Ελλάδα
'Ήταν το Μαύρο Πάσχα των Ελλήνων! Η Ανατολική Θράκη «σταυρώθηκε»- για να μην αναστηθεί ποτε- από τις τουρκικές θηριωδίες. Μια μέρα σαν σήμερα, 6 Απριλίου του 1914, οι Τούρκοι αρχίζουν τη συστηματική εξόντωση των Ελλήνων και την εκδίωξή τους από την περιοχή της Ανατολικής Θράκης· η ημερομηνία είναι καταγεγραμμένη στην Ιστορία ως το Μαύρο Πάσχα της Ανατολικής Θράκης και θεωρείται το προσχέδιο, που οδήγησε στη συστηματική Γενοκτονία των Ελλήνων στις αρχές του 20ού αιώνα.
Ο πλήρης εκτουρκισμός της Ανατολικής Θράκης- που μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, το 1913, ανήκε κατά το ήμισυ στους Βούλγαρους- άρχισε ουσιαστικά με την απέλαση οικογενειών από την επαρχία Aρκαδιουπόλεως και τη Bιζύη, καθώς και από άλλες περιοχές. Ουσιαστικά, από το 1906 ο θρακικός ελληνισμός, στο βόρειο τμήμα της περιοχής, ζούσε υπό κλίμα βίας και τρομοκρατίας. Εκτός από τις σφαγές και τις καταστροφές εκκλησιών και ελληνικών σχολείων, αδιαμφισβήτητη απόδειξη είναι η ολοσχερής καταστροφή της Αγχιάλου και της Ανατολικής Ρωμυλίας.
Σύμφωνα με το greek-genocide.net, «ο πληθυσμός των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης υπερέβαινε στις αρχές του 20ού αιώνα τον αριθμό των 250.000. Κατά τη Γενοκτονία, πολλοί Έλληνες εξορίστηκαν στην Ελλάδα, ενώ 100.000 μεταφέρθηκαν στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας και μόλις οι μισοί επέστρεψαν».
Στις 6 Απριλίου του 1914, ελληνικές οικογένειες, 200 τον αριθμό, από τη Στράντζα (στα τουρκικά: Binkilic) απελάθηκαν: αφού ξυλοκοπήθηκαν και τους αφαιρέθηκαν τα είδη αξίας, αφού τους υπεξαιρέθηκαν ότι χρήμτα είχαν πάνω τους, Τούρκοι, υπό την απειλή των σπαθιών, τους εξανάγκασαν να φύγουν. Κατά την περίοδο 1913-1917 υπολογίζεται ότι 232.000 Θρακιώτες εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Άλλοι 96.000, από τη Μακρά Γέφυρα, τη Μάδυτο, την Καλλίπολη, τις Σαράντα Εκκλησιές, τη Ραιδεστό, το Σκοπό και αλλού, οδηγήθηκαν στη Μικρά Ασία και υποχρεώθηκαν σε καταναγκαστικά έργα.
Ο ιστορικός Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος τονίζει ότι: «Αφετηρία των διωγμών και της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, και αργότερα του Πόντου, υπήρξε ο χώρος της Ανατολικής Θράκης. Εκεί δοκίμασαν και εφάρμοσαν για πρώτη φορά το μοντέλο των μετατοπίσεων (και διωγμών) των ελληνικών πληθυσμών και των εθνικών εκκαθαρίσεων, εκεί επέβαλαν τη γενοκτονική τους συμπεριφορά και εκεί αξιοποίησαν τα θλιβερά αποτελέσματα των πειραμάτων τους, ώστε να τα επεκτείνουν σχεδόν αμέσως στη Δυτική Μικρασία και αργότερα στον Πόντο».
'Ήταν το Μαύρο Πάσχα των Ελλήνων! Η Ανατολική Θράκη «σταυρώθηκε»- για να μην αναστηθεί ποτε- από τις τουρκικές θηριωδίες. Μια μέρα σαν σήμερα, 6 Απριλίου του 1914, οι Τούρκοι αρχίζουν τη συστηματική εξόντωση των Ελλήνων και την εκδίωξή τους από την περιοχή της Ανατολικής Θράκης· η ημερομηνία είναι καταγεγραμμένη στην Ιστορία ως το Μαύρο Πάσχα της Ανατολικής Θράκης και θεωρείται το προσχέδιο, που οδήγησε στη συστηματική Γενοκτονία των Ελλήνων στις αρχές του 20ού αιώνα.
Ο πλήρης εκτουρκισμός της Ανατολικής Θράκης- που μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, το 1913, ανήκε κατά το ήμισυ στους Βούλγαρους- άρχισε ουσιαστικά με την απέλαση οικογενειών από την επαρχία Aρκαδιουπόλεως και τη Bιζύη, καθώς και από άλλες περιοχές. Ουσιαστικά, από το 1906 ο θρακικός ελληνισμός, στο βόρειο τμήμα της περιοχής, ζούσε υπό κλίμα βίας και τρομοκρατίας. Εκτός από τις σφαγές και τις καταστροφές εκκλησιών και ελληνικών σχολείων, αδιαμφισβήτητη απόδειξη είναι η ολοσχερής καταστροφή της Αγχιάλου και της Ανατολικής Ρωμυλίας.
Σύμφωνα με το greek-genocide.net, «ο πληθυσμός των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης υπερέβαινε στις αρχές του 20ού αιώνα τον αριθμό των 250.000. Κατά τη Γενοκτονία, πολλοί Έλληνες εξορίστηκαν στην Ελλάδα, ενώ 100.000 μεταφέρθηκαν στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας και μόλις οι μισοί επέστρεψαν».
Στις 6 Απριλίου του 1914, ελληνικές οικογένειες, 200 τον αριθμό, από τη Στράντζα (στα τουρκικά: Binkilic) απελάθηκαν: αφού ξυλοκοπήθηκαν και τους αφαιρέθηκαν τα είδη αξίας, αφού τους υπεξαιρέθηκαν ότι χρήμτα είχαν πάνω τους, Τούρκοι, υπό την απειλή των σπαθιών, τους εξανάγκασαν να φύγουν. Κατά την περίοδο 1913-1917 υπολογίζεται ότι 232.000 Θρακιώτες εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Άλλοι 96.000, από τη Μακρά Γέφυρα, τη Μάδυτο, την Καλλίπολη, τις Σαράντα Εκκλησιές, τη Ραιδεστό, το Σκοπό και αλλού, οδηγήθηκαν στη Μικρά Ασία και υποχρεώθηκαν σε καταναγκαστικά έργα.
Ο ιστορικός Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος τονίζει ότι: «Αφετηρία των διωγμών και της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, και αργότερα του Πόντου, υπήρξε ο χώρος της Ανατολικής Θράκης. Εκεί δοκίμασαν και εφάρμοσαν για πρώτη φορά το μοντέλο των μετατοπίσεων (και διωγμών) των ελληνικών πληθυσμών και των εθνικών εκκαθαρίσεων, εκεί επέβαλαν τη γενοκτονική τους συμπεριφορά και εκεί αξιοποίησαν τα θλιβερά αποτελέσματα των πειραμάτων τους, ώστε να τα επεκτείνουν σχεδόν αμέσως στη Δυτική Μικρασία και αργότερα στον Πόντο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου