Ελλάδα
«Δεν υπάρχουν ιδιωτικές επενδύσεις (...) Μειώνονται οι Αμεσες Ξένες Επενδύσεις (...) Πώς θα προσελκύσουμε επενδύσεις; Πρέπει να αντιμετωπιστεί η δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας...». «Εκτός από την αμυντική συμμαχία του ΝΑΤΟ, πρέπει να προωθηθεί η ευρωπαϊκή στρατιωτική ικανότητα...».
Αν έμπαινε ένα κουίζ με το ερώτημα «σε ποιον ανήκουν τα παραπάνω λόγια;» ελάχιστοι θα έπεφταν απ' τα σύννεφα με τη σωστή απάντηση: Οτι ανήκουν στον Στ. Κασσελάκη. Δεν χρειαζόταν άλλωστε να λέει τέτοια στο Φόρουμ των Δελφών για να αποδείξει την προσήλωσή του στη στρατηγική του κεφαλαίου και ότι διαγκωνίζεται με τον Κυρ. Μητσοτάκη για το ποιος είναι ικανότερος να την προωθήσει.
Ξεχωρίζοντας όμως μερικά από τα μαργαριτάρια του Στ. Κασσελάκη στο Φόρουμ των Δελφών, πιστοποιείται πια σε κάθε προοδευτικό, αριστερό άνθρωπο, σε κάθε νέο και νέα, ότι δεν έχει τίποτα να περιμένει από τον ΣΥΡΙΖΑ. Οτι έχει κάθε λόγο να του γυρίσει την πλάτη, να στρατευτεί με το ΚΚΕ και στις επερχόμενες ευρωεκλογές. Αντίθετα, οι μόνοι που έχουν κάθε λόγο να εμπιστεύονται τον ΣΥΡΙΖΑ και τον πρόεδρό του, είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι, κάτι που φρόντισε να το τονίσει στο Φόρουμ των Δελφών ο ίδιος ο Κασσελάκης.
Τι άλλο αποτυπώνει η αγωνία του για το ότι η Ελλάδα είναι στην «τελευταία θέση της ΕΕ όσον αφορά τις ιδιωτικές επενδύσεις»; `Η για το ότι «τα πιο πρόσφατα στατιστικά στοιχεία έδειξαν ότι μειώνονται οι Αμεσες Ξένες Επενδύσεις κατά 40%»; Με βάση αυτά τα στοιχεία άλλωστε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύτηκε για «άλλο μείγμα πολιτικής», για την «τεράστια δουλειά που έχουμε να κάνουμε», προκειμένου το κεφάλαιο να βρει πιο αποδοτικούς όρους για τις επενδύσεις του. Πώς αλλιώς θα γίνει όμως αυτό, αν όχι με μεγαλύτερη ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και του λαού;
Να και η απόδειξη που έφερε σε μία από τις παρεμβάσεις του στο Φόρουμ: «Είμαι ο μόνος πολιτικός ηγέτης που έχει επιτύχει πραγματικά στον ιδιωτικό τομέα εδώ και χρόνια». Τοποθετήσεις «κλεμμένες» από άλλους παράγοντες του κεφαλαίου, που διεκδίκησαν πρωθυπουργικούς και προεδρικούς θώκους: Από τον «επιτυχημένο επιχειρηματία» Τραμπ στις ΗΠΑ, μέχρι τον τραπεζίτη Μακρόν στη Γαλλία. Αλλωστε, ο ίδιος ο Κασσελάκης παραδέχθηκε ότι αυτό το ...επιχειρηματικό του δαιμόνιο είναι μία από τις ομοιότητές του με τον Τραμπ, πέρα από το ότι συμφωνεί μαζί του και για την πολιτική απέναντι στην Κίνα.
Στον ίδιο άξονα «έδεσε» και τη συζήτηση για το περιβόητο «κράτος δικαίου», λέγοντας χωρίς περιστροφές ότι αποτελεί τον έναν από τους δύο πυλώνες για την προσέλκυση επενδύσεων. Κι αυτό γιατί, όπως εξήγησε, «κράτος δικαίου» σημαίνει «γρήγορη απονομή δικαιοσύνης», σημαίνει το «πώς θα επενδύουν» οι επιχειρηματικοί όμιλοι, αφού «υπάρχουν επενδυτές που δεν αγγίζουν την Ελλάδα λόγω της καθυστέρησης της Δικαιοσύνης». Αρα, το «κράτος δικαίου είναι βαθιά ποιοτικό χαρακτηριστικό του επενδυτικού κλίματος μιας χώρας». Δηλαδή, το «να δημιουργείται "εμπιστοσύνη" σε επενδυτές να ασχοληθούν με την Ελλάδα...».
Τι διαφορετικό λοιπόν λέει ο ΣΥΡΙΖΑ από τη ΝΔ, που με τα ίδια κριτήρια φέρνει τον «νέο δικαστικό χάρτη», ένα ακόμα αντιλαϊκό προαπαιτούμενο του Ταμείου Ανάκαμψης, ώστε να γίνει η απονομή δικαιοσύνης πιο «άμεση, γρήγορη, φιλική και αποτελεσματική» για τους επιχειρηματικούς ομίλους και τη διεκπεραίωση των υποθέσεών τους; Αυτός είναι ο καημός τους για το «κράτος δικαίου» και όχι βέβαια η καθημερινή αδικία που συνεπάγεται για τον λαό η βάρβαρη πολιτική τους.
«Δεν υπάρχουν ιδιωτικές επενδύσεις (...) Μειώνονται οι Αμεσες Ξένες Επενδύσεις (...) Πώς θα προσελκύσουμε επενδύσεις; Πρέπει να αντιμετωπιστεί η δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας...». «Εκτός από την αμυντική συμμαχία του ΝΑΤΟ, πρέπει να προωθηθεί η ευρωπαϊκή στρατιωτική ικανότητα...».
Αν έμπαινε ένα κουίζ με το ερώτημα «σε ποιον ανήκουν τα παραπάνω λόγια;» ελάχιστοι θα έπεφταν απ' τα σύννεφα με τη σωστή απάντηση: Οτι ανήκουν στον Στ. Κασσελάκη. Δεν χρειαζόταν άλλωστε να λέει τέτοια στο Φόρουμ των Δελφών για να αποδείξει την προσήλωσή του στη στρατηγική του κεφαλαίου και ότι διαγκωνίζεται με τον Κυρ. Μητσοτάκη για το ποιος είναι ικανότερος να την προωθήσει.
Ξεχωρίζοντας όμως μερικά από τα μαργαριτάρια του Στ. Κασσελάκη στο Φόρουμ των Δελφών, πιστοποιείται πια σε κάθε προοδευτικό, αριστερό άνθρωπο, σε κάθε νέο και νέα, ότι δεν έχει τίποτα να περιμένει από τον ΣΥΡΙΖΑ. Οτι έχει κάθε λόγο να του γυρίσει την πλάτη, να στρατευτεί με το ΚΚΕ και στις επερχόμενες ευρωεκλογές. Αντίθετα, οι μόνοι που έχουν κάθε λόγο να εμπιστεύονται τον ΣΥΡΙΖΑ και τον πρόεδρό του, είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι, κάτι που φρόντισε να το τονίσει στο Φόρουμ των Δελφών ο ίδιος ο Κασσελάκης.
Τι άλλο αποτυπώνει η αγωνία του για το ότι η Ελλάδα είναι στην «τελευταία θέση της ΕΕ όσον αφορά τις ιδιωτικές επενδύσεις»; `Η για το ότι «τα πιο πρόσφατα στατιστικά στοιχεία έδειξαν ότι μειώνονται οι Αμεσες Ξένες Επενδύσεις κατά 40%»; Με βάση αυτά τα στοιχεία άλλωστε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύτηκε για «άλλο μείγμα πολιτικής», για την «τεράστια δουλειά που έχουμε να κάνουμε», προκειμένου το κεφάλαιο να βρει πιο αποδοτικούς όρους για τις επενδύσεις του. Πώς αλλιώς θα γίνει όμως αυτό, αν όχι με μεγαλύτερη ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και του λαού;
* * *
«Φιλελεύθερη πολιτική με αλληλεγγύη»: Αυτή είναι, σύμφωνα με τον Στ. Κασσελάκη, η σύγχρονη «αριστερή πολιτική», με τον ίδιο να διαβεβαιώνει ότι μπορεί να επικοινωνήσει καλύτερα με τους ξένους επενδυτές από ό,τι ο Κυρ. Μητσοτάκης.Να και η απόδειξη που έφερε σε μία από τις παρεμβάσεις του στο Φόρουμ: «Είμαι ο μόνος πολιτικός ηγέτης που έχει επιτύχει πραγματικά στον ιδιωτικό τομέα εδώ και χρόνια». Τοποθετήσεις «κλεμμένες» από άλλους παράγοντες του κεφαλαίου, που διεκδίκησαν πρωθυπουργικούς και προεδρικούς θώκους: Από τον «επιτυχημένο επιχειρηματία» Τραμπ στις ΗΠΑ, μέχρι τον τραπεζίτη Μακρόν στη Γαλλία. Αλλωστε, ο ίδιος ο Κασσελάκης παραδέχθηκε ότι αυτό το ...επιχειρηματικό του δαιμόνιο είναι μία από τις ομοιότητές του με τον Τραμπ, πέρα από το ότι συμφωνεί μαζί του και για την πολιτική απέναντι στην Κίνα.
Στον ίδιο άξονα «έδεσε» και τη συζήτηση για το περιβόητο «κράτος δικαίου», λέγοντας χωρίς περιστροφές ότι αποτελεί τον έναν από τους δύο πυλώνες για την προσέλκυση επενδύσεων. Κι αυτό γιατί, όπως εξήγησε, «κράτος δικαίου» σημαίνει «γρήγορη απονομή δικαιοσύνης», σημαίνει το «πώς θα επενδύουν» οι επιχειρηματικοί όμιλοι, αφού «υπάρχουν επενδυτές που δεν αγγίζουν την Ελλάδα λόγω της καθυστέρησης της Δικαιοσύνης». Αρα, το «κράτος δικαίου είναι βαθιά ποιοτικό χαρακτηριστικό του επενδυτικού κλίματος μιας χώρας». Δηλαδή, το «να δημιουργείται "εμπιστοσύνη" σε επενδυτές να ασχοληθούν με την Ελλάδα...».
Τι διαφορετικό λοιπόν λέει ο ΣΥΡΙΖΑ από τη ΝΔ, που με τα ίδια κριτήρια φέρνει τον «νέο δικαστικό χάρτη», ένα ακόμα αντιλαϊκό προαπαιτούμενο του Ταμείου Ανάκαμψης, ώστε να γίνει η απονομή δικαιοσύνης πιο «άμεση, γρήγορη, φιλική και αποτελεσματική» για τους επιχειρηματικούς ομίλους και τη διεκπεραίωση των υποθέσεών τους; Αυτός είναι ο καημός τους για το «κράτος δικαίου» και όχι βέβαια η καθημερινή αδικία που συνεπάγεται για τον λαό η βάρβαρη πολιτική τους.
* * *
Ο δεύτερος πυλώνας για την προσέλκυση επενδύσεων, κατά τον Στ. Κασσελάκη, είναι η «ρυθμισμένη αγορά». Αλλη μια γνώριμη συζήτηση που διαχρονικά συντηρεί η σοσιαλδημοκρατία, ότι τάχα μπορεί να «στρώσει» τις αγορές και να τις μετατρέψει σε ...ευαγή ιδρύματα: Είτε να τους «βάλει φίλτρα», όπως λέει ο σημερινός πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, είτε να τους ...«βαράει τα ταμπούρλα και να χορεύουν», όπως έλεγε ο προκάτοχός του. Για παράδειγμα, κατά τον Στ. Κασσελάκη, το Χρηματιστήριο Ενέργειας που συμβάλλει στην ενεργειακή φτώχεια του λαού, μπορεί με τέτοια «φίλτρα» να γίνει φιλολαϊκός θεσμός, όπως και η «πράσινη μετάβαση» μέσα από τις «ενεργειακές κοινότητες».Και βέβαια, κοντά στα παραπάνω ...«αντισυστημικά», επιστράτευσε κι άλλα «επενδυτικά εργαλεία», διόλου πρωτότυπα: «Μείωση φόρων για τη συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων» και «μείωση εισφορών» για να αυξηθούν τάχα οι μισθοί.
Από όλη αυτήν τη «φρεσκαδούρα» που εκπέμπουν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρός του, δεν θα μπορούσε να λείπει η συνεισφορά στην πολεμική εμπλοκή. Ετσι, για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία ο Στ. Κασσελάκης ξεκαθαρίζει ότι η Ελλάδα έχει ...ρόλο να παίξει ώστε να μπορέσει να «σταθεί ενάντια σε έναν νταή της καταπίεσης», εννοώντας προφανώς τη Ρωσία του Πούτιν. Ποιος είναι ο «ρόλος» της Ελλάδας; «Η πρόσβαση μέσω των λιμανιών μας και η γεωπολιτική μας θέση είναι κάτι που μπορούμε να προσφέρουμε», ξεκαθαρίζει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ευλογώντας με τη σειρά του τη μετατροπή όλης της χώρας σε ΝΑΤΟικό ορμητήριο, άρα και σε στόχο αντιποίνων. Ωστε - όπως λέει - «να μην επιτρέψουμε ποτέ να κατευναστεί ένας καταπιεστής...».
* * *
Το ...γλυκό δένει ακόμα περισσότερο με την «ενίσχυση της κοινής ευρωπαϊκής άμυνας». Γιατί, όπως λέει ο Κασσελάκης, το «ΝΑΤΟ είναι κρίσιμο στη μάχη μεταξύ των δυτικών δημοκρατιών και τρίτων καθεστώτων, το ΝΑΤΟ είναι μια αμυντική συμμαχία». Αλλά «χρειαζόμαστε (και) μια ευρωπαϊκή ανεξάρτητη στρατιωτική ικανότητα, οπότε η Ελλάδα οπωσδήποτε πρέπει να συμβάλει σε αυτό τον δρόμο», όπως άλλωστε ήδη κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη συμμετοχή της ελληνικής φρεγάτας στην πολεμική επιχείρηση «ΑΣΠΙΔΕΣ» στην Ερυθρά Θάλασσα.Μετά απ' όλα αυτά, καμιά εντύπωση δεν προκαλεί η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για την πολεμική κλιμάκωση στη Μ. Ανατολή, που είναι πιστό αντίγραφο αυτής του υπουργείου Εξωτερικών, στηρίζοντας αναφανδόν το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ. Απλά, κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι...
Δ. Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου