με απαράμιλλο ήθος δηλαδή έβγαλε τον κ. Βαρώτσο μουρλό. Και με απαράμιλλη λογική άφησε να εννοηθεί ότι ο κύριος καθηγητής σηκώθηκε στα καλά καθούμενα και πήγε στο Υπουργείο για να πει στην υπουργό τρέλες.
Φαίνονται όλα αυτά άνω ποταμών, αλλά εν πολλοίς έτσι λειτουργεί αυτή η κυβέρνηση, με μπαρούφες, ψέματα και ονειροφαντασίες. Όπως η έξοδος στις αγορές, τα κόκκινα δάνεια κι άλλα ων ουκ έστι αριθμός. Εδώ ο Τσίπρας έδωσε σώου στο φλεγόμενο Μάτι, έκανε το «Μακεδονικό» μπάχαλο (συν χίλια άλλα) και θα κώλωνε το μυαλό τους απ’ το να βρει ενδιαφέρουσα μια ιδέα με την οποίαν θα γέλαγαν οι ρέγγες στους ωκεανούς και τα βατράχια στις Πρέσπες;
Οι άνθρωποι είναι ικανοί να πουλήσουν και τα γλυπτά του Παρθενώνα στο Υπερταμείο, με τον ισχυρισμό ότι έτσι θα φέρουν σε… δύσκολη θέση τους Άγγλους, και δεν θα ήταν ικανοί να μας φέρουν εδώ τον κιτς καρακίτς Μεγαλέξανδρο;
Τρέλα και αμοραλισμός. Αλλά με ενθουσιασμό! Η κυρία Σία Αναγνωστοπούλου, λόγου χάριν, όχι μόνο «πείραξε» όσα είπαν αυτή και ο κ. Δημητρώφ περί μακεδονικής γλώσσας, αλλά πασπάτευε το χέρι του Σκοπιανού υπουργού μπροστά στις κάμερες, φέρνοντας τον άνθρωπο σε δύσκολη θέση.
Τσίρκο, φάρσα και μπερντές.
Ευτυχώς που τα αγάλματα, αρχαία και νέα δεν κλαίνε. Ή μήπως (μας) κλαίνε;
Όπως και να ’χει, η κυρία Ζορμπά θα μπορούσε, αντί να τον διαπομπεύει να ζητήσει μια συγνώμη απ’ τον κ. Βαρώτσο (και τους Έλληνες), αλλά ντιπ! Όσο ντιπ η κυρία Δούρου για ένα θέμα ακραίως τραγικό, άλλο τόσο ντιπ η κυρία Ζορμπά για ένα θέμα ακραίως γελοίο.
Μόνον που πλέον το τραγικό και το γελοίο στροβιλίζονται αγκαλιά στον χορό της καρμανιόλας. Και της γλίτσας…
Πηγή: topontiki.gr
Στάθης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου